Συνέντευξη με τον Θανάση Χριστόπουλο: Ιδανικό σκαλοπάτι για το επόμενο βήμα η Λέγκια Βαρσοβίας

Λαός της Μαγνησίας, έκδοση 12/7/25

Δύο ημέρες πριν αναχωρήσει για την Πολωνία ώστε να ξεκινήσει προετοιμασία με την ομάδα του, την Λέγκια Βαρσοβίας, ο Θανάσης Χριστόπουλος επισκέφθηκε τα γραφεία του «Λαού» και μάς εξιστόρησε την εμπειρία του από την πρώτη του σεζόν στον πολωνικό σύλλογο. Ο 17χρονος ποδοσφαιριστής, γεννηθείς στις 5 Ιανουαρίου 2008, ετοιμάζεται για τη δεύτερη σεζόν του στον ιστορικό, σπουδαίο σύλλογο της πολωνικής πρωτεύουσας με όρεξη και διάθεση να συνεχίσει την αγωνιστική του βελτίωση.

-Θανάση, πώς προέκυψε η μετακίνησή σου στην Λέγκια το περασμένο καλοκαίρι;

-Απ’ ό,τι γνωρίζω, άνθρωποι του συλλόγου με είχαν δει σε αγώνες που έδωσε η εθνική μας ομάδα στην Τουρκία τον Γενάρη του 2024 και από τότε προφανώς παρακολουθούσαν την πορεία μου στον Αστέρα Τρίπολης. Το ενδιαφέρον τους έγινε επίσημη πρόταση και έτσι από το περασμένο καλοκαίρι έκανα το μεγάλο βήμα να φύγω στο εξωτερικό. Δεν περίμενα αυτή τη μεταγραφή, θα έλεγα ότι ήταν έκπληξη αλλά ήθελα να κάνω αυτό το βήμα, οπότε όταν παρουσιάστηκε η ευκαιρία, δεν την άφησα…

– Είχες συμμετοχές στο πρωτάθλημα;

-Ναι, στην ομάδα Κ17 έπαιξα σχεδόν σε όλα τα παιχνίδια έχοντας τρία γκολ και δέκα ασίστ, ενώ έκανα δύο συμμετοχές και με την ομάδα Κ19. Παράλληλα, δούλεψα πολύ για να ξεπεράσω έναν τραυματισμό που «κουβαλούσα» πριν πάω στην Πολωνία. Ευτυχώς αυτό έγινε το διάστημα που το πρωτάθλημα είχε διακοπή λόγω χειμώνα για τρεις μήνες.

-Είσαι ο μόνος ξένος στην ακαδημία της Λέγκια;

-Είμαι ο μόνος Έλληνας αλλά στην ομάδα Κ17 υπάρχουν δύο ποδοσφαιριστές από την Σλοβακία, ένας από την Σουηδία, ένας Αμερικάνος. Η Λέγκια επενδύει πολύ στην ακαδημία της, άλλωστε είναι ο μεγαλύτερος σύλλογος της χώρας με πολλούς τίτλους και φανατικό κοινό, και έχει μεγάλο δίκτυο ανίχνευσης ταλέντων, παικτών που θέλει να τους εξελίξει και να τους πουλήσει ή να τους προωθήσει στη δική της πρώτη ομάδα. Ενδεικτικά αναφέρω πως ένας συμπαίκτης μου στην Κ17, Πολωνός, έκανε φέτος ντεμπούτο στη μεγάλη ομάδα που παίζει στην Ekstraklasa όπως λέγεται η αντίστοιχη Σούπερ Λιγκ.

-Πώς είναι μια τυπική καθημερινή σου ρουτίνα;

-Συνήθως ξυπνάω στις 7, παίρνω πρωινό και μετά αφιερώνω ώρα για την ενεργοποίηση του σώματος μου με γυμναστήριο. Έχουμε μίτινγκ με την ομάδα, το γυμναστήριο με τους συμπαίκτες και μετά προπόνηση στο γήπεδο. Αφού τελειώσουμε το μεσημεράκι, τρώμε και έχουμε χρόνο για ξεκούραση.

