Δελτίο Θυέλλης – γράφει ο Γιώργος Τσιντσίνης

– έκδοση: 27/01/2018

Σαν καρναβάλι να ντυθώ

πολιτικός επώνυμος;

Ή μήπως σαν διπρόσωπος

Πάκης και Ιερώνυμος;

Αιτία ή απλώς αφορμή; Στο νέο …διχασμό μας αναφέρομαι, γύρω από τις διεθνείς και εθνικές ζυμώσεις για την ονομασία των Σκοπίων; Σε δυο διαδοχικές Κυριακές εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες τρέχουν στα συλλαλητήρια και άλλοι τόσοι ή περισσότεροι – λιγότεροι εκφράζουν τις αντιρρήσεις τους από τον καναπέ τους. Παράλληλα, με εργώδεις κινήσεις το Κυβερνητικό μέτωπο και οι …παραφυάδες αυτού, μας χώνουν πιο βαθιά στο χρέος, τα μνημόνια, το ξεπούλημα της ατομικής, οικογενειακής και εθνικής μας περιουσίας και το πάρτι των δανειστών σε βάρος μας μαίνεται αδιάπτωτο.

Σαράντα μέρες και… από την τελευταία τους πληρωμή οι συντάξεις και τα επιδόματα (λόγω των εορτών που προηγήθηκαν), έχουν αδειάσει -από βδομάδες πριν- τσέπες και πορτοφόλια και όλοι περιμένουν Δευτέρα και Τρίτη να πληρωθούν, για να ξεχυθούν στα μάρκετ για το… «πινάκιο φακής» που τους αναλογεί και σε μια βδομάδα θα είναι πάλι άφραγκοι. Θεωρώ ότι αυτές οι ουρές της ντροπής, έξω από τις τράπεζες, τις εφορίες, τη ΔΕΗ κτλ. είναι τα πραγματικά «συλλαλητήρια» της ντροπής και της κατάντιας μας.

«Έχει αλλάξει κάτι;» αναρωτιέται (μάλλον δικαιολογημένα) σε κύριο άρθρο της η «Καθημερινή» σχετικά με τα σενάρια και την κινητικότητα γύρω από την ονομασία των Σκοπίων. «Η σχετικώς νέα κυβέρνηση των Σκοπίων έχει αποδυθεί σε μια διεθνή επιχείρηση δημοσίων σχέσεων για το ζήτημα της ονομασίας, αλλά ακόμη δεν έχει αποδείξει εμπράκτως ότι κάτι έχει πραγματικά αλλάξει. Ακόμη και στο επίπεδο των συμβολικών κινήσεων έχουν διατυπωθεί πολλές υποσχέσεις, αλλά δεν έχει γίνει τίποτα στην πράξη. Τα αγάλματα και οι προκλητικές ονομασίες του αεροδρομίου κτλ. παραμένουν στη θέση τους. Θα πρέπει, βεβαίως, η κυβέρνηση του κ. Ζάεφ να ζυγίσει τις εσωτερικές της αντοχές σύντομα, ώστε να φανεί αν αυτή η διαπραγμάτευση έχει νόημα ή αν γίνεται πολύς θόρυβος για το τίποτα.» Το βασικότερο, που πρέπει να πρυτανεύσει για τα εθνικά συμφέροντα κάθε κράτους ή κρατιδίου, των Βαλκανίων, εν προκειμένω: Ποιος προσδοκά οφέλη και ποιος όχι από όλη αυτήν τη νέα «φασαρία;»

Διαβάζω στις εφημερίδες, της περασμένης Τρίτης: «Έχοντας κόψει κάθε δίαυλο επικοινωνίας με τα κόμματα της αντιπολίτευσης τα οποία τον κατηγορούν για έλλειψη ενημέρωσης στο κρίσιμο εθνικό θέμα της ΠΓΔΜ, αλλά και για μυστική διπλωματία, προσέρχεται ο Αλέξης Τσίπρας στο Νταβός για το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ, όπου θα έχει κρίσιμη συνάντηση με τον πρωθυπουργό της γειτονικής χώρας Ζόραν Ζάεφ. Την ίδια στιγμή, δέχεται πιέσεις για το θέμα από τους ΑΝΕΛ, που εκφράζουν μία εκ διαμέτρου αντίθετη θέση, αλλά και από τα συλλαλητήρια τα οποία προσπαθεί να υποβαθμίσει η κυβέρνηση λέγοντας ότι δεν επηρεάζουν τη διαπραγμάτευση.» Όλοι λοιπόν -τούτων δοθέντων- μιλούν για τη «μοναξιά του Αλέξη Τσίπρα στο θέμα της ονομασίας των Σκοπίων. Σιγά μη με πάρουν τα …κλάματα.

