Δελτίο Θυέλλης του Γιώργου Τσιντσίνη, έκδοση 16-9-23

Το Δελτίο Θυέλλης που υπογράφει ο Γιώργος Τσιντσίνης και δημοσιεύθηκε στην έκδοση του “Λαού” στις 16 Σεπτεμβρίου 2023.

Για γκρίνιες και για διχασμούς
δεν είναι τώρα οι ώρες.
Μ’ ενότητα θα αντέξουμε,
όπως σ’ όλες τις μπόρες.

Με το φονικό πέρασμα του «Ντάνιελ» ο Θεός θέλησε να ζήσουμε το αδιανόητο. Δεν ξέρω ειλικρινά αν ένας πραγματικός πόλεμος θα μας κόστιζε περισσότερο από το κακό που βρήκε τους Έλληνες, την Ελλάδα, τη Θεσσαλία κυρίως… Το 2023 αποδείχτηκε για τη χώρα μας μια δαιμονική χρονιά και, στις 100 περίπου μέρες που απομένουν για να φύγει απ’ τη ζωή μας, κανείς δεν ξέρει τι ακόμη θα κάνει για να τιμωρούμαστε.

Το τραγελαφικό είναι ότι ενώ πνιγήκαμε από το νερό των καταιγίδων, τώρα δίνουμε μάχη για την ανεύρεση λίγου πόσιμου νερού, με το μεγαλύτερο πρόβλημα να το αντιμετωπίζει η περιοχή του Βόλου, όπου έχουν καταστραφεί οι πηγές του Πηλίου και όλο το δίκτυο ύδρευσης. Πέραν του γεγονότος ότι οι άνθρωποι εκεί δίνουν μάχη για να βρουν λίγο νερό εμφιαλωμένο, δεν μπορούν να πλυθούν ή να μαγειρέψουν, να βάλουν πλυντήριά κτλ., ενώ σε όλη τη Θεσσαλική γη στα λιμνάζοντα ύδατα οι ασθένειες και οι μολύνσεις καραδοκούν, μέσα στα βρώμικα νερά που κρύβουν χιλιάδες νεκρά ζώα, ξεπλυμένα φυτοφάρμακα και αργότερα τα κουνούπια.

Συγκριτικά πιο τυχερός ο Αλμυρός και η περιοχή του… Εδώ οι άνθρωποι μετρούν ζημιές, σε σπίτια και αγροτικές εκμεταλλεύσεις, οδικά δίκτυα και πεσμένες γέφυρες, αλλά τουλάχιστον έχουν νερό και ηλεκτρικό ρεύμα, μπορούν στοιχειωδώς να επιβιώσουν, αρκεί να εφαρμόζουν τις οδηγίες των κανόνων υγιεινής και να προσέχουν.

Η φρίκη και η απόγνωση όμως παραμένουν στον ανείπωτο όλεθρο που «κεραυνοβόλησε» μια ολόκληρη χώρα…. Χάθηκαν ζωές, χιλιάδες περιουσίες, χρήσιμες υποδομές και οι ζημιές στο φυσικό περιβάλλον είναι απερίγραπτες. Κανείς δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα πώς, πότε θα ορθοποδήσει αυτή η χώρα και πόσο θα αλλάξει τελικά η νέα της εικόνα, οι δουλειές και η καθημερινότητα των ανθρώπων.

Κυβερνώντας ο Μητσοτάκης έχει αποδείξει ότι έχει γρήγορα ανακλαστικά και πολλές φορές παρεμβαίνει άμεσα για να διορθώσει κάποια πράγματα. Δεν ξέρει κανείς όμως αν θα κάνει σωστές επιλογές πάντοτε και αν θα βρει τους πόρους να ξαναφτιάξει το κράτος σε πιο σωστές βάσεις. Μακάρι, αυτός και οι συνεργάτες του να το καταφέρουν. Μακάρι η αντιπολίτευση ν’ αφήσει στην άκρη τον «κλεφτοπόλεμο» της κομματικής σκοπιμότητας και να συνεργαστεί. Αλλά θα χρειαστεί απ’ όλους μας πολύς κόπος, εργώδεις προσπάθειες, υπομονή και επιμονή και -βασικά- ενότητα λαού και διοικούντων. Δύσκολα πράγματα θα μου πείτε, αλλά όχι ακατόρθωτα.

Σε ένα μήνα θα έχουμε Περιφερειακές και Δημοτικές εκλογές. Τα …απόνερα του Ντάνιελ φρονώ ότι θα επηρεάσουν δραστικά τα αποτελέσματά τους. Όσοι κορόιδευαν τον κοσμάκη εδώ και χρόνια, ίσως ήρθε η ώρα να πληρώσουν για τις επιλογές τους ή ακόμη και για το κρατικό χρήμα που διασπάθισαν. Δίκαια ή άδικα θα πληρώσουν. Αλλά ποτέ δεν θα βρεθούν στη δεινή θέση των πληγέντων που ήδη ψάχνουν απεγνωσμένα για επιβίωση. Μπορεί το φαινόμενο της απίστευτης πλημμύρας να είναι πρωτοφανές, αλλά και κάποια λάθη των κρατούντων πολλά και συγκεκριμένα. Τα ψεύτικα έργα της βιτρίνας τα παρέσυραν τα ποτάμια και τα ρέματα μέσα σε λίγες ώρες, την ώρα που ο απλός λαός έκλαιγε για τη σκοτεινή του μοίρα, εγκλωβισμένος στις ταράτσες και σε ανώγεια ξένων, μήπως και αποφύγει τον πνιγμό και την εγκατάλειψη.

