ΔΕΛΤΙΟ ΘΥΕΛΛΗΣ – γράφει ο Γιώργος Τσιντσίνης – έκδοση 29/9/2013

Μια φίλη, μου διηγήθηκε μια απίστευτη ιστορία, που συνέβη στη Νέα Αγχίαλο, στα παιδικά της χρόνια. Εμβρόντητοι οι περίοικοι παρακολουθούσαν, για πολλές διαδοχικές μέρες, ένα φίδι που ερχόταν στο διπλανό χωράφι, τυλιγόταν στο πόδι μιας προβατίνας και τη βύζαινε για αρκετή ώρα, πίνοντας το γάλα της.

Κι η ιστορία  κράτησε τόσο, μέχρι που ένας γείτονας πήρε την αξίνα του και σκότωσε το χορτάτο φίδι, την ώρα που έφευγε από την τροφό του.

Αν δεν γινόταν αυτό, φαντάζεστε την …προβατίνα να ξυπνάει αργά από το λήθαργό της και να καταφεύγει στις …αστυνομίες και στα δικαστήρια, για να διεκδικήσει  το σπαταλημένο της γάλα και ν’ αποκαταστήσει την τάξη;

Αν «προβατίνα» είναι η άτολμη και μοιρολατρική, η αλληλο-σπαρασσόμενη Δημοκρατία μας, τότε βρείτε ποιός μοιάζει με το «φίδι».

Υστερόγραφο: Η αναγωγή της ιστοριούλας δεν διαθέτει γείτονα. Κι αν διέθετε, ο γείτονας θα έτριβε τα χέρια του, για την ανικανότητα και τον εξευτελισμό της «προβατίνας».

Αν θέλετε όμως να δείτε και πώς το παίρνει το θέμα ο Τάκης Θεοδωρόπουλος στην «Καθημερινή», διαβάστε: «Με τη Χρυσή Αυγή η πολιτική τάξη περνάει εξετάσεις. Είναι το πρώτο πραγματικό πρόβλημα της δημοκρατίας, που καλείται να αντιμετωπίσει με τα δικά της πολιτικά όπλα και τις δυνάμεις της δικής της φαιάς ουσίας. Στην περίπτωση αυτή, δεν μπορούν να ανατρέξουν σε κανένα Mνημόνιο, για να απαλλαγούν από τις δικές τους ευθύνες. Οφείλουν να βάλουν κάτω τα στιβαρά τους κεφάλια και να σκεφτούν. Ας περάσουν κι αυτοί τη δική τους αξιολόγηση. Το ξέρω ότι ο κόσμος είναι κακός και η κοινωνία άδικη. Άδικη όσο δεν πάει άλλο. Να σε βάζουν να μάθεις την αλφαβήτα στα γεράματα, είναι σκληρό. Πάνω που είχες βρει το Μνημόνιο, τον πόλο της πολιτικής ψυχής μας, και χόρευες γύρω του τον χορό της βροχής, είτε για να το εξευμενίσεις είτε για να το στείλεις από ’κει που ’ρθε, βρέθηκαν τα παιδιά της μαύρης νύχτας και σε αναγκάζουν να σκεφτείς. Και να θυμηθείς από την αρχή το «πι, πι, το παπί» της δημοκρατικής αλφαβήτας. Αν το έμαθες ποτέ, εννοείται.»

Συμφωνεί η Τρόικα, αναφέρει η σχετική είδηση,  ότι η Ελληνική οικονομία έχει ήδη πρωτογενές πλεόνασμα. Τότε, η γουρσούζα η μάνα μου, γιατί μουντζώνει συνέχεια την τηλεόραση, επειδή δεν μπορεί να αγοράσει πετρέλαιο για το χειμώνα, με την πετσοκομμένη σύνταξή της; Πρωτογενές πλεόνασμα, ρε μάνα…. Το κατάλαβες; Ξεκόλλα… Αν και θα τους βόλευε να …«ξεκολλήσεις» όλως διόλου, να μη σου δίνουν καν την πετσοκομμένη.

