ΔΕΛΤΙΟ ΘΥΕΛΛΗΣ – γράφει ο Γιώργος Τσιντσίνης – έκδοση 18-2-2017

Θα υπέγραφαν οι δανειστές

το «ντηλ» χωρίς ψεγάδι,

αν κλείναμε το ραντεβού

για …Τσικνοπέμπτης βράδυ.

Τι να προσθέσει η γκρίνια του γράφοντα στη δική σας, για το φετινό χειμώνα, που κυριολεκτικά «μας πήρε και μας σήκωσε»; Όσα μας έκρυψε σε βροχές, κρύα και παγωνιές, τα προηγούμενα χρόνια, μας τα φόρτωσε φέτος κι ένας Θεός ξέρει αν έκλεισε ακόμη τα τεφτέρια του, γιατί κάτι μου «λέει», ότι κι ο Μάρτης καραδοκεί μ’ ένα ύπουλο χαμόγελο. Μακάρι, να μη γίνει έτσι βέβαια… Φτάνει πια… Νισάφι…

Παρατηρώ όλους αυτούς κι αυτές, που διαρκώς πιπιλίζουν την «καραμέλα» των πρόωρων εκλογών και θα ήθελα να ξέρω πόσοι απ’ αυτούς πιστεύουν πραγματικά, ότι με τα χάλια που έχει η χώρα, θ’ αλλάξει κάτι, όποια Κυβέρνηση κι αν προκύψει. Έτσι όπως το κατάντησαν, το …κουφάρι της χώρας θέλει πολλά ξεσαπίσματα. Όπως λέει ένα παλιό καλαμπούρι «γενική επισκευή και …πέταμα».

Κορυφαία κυβερνητικά στελέχη ομιλούν και φέρονται σαν να ζουν σε κάποιον άλλο πλανήτη. «Αποκλείεται να μην έχουν αντιληφθεί την οργή της κοινωνίας, ειδικά μετά το φιάσκο με τους φόρους και τις εισφορές των ελεύθερων επαγγελματιών», τονίζει η «Καθημερινή». «Συνεχίζουν παρ’ όλα αυτά να βλέπουν κάποιου είδους απογείωση της οικονομίας ή ακόμη και ικανοποίηση μεγάλου μέρους της κοινωνίας με τα μέτρα που έχουν πάρει… Αυτό δείχνει πόσο εκτός τόπου και χρόνου είναι η σημερινή κυβέρνηση όσον αφορά την αγορά και την πραγματική οικονομία.» Τα …γεμιστά της κυρίας Φωτίου ζουν – αυτά μας οδηγούν.

Αργά αλλά σταθερά ο ιστός της ελληνικής οικονομίας, των επιχειρήσεων που συνθέτουν την ελληνική αγορά, μετασχηματίζεται. Οι συμμετέχουσες στο εμπόριο και την παραγωγή επιχειρήσεις γίνονται λιγότερες και τα «λουκέτα» πληθαίνουν. Αλλά η διαδικασία αυτή λαμβάνει χώρα χωρίς τα εξυγιαντικά χαρακτηριστικά. Λιγότεροι και μεγαλύτεροι παίκτες βρίσκονται παντού: από το λιανικό εμπόριο, τα τρόφιμα, τα βιβλία και τα ηλεκτρονικά είδη έως τις ασφαλιστικές υπηρεσίες, τις τράπεζες και την ακτοπλοΐα. Όχι όμως απαραίτητα σε υγιέστερη θέση από αυτήν που βρίσκονταν όταν ξεκίνησε η κρίση. Και χωρίς τα οφέλη για την αγορά που συνήθως δωρίζει ο ανταγωνισμός.

«Παρατεταμένη κλιμάκωση των πολιτικών εντάσεων ενδέχεται για μία ακόμα φορά να διακόψει την ακόμα εύθραυστη ανάκαμψη των ελληνικών τραπεζών», προειδοποιεί η Goldman Sachs σε έκθεσή της για τον ελληνικό τραπεζικό κλάδο. Χαρακτηρίζει την πολιτική αβεβαιότητα ως αυξανόμενη εξαιτίας των καθυστερήσεων στην ολοκλήρωση της αξιολόγησης, και την «περίπλοκη» πολιτική κατάσταση στη χώρα. Τέτοια διαβάζω και ξεσπάω σε …λυγμούς, για τις …καημένες τις Τραπεζούλες μας.

