ΔΕΛΤΙΟ ΘΥΕΛΛΗΣ – γράφει ο Γιώργος Τσιντσίνης – έκδοση 7/7/2013

Το μουρμουρητό για πρόωρες εθνικές εκλογές, κατά τον προσεχή Οκτώβριο, ολοένα και φουντώνει. Και διαδίδεται από πηγές, που κάτι παραπάνω ξέρουν και μαθαίνουν. Το χρονικό ορόσημο σχετίζεται με την επομένη των Γερμανικών εκλογών, αλλά -κυρίως- δεν πρέπει να ξεπερνάει και το Νοέμβριο, για τον απλούστατο λόγο ότι από εκεί και μετά οι εκλογές θα γίνουν με σταυρό και όχι λίστα. Θυμίζουμε, ότι όταν γίνονται πρόωρες εκλογές σε λιγότερο από 18μηνο -σχετικά με τις προηγούμενες- τα ψηφοδέλτια είναι με λίστα και όχι με σταυρό προτίμησης.

Εκείνο που προβληματίζει πάντως (λόγω μιας άθλιας πρακτικής και πεπατημένης), είναι ότι όταν ένας πρωθυπουργός ζητάει «ανανέωση της λαϊκής εντολής» και τη θέλει πιο …νωπή, δεν το κάνει προφανώς γιατί πρόκειται να μοιράσει στο λαό εκατομμύρια, θέσεις εργασίας κτλ. θεάρεστα, αλλά μάλλον για να σφίξει περισσότερο γύρω του τη μέγγενη της λιτότητας, να πάρει νέα επαχθή μέτρα και άλλα παρεμφερή. Οπότε, όταν ακούτε για πρόωρες εκλογές, κουμπωθείτε γενικότερα και καλού – κακού.

Πώς θα «χτίσεις» τη «Νέα Ελλάδα», κυρ-Αντώνη; Με «υλικά» κατεδαφίσεως; Ή μήπως με τους εκλεκτούς γόνους παλιο-μπαμπάδων πολιτικών;

Μήπως όμως, κύριε Σαμαρά, αλλάζεις ταμπέλα στο «μαγαζί» (από τη Νέα Δημοκρατία στη νέα Ελλάδα) μόνο και μόνο για να διευκολύνεις την ένταξη του κ. Βενιζέλου και όσου ΠΑΣΟΚ απέμεινε, αλλά και άλλων «άστεγων» του κεντροδεξιού χώρου, όπως π.χ. Καρατζαφέρης; Συμφέρουσα ιδέα… Επιπροσθέτως μπορεί να ελπίζεις ότι ο λαός θα σβήσει τα παλιά «τεφτέρια», για τις πολλές και συγκεκριμένες ευθύνες μια 40ετίας, που Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ κυβέρνησαν εναλλάξ τη χώρα και την έφεραν μέχρι το χείλος του γκρεμού.

Αλλά κι εσύ, κυρ- Βαγγέλη μου, πώς θα τα καταφέρεις άραγε, με την Αντιπροεδρία της κυβέρνησης, την ηγεσία της εξωτερικής μας πολιτικής που επωμίστηκες, αλλά και τα βάσανα της αρχηγίας σ’ ένα ΠΑΣΟΚ που διαρκώς φυλλορροεί, χρωστάει ως κόμμα σε όσους …φορούν παπούτσια κτλ. κτλ.;

Έχετε μετρήσει από πόσα Υπουργεία έχει περάσει ο Βενιζέλος, κατά τη διάρκεια της ως τώρα πολιτικής του διαδρομής; Αυτός ο άνθρωπος μοιάζει με το ..πασπαρτού στα ξενοδοχεία. Ξεκλειδώνει όλες τις πόρτες.

Στο Αλμυρό βρέθηκε την περασμένη Τρίτη (φιλοξενούμενος Αλμυριωτών φίλων του) ο οικονομολόγος Γιάννης Καραμολέγκος, στέλεχος του νέου κόμματος «Δραχμή – Ελληνική Δημοκρατική Κίνηση Πέντε Αστέρων», της οποίας -ως γνωστόν- έχει τεθεί επικεφαλής ο Θόδωρος Κατσανέβας. Το βράδυ της ίδιας μέρας, στου «Μιτζελιώτη», ο κ. Καραμολέγκος είχε ευρεία ενημερωτική πολιτική συζήτηση με μεγάλη παρέα ντόπιων.

