Το Ολοκαύτωμα της Ν. Αγχιάλου – από την Βαλασία Πετρίδη

Αναημοσιεύουμε την ανάρτηση της Βαλασίας Πετρίδη, προέδρου του Φιλοπρόοδου Συλλόγου για το ολοκαύτωμα της Ν. Αγχιάλου σαν σήμερα πριν 82 χρόνια:

Την 25 Μαρτίου του 1943, ένα απόσπασμα ανταρτών με 40 έως 50 άνδρες με αρχηγό τον Διάκο, κατασκήνωσε στα βουνά της Νέας Αγχιάλου. Σκοπός του αποσπάσματος ήταν να εμποδίσουν τη διάβαση πολεμοφοδίων προς το Νότο, με την καταστροφή των γεφυρών και με τοποθέτηση ναρκών.

Στις 18 Απριλίου δύο κανονιοφόρα πλοία από το Βόλο κατέστρεψαν τα πλοία στο λιμάνι της Αμαλιάπολης και αυτά έστρεψαν τη πλώρη τους προς το λιμάνι της Νέας Αγχιάλου όπου κατέστρεψαν όλα τα πλοιάρια.

Στις 20 Απριλίου τρεις κανονιοφόροι βομβάρδισαν την Μιτζέλα και το απόγευμα κατά τις 4μ.μ. κατευθύνθηκαν προς την Ν. Αγχίαλο και την βομβάρδισαν.

Στις 27 Απριλίου 1943 την Τρίτη ημέρα του Πάσχα κατά το μεσημέρι, μηχανοκίνητος φάλαγγα από το Βόλο, πλημμύρισε όλη την πλατεία της παραλίας Νέας Αγχιάλου, άλλη δε φάλαγγα πεζικού από μελανοχίτωνες, καθοδηγούμενη από λεγεωνάριους, διέβη τα βουνά βόρεια της πόλης και μέσα από τη χαράδρα της τοποθεσίας Καζάνια (Στούπι), συναντήθηκε με την μηχανοκίνητη φάλαγγα.

Όσοι κάτοικοι παρέμειναν στο χωριό,πήραν το δρόμο προς τα βουνά.

Οι γηραιότεροι, μην μπορώντας να ακολουθήσουν, μείνανε στα σπίτια τους αιχμάλωτοι προσωρινά. Ευτυχώς δεν κακοποιήθηκαν.

Οι Ιταλοί, μεθυσμένοι από τα κρασιά και τα τσίπουρα και λεηλατώντας όλα τα σπίτια,τα έκαψαν.

Από τα 700 πλίθινα μονώροφα και διώροφα σπίτια, τα 650 με τις οιναποθήκες,τους στάβλους με τα ζώα,τα γεμάτα βαρέλια,τα εμπορικά καταστήματα, έγιναν μεμιάς στάχτη.

Οι Ιταλοί δεν σεβάστηκαν ούτε το 6τάξιο Δημοτικό σχολείο, ένα από τα λαμπρότερα κτίρια του Νομού Μαγνησίας,το οποίο κτίστηκε το 1910 από κληροδότημα του Συγγρού. Επί 8 χρόνια οι μαθητές χρησιμοποιούσαν αντί για θρανία πέτρες και μικρά καθίσματα. Το σχολείο ξαναχτίστηκε με χρήματα που συγκεντρώθηκαν από έρανο.

Το ολοκαύτωμα της Νέας Αγχιάλου στις 27 Απριλίου 1943 από τους Ιταλούς, δεν δημοσιεύθηκε στις ελληνικές εφημερίδες λόγω της κατοχής και εκτός των περιοίκων κανείς άλλος δε γνώριζε τίποτα.

Από τις 12 Δεκεμβρίου 2000 η Νέα Αγχίαλος είναι μέλος του Δικτύου Μαρτυρικών Πόλεων και Χωριών της Ελλάδας,περιόδου 1941-1945. Η διατήρηση της ιστορικής συνείδησης είναι η έσχατη πράξη αντίστασης μέσα στη γενική παρακμή. Λαός χωρίς μνήμη, λαός χωρίς μέλλον.