Με τίτλο «Η χώρα πτώχευσε επίσημα χθες» ο Γιάννης Διονάτος γράφει emea.gr: «Η χθεσινή ημερομηνία, η 23η Σεπτεμβρίου 2013, θα γραφτεί στις σελίδες της ιστορίας της χώρας με τα πιο μαύρα γράμματα, καθώς η Ελλάδα μπορεί να λέει ότι πτώχευσε και επίσημα. Σ’ αυτό συνηγορεί η απόφαση των Συγκλήτων, για κλείσιμο των δύο μεγαλυτέρων πανεπιστημιακών ιδρυμάτων της χώρας, το Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και το Εθνικό Μετσόβειο Πολυτεχνείο, καθώς σε ανακοινώσεις τους αναφέρουν, ότι με τη διαθεσιμότητα των υπαλλήλων τους δεν θα μπορέσουν να λειτουργήσουν. Η απόφαση αυτή των Συγκλήτων, των δυο μεγαλύτερων και ιστορικότερων πανεπιστημιακών ιδρυμάτων της χώρας, αποτελεί καίρια «μαχαιριά» στην πολιτική των μνημονίων, που επέβαλαν οι δανειστές της χώρας και εφάρμοσαν λανθασμένα και χωρίς παρεκκλίσεις (διαπραγματεύσεις) οι κυβερνήσεις της χώρας, από το 2010 έως και σήμερα. …Η κατάρρευση όμως της δημόσιας παιδείας, μετά και την κατάρρευση του συστήματος της δημόσιας υγείας, ουσιαστικά συνηγορούν στην πραγματική και ουσιαστικά πτώχευση του κράτους, με την κυβέρνηση και το οικονομικό επιτελείο να έχουν «εστιάσει» στο πλεόνασμα, αδιαφορώντας επί του παρόντος για ο,τιδήποτε άλλο. Και βεβαίως μέσα σε όλα αυτά το «τέρας» της ανεργίας συνεχίζει να καταβροχθίζει τους πολίτες της χώρας, οι οποίοι -μέσα σε αυτό το δυσοίωνο περιβάλλον- επιλέγουν το εξωτερικό ως έσχατη λύση, για τους ίδιους, αλλά και τις οικογένειες τους.»

Και τώρα που η Ευρώπη έγινε …Μέρκελαντ, τι καλό μπορείς να περιμένεις πια για την Ελλάδα μας, κύριε πρωθυπουργέ;

Ο θάνατος του εμποράκου… Τέτοιον εύστοχο τίτλο έδωσαν Αθηναϊκές εφημερίδες στην είδηση, ότι η Κυβέρνηση ετοιμάζει νόμο, με τον οποίο θα αφαιρείται το ΑΦΜ, από κάθε επιχειρηματία που δεν υποβάλλει περιοδική δήλωση ΦΠΑ, για δυο συνεχόμενα τρίμηνα, ενώ κάτι τέτοιο συνέβαινε ως τώρα με την παρέλευση διετίας και παρέμεινε ανενεργό. Δηλαδή, θα καταδικάσει σε ξαφνικό «θάνατο», κάθε επιχείρηση που χρωστάει, είτε πρόκειται για εργοστάσιο ή βιοτεχνία, είτε για το ψιλικατζίδικο ή το φουρνάρικο της γειτονιάς.