Γράφει η Νατάσα Γεωργανάκη στον «Πύρινο Λόγιο»: Από την μία να τρέχεις να μαζέψεις τ’ ασυμμάζευτα κι από την άλλη να τινάζονται όλα στον αέρα. Από το πρωί σήμερα χιλιάδες συνταξιούχοι είδαν απροειδοποίητα να πιστώνονται οι λογαριασμοί τους με την μισή σύνταξη. Η επίσημη δικαιολογία, επανεξέταση των δικαιούχων του ΕΚΑΣ. Του επιδόματος δηλαδή της πιο εξαθλιωμένης ομάδας του πληθυσμού. Με πιο τρόπο θα ζήσουν ή θα πληρώσουν τις υποχρεώσεις τους, κύριε Σαμαρά; Κάποιοι από αυτούς συντηρούν τα άνεργα παιδιά κι εγγόνια και κάποιοι με πολύ σοβαρά προβλήματα υγείας οδηγούνται στο θάνατο, γιατί δεν θα μπορέσουν να πάρουν ούτε τα φάρμακά τους. Η ανεπίσημη δικαιολογία πρέπει να καλύψουν την τρύπα του ΟΑΕΕ για να μπορεί ο Στουρνάρας να πάρει μια χαμογελαστή φατσούλα από τον Σόιμπλε.

Επανειλημμένα η στήλη έχει αναφερθεί στον παραγκωνισμό της περιοχής μας από το Μητροπολίτη Δημητριάδος κ. Ιγνάτιο, ο οποίος τίποτε από όσα είχε υποσχεθεί για κοινωφελή ιδρύματα κι άλλες παρεμβάσεις δεν υλοποίησε. Τα σχόλια μας -μάλιστα- ίσως να είχαν σκανδαλίσει αναγνώστες που θρησκεύουν και θεωρούν terra igognita το να κρίνει κάποιος τα έργα και τις παραλείψεις των κληρικών. Ιδού, όμως, που έρχεται τώρα ο γνωστός βιομήχανος Κώστας Λούλης (με δηλώσεις του στη «Θεσσαλία» – βλέπε σήμερα σε άλλη σελίδα μας το σχετικό ρεπορτάζ) και καταγγέλλει τα ίδια και χειρότερα, σε βάρος του Μητροπολίτη, ειδικότερα για τη δωρεά που έχει κάνει ο ίδιος, προκειμένου να γίνει το άσυλο χρονίως πασχόντων στον Πλάτανο.

Με το σκληρό τίτλο «Στην Εκκλησία γνώρισα τη θεοποίηση του Χρήματος», ο κ. Λούλης δηλώνει ότι εμπαίζεται επί 13 χρόνια, το συγκεκριμένο έργο δεν έγινε, αν και κατέβαλε τα χρήματα της δωρεάς, η τύχη του οικοπέδου των 10 στρεμμάτων (που δώρισε Πλατανιώτισσα) αγνοείται, ενώ -όπως λέει- προτιμήθηκε η εκτέλεση άλλου έργου για Βρεφονηπιακό Σταθμό στην Αγριά.

Θα μου πείτε ίσως ότι η τοπική Εκκλησία και ο αρχηγός της απλά αποφάσισαν αλλιώς. Σύμφωνοι… Αλλά το γεγονός ότι ένα ευαγές ίδρυμα θα γινόταν  στην περιοχή μας, θα δημιουργούσε κάποιες θέσεις εργασίας, θα έφερνε κόσμο και επισκέπτες, θα τόνωνε την οικονομική ζωή της Επαρχίας μας, παραμένει. Όπως αυταπόδεικτα προκύπτει, ότι ο «Άγιος» «Δημητριάδος και Αλμυρού», μόνο …Αλμυρού δεν είναι και προκύπτει ανακόλουθος, όχι μόνο απέναντι στον ευεργέτη, αλλά κι απέναντι στο λαό της περιοχής μας.

Παρατείνονται οι προθεσμίες υποβολής των δηλώσεων Ε9. Όπως προβλέπει απόφαση του υφυπουργού Οικονομικών Γ. Μαυραγάνη, η προθεσμία ηλεκτρονικής υποβολής του Ε9 φυσικών προσώπων παρατείνεται μέχρι και τη 15η Σεπτεμβρίου 2013, ενώ για τα νομικά πρόσωπα έως και την 30ή Νοεμβρίου 2013.

Κραυγή αγωνίας από αγρότη της Σούρπης, ο οποίος μου έστειλε σημείωμά του, στο οποίο ισχυρίζεται ότι μια άγνωστη ασθένεια ξηραίνει ελαιόδεντρα και ροδακινιές. Αναφέρουμε το θέμα και θα το διερευνήσουμε -όσο μπορούμε- ως προς την έκταση, τις αιτίες του κτλ. Ένα είναι βέβαιο: Ότι η συγκεκριμένη περιοχή είναι τόσο φτωχή, που δεν σηκώνει την παραμικρότερη ζημιά στο αγροτικό της κεφάλαιο.

