ΔΕΛΤΙΟ ΘΥΕΛΛΗΣ – γράφει ο Γιώργος Τσιντσίνης – έκδοση 4-2-2017

Πάνω σε πίτες και χορούς

φτάνουν τα καρναβάλια

και μόνο οι «λυπητερές»

μας κάνουν όλους χάλια.

«Στενεύουν τα περιθώρια για την Ελλάδα»…. Τουλάχιστον τα τελευταία 10 χρόνια, όλοι οι Έλληνες μεγαλώνουμε και γερνάμε, με την παραπάνω απειλητική ατάκα να μας τρομοκρατεί, βγαίνοντας στο προσκήνιο, κάθε λίγο και λιγάκι. Σ’ αυτό την αποκαρδιωτική διαπίστωση συγκεντρώνονται όλα τα λάθη της πολιτικής μας σκηνής, ηθελημένα ή όχι, στο ατέλειωτο «γαϊτανάκι», στο παζάρι με τους δανειστές, που μας φόρτωσε απίστευτη λιτότητα, χρέη επί χρεών και απαξίωση σε όλα τα επίπεδα, εθνικά και ατομικά. «Αυτό που συμβαίνει σήμερα στην Ελλάδα είναι πολύ άδικο για τους πολίτες της», αναφέρει σε νέο κύριο άρθρο της η «Καθημερινή». «Στα τέλη του 2014 η χώρα είχε ισορροπήσει δημοσιονομικά, είχε μερικώς κερδίσει την εμπιστοσύνη των αγορών και άρχιζε η δειλή ανάπτυξη. Ο ελληνικός λαός, θυμωμένος, επέλεξε αλλαγή ρότας. Ακολούθησαν οι ερασιτεχνισμοί και οι περιπέτειες της πρώτης κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ. Ο λογαριασμός μεγάλωσε και τον πληρώνουμε όλοι μας τώρα, έχοντας την αίσθηση της απόλυτης ασφυξίας. Έχουν όμως γίνει πολλά, εν τω μεταξύ, και οι εταίροι και δανειστές οφείλουν να το αναγνωρίσουν. Η κυβέρνηση είναι ανεπαρκής, δεν πιστεύει στις μεταρρυθμίσεις και με την πρώτη ευκαιρία επιδίδεται στη φαυλότητα. Αν όμως μπούμε σε μια νέα περιπέτεια μηνών, η καταστροφή δεν θα αργήσει. Είτε πρέπει να βρεθεί άμεσα ένας ρεαλιστικός συμβιβασμός για να κλείσει η αξιολόγηση είτε να φύγει η σημερινή κυβέρνηση για να αναλάβει μία που θα πιστεύει και θα προχωρήσει στις μεταρρυθμίσεις που έχει ανάγκη ο τόπος και θα ξανακερδίσει τη διεθνή εμπιστοσύνη. Η συνέχιση του σημερινού αδιεξόδου μερικούς ακόμη μήνες θα μας οδηγήσει στον μεγάλο γκρεμό.»

Η αντίθετη άποψη παραπέμπει στο γνωστό του λαϊκού άσματος «να τα βροντήξω όλα κάτω και να φύγω», με βασικό επιχείρημα την έξοδο από την Ευρωζώνη, άμεση επιστροφή στο εθνικό νόμισμα, παύση πληρωμών σε βάρος των δανειστών κ.ο.κ., σερβίροντας την ελπίδα, ότι ο …γκρεμός θα γεμίσει πιο εύκολα και πιο διεξοδικά με τα …άνθη της ανάπτυξης, που σήμερα μοιάζει με άπιαστο και ανέφικτο όνειρο.