Η Ελλάδα γίνεται εκ νέου σημείο τριβής μεταξύ Γερμανών πολιτικών και αναδεικνύεται σε κυρίαρχο θέμα της προεκλογικής εκστρατείας στην ισχυρή αυτή χώρα, ενόψει της αναμέτρησης του Σεπτεμβρίου. Καθημερινές δηλώσεις του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε προκαλούν ανταπαντήσεις από τον Σοσιαλδημοκράτη υποψήφιο καγκελάριο Μάρτιν Σουλτς, ενώ στον χορό της αντιπαράθεσης μπαίνουν πρόθυμα και τα υπόλοιπα κόμματα της αντιπολίτευσης. Και γιατί αυτή η …τιμητική(;) προτίμηση για την Ελλάδα; Ελπίζουμε η χώρα μας να παίζει και κάτι πιο ουσιαστικό από τον άχαρο ρόλο του «χρήσιμου ηλίθιου» για τους ιέρακες του Βερολίνου.

«Οι κυβερνήσεις της ευρωζώνης έχουν συμπεριφερθεί με λάθος τρόπο στο ελληνικό ζήτημα. Τους αξίζει να ηττηθούν», αναφέρουν οι Financial Times. Οι FT ζητούν από το Ταμείο να μην κάνει πίσω και να αναγκάσει τις κυβερνήσεις των μεγάλων χωρών της Ευρωζώνης να δεχθούν τις δικές του προτάσεις και το κούρεμα χρέους. «Από το ξεκίνημα της ελληνικής κρίσης το 2010, η αντίδραση των κυβερνήσεων της ευρωζώνης καθορίστηκε από την πολιτική ανάγκη να προστατέψουν τις τράπεζες, τους επενδυτές και τους φορολογούμενούς τους. Έχουν συστηματικά αποδεχθεί υπερβολικά αισιόδοξους στόχους για την ανάπτυξη και τα πρωτογενή πλεονάσματα, αντί να αποδεχθούν την ανάγκη για περισσότερη εξωτερική χρηματοδότηση και αν χρειαστεί διαγραφές χρέους. Τα υπόλοιπα μέλη του ΔΝΤ θα έπρεπε να είναι έτοιμα να παρακάμψουν τους ανυποχώρητους Ευρωπαίους. Οι διαμαρτυρίες μιας ιδιοτελούς συντεχνίας δεν πρέπει να μπουν στον δρόμο των συμφερόντων της Ελλάδας», αναφέρεται στο editorial των Financial Times, …ξεχνώντας και το δικό τους ανθελληνικό ρόλο, ίσαμε τώρα.

Ανεξάρτητα από όσα, κάθε μέρα, «παίζουν» στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων για τη διαπραγμάτευση με τους Ευρωπαίους δανειστές και του ΔΝΤ, εκφράζω την προσωπική εκτίμηση, ότι η αξιολόγηση θα ολοκληρωθεί με μειώσεις και νέα επαχθή, αντιλαϊκά μέτρα, άσχετα με το τι διατυμπανίζουν τώρα οι Κυβερνητικοί. Αυτά που δηλώνουν τώρα, ότι κανένα πρόσθετο μέτρο -τάχα- δεν θα υπάρξει, πολύ εύκολα θα ισχυριστούν μετά ότι τα λέγαμε τέτοια για λόγους «διαπραγματευτικής τακτικής». Αυτό το παραμυθάκι βέβαια το έχουνε μάθει απ’ έξω κι ανακατωτά: «Έτσι καταφέραμε και την τελειώσαμε τη διαπραγμάτευση, με πολύ λιγότερες μειώσεις από αυτές που αρχικά ζητούσαν οι δανειστές. Άρα …θρίαμβος, για μια ακόμη φορά.» Το μεγάλο ατού για ένα τέτοιο σενάριο είναι ότι θα μείνουν για αρκετούς μήνες ακόμη γαντζωμένοι στις καρέκλες της εξουσίας και θα διευρύνουν ακόμη περισσότερο το κομματικό τους κράτος. Κατάλαβες, κατακαημένη Ελλάδα;

