Η …ηρωική οδός της παρέλασης της Σούρπης – Μνήμες του Έπους του 1940

Ο κεντρικός δρόμος της Σούρπης Μαγνησίας όπου γίνεται τις τελευταίες δεκαετίες η παρέλαση στις εθνικές επετείους έχει την δική του ιστορία, άμεσα συνδεδεμένη με το Έπος του 1940. Ονομάζεται οδός ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ ΑΔΕΛΦΩΝ Κ. ΣΙΝΙΩΡΗ, μια ονομασία από την δεκαετία του 1950 όταν δόθηκαν οι ονομασίες των οδών του χωριού από το τότε Κοινοτικό συμβούλιο της Σούρπης. Μια μπλε πινακίδα με την ονομασία έχει ευτυχώς διασωθεί στο επάνω μέρος του κτηρίου του παλαιού Συνεταιρισμού Σούρπης στην διασταύρωση για την Αγία Τριάδα.

Για πολλά χρόνια έως το 1998 η παρέλαση των μαθητών των σχολείων της Σούρπης γίνονταν στην οδό Στρατηγού Αθανασίου Φράγκου, της ηρωικής μορφής της Μικρασιατικής εκστρατείας 1920-1922 μια οδό κάτω ακριβώς από την κεντρική πλατεία. Όταν έγινε ο Δήμος Σούρπης το 1998 αποφασίσθηκε η παρέλαση να γίνεται στον κεντρικό δρόμο του τόπου που μας συνδέει με Αλμυρό-Πτελεό σε έναν δρόμο που ως ονομασία συνδέεται άμεσα με τους Αγώνες του Έθνους και συγκεκριμένα με τον ελληνοϊταλικό πόλεμο του 1940.

Οι ανώτεροι συμπατριώτες αξιωματικοί του Μετώπου στα Αλβανικά βουνά Δημήτρης Σινιώρης Συνταγματάρχης Πεζικού και Ευάγγελος Σινιώρης Αντισυνταγματάρχης Μηχανικού ήταν γιοί του Κωνσταντίνου Σινιώρη, πολιτικού μηχανικού από την Σούρπη, ενός άριστου επιστήμονα του κλάδου του στα χρόνια του μεσοπολέμου. Και οι δύο αξιωματικοί υπήρξαν πρωταγωνιστές με τις στρατιωτικές μονάδες τους στις νικηφόρες μάχες του ελληνοϊταλικού πολέμου Νοέμβριος 1940-Μάρτιος 1941. Μετά το τέλος του Πολέμου και την συνθηκολόγηση τον Απρίλιο του 1941 επέστρεψαν στον τόπο τους αλλά ποτέ δεν «συνθηκολόγησαν» και μαζί με τον θρυλικό αξιωματικό Νίκο Γεωργούλα -το Στρατόπεδο Γεωργούλα στον Βόλο- και άλλους αξιωματικούς του ελληνικού στρατού που είχαν πολεμήσει στα αλβανικά βουνά δημιούργησαν αντιστασιακή ομάδα και προκάλεσαν δολιοφθορές στις Δυνάμεις Κατοχής.

Δυστυχώς, στις 10 Δεκεμβρίου 1942 μετά από προδοσία οι Γερμανοί και οι Ιταλοί τους συλλαμβάνουν και φυλακίζονται. Συνολικά συνελήφθησαν 20 Βολιώτες πρώην αξιωματικοί του ελληνικού στρατού. Λίγες ημέρες μετά, συγκεκριμένα στις 10 Ιανουαρίου 1943, μεταφέρονται με ιταλικό πλοίο προς στρατόπεδο συγκέντρωσης στην γειτονική χώρα. Στα νερά της Αδριατικής στις 20 Ιανουαρίου 1943 αγγλικό υποβρύχιο τορπιλίζει το πλοίο μην γνωρίζοντας ότι μεταφέρει και αιχμαλώτους αξιωματικούς και έτσι το πλοίο βυθίζεται.

Συνολικά 71 αιχμάλωτοι  Έλληνες αξιωματικοί πνίγονται ανάμεσα τους τα αδέλφια Σινιώρη ο Νίκος Γεωργούλας και ο Κωνσταντίνος Δαβάκης, ο θρυλικός συνταγματάρχης υπερασπιστής της Πίνδου. Έτσι η Κοινότητα Σούρπης λίγα χρόνια μετά τον θάνατο των δύο συμπατριωτών αξιωματικών στις αρχές της δεκαετίας του 1950 δίνει την ονομασία του κεντρικού δρόμου του χωριού στις ηρωικές μορφές των Αδελφών Σινιώρη. Το σπίτι της οικογένειας Σινιώρη ήταν απέναντι από το σημερινό φαρμακείο της Ευγενίας Μάρου λίγο πιο κάτω από την πλατεία της Σούρπης.

Η παρέλαση λοιπόν των σχολείων στον τόπο μας στις δύο εθνικές επετείους και για την 28η Οκτωβρίου βεβαίως γίνεται σε έναν δρόμο που συνδέεται άμεσα με την ηρωική εποχή του Έπους του 1940-41.

Βιβλιογραφία – Δελτίο της Φιλάρχαιου Αλμυρού 2013 τεύχος 17 Αφιέρωμα στους αγωνιστές της περιοχής Αλμυρού 1940-41 επιμέλεια Χρυσούλα Κοντογεωργακη -Ενότητα Σούρπη η συμμετοχή των κατοίκων της στο Πόλεμο του 1940

ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΣ ΣΠΑΝΟΣ