Αν η ΕΡΤ ήταν, ας πούμε, ένα μεταπτυχιακό σχολείο …δημοσιογραφίας κι εγώ ….καθηγητής, με αφορμή το πρόσφατο συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης, την επόμενη μέρα θα έβαζα να γράψουν διαγώνισμα, όλοι τους εκεί μέσα, με θέμα: «Η αγαπημένη μας ΕΡΤ, η τσίπα και το φιλότιμο». Κατόπιν και πριν καν διορθώσω τα γραπτά, αν ήταν στο χέρι μου, θα άρχιζα απολύσεις, όχι μόνο για λόγους δημοκρατίας και δημοσιογραφικής συνείδησης, αλλά από σεβασμό στον οβολό που καταθέτουν μηνιαίως οι Έλληνες πολίτες, για να παραμένει ανοικτό αυτό το παραμάγαζο, που κάθε φορά μόνο προς την εκάστοτε Κυβερνητική πλευρά ξέρει και μπορεί να αλληθωρίζει.

Αν θυμάμαι καλά, θεσμικά και σύμφωνα με τους εκκλησιαστικούς κανόνες, ο εκάστοτε Αρχιεπίσκοπος της Ελλαδικής Εκκλησίας, λογίζεται ως «ο πρώτος μεταξύ ίσων» ανάμεσα στα μέλη της ιεράς Συνόδου. Ναι ή όχι; Τούτου δοθέντος, μήπως ήρθε η ώρα για τους Δεσποτάδες μας να αποσύρουν το σημερινό Αρχιεπίσκοπο, ώστε να μπορέσει άνετα να υπηρετήσει στο εξής την προτεραιότητα που μάλλον ο ίδιος επέλεξε ως βασική; Το να είναι δηλαδή (με τις εκάστοτε δηλώσεις του ή τη σιωπή του) η φανατική «ουρά» του Τσίπρα και του Σύριζα;

Η σκληρά χειμαζόμενη σημερινή Ελλάδα, οι χιλιάδες των Ελλήνων, που υποφέρουν και πένονται, έχουν ανάγκη από πραγματικούς πνευματικούς – θρησκευτικούς ταγούς. Και η σημερινή Εκκλησία της Ελλάδος δυστυχώς πόρρω απέχει από εκείνο που θα τη χαρακτήριζε «ζώσα».

Εγώ -γράφει στο διαδίκτυο ο μαθηματικός Δημήτρης Χριστοδουλάκης- για να είμαι ειλικρινής, έχω αποδεχτεί τον ρόλο του φουκαρά. «Ξέρω δηλαδή πως αυτοί που βρίσκονται σήμερα στην εξουσία πρέπει να περνούν πολύ από το χρόνο τους γελώντας μαζί μου και μαζί με τους υπόλοιπους φουκαράδες σαν κι εμένα. Όμως πρέπει να ξέρετε πως εκείνοι που κάνουν τις επαναστάσεις και γράφουν Ιστορία, δεν είναι οι βολεμένοι, αλλά οι φουκαράδες ηλίθιοι. Από τη στιγμή που οι λεγόμενοι επαναστάτες, προοδευτικοί, ριζοσπάστες, αριστεροί ή όπως αλλιώς αυτοπροσδιορίζονται, βολεύτηκαν στις αναπαυτικές καρέκλες της εξουσίας, μένει σε εμάς τους φουκαράδες, τους συντηρητικούς να κάνουμε την επανάσταση μας. Να βρούμε τρόπους για να δείξουμε πως υπάρχουμε, υποφέρουμε και δεν αντέχουμε άλλο. Και αν νομίζετε πως εμείς οι συντηρητικοί, οι φιλελεύθεροι, οι μικροαστοί, δεν έχουμε πεινάσει αρκετά ώστε να αναγκαστούμε να ξεσηκωθούμε, τότε πρέπει να γνωρίζετε πως τις επαναστάσεις δεν τις κάνουν οι πεινασμένοι, αλλά οι χορτάτοι που δεν έφαγαν τρεις μέρες.» Δεν θα διαφωνήσω.

