Δελτίο Θυέλλης του Γιώργου Τσιντσίνη – έκδοση 25/11/23

Το Δελτίο Θυέλλης του Γιώργου Τσιντσίνη που δημοσιεύθηκε στον “Λαό” στις 25/11/2023.

Ξεσηκωθείτε γρήγορα

διαδώστε με ντουντούκες.

Μαζί με επιδόματα

μοιράζουν …λαδομπούκες.

Εντάξει… Κατευοδώνουμε τον Νοέμβρη χωρίς παράπονα. Μπορεί να κρύωσε ο καιρός τις τελευταίες μέρες, να έπεσε κάπως η θερμοκρασία, να ανάψαμε τη θέρμανση, αλλά γενικότερα το Φθινόπωρο φεύγει σχεδόν …καλοκαιρινό. Σε πέντε μέρες μπαίνει ο Χειμώνας και μακάρι να είναι ήπιος όπως από μέρες τώρα ευχόμαστε.

Κατά τα άλλα, δικαιούστε να στεναχωρηθείτε …ελεύθερα. Η ακρίβεια στην ενδιαίτηση και ο πληθωρισμός επιμένουν και -σε κάποια είδη- κάνουν πάρτι. Οι περισσότεροι καταναλωτές επιδίδονται στην έρευνα …μειοδοτικού διαγωνισμού, ψάχνοντας τις φτηνότερες τιμές από μάρκετ σε μάρκετ. Το «δεν μας φτάνει ο μισθός ή η σύνταξη για να βγάλουμε το μήνα» είναι πια το πιο συνηθισμένο παράπονο που βγαίνει από τα χείλη των περισσότερων. Οι εκπτωτικές προσφορές, το 1+1 κτλ. είναι προσωρινά, όχι σε όλα τα είδη και πολλούς μπερδεύουν (σαν παγίδες) τους πελάτες. Οι πιο ευάλωτοι θα παρηγορηθούν κάπως με τα αυξημένα εορταστικά επιδόματα, που ωστόσο δεν θα λύσουν το γρίφο της ακρίβειας, όπως δεν θα σταματήσει μονομιάς και η αισχροκέρδεια με την επιβολή προστίμων στους παραβάτες. Το πρόβλημα είναι πιο σύνθετο. Μια κοινωνία εθισμένη πια -στο μεγαλύτερο κομμάτι της- να φοροδιαφεύγει, δεν πρόκειται να συμμορφωθεί από τη μια στιγμή στην  άλλη.

Ας δούμε και κάτι θετικό… Φέτος καταφέραμε να έχουμε 12μηνο τουρισμό, αν αθροίσουμε και την αντίστοιχη κίνηση, αναμενόμενη για τα Χριστούγεννα. Ειδικότερα αρκετοί ξένοι τουρίστες έρχονται στην Ελλάδα ακόμη και κατ’ ελάχιστο. Για ένα Σαββατοκύριακο δηλαδή ή τρεις μέρες διακοπών. Κι έτσι θα πηγαίνει και το μέλλον, αρκεί να βοηθήσει ο Θεός να μην έχουμε ακραίες κλιματολογικές προκλήσεις όπως π.χ. τις πυρκαγιές του καλοκαιριού στη Ρόδο. Χρειάζεται λοιπόν επαγρύπνηση, συντονισμός και διαρκής διεύρυνση των υποδομών. Ο παντοκράτορας ήλιος, τα ωραία μας νησιά και η θάλασσες μας δεν αρκούν. Πρέπει να είμαστε ακόμη πιο σοβαροί και μετρημένοι σε όλες τις εκφάνσεις των τουριστικών υπηρεσιών που προσφέρουμε.

Παρατηρώ πως σχεδόν όλοι οι ξένοι που επισκέπτονται τη χώρα μας, στις τηλεοπτικές τους δηλώσεις δεν παραλείπουν να τονίσουν επαινετικά το πόσο ζεστοί και φιλόξενοι είναι οι Έλληνες. Ο καθένας από μας λοιπόν είναι ένα τουριστικό κεφάλαιο, ανεξάρτητα αν εργάζεται ή όχι σε κάποιο σχετικό επάγγελμα. Επομένως, αφού το έχουμε στο αίμα μας, αυτή την «εξαγωγή» φιλότιμου πρέπει να τη διατηρούμε πάντα και -γιατί όχι- να την εξάγουμε διαρκώς.

