Αναδρομή στα στιχάκια του Δελτίου Θυέλλης του Γιώργου Τσιντσίνη του 2017

 

Το νέο χρόνο με ευχές

θέλω να πλησιάσω,

αλλά δεν πρόκειται να πω

«σφάξε με, αγά, ν’ αγιάσω».

 

Αυτή η δύσκολη χρονιά

υγεία να μας δίνει

και ο καλός μας ο Θεός

παντού να φέρει ειρήνη.

 

Φωτίσαμε τα ύδατα

αλλά κι αυτά παγώσανε.

Τα χιόνια κι η κατάψυξη

με βάρη μας φορτώσανε.

 

Σε πόλεις, ρούγες και στενά

χιόνια, βροχές και πάγοι.

Κι οι αρχηγοί μας άπραγοι,

απλήρωτοι κι οι …μάγοι.

 

Δεν χαμπαρίζει η παγωνιά

ποιος θα παγώσει πρώτος…

Μοιάζει διαπραγμάτευση

που κάνει ο …Τσακαλώτος.

 

Πάνω σε πίτες και χορούς

φτάνουν τα καρναβάλια

και μόνο οι «λυπητερές»

μας κάνουν όλους χάλια.

 

Σουλάτσα κάνει η Τουρκιά

για τις βραχονησίδες.

Κι εμείς στο δόγμα …άμυνας

με Τσικνο – Βαλεντίνες

 

Θα υπέγραφαν οι δανειστές

το «ντηλ» χωρίς ψεγάδι,

αν κλείναμε το ραντεβού

για …Τσικνοπέμπτης βράδυ.

 

Γλεντήστε, ξεφαντώσετε,

φεύγει το Καρναβάλι…

Συμφώνησαν «Σαρακοστή»

και φαίνεται …μεγάλη

 

Ο Μάρτης το βιολάκι του,

με μούχλες και με νέφη.

Μα πλησιάζει η Πασχαλιά

κι απτόητη μας γνέφει.

 

Μπουμπούκιασε η Άνοιξη

ολόγυρα στη φύση,

μα η «παγωνιά» στις τσέπες μας

δεν λέει να μας αφήσει

 

Σήμερα η Πρωταπριλιά

«τραπέζι» να μας στρώσει,

να ‘ρθει ΕΝΑ ψέμα μια φορά,

αυτό που θα μας …σώσει

 

Άλλο ένα Πάσχα έρχεται

πνιγμένο στις ανάγκες.

Πολλοί οι Ισκαριώτηδες,

μα και οι τζάμπα μάγκες

 

Ήταν για άλλους λόγους

ο Δείπνος …Μυστικός.

Για το δικό μας Πάσχα,

ΚΑΝΕΝΑΣ νηστικός

 

Το χάος συνεχίζεται,

μα εμείς δεν αγχωνόμαστε.

Με γλέντια και ψησίματα

πάντοτε …αντιστεκόμαστε

 

Ο Μάιος μας έφτασε,

εμπρός βήμα ταχύ.

Το φρέντο της «αντίστασης»

να ‘ναι κι αυτό παχύ

 

Πιάσαμε το Μαγιόξυλο:

η Συμφωνία κλείνει.

Χαρούμενη η Κυβέρνηση

μοιράζει …βαζελίνη

 

Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί,

γεμίσαμε… «ινδιάνους».

Πρεζόνια μαχαιρώσανε

κι έδειραν χουλιγκάνους

 

Αν η Βουλή θέλει φρουρά

να σβήνει τους καυγάδες,

εμείς γιατί πληρώνουμε

αυτούς τους τσαμπουκάδες;

 

Πολύ κοντά το Μάντσεστερ,

όπως πριν το Παρίσι.

Αίμα παιδιών ανύποπτων

πώς τάχα θα ’ναι η …λύση;

 

Το καλοκαίρι περπατά

στα πρώτα βήματά του

κι ο Μάης πήγε να πνιγεί

μέσ’ τα πολλά νερά του

 

Όλοι κλέβουν κι αρπάζουνε

χειμώνα – καλοκαίρι.

Στο τσάι και στη ρίγανη,

Τσάμηδες βάλαν χέρι.

 

Όλοι πρέπει να τρέχαμε

στο φετινό το …ράλι,

αφού τζιμάνια γίναμε

σοφάροντας στο …χάλι

 

Διώχνουμε έναν Ιούνιο

γεμάτο μπαμπεσιές,

που έφερε …Φθινόπωρο

πνιγμένο στις βροχές

 

Πρωτομηνιά για τυχερούς

διακοπές να κάνουν,

τη φτώχεια και τα βάσανα

για λίγο να γλυκάνουν

 

Όρθιοι και στους καύσωνες,

μα και στα μελταμάκια.