Δημοσίευμα της εφημερίδας «τα Νέα», σχολιάζει το reader.gr, ανέφερε ότι οι Πανελλήνιες εξετάσεις για το 2018 θα πραγματοποιηθούν τη δεύτερη εβδομάδα του Ιουνίου και οι υποψήφιοι σε ένα μόνο επιστημονικό πεδίο, θα εξεταστούν σε τέσσερα μαθήματα, ενώ όσοι επιθυμούν να είναι υποψήφιοι σε δύο επιστημονικά πεδία εξετάζονται και σε ένα πέμπτο μάθημα, το οποίο μπορεί να είναι Γενικής Παιδείας ή Ομάδας Προσανατολισμού. Ο υπουργός Παιδείας, Κώστας Γαβρόγλου, προανήγγειλε ότι τον Ιούνιο του 2020, η εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση θα εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το απολυτήριο, προκειμένου να αποκτήσει νόημα και υπόσταση η τελευταία τάξη του Λυκείου, καθώς «όπως έχουν εξελιχθεί τα πράγματα, έχουμε ένα Λύκειο χωρίς την τελευταία τάξη…». Άλλη μια φορά που το όραμα του αρμόδιου υπουργού και η προσπάθεια να αφήσει το στίγμα του, μετατρέπει τους μαθητές σε «πειραματόζωα», που πασχίζουν να εξοικειωθούν και να προσαρμοστούν στις τόσες αλλαγές. Αναλλοίωτο παραμένει σε κάθε αλλαγή είτε μιλάμε για Δέσμες, είτε για κατευθύνσεις, είτε τα εξεταζόμενα μαθήματα είναι 4 ή 13 (πραγματικός αριθμός για όσους νεότερους απορείτε!)- το άγχος των μαθητών. Όπως είχε πει και μια σοφή καθηγήτρια, «ο μαθητής στην Ελλάδα είναι ο πιο σκληρά εργαζόμενος». Και πώς να γίνει αλλιώς, όταν κάθε νέος Υπουργός Παιδείας, κάνει τις δικές του «ακροβασίες», που αυτάρεσκα τις βαφτίζει «μεταρρύθμιση»;

Η παιδίατρος Dora Stergidou έγραψε ένα εύστοχο κείμενο στο προφίλ της στο facebook και θεώρησα σωστό να το αναδημοσιεύσω. «Κρατιέμαι τόσο καιρό να μη σχολιάσω, αλλά δε γίνεται άλλο. Η μάστιγα των μαμαδογκρούπ είναι εκτός ελέγχου. Καταλαβαίνω την ανταλλαγή εμπειριών μεταξύ μαμάδων στο διαδίκτυο, την ανάγκη για κουτσομπολιό, την σύγκριση συνταγών για τα καλύτερα γιουβαρλάκια, την ανάγκη να αποδείξει η μία στην άλλη ποια θήλασε περισσότερο, αλλά get a life, ρε κορίτσια! Ξεκολλήστε, έχει κουρκουτιάσει το μυαλό σας όλη μέρα στην ομάδα του «χρυσού θηλασμού», «της μαγικής παιδικής διατροφής», «του μακρύ χαλινού», «των εξωτικών αλλεργιών», «των σατανικών εμβολιών». Πάτε καλά; Σας δίνουν οδηγίες άγνωστοι από το διαδίκτυο για τα παιδιά σας και εσείς τις ακολουθείτε; Ξέρετε ποιος είναι αυτός ο άσχετος που σας λέει τί να κάνετε με την υγεία των παιδιών σας; Είστε τόσο ευκολόπιστες και οδηγείστε σε σοβαρές αποφάσεις για την υγεία τους κατόπιν παρότρυνσης από την Ευθαλία Ασχετοάσχετη και την Αμαλία Ξερόλα; Αν κάτι συμβεί, από ποιον θα ζητήσετε τα ρέστα; Επειδή το παιδί της άλλης είχε «κακό» παιδίατρο, που δεν ήξερε πότε εισάγουμε τα passion fruits και το παστό καγκουρό στη διατροφή του βρέφους, εσύ ακούς τον γκουρού του διαδικτύου; Η άλλη λέει «διαβάζει πάνες» και δίνει οδηγίες στις μάνες από φωτογραφίες πάνας με κακά, για το αν έχει το παιδί αλλεργία στο γάλα και τί πρέπει να κάνει από πλευράς διατροφής. Ποια είσαι; η θείτσα η Γκολιώ που διάβαζε τα μελλούμενα στα εντόσθια των ζώων;

Το κρύο κυρίως έδειξε τα «δόντια» του, στη βδομάδα που φεύγει… «Καιρός του ήτανε», θα μου πείτε… Αλλά, όπως και να ‘χει το θέμα του χειμώνα, σε λίγες μέρες μπαίνει ο κουτσο-Φλέβαρος, ανοίγει το Τριώδιο, το Πάσχα (αν και …προωράκι) πλησιάζει. Πριν καλά – καλά τελειώσουμε με τις κοπές πίτας, αρχίζουν τα καρναβαλικά και η Ευξεινούπολη (όπως κι αλλού στην περιοχή) ετοιμάζονται. Θα τον φάμε τελικά κι αυτόν τον γερο-Χειμώνα…

Το Πανελλήνιο ρεκόρ του Κώστα Κεντέρη στα 200 μέτρα, άντεξε 16 ολόκληρα χρόνια, για να το συντρίψει, στο πρόσφατο Συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης, προκειμένου να φάει τις φάπες του, με την εκπληκτική κούρσα του, ο Κώστας Ζουράρις…!!

Σύμφωνα με εκτιμήσεις της Αστυνομίας, οι Σπαρτιάτες στις Θερμοπύλες ήταν …25.

Ποτέ δεν έκανα το λάθος να λογομαχώ με ανθρώπους των οποίων την άποψη δεν σέβομαι.