Αναρωτιέμαι πια, αν έχει μείνει και κανείς ελεύθερος επαγγελματίας, που να μην είναι υπόδικος, είτε για οφειλές στο Δημόσιο, είτε στα ασφαλιστικά ταμεία. Κι αν, αυτό το ανάλγητο Κράτος, συνεχίσει έτσι τη φορομπηχτική και φοροεισπρακτική του πολιτική, ήθελα να ‘ξερα που θα βρει τις φυλακές, για να εγκλείσει εκεί όλες αυτές τις δεκάδες χιλιάδες των «κακούργων», που τιμωρούνται γιατί επένδυσαν, πάλεψαν άνισα στον ιδιωτικό τομέα, έδωσαν ψωμί σε εκατομμύρια Έλληνες και τώρα βλέπουν τους κόπους μιας αγωνιώδους ζωής να εξανεμίζονται και να φυλλορροούν, βορά στη δίνη της οικονομικής κρίσης.

Όταν έκανα τη δική μου, μικρή επιχείρηση, από νεαρός ακόμη, πολλές φορές για να έχω ο ίδιος μεροκάματο, κανείς δεν μου είπε ή δεν πρόβλεψε, ότι θα ερχόταν μια στιγμή -μετά από 40 ολόκληρα χρόνια- που εγώ και οι όμοιοί μου θα πληρώναμε τις σπατάλες της πολιτικής φαυλότητας και του «πελατειακού» Κράτους, το οποίο εξέθρεψαν και γιγάντωσαν οι …Μαυρογιαλούροι. Κι όσοι, μέσα κι έξω απ’ την Ελλάδα, μετέρχονται τέτοια απάνθρωπα μέσα, για να εισπράξουν τους τόκους και τα χρέη της χώρας μου (που διαρκώς αυξάνονται, εν τω μεταξύ), ίσως είναι χειρότεροι απ’ εκείνους, που χρησιμοποιούν όπλα μαζικής καταστροφής, για να διαλύσουν και να καθυποτάξουν ένα φτωχό λαό.

Άραγε, αν δεν μας χωρέσουν -τελικά- οι φυλακές, θα μας στείλουν μήπως και εξόριστους στα ξερονήσια; Ή μήπως όχι, γιατί τα ξερονήσια τα ‘χουν για ξεπούλημα;

Δικαστικές ενέργειες σε βάρος οφειλετών τους άρχισαν και τράπεζες στον Αλμυρό, για τα λεγόμενα «κόκκινα» δάνεια, που παραμένουν ανεξόφλητα, λόγω οικονομικής κρίσης. Σαν να μην έφτανε, δηλαδή, ο κύριος όγκος των χρεών, που διαρκώς επιβαρύνονται με τόκους καθυστέρησης, έρχονται και οι διαταγές πληρωμής, προσημειώσεις, κατασχέσεις, πλειστηριασμοί και άλλα, για να μη σηκώσει ποτέ κεφάλι ο επαγγελματίας, να του πάρουν ό,τι κινητό ή ακίνητο μπορεί να εκπλειστηριαστεί, να τον ξεβρακώσουν κυριολεκτικά.

Από κοντά και οι νεοφανείς «σωτήρες», που λανσάρονται σαν σύμβουλοι επιχειρήσεων, βομβαρδίζουν τους πάντες με φαξ και e-mail, αναλαμβάνοντας δήθεν το «κούρεμα» των τραπεζικών οφειλών μας. Ανάμεσά τους, φυσικά, πολλοί αετονύχηδες, που επιχειρούν να εκμεταλλευτούν την απόγνωση του κοσμάκη.

Όλα σχεδόν αυτονόητα, στην κρίσιμη συζήτηση του Δημοτικού Συμβουλίου για την προοπτική της τουριστικής επένδυσης στις Νηές. Και το «ναι» των συντριπτικά περισσότερων λογικό, αλλά και το «υπό όρους», που αναφέρεται λ.χ. στο ξεκαθάρισμα του ιδιοκτησιακού καθεστώτος, την εξασφάλιση προσλήψεων από το ντόπιο δυναμικό, την προώθηση ντόπιων προϊόντων, την εξασφάλιση του δημόσιου χαρακτήρα της παραλίας, την αποφυγή μονάδας αφαλάτωσης κτλ. Μακάρι αυτοί οι όροι να απαντηθούν και η επένδυση να υλοποιηθεί τελικά, γιατί θα δώσει μεγάλη «ανάσα» απασχόλησης στην περιοχή μας και θα αναθερμάνει καίρια την παραπαίουσα τοπική αγορά. Το μέγεθός της το έχει ανάγκη ο τόπος μας, όσο ποτέ άλλοτε.