Ανάμεσα στις δυο εκ διαμέτρου αντίθετες προοπτικές, καρκινοβατεί παραζαλισμένος και απελπισμένος ο μέσος Έλληνας, ημιμαθής ως προς την κάθε λύση και τα «εργαλεία» της, τις κινήσεις και τις αναπροσαρμογές που θα απαιτηθούν, τις νέες θυσίες που θα του επιβάλλουν. Ένα είναι βέβαιο: Ότι η Ελληνική κοινωνία δεν αντέχει πια άλλα οικονομικά βάσανα και θυσίες, οι οποίες μοιάζουν να πέφτουν σ’ ένα βαρέλι δίχως πάτο, το αβυσσαλέο εξωτερικό χρέος της χώρας δηλαδή…

Προς τη διάλυσή της οδεύει η Ευρωζώνη, υποστήριξε σε ραδιοφωνική συνέντευξή του ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Στέλιος Κούλογλου. «Εμείς ως χώρα, θα πρέπει να προετοιμαστούμε για αυτό το ενδεχόμενο. Θα πρέπει να υπάρχει ένα εναλλακτικό σχέδιο, τι κάνουμε σε αυτήν την περίπτωση», διευκρίνισε ο ίδιος. Όπως εξήγησε, «η άρνηση της Γερμανίας και των άλλων πλούσιων χωρών του Βορρά, να βρεθούν οι μηχανισμοί εξισορρόπησης, έτσι ώστε να μην βλάπτονται κοινωνικά οι χώρες του Νότου, όπως έχει γίνει από την υιοθέτηση του ευρώ και μετά, αυτή η άρνηση λοιπόν, οδηγεί αναγκαστικά σε διαλυτικές καταστάσεις».

Τα στοιχεία που δημοσιοποιήθηκαν από την Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων είναι σοκαριστικά και δείχνουν ότι ένας στους δύο φορολογούμενους έχουν ληξιπρόθεσμες οφειλές και συγκεκριμένα χρωστούν συνολικά στο ελληνικό Δημόσιο 95,3 δισ. ευρώ, σχεδόν το 50% του ΑΕΠ. Αν και η κυβέρνηση πανηγυρίζει για την αύξηση των εσόδων το 2016 (κατά 1,7 δισ. ευρώ), ωστόσο φαίνεται να παραβλέπει ότι το προηγούμενο έτος εκατομμύρια φορολογούμενοι δεν κατάφεραν να πληρώσουν τις φορολογικές τους υποχρεώσεις 13,9 δισ. ευρώ (εκ των οποίων 12,157 δισ. ευρώ είναι φόροι και τα υπόλοιπα πρόστιμα) εξαιτίας των σκληρών φόρων που επιβλήθηκαν. Ο όγκος των φορολογικών επιβαρύνσεων είναι τέτοιου μεγέθους που επιτρέπει την παράλληλη εντυπωσιακή αύξηση των εισπράξεων αλλά και των φόρων που μένουν απλήρωτοι.

Προς τους δήθεν προοδευτικούς, που διαρρηγνύουν τα ιμάτια τους για την εκλογή Τραμπ, απευθύνεται ο αρθρογράφος της «καθημερινής» Τάκης θεοδωρόπουλος, καταλήγοντας; «Επανάστασιν θέλατε; Επανάστασιν λάβατε. Κι αν δεν είναι του γούστου σας, ας μην παριστάνετε τους αθώους. Μην αναρωτιέστε πώς είναι δυνατόν όλο αυτό το υπέροχο οικοδόμημα να καταρρέει επειδή το φύσηξε ο λύκος. Όταν ακούς τους προοδευτικούς να καταφέρονται εναντίον της τραμπικής μετα-αλήθειας, αναρωτιέσαι αν είναι δυνατόν να υπάρχει τόση υποκρισία. Ο Τραμπ τρομάζει, διότι ο Τραμπ απειλεί τον κόσμο μας. Και τον απειλεί, επειδή τον όργωσαν για να τον θερίσει. Ας ελπίσουμε ότι εντέλει θα επικρατήσει η σύνεση ή -εν πάση περιπτώσει- η Μελάνια. Διότι όταν ξυπνάς το πρωί και βλέπεις δίπλα σου τη Μελάνια, δεν θέλεις να καταστρέψεις τον κόσμο που σου την έφερε στο πλευρό σου.» (Το …σωστό, να λέγεται).