-Μένεις μόνος ή σε κάποιον ξενώνα της ακαδημίας;

-Μένω στο ίδιο δωμάτιο με άλλους δύο συμπαίκτες μου, εσώκλειστος στην εστία του προπονητικού κέντρου που απέχει περίπου 35 χιλιόμετρα από την Βαρσοβία. Εκεί εξελίσσεται η ζωή μας. Το προπονητικό κέντρο είναι εντυπωσιακό: διαθέτει εννιά γήπεδα, τα επτά με φυσικό χόρτο και τα δύο με πλαστικό, ξενώνα στον οποίον μένουν όλοι οι παίκτες των ομάδων Κ15, Κ17, Κ19, υπάρχει εστιατόριο, δύο γυμναστήρια, αίθουσες γυμναστικής.

-Οι εντυπώσεις σου από αυτή την πρώτη χρονιά;

-Με σιγουριά μπορώ να πω ότι είμαι ικανοποιημένος από αυτό το βήμα και δεν μετάνιωσα καθόλου που από την Τρίπολη βρέθηκα στο εξωτερικό για την Λέγκια. Ήθελα να φύγω από την Ελλάδα και να εξελιχθώ ως ποδοσφαιριστής μέσα από έναν διαφορετικό τρόπο δουλειάς. Αυτή τη στιγμή δεν με απασχολεί τίποτα άλλο παρά μόνο το ποδόσφαιρο, έχω θέσει έναν στόχο και θέλω να τον πετύχω. Η Λέγκια μου προσφέρει όλα όσα χρειάζομαι, είναι ένα πολύ μεγάλο κλαμπ και ιδανικό για αυτή την ηλικία, θέλω να την χρησιμοποιήσω σαν διαβατήριο για να βρεθώ τα επόμενα χρόνια σε ένα από τα πέντε κορυφαία πρωταθλήματα της Ευρώπης. Είναι ένα σκαλοπάτι για το επόμενο βήμα.

-Ήταν εύκολη η προσαρμογή; Σε δυσκόλεψε η γλώσσα, οι καιρικές συνθήκες, ο διαφορετικός τρόπος παιχνιδιού ίσως;

-Κάθε αρχή και δύσκολη αλλά θα έλεγα ότι προσαρμόστηκα γρήγορα σε σύγκριση με άλλα παιδιά από το εξωτερικό. Η γλώσσα είναι δύσκολη αλλά κάνω καθημερινά μαθήματα με δάσκαλο και από νωρίς έφθασα στο σημείο να καταλαβαίνω τις οδηγίες των προπονητών στα πολωνικά και να μπορώ να συνεννοηθώ. Οι καιρικές συνθήκες σίγουρα είναι διαφορετικές από την Ελλάδα, κάνει πολύ κρύο, ξερό κρύο θα έλεγα αλλά πλέον το συνήθισα. Όσον αφορά στο πρωτάθλημα, το επίπεδο είναι ανταγωνιστικό. Θα μπορούσα να χαρακτηρίσω πιο σκληρό το ποδόσφαιρο που παίζεται εδώ σε σχέση με το ελληνικό όπου υπάρχει μεγαλύτερο ταλέντο. Ωστόσο στην Πολωνία είναι μεγαλύτερη η οργάνωση. Στην ομάδα μας δίνουν μεγάλη βάση στη βιντεοσκόπηση, τα στατιστικά νούμερα, κάθε λεπτομέρεια. Γι’ αυτό κάθε ομάδα έχει πολύ μεγάλο προπονητικό επιτελείο, που στην Ελλάδα δεν συνηθίζεται ή τουλάχιστον έχουν μόνο δυο-τρία κλαμπ. Υπάρχουν μαζί μνας ψυχολόγοι, διατροφολόγοι, γυμναστές και προπονητές που ειδικεύονται σε συγκεκριμένες θέσεις, κάνω ατομική προπόνηση με προπονητή που ασχολείται με τους μπακ-χαφ όπως εγώ, άλλοι με προπονητή που ειδικεύεται στην άμυνα ή την επίθεση. Δίνουν μεγάλη βάση στο να αναπτύξεις τις ατομικές σου ικανότητες, άλλωστε αυτός είναι ο ρόλος των ομάδων υποδομής.

-Έχεις κάποιον παίκτη-πρότυπο;

-Θα έλεγα πως λόγω θέσης, παίζω στην αριστερή πλευρά ως μπακ-χαφ, μου αρέσει πολύ ο Ιταλός Ντι Μάρκο της Ίντερ. Χαίρομαι και καμαρώνω επίσης που ένας συμπαίκτης μου στην Εθνική και από τα μέρη μας, ο Χαράλαμπος Κωστούλας έκανε μεγάλα βήματα και πλέον βρίσκεται στο κορυφαίο επίπεδο της Πρέμιερ Λιγκ.

