Κυνήγι Χαμένου Θησαυρού Σούρπης: Γρίφοι και λύσεις

Οι γρίφοι και οι λύσεις των γρίφων του 3^ου Κυνηγιού Κρυμμένου Θησαυρού Σούρπης

Με ευφάνταστο τρόπο μαθαίνουν οι νέοι τον τόπο τους.

Για τρίτη χρονιά ο Μορφωτικός και Εκπολιτιστικός Σύλλογος περιοχής Σούρπης «Νήες» και η Κίνηση Νέων Σούρπης, διοργάνωσαν το 3^ο Κυνήγι Κρυμμένου Θησαυρού, το οποίο πραγματοποιήθηκε την τελευταία Κυριακή της Αποκριάς 18 Φεβρουαρίου 2018.

Με αυτόν τον ευφάνταστο τρόπο τα μέλη των Συλλόγων εκπαιδεύουν τους νεότερους στην τοπική ιστορία και λαογραφία. Ζητήσαμε και φέτος, να μοιραστούν μαζί μας τους γρίφους και τις λύσεις, ώστε να ταξιδέψουμε μαζί τους στον τόπο και τον χρόνο. Τους ευχαριστούμε θερμά.

Γρίφοι και λύσεις μετά… σχολιασμού!

ΓΡΙΦΟΣ  1.   Στην κάτω γειτονιά, σε χρόνια λίγο πιο παλιά, σε σπίτια χαμηλά, με άχυρα ξύλο και χοντρά πετσιά, «σακάκια» έφτιαχνε γερά να κουβαλάνε οι χωριανοί εαυτούς και τη σοδειά. Σήμερα δεν είναι απαραίτητα αυτά, γιατί αλλιώς την κάνουν τη δουλειά. 

 ΕΡΜΗΝΕΙΑ: Ο γρίφος οδηγεί στο εργαστήριο του Ζήση Φασούλα που κατασκεύαζε σαμάρια για γαϊδούρια και άλογα και ήταν ένα από τα δύο που υπήρχαν στο χωριό. Βρισκόταν σε ένα χαμηλό κτίσμα δίπλα στο κλειστό σήμερα πηγάδι του Ιμπραήμ πίσω από τον κλειστό αστυνομικό σταθμό της Σούρπης. Στο χωριό λειτουργούσε και άλλο ένα σαμαράδικο ιδιοκτησίας του Κωνσταντίνου Κουτμάνη.

ΓΡΙΦΟΣ  2.

       — Μι  τα  ξας;

       –Α να χαθείς ξάστα μόνους.

       — Πού  

       — Δίπλα απού εκεί που παλιά ιένας μι χρυσά μαλλιά γέμιζι μυαλά και 

          πιο παλιά γιμίζανε κοιλιά κι φέρνανι γυρουβουλιά. 

ΕΡΜΗΝΕΙΑ: Εδώ χρησιμοποιήσαμε το γνωστό ανέκδοτο για την προφορά γνωστής θεσσαλικής πόλης για να θυμίσουμε το ξάσιμο των μαλλιών των ζώων προκειμένου να επεξεργαστούν και να κατασκευαστούν μάλλινα ρούχα. Τα μαλλιά τα πήγαιναν οι κάτοικοι για ξάσιμο στο λαναριστήριο των αδελφών Γρηγόρη και Γιώργου Δρυμωνίτη που βρισκόταν, τελευταία, στον κεντρικό δρόμο δίπλα στο κτίριο του Αθανασίου Δημαρέλου που αρχικά λειτούργησε ως κέντρο διασκέδασης και αργότερα στέγασε το ιδιωτικό γυμνάσιο του Χρυσσομαλίδη.

ΓΡΙΦΟΣ 3.   Οι μυρωδιές απ’  το ημιυπόγειο, σμίγανε με τις μυρωδιές της ρέγγας και του γαλέου απ’  το διπλανό ισόγειο. Σήμερα δεν υπάρχει τίποτα απ’ τα δυο μόνο αναμνήσεις κι άλλοι σε άλλες γειτονιές συνεχίζουν τις δουλειές.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ: Πρόκειται για δύο καταστήματα που βρισκόταν στο δρόμο για την πλατεία της Σούρπης και ήταν το ένα δίπλα στο άλλο. Το ημιυπόγειο ήταν ο φούρνος του Θεόφιλου Περιστερά. Κάθε πρωί πολλά παιδιά πηγαίνοντας στο σχολείο περνούσαν από κει και με μια δραχμή αγοράζανε μια φέτα ψωμί. Δίπλα, σε ένα ισόγειο χαμηλό κτίσμα, λειτουργούσε το παντοπωλείο του Γεωργίου Χαλάτση όπου μπορούσες να αγοράσεις τρόφιμα, είδη σπιτιού κα πολλά άλλα είδη. Στο παντοπωλείο υπήρχαν και δυο τραπεζάκια όπου σύχναζαν κάτοικοι και έπιναν κρασί ή τσίπουρο, έπαιζαν χαρτιά ή κουβέντιαζαν.