Πικρές, διαχρονικές αλήθειες: Το σύστημα των εξουσιαστών και των μικρών τυράννων, επειδή κυβερνά και χειραγωγεί την άβουλη μάζα, μέσω της άγνοιας και των βασικών ενστίκτων της, φοβάται τους ανθρώπους της γνώσης. Είναι επικίνδυνοι. Προσπαθεί να τους υποτάξει, να τους περιθωριοποιήσει, να τους διαβρώσει, να τους αμαυρώσει, να τους καπελώσει. Όταν δεν τα καταφέρνει, τους σκοτώνει κιόλας… Αμ, πώς;

Αίσθηση προκάλεσε μία φράση του υπουργού Επικρατείας Αλέκου Φλαμπουράρη, ο οποίος υποστήριξε ότι πλέον οι άνθρωποι δεν ψάχνουν στα σκουπίδια για φαγητό (η φωτο από το protagon). «Όπως έχετε παρατηρήσει, δεν βλέπετε πια άνθρωπο, άνδρα ή γυναίκα ή παιδί, να ψάχνει μέσα στα σκουπίδια για το φαγητό του», είπε ο κ. Φλαμπουράρης μιλώντας στην πρωινή εκπομπή του ΣΚΑΪ. «Εξαρτάται τι ώρα βγαίνει ο καθένας στο δρόμο», παρατήρησε ο Γιώργος Αυτιάς. «Ο,τι ώρα κι αν βγαίνει. Από το πρωί είμαι στον δρόμο. Δεν βλέπεις τέτοια πράγματα. Αυτό που είχε επεκταθεί τρομακτικά την περίοδο του 2014», απάντησε ο κ. Φλαμπουράρης. Σε ευγνωμονούμε… σάψαλο. (Δεν μου επιτρέπει η καταγωγή μου να σε χαρακτηρίσω, όπως ακριβώς σου πρέπει.)

Έναν μεγάλο ευεργέτη έχει βρει στο πρόσωπο του «ανώνυμου δωρητή» το Νοσοκομείο στο Βόλο, όπως αποκαλύπτει η εφημερίδα «Ταχυδρόμος». Ο Βολιώτης, που επιμένει να κρατά την ανωνυμία του, και που το τελευταίο διάστημα έχει προβεί σε σημαντικές δωρεές στο Αχιλλοπούλειο, προχώρησε σε νέα δωρεά, αυτή τη φορά προς την Καρδιολογική Κλινική, προσφέροντας 5 καρδιογράφους. Ο ίδιος μέχρι στιγμής έχει προχωρήσει στη δωρεά 11 υπερσύχρονων μηχανημάτων αιμοκάθαρσης στη Μονάδα Τεχνητού Νεφρού, ενός πλήρως εξοπλισμένου καρδιολογικού υπερηχοτομογράφου, αναγκαίου εξοπλισμού για την έναρξη της λειτουργίας Εργαστηρίου Βηματοδότησης στο νοσοκομείο (2 πλήρη σετ χειρουργικών εργαλείων και είδη ατομικής ακτινοπροστασίας), ενός κυτταροστατικού θαλάμου παρασκευής διαλλειμάτων για τους καρκινοπαθείς, και τώρα 5 δωδεκακάναλων καρδιογράφων. Συνολικά, υπολογίζεται ότι η οικονομική συνεισφορά του ανώνυμου δωρητή στο Αχιλλοπούλειο ξεπερνά σε ποσό τις 250.000 ευρώ και έχει συμβάλλει τα μέγιστα στην ενίσχυση με μηχανολογικό εξοπλισμό σύγχρονης τεχνολογίας σε νευραλγικές κλινικές του ιδρύματος, και μάλιστα σε μία εποχή γενικευμένης κρίσης. Να μια σπουδαία εθελοντική προσφορά, άξια επαίνου και μίμησης, πάνω στον κρίσιμο τομέα της περίθαλψης, που ολοένα και υποβαθμίζεται επικίνδυνα, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες γιατρών και νοσηλευτών. Τη σπουδαιότητα της προσφοράς ενισχύει και εντυπωσιάζει η ανωνυμία του δωρητή.

