Κυριακή Δ Ματθαίου – Κήρυγμα του Αρχιμ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΓΙΑΝΝΙΟΥ

Δ΄ Κυριακή Ματθαίου σήμερα και η ευαγγελική περικοπή αναφέρεται στη θεραπεία του δούλου του εκατόνταρχου από τον Χριστό. Αυτή η περικοπή είναι πλούσια σε θεολογικά νοήματα και διδάγματα περί πίστεως, την ταπεινοφροσύνη και την αγάπη. Ας εξετάσουμε λοιπόν τα μηνύματα που μας προσφέρει η σημερινή Ευαγγελική περικοπή και ας σκεφτούμε πώς μπορούμε να τα εφαρμόσουμε στη ζωή μας.

Ο Ευαγγελιστής Ματθαίος μας περιγράφει τη συνάντηση του Ιησού με έναν εκατόνταρχο, έναν αξιωματικό του ρωμαϊκού στρατού. Ο εκατόνταρχος αυτός πλησιάζει τον Χριστό με μια παράκληση: «Κύριε, ο δούλος μου κείται εν τη οικία παραλυτικός, δεινώς βασανιζόμενος». Όταν ο Χριστός του ζήτησε να του δείξει τον δρόμο για την οικία του για να θεραπεύσει τον δούλο, ο αξιωματικός με μια θαυμαστή ταπείνωση και πίστη, απαντά: «Κύριε, δεν είμαι άξιος να έλθεις υπό την στέγην μου· αλλά μόνον ειπέ λόγον, και θέλει ιατρευθεί ο δούλος μου». Με αυτή τη δήλωση, αναγνωρίζει την εξουσία του Ιησού και δείχνει τη βαθιά του πίστη στη δύναμη του Χριστού.

Η αίσθηση της αμαρτωλότητας του εκατόνταρχου είναι παραδειγματική. Αν και ήταν αξιωματικός με εξουσία, δεν θεώρησε τον εαυτό του άξιο να δεχθεί τον Χριστό στο σπίτι του. Αυτή η δήλωση ταπεινότητας είναι κάτι που συχνά λείπει από την καθημερινότητά μας. Συχνά πέφτουμε στην παγίδα της υπερηφάνειας και του εγωισμού, πιστεύοντας ότι μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τα πάντα μόνοι μας, χωρίς τη βοήθεια του Θεού.

Ο Χριστός, εντυπωσιασμένος από την πίστη του εκατόνταρχου, του απαντά: «Αληθώς σας λέγω, ουδέ εν τω Ισραήλ εύρον τοσαύτην πίστιν». Αυτό μας διδάσκει ότι η πίστη δεν είναι ζήτημα εθνικότητας ή θρησκευτικής παράδοσης, αλλά καρδιακής προσήλωσης και εμπιστοσύνης στον Θεό. Ο εκατόνταρχος, αν και δεν ανήκε στον εκλεκτό λαό του Ισραήλ, έδειξε πίστη που υπερέβαινε αυτήν πολλών Ισραηλιτών. Αυτή η αναγνώριση από τον Χριστό είναι μια ισχυρή υπενθύμιση ότι ο Θεός δέχεται όλους όσους έρχονται σε Αυτόν με πίστη και συντετριμμένη καρδία.

Η θεραπεία του δούλου είναι μια πράξη αγάπης και ελέους από τον Χριστό. Ο Θεός δεν κάνει διακρίσεις και είναι πρόθυμος να βοηθήσει κάθε άνθρωπο που Τον πλησιάζει με πίστη, εμπιστοσύνη στον Θεό και υπομονή. Αυτό μας διδάσκει ότι η θεία χάρη είναι διαθέσιμη σε όλους, ανεξαρτήτως της κοινωνικής τους θέσης ή της θρησκευτικής τους καταγωγής. Συχνά, όταν αντιμετωπίζουμε δυσκολίες και προκλήσεις, η πίστη μας δοκιμάζεται. Αντί να στραφούμε στον Θεό, συχνά προσπαθούμε να λύσουμε τα προβλήματα μόνοι μας, βασιζόμενοι στις δικές μας δυνάμεις. Επιπλέον, η εκδήλωση ταπείνωσης ενός Ρωμαίου αξιωματούχου δεν είναι ούτε προσποιητή ούτε κίβδηλη, αλλά μια ειλικρινής αναγνώριση της δικής του αναξιότητας μπροστά στη θεία δύναμη και αγάπη.

Ο εκατόνταρχος δεν σκέφτηκε τον εαυτό του, αλλά τον δούλο του, που υπέφερε. Αυτή η αγάπη και η ανιδιοτέλεια είναι βασικά στοιχεία της χριστιανικής ζωής. Στην κοινωνία μας, συχνά ξεχνάμε να δείχνουμε αγάπη και φροντίδα για τους συνανθρώπους μας, ιδιαίτερα για αυτούς που βρίσκονται σε ανάγκη. Η πίστη του εκατόνταρχου είναι επίσης ένα μάθημα για την αποδοχή του Θεού από τους εθνικούς. Ο Χριστός επαίνεσε την πίστη ενός ειδωλολάτρη, δείχνοντας ότι η σωτηρία δεν περιορίζεται στον εκλεκτό λαό του Ισραήλ, αλλά προσφέρεται αδιακρίτως σε όλους όσους έρχονται στον Θεό με πίστη. Αυτό είναι ένα μήνυμα ελπίδας και ενθάρρυνσης για όλους μας, ότι ο Θεός δέχεται κάθε άνθρωπο που Τον πλησιάζει με ειλικρίνεια, ανεξαρτήτως της καταγωγής του ή των προηγούμενων πεποιθήσεών του.

