Μην είναι ο χρυσός του αντάρτη Αραμπατζή;

Όπως αναφέραμε και σε προηγούμενο ρεπορτάζ μας στο στόχαστρο χρυσοθήρων έχει μπει μια δασική έκταση 845 τετραγωνικών στο Δήμο Αλμυρού, εδώ και πολλά χρόνια.

Στην υπόθεση -που έχει πάρει τη νόμιμη οδό- εμπλέκονται ένας συνεταιρισμός που διεκδικεί το 50% από την ανεύρεση του θησαυρού καθώς και άλλα τέσσερα φυσικά πρόσωπα δύο εκ των οποίων είναι Καρδιτσιώτες (γυναίκα και άνδρας) και για τους οποίους το ποσοστό είναι αντίστοιχα 22% και 3%. Αντίστοιχα ποσοστά επί των πιθανών “κερδών” μοιράζονται επίσης ένας κάτοικος από την ευρύτερη περιοχή Κοζάνης καθώς και ένας κάτοικος από την ευρύτερη περιοχή της Λάρισας.

Η στοχευμένη αναζήτηση θα πραγματοποιηθεί στις περιοχή “Κοπάνες” και “πέντε βρύσες” της κοινότητας Ανάβρας της Δημοτικής Ενότητας Αλμυρού, στα όρια, αλλά και εντός του δάσους στα «Προσήλια» και η οποία αναμένεται να πραγματοποιηθεί το επόμενο χρονικό διάστημα αφού έχουν ολοκληρωθεί όλες οι τυπικές διαδικασίες άδειας. Για ένα χρόνο από την άδεια θα πρέπει να προχωρήσουν στις εργασίες, οι οποίες δεν μπορούν να διαρκέσουν περισσότερο από μια εβδομάδα.

Μην είναι ο χρυσός του αντάρτη Αραμπατζή;

Η ιστορία… ο θρύλος μας πηγαίνει πολλά χρόνια πίσω, στην πολυτάραχη ζωή του αντάρτη Αραμπατζή, ο οποίος λέγεται ότι έκλεψε χρηματαποστολή του κράτους, από τρένο που περνούσε έξω από τον Βόλο. Ο Αραμπατζής, είχε καταφύγιο μαζί με άλλους αντάρτες στα «Προσήλια». Σήμερα, συγγενείς του, έχοντας χάρτη στα χέρια τους, ψάχνουν για το θησαυρό. Τα σημάδια έχουν αλλοιωθεί από τον καιρό, ενώ κανείς δεν ξέρει αν κάποιος άλλος έχει βρει εν τω μεταξύ την πλούσια λεία. Κάποιοι παππούδες προσηλιώτες, στρίβουν τα μουστάκια τους γελώντας και ως περήφανοι Σαρακατσάνοι, αναμένουν να τους ζητηθεί η βοήθεια για την ερμηνεία του χάρτη. Οι συγγενείς του Αραμπατζή από την άλλη, είναι πανέτοιμοι και αισιόδοξοι να ψάξουν για έκτη φορά την περιοχή, κρύβοντας καλά τα στοιχεία που διαθέτουν.

Άκαρπες μέχρι σήμερα οι προσπάθειες

Στην περιοχή είχαν γίνει και παλαιότερα προσπάθειες… δημοσιεύουμε το σχετικό άρθρο που φιλοξενήθηκε στην εφημερίδα μας τον Απρίλιο του 2013:

«Δεν βρέθηκε ο θησαυρός που έψαχναν τις τελευταίες δέκα ημέρες σε ορεινή δύσβατη περιοχή της Ανάβρας, στη θέση «Κοπάνες».

Οι τέσσερις καταδείκτες (ένας από Σέρβια Κοζάνης, δύο από την Καρδίτσα και ένας από την Ελασσόνα), που είχαν δηλώσει το μέρος και είχαν εξασφαλίσει τη σχετική άδεια για να μπορέσουν να προχωρήσουν στις εργασίες εύρεσης του θησαυρού, όπου οι φήμες ήθελαν να βρίσκονται θαμμένες μεγάλες ποσότητες με λίρες από την κατοχή (1947), αντίκρισαν με μεγάλη χαρά την είσοδο ενός σπηλαίου από την Τετάρτη 10 Απριλίου.

Το πρωί της Πέμπτης, 11 Απριλίου 2013, έγιναν οι απαραίτητες έρευνες εντός του σπηλαίου και στο σημείο έφθασαν περισσότεροι εκπρόσωποι δημόσιων υπηρεσιών και όχι μόνο (πυροτεχνουργοί του Στρατού, Πυροσβεστική και Σπηλαιολόγος), ελπίζοντας ότι θα υπάρχει κάτι εντός. Κατά τη διάρκεια των ερευνών έδωσαν επίσης το παρών η Αστυνομία, η Αρχαιολογία, η Κτηματική, η Εφορία, καθώς και εκπρόσωποι του Δήμου Αλμυρού αλλά και του Δασαρχείου.

Μετά από έρευνες που έγιναν εντός του σπηλαίου, δεν βρέθηκε ίχνος χρυσού, προς απογοήτευση των τεσσάρων πολιτών που ξόδεψαν αρκετά χρήματα για να χρηματοδοτήσουν τις έρευνες, αλλά και των υπολοίπων που θα εισέπρατταν μερίδιο από το θησαυρό. Το σπήλαιο είχε ύψος στην αρχή του περί τα δύο μέτρα και έφθανε έως τα έξι, ενώ το συνολικό μάκρος είναι οκτώ μέτρα.

Την Παρασκευή, 12 Απριλίου, θα αρχίσουν οι εργασίες αποκατάστασης της περιοχής που  έγιναν οι εκσκαφές, συνολικής επιφάνειας 500 τ.μ.»

Φήμες; Διαδόσεις;

Όπως μαρτυρούν κάτοικοι των Κωφών, το 2012, μια ομάδα, κατόρθωσε να βρει μέρος κάποιου -ίσως άλλου- θησαυρού στις «Κοπάνες», χωρίς να έχει άδεια γι’ αυτό το σκοπό. Ίσως ποτέ να μην μάθουμε πραγματικά την αλήθεια…