-Οι Πολωνοί πώς σε υποδέχθηκαν;

– Λίγο επιφυλακτικά στην αρχή. Έχω αναπτύξει σχέσεις με τους συμπαίκτες μου, παίρνω από αυτούς διάφορα «πράγματα» και τους δίνω από τη δική μας κουλτούρα. Έχουμε ωραίο κλίμα στη Λέγκια και σε αυτό σίγουρα βοηθάει ότι μένουμε όλοι μαζί. Σαν άνθρωποι οι Πολωνοί είναι κάπως ψυχροί, λίγο κλειστοί, αλλά δεν αντιμετώπισα πρόβλημα με την συμπεριφοράς τους. Ίσα-ίσα μπορώ να πω ότι με καλοδέχθηκαν.

-Τί είναι αυτό που σου έλειψε περισσότερο από την Ελλάδα;

-Η οικογένειά μου, ο κύκλος μου κατά πρώτο λόγο και μετά θα έλεγα το φαγητό μας.

-Νιώθεις ότι η Λέγκια έχει αυτό το ειδικό βάρος στην Πολωνία; Το ρωτάμε αυτό διότι δεν είναι ένας επαρχιακός σύλλογος όπως ο Αστέρας Τρίπολης αλλά το μεγαλύτερο κλαμπ της χώρας…

-Ναι πράγματι, στη Λέγκια κοιτάνε μόνο τη νίκη. Μας περνούν αυτή τη νοοτροπία νικητή. Δεν δέχονται με τίποτα την ήττα, τους πέφτει βαριά και την σκέφτονται για ολόκληρη την εβδομάδα! Η φανέλα της Λέγκια είναι πολύ βαριά και ο κόσμος πολύ φανατικός. Έμεινα άναυδος από την ατμόσφαιρα όταν πηγαίνω και παρακολουθώ τους αγώνες της πρώτης ομάδας.

Κλείνοντας την άκρως ενδιαφέρουσα συνομιλία μας, ο Θανάσης ήταν κατηγορηματικός: Όταν είσαι ο καλύτερος σε ένα δωμάτιο, πιστεύω ότι είσαι σε λάθος δωμάτιο γιατί σταματάει η εξέλιξη, η βελτίωση. Εκεί αποφασίζεις να αλλάξεις δωμάτιο κι αυτό επέλεξα να κάνω το προηγούμενο καλοκαίρι. Ήθελα να δοκιμάσω κάτι στο εξωτερικό, για να δω που μπορώ να φθάσω στο μέλλον. Ο πρώτος μου χρόνος στη Λέγκια ήταν πολύ σημαντικός, δούλεψα το σώμα μου, εξελίχθηκα και γνώρισα ένα κλαμπ πρωταθλητισμού.

Μάς ανέφερε επίσης πως στην Πολωνία οι ώρες προπόνησης είναι λίγο περισσότερες, όμως έχουν διαφορετική ένταση απ’ ό,τι στην Ελλάδα, σχολίασε ότι εάν έμενε στον σύλλογο της Τρίπολης δεν είναι σίγουρος ότι θα είχε την ίδια εξέλιξη. Ακόμη, ο 17χρονος πρόσθεσε πως είχε συνάντηση στην Βαρσοβία με τον Δημήτρη Παπαδόπουλο, άλλοτε διεθνή μας στην ομάδα του Euro 2004, ο οποίος τον ενημέρωσε πως είναι στα πλάνα των ομοσπονδιακών τεχνικών για τη στελέχωση της ομάδας Νέων.

Τέλος, εμείς κρατάμε ότι ο Θανάσης βρέθηκε για έναν μήνα στην Ελλάδα αλλά η προπόνησή του ήταν καθημερινή, στο γυμναστήριο και το γήπεδο για να μην χάσει την επαφή με την μπάλα. Άλλωστε τα αγαθά κόποις κτώνται και ο ίδιος γνωρίζει ότι τώρα που έκανε το μεγάλο αυτό βήμα φεύγοντας στο εξωτερικό, πρέπει να παραμείνει προσηλωμένος στον μεγάλο του στόχο διότι το ταλέντο δεν αρκεί αν δεν υπάρχει πολλή δουλειά όπως χαρακτηριστικά σχολίασε, στο σώμα, το μυαλό και τις ποδοσφαιρικές ικανότητες.

Φώτης Γαλούσης