Κλείνουν η μια μετά την άλλη με ακόμη και μεγάλες επιχειρήσεις πανελλήνιας εμβέλειας, που απασχολούσαν εκατοντάδες προσωπικό (π.χ. πρόσφατα ο Κατσέλης και η Νεοσέτ), ενώ σε άλλες καλά κρατεί η μέθοδος μείωσης μισθών (π.χ. χαλυβουργίες) και απολύσεων. Έτσι όπως πάμε, αν ποτέ βγούμε από την κρίση, φοβάμαι ότι θα πανηγυρίσουμε μόνο πάνω σε ερείπια.

Από την άλλη μεριά όμως, αυτό το φαύλο κράτος, το κράτος – μπαταχτσής, θέλει εδώ και τώρα τα λεφτά του και προχωράει ακόμη και σε κατασχέσεις μισθών και συντάξεων, σε εξπρές – πλειστηριασμούς περιουσιακών στοιχείων, επί δικαίων και αδίκων, πλούσιων και φτωχών. Άσε οι Τράπεζες… Από κάποιο γνωστό μου νεαρό, παρακράτησαν ακόμη και το επίδομα ανεργίας που είχε καταθέσει ο ΟΑΕΔ στον λογαριασμό του, επειδή όφειλε δόση δανείου. Το πώς θα ζήσει, μετά απ’ αυτό, δεν αναρωτιέται και δεν νοιάζεται κανείς. Αλίμονό μας…

Ουδείς πολίτης πάντως, δείχνει να συμμερίζεται την αισιοδοξία του πρωθυπουργού και των Υπουργών του, που μας τσαμπουνάνε διαρκώς, ότι «σώπα, όπου να ‘ναι θα χτυπήσουν οι …καμπάνες και θα χαράξει μια άσπρη μέρα». Η ανεργία διαρκώς διογκώνεται, πολλοί άνθρωποι δεν έχουν πια τρόφιμα και φάρμακα και -γενικότερα- τα μηνύματα που εισπράττει η Ελληνική κοινωνία στην καθημερινότητά της είναι μόνο μαύρα κι άραχλα.

Μια …ανάσα από τον Αλμυρό είναι οι Φυλακές Κασσαβετείας… Με τις περικοπές που έχει επιβάλει σε όλες τις Δημόσιες Υπηρεσίες η οικονομική κρίση, είμαι σε θέση να γνωρίζω, ότι τα προβλήματά της φυλακής είναι πολλά -το τελευταίο διάστημα- και αντανακλούν κάθετα στην ποιότητα σωφρονισμού, αλλά και διαβίωσης των τροφίμων της. Τρόφιμοι – νέα παιδιά με όνειρα και φιλοδοξίες, όχι μόνο για τη χαρμόσυνη μέρα της αποφυλάκισής τους, αλλά διψασμένα για μόρφωση, δημιουργική ενασχόληση, επαφή και επικοινωνία με την κοινωνία, όλους εμάς τους …απ’ έξω.

Ιδού λοιπόν ένα πεδίο φιλανθρωπίας και αλτρουισμού για όλους μας. Αυτά παιδιά (τα περισσότερα μέσα για ναρκωτικά) αξίζουν της προσοχής, της συμπαράστασης και της ενεργής μας βοήθειας. Τόσοι δικοί μας άνθρωποι δουλεύουν εκεί μέσα… Μπορούν εύκολα να μας ενημερώσουν για τις ανάγκες, ώστε να φανούμε χρήσιμοι, να βάλουμε το δικό μας λιθαράκι, για να μην «καταπιεί» αυτά τα παιδιά ο ιδρυματισμός και η παρανομία για πάντα. Σκεφτείτε, επειδή είναι πολύ εύκολο να μπλέξει ο καθένας -ειδικότερα όταν είναι νέος- ότι εκεί μέσα θα μπορούσε να είναι και το δικό μας παιδί.