Διαβάζω πως «μεταξύ των νοικοκυριών με παιδιά στην Ελλάδα, περίπου το 48% έχει ένα παιδί και το 35% δύο. Μεταξύ των νοικοκυριών με παιδιά στην Ε.Ε., σχεδόν τα μισά είχαν μόνο ένα παιδί (49,5%) το 2022, ενώ δύο παιδιά είχε το 38,1% των νοικοκυριών και τρία ή περισσότερα παιδιά το 12,4%».

Για την υπογεννητικότητα στη χώρα μας έγραψα και ξανάγραψα πρόσφατα. Κι αν δεχτώ ότι ισχύει το προσδόκιμο ζωής για τους άντρες στα 82 χρόνια (στις γυναίκες λίγο περισσότερο), για κάτι 70ντάρηδες σαν κι εμένα απομένουν 10-12 χρόνια ζωής το πολύ. Άρα εμείς δεν θα ζούμε να δούμε τα χειρότερα, αν συνεχιστεί αυτή η πτωτική πορεία των γεννήσεων. Ούτε από τους ουρανούς όμως δεν θέλει κανείς μας να βλέπει την Ελλάδα να συρρικνώνεται και να μειώνονται αριθμητικά οι νέες γενιές. Πρέπει άμεσα πολλά να αλλάξουν και κυρίως η εθνική κοινωνική πολιτική.

Πολιτικών πάθη… Ο καθένας από μας, αν δεν είναι φανατικός, δεν μπορεί παρά να στεναχωριέται όταν βλέπει ένα πολιτικό κόμμα να φυλλοροεί και να διαλύεται σιγά – σιγά. Βέβαια τίποτε δεν γίνεται τυχαία και οι πολιτικοί -ως άνθρωποι- κάνουν τα δικά τους λάθη, ειδικότερα εκείνοι που έχουν καβαλήσει …καλάμι, για τα καλά.

Μητσοτάκης: «Στον ΣΥΡΙΖΑ μαλώνουν αν ο αρχηγός τους είναι ο Τραμπ ή ο Μπέπε Γκρίλο.» Μπα… Σερβίρεις και ευφυολογήματα, βρε τυχερούκλα, αντί να κρατάς χαμηλές πτήσεις;

«Στη δήλωση του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ενώπιον του Γερμανού καγκελαρίου, Όλαφ Σολτς, ότι η Τουρκία δεν χρωστάει ιστορικά στο Ισραήλ επειδή δεν κουβαλάει το βάρος του Ολοκαυτώματος, και ως εκ τούτου μπορεί να μιλάει ελεύθερα, επικεντρώνεται η συντριπτική πλειονότητα του φιλοκυβερνητικού Τύπου της Τουρκίας την επομένη της επίσκεψης του Τούρκου προέδρου στο Βερολίνο», γράφει η «Καθημερινή» και όχι μόνο εκείνη.

Τί μας λέτε, βρε Τουρκαλάδες, τάχα αθώες περιστερές του κερατά; Μιλάτε εσείς, οι «επιτήδειοι ουδέτεροι» του β’ Παγκοσμίου πολέμου για ολοκαυτώματα; Αφού τα αρχίσατε πρώτοι, 20 χρόνια πριν τη ναζιστική Γερμανία, με τα αμελέ ταμπουρού (τάγματα εργασίας) τους διωγμούς, τις σφαγές και τις εθνοκαθάρσεις, των Ελλήνων της Μικρασίας, του μαρτυρικού Πόντου, των Αρμενίων κτλ. τώρα κάνετε μάθημα στους παραδοσιακούς σας φίλους τους Γερμανούς; Τον Φον Σάντερς τον ξεχάσατε;

Τώρα που θα έρθει ο Ερντογάν στην Αθήνα, συνοδευόμενος από 9 υπουργούς και 300 άτομα, να τους κάνετε δώρο από έναν γκαζοτενεκέ γλυκό κουταλιού …συκαλάκι. Να το φάνε τα λιγούρια και να τους πάει πιριπιπί.