ΓΡΙΦΟΣ 4.   Πέντε αγοραίοι τύποι, σε ξύλινη φωλιά γύρω απ’  τη σόμπα την παλιά έπαιζαν χαρτιά, μέχρι να τους φωνάξουνe να κάνουνε δουλειά. Σήμερα στην ξύλινη φωλιά υπάρχει κρύο κι ερημιά, και πότε πότε κάποιοι ξέμπαρκοι βρίσκουνε απανεμιά.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ: Δίπλα στην περίφραξη του Δημοτικού σχολείου Σούρπης, προς τη μεριά του κλειστού σήμερα Αστυνομικού Σταθμού, υπάρχει ξύλινο σπιτάκι όπου παλιά ήταν η πιάτσα των ταξί (ΑΓΟΡΑΙΟΝ). Πέντε συγχωριανοί μας (Κεφαλάς Χρήστος, Γεωργιάδης Κων/νος, Κουντούρης Χρήστος, Βαζούρας Δημήτρης και Μαγγαρδάς Αθανάσιος) ήταν οι ταξιτζήδες που περίμεναν μέχρι να τους πάρουν τηλέφωνο για μεταφορά  (αγώι) και για να περάσει η ώρα έπαιζαν χαρτιά.

ΓΡΙΦΟΣ 5.   Αυτός για χρόνια πολλά, τον κακάσχημο Θεό υπηρέτησε πιστά. Πιο παλιά ανάμεσα στα άλλα, «γοβάκια» έφτιαχνε βαριά,  τα φόραγε γερά σε πόδια δυνατά για μπορούν οι άνθρωποι να κάνουνε δουλειά.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ: Ο Γιάννης Αλεξογιαννόπουλος ήταν σιδεράς (υπηρέτης του Ηφαίστου θεού της φωτιάς ο οποίος σύμφωνα με τη μυθολογία ήταν άσχημος και κουτσός). Ανάμεσα στα άλλα είδη από σίδερο που έφτιαχνε στο μαγαζί του έφτιαχνε και πέταλα για άλογα τα οποία τοποθετούσε κι όλας. Στο χωριό εκτός από το πεταλωτήριο του Γιάννη Αλεξογιαννόπουλου που συνέχισε το έργο του πατέρα του λειτούργησαν κατά καιρούς άλλα τρία πεταλωτήρια του Κωνσταντίνου Παππά, του Χρήστου Κύβελου και του Νικολάου Μακρή.

ΓΡΙΦΟΣ 6.   Στου χορού τη στάση κλήρο δώσαν σε παιδιά, να φυτεύουνε φυτά για νάχουν έσοδα μικρά. Σήμερα άλλοι φυτεύουνε φυτά και σ’  άλλους πάνε τα λεφτά.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ: Παλιότερα συνηθιζόταν στα σχολεία να δίνεται από το κράτος γεωργικός κλήρος (χωράφια) για να τα εκμεταλλεύονται και να έχουν έσοδα για τη λειτουργία τους. Το Δημοτικό Σχολείο Σούρπης έχει δύο χωράφια ένα στη θέση Χοροστάσι στη Σούρπη και ένα στη θέση Βάτα στην Αγία Τριάδα. Σήμερα τα χωράφια αυτά νοικιάζονται με πλειοδοτικό διαγωνισμό από τον Δήμο και τα ποσά κατατίθενται στο ταμείο του Δήμου Αλμυρού.

ΓΡΙΦΟΣ 7.   Του Δήμου το σπιτικό είναι τώρα σκοτεινό. Δόξες γνώρισε πολλές τις παλιές τις εποχές. Γλέντια γέλια και χαρά και προσώπατα το επισκέπτονταν πολύ «υψηλά».

