Κυριακή του Αποστόλου και Ευαγγελιστού Ματθαίου – Κήρυγμα Αρχιμ. Γεωργίου Γιαννιού

«Παράγων ο Ιησούς εκείθεν είδεν άνθρωπον καθήμενον επί το τελώνιον, Ματθαίον λεγόμενον, και λέγει αυτώ· ακολούθει μοι. Και αναστάς ηκολούθησεν αυτώ» (Ματθ. θ΄ 9).

Γιορτάζουμε σήμερα, αγαπητοί μου αδελφοί, τη μνήμη του Αποστόλου και Ευαγγελιστή Ματθαίου. Και η σημερινή ημέρα είναι ιδιαίτερα σημαντική όχι μόνο για τον Ματθαίο, αλλά και για ολόκληρη την αμαρτωλή ανθρωπότητα. Είναι σημαντική η σημερινή ημέρα για τον Ματθαίο γιατί έχει το προνόμιο να καλείται από τον Ιησού να γίνει ακόλουθος, μαθητής και Απόστολός του. Είναι σημαντική η σημερινή ημέρα και για τα μηνύματα που στέλλονται τόσο με την κλήση του Ματθαίου από τον Θεό, όσο και τα μηνύματα που στέλλονται στην αμαρτωλή ανθρωπότητα. Είναι μηνύματα χαράς, ελπίδας και σωτηρίας για τον αμαρτωλό άνθρωπο διά μέσου των αιώνων. Γιατί, σε αντίθεση με τους ανθρώπους που αγαπούν την αμαρτία, αλλά αποστρέφονται τους αμαρτωλούς, λες και οι ίδιοι είναι αναμάρτητοι, αντίθετα, ο Θεός, που είναι στ’ αλήθεια αναμάρτητος, αποστρέφεται την αμαρτία, όχι όμως και τον αμαρτωλό άνθρωπο. Τα πιο πάνω τα επιβεβαίωσε σήμερα ο Ιησούς με τρεις τρόπους.

Πρώτον, με την πρόσκληση προς τον Ματθαίο για να τον ακολουθήσει. Δεύτερον, γιατί ο Ιησούς συντρώγει με τελώνες και αμαρτωλούς. Και τρίτον, με τη διδασκαλία που απευθύνει τόσο προς τους θρησκευόμενους, όσο και προς τους αμαρτωλούς. Ότι δηλαδή θέλει έλεος, συγκατάβαση και αγάπη προς τον αμαρτωλό άνθρωπο και όχι θυσία ή λατρεία προς τον Θεό που θα είναι πράξη τυπική, αφού θα απουσιάζει από αυτήν το στοιχείο της αγάπης προς τον συνάνθρωπο. Ο συνάνθρωπος, όσο αμαρτωλός κι αν είναι, είναι απλά ασθενής. Είναι άρρωστος και αδύναμος. Άρα χρειάζεται συμπαράσταση και θεραπεία. Και αυτή τη θεραπεία υπόσχεται σήμερα ο Θεός σε κάθε άνθρωπο ξεχωριστά, αλλά και στο σύνολο της αμαρτωλής ανθρωπότητας. Μέγα σου το έλεος Κύριε! Υποκλινόμαστε με θαυμασμό μπροστά στο μεγαλείο της συγκατάβασής σου.

Μιας συγκατάβασης που έχει τη δύναμη όχι μόνο να αποδέχεται τον αμαρτωλό άνθρωπο, αλλά μιας συγκατάβασης που έχει τη δύναμη να μεταμορφώνει τους αμαρτωλούς σε αγίους και από ανθρώπους του περιθωρίου να τους καθιστά πρωταγωνιστές στον στίβο της αρετής και τελικά αντάξιους πολίτες του ουρανού. Υποκλινόμαστε ακόμα, Κύριε, μπροστά στη δύναμη της μετάνοιας που μας προσφέρεις σαν δώρο στην πορεία της επιστροφής. Αυτή η μετάνοια είναι η δική μας απάντηση στη δική σου ανοχή και συγκατάβαση. Αυτή η μετάνοια είναι η πρώτη πράξη ελευθερίας μετά την υποδούλωσή μας στην αμαρτία που προηγήθηκε. Για τούτο, Κύριε, σε ευχαριστούμε θερμά και συνάμα σε παρακαλούμε να μας χαρίζεις αυτή τη δύναμη της μετάνοιας και της επιστροφής. Μιας μετάνοιας όμως που δεν θα εξαντλείται μόνο στην αναγνώριση ή και την εξομολόγηση των αμαρτιών μας, αλλά που θα κινείται με συγκατάβαση προς τους άλλους ανθρώπους, όσο αμαρτωλοί και να ‘ναι, Αυτήν την πορεία χάραξε σήμερα ο Ιησούς.