Στο καλοκαίρι άρχοντες,

γοργόνες και …καμάκια

 

Θα λείψω για διακοπές,

αλλιώς θα θέλω σκότωμα.

Κι άρχισα κιόλας να τις ζω,

μα, …ξύπνησα απότομα

 

Χαλάζι τον Ιούλιο

και ο καιρός τρελάθηκε.

Λες κι ήταν στα …μνημόνια,

το καλοκαίρι χάθηκε

 

Ωρίμασαν και πέφτουνε

σαν εύχυμος …γιαρμάς.

Τα Τσιπρο-Βαρουφάκεια

κι όλος ο …αχταρμάς.

 

Για κοίτα να ‘ναι Αύγουστος

κι όλοι τους αδειούχοι και

να φυλούν τα «πάτρια»

μόνο …συνταξιούχοι.

 

Φυγόστρατοι δεν δώσανε

τον όρκο στη Σημαία.

Και φτάσανε να διοικούν

και την περνάν’ ωραία.

 

Θεέ μου, πόση γκλαμουριά

έκρυβε η αυλή μας !!!

Έπρεπε να’ ρθει ο Πρόεδρος

να πάρει το …κλειδί μας.

 

Πολλές παράγκες στήθηκαν

στου παζαριού τη φιέστα μας.

Πλακώσαν όλες οι φυλές

ν’ αρπάξουνε τα ρέστα μας.

 

Μπήκαμε στο Φθινόπωρο,

με αδειανά τα χέρια.

Ζητούμενο η υγεία μας

για νέα …καλοκαίρια.

 

Από Δευτέρα στα σχολειά

ηχούν πάλι οι κουδούνες,

με «καινοτόμους» Υπουργούς

που δείχνουν για… μπουμπούνες

 

Λόγια παχιά πάλι στη ΔΕΘ,

μας χάλασαν την …πέψη.

Γιατί όλα τα ψέματα

έχουν την ίδια γεύση.

 

Μαύρισε ο Σαρωνικός,

και γέμισε πετρέλαιο.

Κι οι ένοχοι ομονοούν:

«Σιγά τον πολυέλαιο».

 

Βρε, πώς μας καταντήσανε

των δανειστών κολπάκια.

Η Βόννη όταν φτερνίζεται,

εμάς πέφτουν τα …πάκια

 

Αύριο ο «Ιστορικός»

φοράει τα «καλά» του

και στο «Ραγάζος» τα μυαλά

θα ‘ναι στα …κάγκελά του.

 

Ανάκαμψη προβλέπουνε

και μας παραμυθιάζουν.

Μα ολοένα δυστυχώς

οι τσέπες μας αδειάζουν.

 

Μοστράρει δόξες και τιμές

μέσ’ το Λευκό τον Οίκο.

Γεράκια, κλέφτες, δανειστές

μας στήνουνε στον τοίχο

 

«Ψηλό σκαλί», να μη γελάς

και κοροϊδεύεις τ’ άλλα.

Να μην ξεχνάς πως στέκεται

κι ανάποδα η σκάλα.

(αγνώστου).

 

Όλους μας βλέπει

…γελαστούς,

δηλώνει ο Αλέξης.

Κι εμείς λέμε «ανάθεμα»,

πρωθυπουργέ, ου μπλέξεις

 

Σ’ εμάς οι Αρχάγγελοι

γιορτάζουν κάθε μέρα.

Απ’ την αυγή ως αετοί,

κυρίαρχοι του αιθέρα.

 

Ανέτοιμους μας έπνιξε

στον ύπνο η «Ευρυδίκη».

Θα ‘λεγες πως μας τιμωρεί

για λάθη η Θεία Δίκη.

 

Τόνοι από λάσπη βύθισαν

τη χώρα μας στο πένθος.

Φιλότιμοι οι Έλληνες

κι ανήμποροι ως έθνος

 

Μπήκαμε στον Δεκέμβριο

και στις γιορτάδες μήπως;

Νέες δαπάνες κι έξοδα,

αλλά στο βάθος …κήπος.

 

Στων στολισμών τον πυρετό

«ψηνόμαστε» με φούρια,

σε φωταψίες μαγικές,

με δώρα και με γούρια.

 

Για τα μελομακάρονα πάντα

μου κάνεις ντόρο…

Αν δεν τα ‘χεις ελεύθερα, θα

βάλω …δικηγόρο.

 

Φάτνες να γίνουν οι ψυχές

σ’ αγάπης ηλιαχτίδα,

που θα ζεστάνει τους φτωχούς

σ’ ανθρώπινη Πατρίδα.