Α. Κοσμάς: Σαρωτικές οι αλλαγές στην Τοπική Αυτοδιοίκηση – Αρχή του τέλους σε διχασμούς και ετσιθελικές συμπεριφορές

Σχεδόν κανείς, ακόμη, δεν έχει ….‘ψυλλιαστεί’ τις δραστικές αλλαγές που φέρνει το νέο Νομοσχέδιο για την Τοπική Αυτοδιοίκηση («Κλεισθένης»), μέσω των τροποποιήσεων, κυρίως στο εκλογικό σύστημα ανάδειξης Δημοτικών Συμβούλων.

Η αλλαγή του συστήματος εκλογής των Συμβούλων, με απλή αναλογική κατανομή ψήφων και εδρών, θα σαρώσει όλες τις έως σήμερα πρακτικές –αλλά και την ορολογία- στη Διοίκηση των Δήμων.

Θα σαρώσει την έννοια της ‘πλειοψηφίας’ και της ‘μειοψηφίας’ στα Δημοτικά Συμβούλια και ουσιαστικά την ονομασία, αλλά και την ουσία των ‘παρατάξεων’. Κι εν τέλει θα ακυρώσει την, από πλευράς Δημοτικών Αρχόντων, πρακτική συμπεριφορών είτε ‘ετσιθελικών’, είτε μεροληπτικών ή και αυταρχικών.

Θα καταστήσει τον κάθε Σύμβουλο μέτοχο και υπεύθυνο άμεσα της Διοίκησης του Δήμου, ο οποίος θα συνδιαμορφώνει με τους υπόλοιπους την πολιτική και πρακτική του.

Ουσιαστικά θα αναγκάσει τους Συμβούλους των μέχρι σήμερα λεγόμενων ‘μειοψηφιών’, να επεκδυθούν το ρόλο του γκρινιάρη, του πικραμένου, του απόντος…

Αλλά και θα αναμορφώσει την αλαζονεία και την παθητικότητα των συμβούλων της ‘πλειοψηφίας’. Επιπλέον (αυτούς τους δεύτερους) θα τους απελευθερώσει ως προσωπικότητες, ελπίζοντας ότι θα πάψουν να συμπεριφέρονται ως ‘κουκιά’ ή και ως πρόβατα ενός μαντρωμένου κοπαδιού, θέτοντάς τους προ των ευθυνών τους. Να ασχολούνται δηλαδή συστηματικά και τακτικά με τα θέματα Διοίκησης του Δήμου και να έχουν λόγο αυτόνομο και δημιουργικό!

(Οι συμπεριφορές που περιγράφονται παραπάνω, των μεν και των δε, δυστυχώς εκτεταμένα παρατηρήθηκαν στα έως σήμερα Δημοτικά Συμβούλια.)

Θα αναγκαστούν οι Σύμβουλοι αφενός να μάθουν να διαβουλεύονται και να συνεργάζονται κι αφετέρου να οικοδομήσουν τάχιστα έναν απόντα έως σήμερα ‘πολιτικό πολιτισμό’! Διότι πως θα προβαίνουν σε ‘λεονταρισμούς’ φραστικούς (κι όχι μόνο…) σε συνεδριάσεις δημοτικών οργάνων και θα επιτίθεται φραστικά ο ένας στον άλλο, όταν στο αμέσως επόμενο θέμα θα πρέπει να συν-εισηγηθούν στους συναδέλφους τους;

Τέλος λοιπόν (λογικά) οι ατάκες ‘καταστρέψατε τον Δήμο’, ‘κλέφτες’, ‘άχρηστοι’ κλπ… και πολύ περισσότερο του τύπου: ‘φασίστα’, ‘αλήτη κομμουνιστή’, ‘ξεφτίλα’… Διότι πως μετά θα ψηφίσουν από κοινού μια πλατφόρμα π.χ. Τεχνικού Προγράμματος του Δήμου;

Αυτή, η στην πράξη κατάργηση της αντιπαλότητας και του διχασμού, θα περάσει και στον κόσμο, την Κοινότητα κατά την κλασσική ελληνική έννοια. Κι αυτή είναι η ουσία της Αυτοδιοίκησης. Ο απεγκλωβισμός από τον δηλητηριώδη και θανάσιμο εναγκαλισμό της Τοπικής Αυτοδιοίκησης από τον κομματισμό αρχικά, αλλά και τις τοπικές ‘παρατάξεις’ δευτερευόντως.