Έχω μια απορία, που «παίζει» πάρα πολύ να είναι και δική σας: Στα 8 χρόνια της οικονομικής κρίσης και της κάθετης φτωχοποίησης του Ελληνικού λαού, άραγε μειώθηκε καθόλου ο Δημόσιος τομέας ή αυξήθηκε και πόσο; Αν έμπαινε κάποιος αρμόδιος στον κόπο να μου απαντήσει, ας μας έλεγε και πόσο λιγότερο ή περισσότερο κοστίζει σήμερα αυτή η ακατανόητη ….σπατάλη που λέγεται «δημόσιος τομέας». Παράλληλα, ο (ειλικρινής) αυτός αρμόδιος ας μας έλεγε πόσο συρρικνώθηκε (στα σίγουρα) ο ιδιωτικός τομέας. Πόσες δηλαδή, μικρές και μεγάλες επιχειρήσεις έβαλαν λουκέτο και πόσες εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι έχασαν τις δουλειές τους, όλα αυτά τα χρόνια, που διαδοχικά οι ρεμπεσκέδες που μας κυβέρνησαν και μας κυβερνούν προσπάθησαν και προσπαθούν να μας …σώσουν.

Η Συντονιστική Επιτροπή Συμβολαιογραφικών Συλλόγων Ελλάδος αποφάσισε και την προηγούμενη Τετάρτη 15 Φεβρουαρίου 2017 την αποχή των συμβολαιογράφων από τη διενέργεια πλειστηριασμών κατοικίας, με επισπεύδοντες τις Τράπεζες, το Ελληνικό Δημόσιο, τα Ασφαλιστικά Ταμεία και τους ΟΤΑ, όσον αφορά την κατοικία του οφειλέτη – φυσικού προσώπου. Κατ’ εξαίρεση θα διεξάγονταν πλειστηριασμοί κατόπιν χορηγηθησομένης αδείας εκ των Συλλόγων ή της Συντονιστικής Επιτροπής Συμβολαιογραφικών Συλλόγων Ελλάδος, σύμφωνα με τις αποφάσεις της Συντονιστικής Επιτροπής Συμβολαιογραφικών Συλλόγων Ελλάδος. «Διαπιστώνουμε ότι σήμερα αδικαιολόγητα στοχοποιείται ο έλληνας Συμβολαιογράφος κατά τη διεξαγωγή εκείνων των πλειστηριασμών που καμία σχέση δεν έχουν με πλειστηριασμό της πρώτης και μοναδικής κατοικίας των συμπολιτών μας. Μετά από πέντε (5) μήνες αποχής, παρατηρούμε ότι η διενέργεια των υπολοίπων πλειστηριασμών οι οποίοι δεν έχουν καμία σχέση με πλειστηριασμούς κατοικίας, σε ορισμένα Ειρηνοδικεία της Χώρας είναι αδύνατη λόγω αντιδράσεων μερίδας συμπολιτών μας. Επιπλέον γνωρίζουμε ότι αρκετοί συμπολίτες μας που αντιμετωπίζουν το πρόβλημα της απώλειας της πρώτης και μοναδικής κατοικίας τους, δεν εξαντλούν το σύνολο των δυνατοτήτων προστασίας τους που τους παρέχουν οι ισχύουσες σήμερα διατάξεις. Ζητάμε από την Πολιτεία να προβεί σε όλες εκείνες τις αναγκαίες ενέργειες που θα διασφαλίζουν τη νόμιμη και ομαλή διεξαγωγή της διαδικασίας των πλειστηριασμών.»