Σχεδόν το 50% άγγιξε η μείωση της δημόσιας δαπάνης για τις παροχές ασθενείας το 2012 σε σχέση με το 2009. Το 2009, έτος έναρξης της οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα, οι δαπάνες του υπουργείου Εργασίας, για παροχές ασθενείας των Φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης ανέρχονταν σε 8,3 δισ. ευρώ. Το ποσό αυτό το 2012 περιορίστηκε στα 4,5 δισ. ευρώ. Οι δαπάνες για τις παροχές ασθενείας κατά το 2012 προσέγγισαν το ύψος των δαπανών του έτους 2003. Εύλογα, επομένως, μπορεί να σκεφτεί κανείς: Αν αφαιρέσεις, απ’ την εντυπωσιακή αυτή μείωση των δισεκατομμυρίων, τις σπατάλες, τις υπερ-συνταγογραφήσεις και τις λαμογιές που έπρεπε οπωσδήποτε να παύσουν ή να περιοριστούν, δεν προκύπτει -άραγε- και η τραγική υποβάθμιση των παροχών υγείας στον απλό πολίτη; Πιο δύσκολο είναι να υποθέσουμε, ότι τάχατες έπαψαν να νοσούν τόσο και να χρειάζονται λιγότερη ιατροφαρμακευτική φροντίδα οι Έλληνες.

Στις 15 πιο σημαντικές αγορές του κόσμου, το Μεσογειακό ελαιόλαδο αγγίζει το 92% των εξαγωγών (από Ιταλία και Ισπανία κυρίως), ενώ το αντίστοιχο μερίδιο των ελληνικών εξαγωγών ανέρχεται μόλις στο 8%. Και μάλιστα το τυποποιημένο ελαιόλαδο, το οποίο τιμολογείται πολύ περισσότερο από το χύμα, περιορίζεται στο 5%. Βάλτε τώρα με το νου σας, ότι ένα λίτρο τυποποιημένου ελαιόλαδου τιμολογείται από 6 έως 30 ευρώ, ενώ ένα λίτρο παρθένου ελαιόλαδου χύδην τιμολογείται στα 2,3 ευρώ. Κι αν δεχτούμε, ότι το ελαιόλαδο είναι ο «χρυσός» της Ελλάδας, καταλαβαίνετε ότι αυτόν τον «χρυσό», τον ξεπουλάμε επιπόλαια για   …μπρούτζο. Άντε, να δούμε. λοιπόν, πότε επιτέλους θα πάψουμε να είμαστε η χώρα της ανοργανωσιάς και των χαμένων ευκαιριών.

«Γουρουνοχαρά» τη λένε οι Καραγκούνηδες, αλλά δεν έχει καμιά σχέση με αυτό που συμβαίνει την περιοχή μας, τον τελευταίο καιρό. Η Όθρυς «παρήγαγε» φέτος πολλές αγέλες αγριογούρουνων, που κατεβαίνουν μέχρι τους πρόποδες, με αγαπημένο τους …προορισμό τα χωράφια του καλαμποκιού. Αντίστοιχα μεγάλες, επομένως, είναι και οι επιτυχίες των Νεμρώδ της περιοχής και οι μόνοι ίσως που πρέπει να διαμαρτύρονται είναι οι οικιακοί …καταψύκτες, που ήδη «βογκάνε» από θήραμα. Παράλληλα, οι …ζηλιάρηδες λαγοκυνηγοί, έχουν βάλει κι αυτοί τα δυνατά τους και δίκαια κοκορεύονται για επιτυχίες.