Ο Ρωμαίος αξιωματικός, αν και ήταν μέρος της ρωμαϊκής κατακτητικής δύναμης, φανερώνει έναν χαρακτήρα βαθιά ηθικό και πνευματικό. Η πίστη του δεν περιορίζεται σε μια ιδιωτική υπόθεση, αλλά επηρεάζει τον τρόπο που ζει και αλληλοεπιδρά με τους άλλους. Αυτή η διάσταση της πίστης είναι κρίσιμη για την κατανόηση της χριστιανικής ζωής. Η πίστη μας στον Χριστό πρέπει να επηρεάζει κάθε πτυχή της ζωής μας, από τον τρόπο που αντιμετωπίζουμε την εργασία μας, τις σχέσεις μας με την οικογένεια και τους φίλους μας, μέχρι τον τρόπο που υπηρετούμε την κοινότητα.

Η πίστη του εκατόνταρχου φανερώνει επίσης την αποδοχή της θείας τάξης και της θείας βούλησης. Δεν προσπαθεί να επιβάλει τη δική του θέληση ή να υπαγορεύσει τον τρόπο που ο Χριστός θα ενεργήσει. Αυτή η αποδοχή της θείας βούλησης είναι ένα σημαντικό μάθημα αφού πολλές φορές, στις προσευχές μας, προσπαθούμε να επιβάλουμε τη δική μας θέληση στον Θεό, αντί να παραδοθούμε στη θεία βούληση και να εμπιστευτούμε την αγαθότητα και τη σοφία Του Θεού.

Η σημερινή ευαγγελική περικοπή είναι, επίσης, μια υπενθύμιση της δύναμης της μεσιτείας. Ο εκατόνταρχος δεν ζητά τη θεραπεία για τον εαυτό του, αλλά για τον δούλο του. Αυτή η πράξη μεσιτείας δείχνει τη δύναμη της προσευχής για τους άλλους. Στην πνευματική μας ζωή, καλούμαστε να προσευχόμαστε όχι μόνο για τις δικές μας ανάγκες, αλλά και για τις ανάγκες των άλλων. Η προσευχή για τους άλλους είναι μια πράξη αγάπης και αλληλεγγύης, και φανερώνει την ενότητα του σώματος του Χριστού.

Επιπλέον, μας διδάσκει ότι η πίστη και η αγάπη μπορούν να υπερβούν τα πολιτισμικά και θρησκευτικά σύνορα. Ο εκατόνταρχος ήταν Ρωμαίος, ειδωλολάτρης, αλλά η πίστη και η αγάπη του τον έφεραν κοντά στον Χριστό. Αυτή η υπέρβαση των συνόρων είναι ένα σημαντικό μήνυμα για την εποχή μας, όπου οι κοινωνικές, πολιτισμικές και θρησκευτικές διαφορές συχνά δημιουργούν τείχη και διαιρέσεις. Η πίστη στον Χριστό μπορεί να μας ενώσει όλους, ανεξαρτήτως της καταγωγής μας ή των πεποιθήσεών μας.

Η θεραπεία του δούλου είναι επίσης μια υπενθύμιση της θείας οικονομίας, της θείας πρόνοιας και της θείας επέμβασης στη ζωή μας. Ο Θεός δεν είναι μακριά και αδιάφορος, αλλά είναι παρών και ενεργός στη ζωή μας, έτοιμος να μας βοηθήσει και να μας θεραπεύσει όταν Τον πλησιάζουμε με πίστη. Αυτή η πίστη στη θεία πρόνοια είναι μια πηγή ελπίδας και παρηγοριάς για όλους εμάς. Ανεξάρτητα από τις δυσκολίες και τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε, μπορούμε να εμπιστευτούμε ότι ο Θεός είναι μαζί μας και εργάζεται για το καλό μας.

Αγαπητοί αδελφοί και αδελφές,

Ας πάρουμε λοιπόν τα μαθήματα από την θεραπεία του δούλου του εκατόνταρχου και ας τα εφαρμόσουμε στη ζωή μας. Ας καλλιεργήσουμε την πίστη, την ταπεινοφροσύνη και την αγάπη που έδειξε ο εκατόνταρχος. Ας προσευχόμαστε με ειλικρίνεια και ταπεινότητα, αναγνωρίζοντας τη δύναμη και την εξουσία του Θεού στη ζωή μας. Ας δείχνουμε ανιδιοτελή αγάπη και φροντίδα προς όλους τους συνανθρώπους μας, ανεξαρτήτως της κοινωνικής τους θέσης ή της καταγωγής τους. Και ας εμπιστευτούμε τη θεία πρόνοια, γνωρίζοντας ότι ο Θεός είναι μαζί μας και εργάζεται για το καλό μας. Αμήν.