Συγκλονίζει την κοινή γνώμη και ειδικότερα τον αγροτικό κόσμο, ενώ βύθισε σε πένθος όλη την κεντρική Μακεδονία, το τραγικό περιστατικό του αγρότη εκείνου που πάτησε προχθές με το τρακτέρ του τον 3χρονο γιο του και τον σκότωσε. Το παιδί καθόταν δίπλα του, κάποια καταραμένη στιγμή διέφυγε της προσοχής του, έπεσε στο έδαφος και το πάτησε χωρίς καν να υποψιαστεί τι είχε μεσολαβήσει. Και εύλογα αναρωτιέται κανείς, με ποια προστασία και μέριμνα πήρε ο άτυχος ένα νήπιο πάνω στο τρακτέρ, λες και πήγαινε μια τυπική βόλτα;

Έχουμε κι άλλα παρόμοια παραδείγματα, που ο Ελληνάρας μπαμπάς, δίνει το τιμόνι του αυτοκινήτου, του δίκυκλου ή της βάρκας σε μικρά παιδιά, γιατί βιάζεται να τους κάνει σκληρά αντράκια πριν την ώρα τους ή γιατί υποκύπτει στις άστοχες απαιτήσεις τους. Αλλά και η μποσικάδα εκείνων των δικυκλιστών, που φορτώνουν όλη την οικογένεια πάνω στο δίκυκλο, χωρίς μέτρα προστασίας, κράνος κτλ., οδηγώντας οι ίδιοι μισόγυμνοι, με μια ιδρωμένη σαγιονάρα στα πεντάλ. Κάτι τέτοιοι παρόμοιοι τύποι, στοιβάζουν όλη την οικογένεια μέσα στο σαραβαλάκι τους και ξεκινάνε, σαν να μη συμβαίνει τίποτε, μετά από μια γερή κρασοκατάνυξη. Αλίμονο, όταν κάποιος δεν έχει το στοιχειώδες μυαλό και τη λογική να προστατεύσει την οικογένειά του. Πρέπει ο Νόμος να στέκεται αμείλικτος απέναντι σε τέτοια απαράδεκτα φαινόμενα, που συμβαίνουν συχνά κάθε μέρα.

Πάντοτε βρίσκουν τρόπους οι Έλληνες… Ακόμη και για διακοπές, σε περιόδους κρίσης. Είτε θα «φορτωθούν» για λίγες μέρες στον …παραθαλάσσιο ή ορεινό ξάδερφο, είτε θα δραπετεύσουν σε κάποιο νησί, με πετσοκομμένο το σιτηρέσιο και τα άλλα γούστα, είτε με λαχανιασμένα τριήμερα σε κοντινούς προορισμούς, αλλά διακοπές κάνουν οι περισσότεροι.

Σημάδια των καιρών μας… Δυο δύστυχοι πλακώθηκαν στις μπουνιές, πάνω από έναν κάδο απορριμμάτων, διεκδικώντας ο καθένας για τον εαυτό του το καλύτερο …σκουπίδι. Ακόμη κι εδώ στον Αλμυρό μαθαίνω, ομάδες οικονομικών μεταναστών έχουν χωρίσει τους κάδους ανά περιοχή, την οποία νέμεται η κάθε ομάδα για λογαριασμό της κι ο αρχηγός φροντίζει για τη συλλογή και τη διανομή. Τα καρτέλ των σκουπιδιών…

Ανέκδοτο: Μέσα στο αεροπλάνο κάθονται δίπλα – δίπλα ένας κύριος με μια γοητευτική κυρία.

Ο κύριος, θέλοντας να ανοίξει κουβέντα, τη ρωτάει τι δουλειά κάνει.

Η κυρία του απαντάει ότι είναι καθηγήτρια Σεξολογίας και εξετάζει τις διαφορές που έχουν οι λαοί ανατομικά.

Ο κύριος της ζητάει να του δώσει ένα παράδειγμα.

Η κυρία του λέει:

-Οι Αιγύπτιοι, ας πούμε, έχουν «μόριο» μεγάλο στο μήκος, ενώ οι Κρητικοί στο πάχος.

Και τότε ο κύριος απαντάει:

-Επιτρέψτε μου να σας συστηθώ: Ιμπραήμ Μανουσάκης.

Κι άλλο ανέκδοτο:

-Τι κάνεις;

-Κυνηγάω μύγες.

-Σκότωσες καμία;

-Τρεις αρσενικές και δυο θηλυκές.

-Πώς κατάλαβες το φύλο;

-Οι τρεις ήταν στην μπύρα και οι δύο στο τηλέφωνο.

Γαμήλιος μήνας ο Ιούλιος για το δικό μας Μπάμπη Παπαρρίζο… Κάνει ήδη χρήση της καλοκαιρινής του αδείας, η οποία συμπεριλαμβάνει βεβαίως – βεβαίως και τον μήνα μέλιτος. Συμμετέχουμε στη χαρά του κι ευχόμαστε σ’ εκείνον και τη Μαρία του τα καλύτερα.