Διευρύνεται ο κύκλος των συμπολιτών, που συλλέγουν τα πλαστικά καπάκια, από τις φιάλες νερού και αναψυκτικών, προκειμένου να τα προσφέρουν δωρεάν για ανταλλαγή με αναπηρικά αμαξίδια και άλλο σχετικό εξοπλισμό, για αναπήρους ή πάσχοντες. Στην περιοχή μας, πρώτος ο Πτελεός, με τον γνωστό παραολυμπιονίκη Γιώργο Αλεξάκη, άρχισε αυτή την κινητοποίηση. Κατόπιν, για την πόλη του Αλμυρού πήρε πρωτοβουλία η τοπική εφημερίδα και ήδη -από μηνών- υποδείξαμε στο Ειδικό Σχολείο, να διασυνδεθεί με μεγάλες εταιρείες ανακύκλωσης και εμφιάλωσης, οπότε όσα συλλέγονται στην πόλη μας καταλήγουν εκεί. Γι’ αυτό το λόγο πλέον, όσοι μαζεύετε σε σακούλες τα πλαστικά αυτά πώματα, καλό είναι να τα παραδίδετε κατευθείαν στο Ειδικό Σχολείο Αλμυρού (και όχι στα γραφεία της εφημερίδας), προκειμένου να διακινούνται άμεσα και πιο εύκολα. Αυτή η αλτρουιστική πρακτική πάντως, αξίζει τον κόπο και μακάρι να γενικευτεί.

Άχρηστες (αλλά πιπεράτες) γνώσεις… «Ούτε δέκα, ούτε είκοσι, αλλά 30 συντρόφους έχουν κατά μέσο όρο «αλλάξει» οι Έλληνες! Σύμφωνα με έρευνα που διενήργησε γνωστή εταιρεία πρoφυλακτικών, σε αυτούς τους αριθμούς κινούνται οι άντρες ενώ οι γυναίκες δήλωσαν, ότι κατά μέσο όρο έχουν κοιμηθεί με 10 συντρόφους. Επιπλέον, κατά την έρευνα διαπιστώθηκε ότι το 22% των αντρών έχει απιστήσει, ενώ το ποσοστό για τις Ελληνίδες γυναίκες είναι στο 9%. Επίσης σε ποσοστό 8% οι Έλληνες δηλώνουν ότι είχαν παράλληλες επαφές με τρεις ή περισσότερες συντρόφους, χωρίς απαραίτητα να χρησιμοποιούν πρoφυλακτικό. Χωρίς πρoφυλακτικό δήλωσε ότι έκανε σεξ και το 38% των Ελληνίδων, ενώ το 33% έκανε ακόμη και την πρώτη φορά χωρίς πρoφυλακτικό.» Αναγνώστες και αναγνώστριες, εστιάστε παρακαλώ στη συχνότερη χρήση προφυλακτικού και σταματήστε αμέσως να …μετράτε, αν ο καθένας ή καθεμιά από σας είναι πάνω ή κάτω από το μέσο όρο ερωτικών …συντρόφων.

Να κάνετε μια βόλτα στην παραλία του Αλμυρού, κάτω απ’ το φως του ήλιου, τώρα που ηρέμισε από τη βοή των πολλών κολυμβητών (κάποιοι λίγοι συνεχίζουν τα μπάνια τους). Ο μακρύς δρόμος με τα αρμυρίκια, τους φοίνικες και τις λεύκες, δίπλα στη ήρεμη θάλασσα, με τις γνωστές φθινοπωρινές της νηνεμίες, είναι ένα χάρμα οφθαλμών.

Ποτέ μου δεν κατάλαβα γιατί αυτή η περιοχή δεν έγινε ακόμα οικισμός, να κατοικηθεί και να αξιοποιηθεί όπως της αξίζει.