Φρεσκομαγειρεμένο, σπιτικό φαγητό καθημερινά, μόνο με 2,70 ευρώ; Γίνεται; Ναι, γίνεται σε 14 Δήμους της Αττικής, που διευκολύνουν έτσι τους φτωχότερους και τους μοναχικούς να χορτάσουν οικονομικά. Δυστυχώς, στις μικρότερες πόλεις δεν δίνεται τέτοια δυνατότητα, αν σκεφτεί κανείς, ότι σε κάποια μικρά αστικά κέντρα σαν τον Αλμυρό δεν διαθέτουν καν ένα υποτυπώδες μαγειρείο ή μικρό εστιατόριο και -άρα- δεν μπορούμε να ξεφύγουμε από τα στερεότυπα του τσιπουράδικου ή της ταβέρνας.

Πρωταθλητής χειμώνα λοιπόν ο Γυμναστικός Σύλλογος Αλμυρού. Να μην τους βασκάνω (ποδοσφαιριστές, προπονητή, Διοίκηση και χορηγούς), αλλά νομίζω ότι δεν μπήκαν ήδη μόνο τα θεμέλια για τη Γ’ Εθνική. Το «οικοδόμημα» χτίζεται γερά από φέτος κι απομένει πια μόνο η …ταράτσα του β’ γύρου. Γένοιτο…

«Στριμώχνονται» χρονικά οι εκδηλώσεις κοπής πίτας, υπό την απειλή του πρόωρου Τριωδίου, με αποτέλεσμα -ειδικότερα τα Σαββατοκύριακα- να μην ξέρεις σε ποια ανάλογη εκδήλωση να πρωτοπάς. Μοιραίο, επομένως, να …χαλάς καρδιές, εκεί που σε περίμεναν και δεν μπόρεσες τελικά να πας. Σε λίγο, αρχίζουν τα αποκριάτικα και …«βάλ’ τα πάλι να τ’ αρμέξουμε». Ευχή λοιπόν να μπει επιτέλους και να προχωρήσει η Άνοιξη και να …ξεμπερδεύουμε.

Μπορεί να πιστεύω μεν σε Θεό, αλλά να μην είμαι ο τυπικά θρησκευόμενος, αλλά -όσο να ‘ναι- μου κακοφάνηκε, όταν έμαθα ότι στη φετινή γιορτή των Τριών Ιεραρχών, ο εκκλησιασμός των μαθητών σε κάποια σχολεία ήταν προαιρετικός. Οι εμπνευστές αυτής της …φιλελεύθερης προσφοράς, υπέβαλαν το μαθητόκοσμο στο εύκολο «δίλημμα»: καφετέρια ή εκκλησιασμός.

Ευτυχώς που βάλανε και λίγο δρόμο ανάμεσα στα …διόδια, για να σπάει η μονοτονία.

Πρόσεχε τις συνήθειές σου… Γίνονται χαρακτήρας.

Ό,τι σε κάνει χαρούμενο ποτέ δεν είναι λάθος.

Αν είχαμε μεγαλύτερη επίγνωση, ότι μπορεί να συμβεί να χάσουμε τα πάντα, μέσα σ’ ένα δευτερόλεπτο, θα υπήρχε πολύ λιγότερο κακό γύρω μας.

Δεν χρειάζεται να λες τι ξέρεις, αλλά να ξέρεις τι λες (Σωκράτης).

Απωθημένο; Απωθημένο είναι να έχετε ανταλλάξει τα πιο επίμονα βλέμματα, αλλά κάποιος άλλος να μπορεί να τη φωνάζει «μάτια μου».

Μπήκε Φλεβάρης και η πιο …ερωτική μέρα του χρόνου πλησιάζει. (…Τσικνοπέμπτη).