Γιατί, βρε ρεζίλη Ταγίπ, κάθε φορά που δεν παίρνεις μάλλον τα χάπια σου και σε πιάνει ο αναθεωρητισμός σου και μιλάς για τα πολιτικά και πολιτιστικά «σύνορα» της (μαύρης) καρδιάς σου από την Αδριατική τάχα μέχρι την Κίνα, αναφέρεσαι και στη Θεσσαλονίκη; Δεν σου φτάνουν τα σκαμπίλια που έτρωγες επί έναν αιώνα -από την Ελληνική Επανάσταση του 1821 μέχρι τους Βαλκανικούς πολέμους- και στο τέλος αναγκάστηκες να συνθηκολογήσεις, με τα βρακιά σου κατεβασμένα; Και μετά τη συνθήκη της Λωζάνης για ποιες «τουρκικές» μειονότητες μιλάς; Μουσουλμανικές μόνο είναι. Με ελληνική υπηκοότητα που ανθούν και πολλαπλασιάζονται ισότιμα με μας και σε καθεστώς απόλυτης ελευθερίας και δημοκρατίας. Εσείς πώς «μαδήσατε» με διωγμούς τον Ελληνισμό της Πόλης και αλλού; Πριν επισκεφτείς την Ελλάδα απειλείς γιατί νομίζεις ότι «ο φόβος φυλάει τα έρημα»; Μάθε λοιπόν ότι τα έρημα μπορεί, τους Έλληνες όχι και ποτέ. Πήγαινε σε άλλη «γειτονιά» λοιπόν να το παίξεις …πατερούλης των Μουσουλμάνων και άσε τη Θεσσαλονίκη ήσυχη και τους Έλληνες. Μην ξύνεσαι σαν …κότα στην γκλίτσα του τσοπάνη…

«Όταν είσαι νέος, νιώθεις συνεχώς ότι η ζωή δεν έχει αρχίσει ακόμα… Αλλά ξαφνικά είσαι γέρος και η ζωή που προγραμμάτιζες δεν ήρθε ποτέ.»

Χρόνια πολλά, Κατερινούλες… Είχα μια παλιά φίλη που τη φώναζα …Φακιδομύτη (συμπαθέστατη), αλλά έχω συνδυάσει τη γιορτή σας με τη μέρα αποφοίτησή μου από τη ΣΕΑΠ (Σχολή Εφέδρων Αξιωματικών Πεζικού), το μακρινό 1973 κι ας μας βγήκε «από τη μύτη» το βράδυ που πηγαίναμε στο σπίτι μας με 10ήμερη υποχρεωτική άδεια, γιατί συνέπεσε με το πραξικόπημα των δικτατόρων, όπου ο Ιωαννίδης ανέτρεψε τον Παπαδόπουλο. Η σειρά μου όμως, στους έξι μήνες σκληρού καψονιού και εκπαίδευσης, είχε για αγαπημένο της τραγούδι το γνωστό «πάμε για ύπνο, Κατερίνα», με ερμηνευτή τον Γιάννη Πουλόπουλο. Χρόνια πολλά λοιπόν στις εορτάζουσες και απόψε ο ύπνος τους να είναι …γλυκός.

Πολλά τροχαία ατυχήματα και δυστυχήματα, βρε παιδιά σε όλη τη χώρα. Κρίμα, πολύ κρίμα… Οφείλουμε να είμαστε πιο προσεκτικοί όταν κρατάμε το τιμόνι (και όχι να οδηγούμε κρατώντας στο ένα χέρι το …κινητό).

«Δεν υπάρχει πρώτη θέση στο ναυάγιο». (Μιχάλης Τσιντσίνης).

Μην είσαι υπερβολική, Ευλαμπία… Μη διαδίδεις ψεύτικες ειδήσεις ότι τάχα τα αρωματοπωλεία θα πουλάνε και ελαιόλαδο σε μικρά μπουκαλάκια, με σπρέι….

Κουίζ: Εκεί στο ΣΥΡΥΖΑ ποιος θα κλείσει τελευταίος την πόρτα; Ο Κασσελάκης ή ο Πολάκης; (Δεν γίνονται πικρόχολα σχόλια του τύπου «άρπα τον ένα και χτύπα τον άλλο»)