Η σιωπή βασιλεύει σήμερα κι η ερημιά και στον κήπο κοτόπουλα τρέφονται πολλά αντί όπως οι χήνες πιο παλιά.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ: Ο γρίφος παραπέμπει στο αρχοντικό των αδελφών Δημοκωστούλα που παλιότερα το επισκέπτονταν, καλεσμένοι των ιδιοκτητών του, επίσημοι αλλά και άνθρωποι του πνεύματος. Στον μεγάλο κήπο παλιότερα έβοσκαν πολλές χήνες που, όταν ενοχλούνταν, αγρίευαν και ακούγονταν σ’  όλη τη γειτονιά. Σήμερα στον κήπο βόσκουν κοτόπουλα κάποιου γείτονα.

ΓΡΙΦΟΣ  8.   Του Τσαλαπάτα ζηλέψαν τη δουλειά, αλλά με άλλα υλικά. Λεφτά έβγαζαν πολλά, στα χρόνια τα καλά που οι άνθρωποι θέλαν σπιτικά φτηνά. Ερείπια σήμερα η δουλειά μέσα στα χόρτα τα πολλά.

 ΕΡΜΗΝΕΙΑ: Ανάμεσα στις άλλες επιχειρηματικές τους δραστηριότητες οι αδελφοί Γιάννης και Θέμης Κωνσταντίνου, δίπλα στον κεντρικό δρόμο του χωριού, λειτουργούσαν μικρή βιοτεχνία τσιμεντόλιθων τα οποία αγοράζανε οι κάτοικοι του χωριού αλλά και της ευρύτερης περιοχής για να κατασκευάσουν αποθήκες, φράχτες αλλά και σπίτια.

ΓΡΙΦΟΣ 9.   Κάποτε έλιωναν κι αυτά κι ένας «καχεκτικός κι αδύναμος άνθρωπος»,  στα τουρκικά, φρόντιζε γι’  αυτά, λεφτά να βγάλει να ζήσει τη φαμελιά.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ: Ο γρίφος παραπέμπει στο τσαγκαράδικο του Δημήτρη Βερέμη, που βρισκόνταν στον κεντρικό δρόμο που οδηγεί στην πλατεία δίπλα από το φαρμακείο, όπου κατασκευάζονταν καινούρια παπούτσια και επισκευάζονταν τα φθαρμένα. Βερέμης στα τουρκικά (Βικιλεξικό) σημαίνει άνθρωπος καχεκτικός κι αδύναμος. Εκτός από το συγκεκριμένο τσαγκαράδικο στο χωριό παλιότερα λειτουργούσαν άλλα δύο ιδιοκτησίας των αδελφών Γιάννη και Αθανασίου Καμόσου και του Νιφόρου Γεωργίου.

ΓΡΙΦΟΣ  10.   Σ’ ένα χαλέπιο φυτό, απ’ τα πρώτα στο χωριό, στυλιάρι μακρύ με «μαλλιά» μακρυά σε κότσο δεμένα σε περιμένει. Ψάξε να το βρεις και στην πλατεία φέρτο ευθύς, με την ομάδα σου όλη να χαρείς γιατί θα είσαι ο νικητής.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ: Στο πρώτο δασάκι χαλέπιας πεύκης που φυτεύτηκε στο χωριό στον Άγιο Νεκτάριο στον περιφερειακό δρόμο οι ομάδες έπρεπε να βρουν το «γαϊτανάκι» που ήταν δεμένο σ’  ένα πεύκο, να το φέρουν στην πλατεία και να χορέψουν.

Εδώ είναι και το τέρμα του 3ου κυνηγιού του Κρυμμένου Θησαυρού για το 2018.

Συγχαρητήρια και στις 17 ομάδες που συμμετείχαν.

Οι τρεις πρώτες ομάδες που τερμάτισαν ήταν:

1 ομάδα THE HUNTERS: χρυσό μετάλλιο.

2η ομάδα ΣΦΗΝΕΣ: ασημένιο μετάλλιο

3η ομάδα THE ARMY: χάλκινο μετάλλιο

Στις υπόλοιπες ομάδες που συμμετείχαν απονεμήθηκε έπαινος.

Εκ μέρους των Διοικητικών Συμβουλίων του Μορφωτικού και Εκπολιτιστικού Συλλόγου Περιοχής Σούρπης «Οι Νήες» και της Κίνησης Νέων Σούρπης