Εδώ αναδύεται και το άλλο μεγάλο κεφάλαιο αλλαγής που συντελείται. Η ανάγκη επιλογής προσώπων κατάλληλων και ικανών. Η ανάγκη αυτο-αναβάθμισης του ίδιου του ψηφοφόρου! Η ανάγκη της μεταμόρφωσής του από ψηφοφόρο-πελάτη (ή κουμπάρο) σε ψηφοφόρο-πολίτη! Φτάνει πιά, με την ψήφο –ή ορθότερα σταυροδοσία- από ‘υποχρέωση’ ή από συγγένεια ή από ‘ομοφυλία’, όπου αυτή είναι έντονα ορατή στις τοπικές κοινωνίες. Φτάνει με τη σταυροδοσία στον ανηψιό, τον φίλο, τον συμμαθητή, ακόμη και τον συμπέθερο!…

Πρέπει, τουλάχιστον κατά πλειοψηφία, αφού έχουμε περισσότερους των δύο σταυρών προτίμησης, να επιλέγουμε τα άτομα που έχουν αξία αφ’ εαυτού κι όχι απ’ το σόϊ, που έχουν συμμετοχή και δράση στα ‘κοινά’ και τυχόν εμπειρία διοίκησης ή διαχείρισης, ή θέληση ν’ αποκτήσουν. Διότι αυτοί –οι κατά τεκμήριο αξιότεροι- θα ασχολούνται με τα μικρά και μεγάλα θέματα του Δήμου, της Κοινότητας, της γειτονιάς.

Ήταν μεγάλο αρνητικό σημείο η ‘ήττα’ του αρχικού νομοσχεδίου (ελέω της κορακο-συντεχνίας των Δημάρχων της Κ.Ε.Δ.Ε. Κεντρικής Ένωσης Δήμων Ελλάδας) ότι δεν ‘πέρασε’ η πρόταση του ενιαίου ψηφοδελτίου των υποψηφίων Συμβούλων. Διότι αυτή θα ήταν η οριστική ταφόπετρα του κομματισμού και του φατριασμού στις εκλογές της Τοπικής Αυτοδιοίκησης! Κρίμα κ. Πατούλη που φάνηκες τόσο κοντόθωρος και ‘μικρός’…

Κι ως προς τους Δημάρχους; Ποιο μοντέλο διαμορφώνεται; Ποιες αρετές πρέπει να ’χει ένας Δήμαρχος; Μα, αυτές που έπρεπε σε κάθε πόλη και σε κάθε εκλογή να υπερισχύουν. Ο Δήμαρχος πρέπει να εκφράζει την ισορροπία και την πολιτική και κοινωνική σύνθεση των δημοτών. Να λειαίνει αντιθέσεις, να ‘γεφυρώνει’ χάσματα. Να δημιουργεί όρους ανάπτυξης της προσωπικότητας των Συμβούλων, που προορίζονται ακριβώς γι’ αυτό που η λέξη, λέει: να ΤΟΝ συμβουλεύουν –κι ΟΧΙ ΤΟ ΑΝΤΙΘΕΤΟ! Τέλος να είναι ταπεινός και λειτουργικός, ως προς την εκτέλεση των αποφάσεων των Δημοτικών Συμβούλων! Διότι αυτοί αποφασίζουν…

Τέρμα λοιπόν το οπισθοδρομικό, Δημαρχοκεντρικό πρότυπο Διοίκησης των Δήμων Τέρμα ο διχασμός και οι προσωπικές αντιπάθειες (μένει ν’ αποδειχθεί στη πράξη). Τέρμα οι ανεύθυνοι ή υστερόβουλοι πολίτες-ψηφοφόροι. Τέρμα η ‘κυβέρνηση’ κι η αντιπολίτευση.

Τέλος τα άλλοθι, για όλους!

Αλέξανδρος Κοσμάς

Δικηγόρος, Νομικός Σύμβουλος του Δήμου Αλμυρού