Αυτή την πορεία ακολούθησε και ο Ματθαίος που τιμούμε σήμερα. Έτσι από άνθρωπος σκληρός και για τούτο μισητός στους συνανθρώπους του, έγινε στο τέλος δώρο Θεού για τους συνανθρώπους του, όπως ερμηνεύεται και το όνομά του στα Ελληνικά. Δηλαδή, Ματθαίος σημαίνει Θεόδωρος ή Θεοδώρητος. Αυτό, λοιπόν, το ανθρωποειδές «θηρίο» συνάντησε ο Ιησούς «καθήμενον επί το τελώνιον». Δεν πήγε ο τελώνης Ματθαίος για να τον συναντήσει, αλλά αντίθετα πήγε ο Ιησούς και μάλιστα στον χώρο της εργασίας του κι εκει του 106 απηύθυνε την πρόσκληση «ακολούθει μοι». Κι ο Ματθαίος τον ακολούθησε αμέσως. Όμως, πόσοι και πόσοι δεν επέκριναν τον Ιησού από την πρώτη κιόλας στιγμή; Σίγουρα πάρα πολλοί και πρώτοι οι σύγχρονοί του Φαρισαίοι.

Όμως, ο Ιησούς στέλλει σε όλους διαχρονικά το μήνυμα ότι πολλές φορές τα φαινόμενα απατούν. Θα πρέπει να βλέπουμε πίσω από τα φαινόμενα. Γιατί πίσω από τη μορφή ενός «ασώτου», ή ενός «αμαρτωλού», θα πρέπει να διαγνώσουμε τον αγώνα και την προσπάθεια που καταβάλλει για να βρει τον δρόμο της επιστροφής και να του δώσουμε αυτή την ευκαιρία. Και αυτή η ευκαιρία ίσως είναι μοναδική για όλους. Αρκεί να την δεχθούμε, ή να την προσφέρουμε. Και τότε ο «επικίνδυνος», ο «περιθωριακός», ο «αμαρτωλός» για μας, ή για τους άλλους, στο τέλος θα φανεί χρήσιμος στον εαυτό του και στην κοινωνία, ή ακόμα θα γίνει «σκεύος εκλογής» και δοχείο της Χάριτος του Θεού, όπως και ο εορταζόμενος σήμερα Απόστολος και Ευαγγελιστής Ματθαίος.

Σίγουρα ο Ματθαίος δεν είναι ο μοναδικός τελώνης που εσώθη. Είναι ο μοναδικός τελώνης που έγινε Απόστολος και Ευαγγελιστής, γιατί το μήνυμα της σωτηρίας δεν το αγνόησε ούτε το κράτησε μόνο για τον εαυτό του. Το μετέφερε στην αρχή στους συμπατριώτες του Ιουδαίους και αργότερα σε λαούς της Ασίας, της Αφρικής και της Αβησσυνίας, όπου και εμαρτύρησε. Το μήνυμα της σωτηρίας το μεταφέρει δια μέσου των αιώνων, με το Ευαγγέλιό του, σε όλους τους ανθρώπους και όλους τους λαούς. Και η σωτηρία προσφέρεται διά του Ιησού στο πρόσωπο του οποίου επαληθεύτηκαν οι προφητείες των Προφητών. Στο πρόσωπο του Ιησού είδε το πλήρωμα του Νόμου και των Προφητών. Αν και προέρχεται «εξ οίκου και πατριάς Δαυίδ» και εγεννήθη «εκ Πνεύματος Αγίου και Μαρίας της Παρθένου», μέσα από την αναστροφή του, ζωή, διδασκαλία, θαύματα, Πάθη και Ανάσταση προσφέρει τη σωτηρία σε όλα τα έθνη. Το «πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τα έθνη», με το οποίο τελειώνει το Ευαγγέλιό του, αποτελεί το ισότιμο και διαχρονικό προσκλητήριο σε ανθρώπους και λαούς για να βρουν τη σωτηρία.

Αδελφοί μου, αν ο Ματθαίος και ο Παύλος και τόσοι άλλοι επώνυμοι δεν απαντούσαν θετικά στην πρόσκληση του Ιησού, το πολύ να ξέφευγαν από την περιθωριοποίηση της εποχής τους, ή το πιο σίγουρο να χανόντουσαν στο διάβα των αιώνων. Με την αποδοχή όμως της πρόσκλησης του Ιησού και διά του Ιησού ξέφυγαν από την περιθωριοποίηση και υψώθηκαν στην τελειότητα του ουρανού. Όπως τότε, έτσι και σήμερα καλεί και προσκαλεί και μας ο Ιησούς με το «ακολούθει μοι». Μας καλεί να σηκωθούμε από το «τελώνιον» της αμαρτίας και μέσα από τη μετάνοια να οδηγηθούμε στη σωτηρία, όπως έκανε ο Απόστολος και Ευαγγελιστής Ματθαίος. Ας του απαντήσουμε: Ναι, Κύριε, σ’ ευχαριστούμε για την τιμή που μας κάνεις. Σε δοξολογούμε για τη Χάρη σου. Σε παρακαλούμε αξίωσέ μας να σ’ ακολουθούμε παντοτινά. Αμήν.