Οι εφημερίδες είναι τελικά πολύ ανθεκτικές κι ενίοτε αρνούνται να πεθάνουν ή έστω να παραδοθούν στους δυνάστες τους, γράφουν στο κύριο άρθρο τους τα «Νέα», που επανακυκλοφόρησαν μια μέρα …ερωτεύσιμη (ανήμερα του Αγίου Βαλεντίνου), μετά από μια βδομάδα σιωπής. «Όσοι βιάστηκαν να χαρούν για το τέλος μας, ας περιμένουν. Θα έχει πολλούς γύρους αυτός ο αγώνας και προφανώς δεν θα τελειώσει στα κρυφά.» Θα πρόσθετα, ότι η άγαρμπη ανάμειξη της Κυβέρνησης στον ΔΟΛ και η απόπειρα να ποδηγετήσει τα Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας του είναι βέβαιο ότι συσπείρωσε περισσότερους αναγνώστες από εκείνους που τα διάβαζαν μέχρι προχθές. Αλλά και η γενναία στάση των εργαζομένων στον Οργανισμό, που επιμένουν να παλεύουν επτά μήνες απλήρωτοι, είναι επαινετή και συγκινητική.

Σημεία των καιρών… Ο «δημοκράτης» Δήμαρχος Θεσσαλονίκης κ. Μπουτάρης δηλώνει ότι θα είναι δήμαρχος μέχρι να φτάσει 100 ετών !!! Αντίθετα, π.χ. ο… «ακραίος» Μητροπολίτης Καλαβρύτων και Αιγιαλείας κ. Αμβρόσιος, δηλώνει ότι του χρόνου γίνεται 80 ετών και -μετά από 40 χρόνια ποιμαντορίας- θα παραιτηθεί. «Εξηγούμαι», δηλώνει ο Αμβρόσιος. «Όταν ο άνθρωπος γερνά, αρχίζουν και οι φθορές. Λόγω ηλικίας πιθανότατα θα αδυνατώ να ασκήσω 100% τα καθήκοντά μου, κάτι που θα έχει ως αποτέλεσμα να ζημιώνεται η Μητέρα Εκκλησία.»

«Ο ιδιαίτερος πολιτιστικός χαρακτήρας των μνημείων της Ακρόπολης δεν συνάδει με τη συγκεκριμένη εκδήλωση, καθώς πρόκειται για μοναδικά μνημεία και σύμβολα παγκόσμιας κληρονομιάς, μνημεία παγκόσμιας κληρονομιάς της Unesco». Με την παραπάνω αιτιολόγηση, τα μέλη του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου απέρριψαν ομόφωνα το αίτημα της εταιρείας Gucci για επίδειξη μόδας υψηλής ραπτικής εντός του αρχαιολογικού χώρου του Ιερού Βράχου. Και ο γράφων -υπερήφανος ως Έλληνας- από την παραπάνω είδηση κρατάει το «ομόφωνα».

Έχουμε λιγότερο από 10 μέρες, να προλάβουμε τα καρναβαλικά μας, πριν μπει η φετινή πρόωρη Σαρακοστή. Όποιος πρόλαβε, τον …μασκαρά είδε. (Λες και δεν θα προλάβει).

Από τα «νόστιμα» στο διαδίκτυο: Αν είχαμε τώρα το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία, οι πολίτες του Κορδελιού θα έπαιρναν ήδη συντάξεις …εθνικής αντίστασης.

Πρέπει να πεινάσουμε για να μην χρεοκοπήσουμε, γιατί αν χρεοκοπήσουμε, θα πεινάσουμε. Και μέχρι να γίνει το χρέος βιώσιμο, δεν θα ‘χει μείνει τίποτε φαγώσιμο.

Τώρα που τελειώσαμε με τη βόμβα στο Κορδελιό, μήπως ήρθε η ώρα να βάλουμε χέρι και στα …βλήματα;

Όσο βαθαίνει η οικονομική κρίση στη χώρα, τόσο μου φαίνεται ότι ο έρωτας περνάει απ’ το …στομάχι. Για παράδειγμα, στη φετινή αναμέτρηση, ο Άγιος Βαλεντίνος έφαγε πέντε …γκολάκια από την Τσικνοπέμπτη και κατάντησε ουραγός.