Εντάξει… Για τον καθένα, ακόμη και το πιο μικρό χωριουδάκι του κάμπου, αν είναι ο τόπος που ζει, είναι ανεκτίμητο. Αλλά τί να πούμε για το «στολίδι» που λέγεται Βόλος και για τον αποκλεισμένο «παράδεισο» που λέγεται Πήλιο; Μακάρι να αποκατασταθούν και να ξαναγίνουν όπως πριν….

Γιγαντώνεται ο κάθε μορφής εθελοντισμός σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της μικρής μας χώρας, που χτυπήθηκε πολύ σκληρά φέτος… Είναι πολύ συγκινητικές οι προσφορές βοήθειας προς τους πληγέντες της Θεσσαλίας, από μεγάλες εταιρείες, μικρές επιχειρήσεις αλλά και απλούς πολίτες. Το φιλότιμο του Έλληνα είναι ένας …αυτοματισμός που μεταλαμπαδεύεται από γενιά σε γενιά, σε κάθε ευκαιρία, όταν η ανάγκη φωνάζει, όταν ο τόπος βογκάει.

Απόσπασμα από ανακοίνωση – κάλεσμα της ομάδας της καρδιάς μου (ανάλογα κινητοποιήθηκαν εθελοντικά κι άλλοι σύλλογοι, σωματεία και οργανώσεις της περιοχής μας): «Η ΠΑΕ ΝΙΚΗ ΒΟΛΟΥ καλεί τους φιλάθλους της κι όχι μόνο. Καλεί όλο τον κόσμο του Βόλου στο Παντελής Μαγουλάς την Τετάρτη 13/9, στις 19.00 σε μια συγκέντρωση αλληλεγγύης. Η παρουσίαση της ομάδας μας φέτος δεν θα γίνει με φόντο κάποια γιορτή. Δεν γιορτάζει κανείς αυτές τις μέρες. Μόνο η ανθρωπιά κι η αλληλεγγύη έχουν χώρο αυτήν τη στιγμή. Και σας θέλουμε όλους στο πλευρό μας ώστε ο καθένας να βοηθήσει όπως μπορεί. Γιατί όταν έχουμε ο ένας τον άλλον όλα μπορούμε να τα φτιάξουμε. Ακόμα κι αν αυτά είναι βυθισμένα μέσα στις λάσπες και στα βουρκόνερα.»

Η Αλμυριώτισσα εκπαιδευτικός Λένα Μαργαρίτη δημοσιοποίησε την παρακάτω αγγελία στο facebook: «Αν κάποιος συνάδελφος με Κέντρο Ξένων Γλωσσών στη Θεσσαλία έχει υποστεί ζημιές σε εξοπλισμό, ας επικοινωνήσει μαζί μου. Μόλις έκανα ανακαίνιση και μπορώ με χαρά να προσφέρω τον προηγούμενο εξοπλισμό μου σε καρεκλοθρανία και έδρες καθηγητών, που είναι σε άριστη κατάσταση.» Μπράβο σου!!!

Η Αλληλεγγύη προς τους πληγέντες θα είναι το μοναδικό «ποτάμι» που επιβάλλεται να …υπερχειλίσει.

Από τις σύγχρονες γέφυρες το νερό παρέσυρε πολλές. Απ’ τα παλιά γιοφύρια κανένα. Τι συμβαίνει στο Βασίλειο της Δανιμαρκίας;

Νομίζω ότι είναι απαραίτητη η ψυχολογική υποστήριξη για πολλούς από τους πληγέντες. Όσα έζησαν την ώρα της συμφοράς αλλά η τραγική θέση που βρέθηκαν μόλις διαπίστωσαν ότι έχασαν όλα ή πολλά από τα υπάρχοντά τους. Εξ ίσου χρήσιμη θα είναι η ψυχολογική βοήθεια και για τα μέλη των σωστικών συνεργείων είτε επαγγελματίες είτε εθελοντές είτε γιατροί, νοσηλευτές και στρατιώτες, όπως και οι ρεπόρτερς. Το τί είδαν τα μάτια τους ή τί άκουσαν τ’ αυτιά τους είναι προφανές ότι δύσκολα περιγράφεται και μάλλον θ’ αφήσει πολλά σημάδια στον ψυχισμό τους. Βίωσαν τα …αβίωτα, που μάλλον δεν θα ξεχάσουν ποτέ.

Σας προειδοποίησα -πριν ξεσπάσει ο Ντάνιελ- να πάρετε έγκαιρα γαλότσες κι εσείς με «γράψατε» κανονικά στις 12ποντες γόβες σας. Πού και πότε θα τις φορέσετε, βρε… λασπούλες.

Εμπρός, αδέρφια Έλληνες… Να πέσουν λίγο ακόμη τα νερά, ν’ αρχίσουμε επιτέλους το «πλιάτσικο». (Τί ντροπή). Μαθαίνω, ας πούμε, ότι σπάζουν μισοβυθισμένα οχήματα και τα λεηλατούν ή μπαίνουν σε ανοχύρωτα διαλυμένα σπίτια και βουτάνε ό,τι τους …γυαλίζει. Πλιάτσικο κάνουν και εκείνοι που αισχροκερδούν προσπαθώντας να πουλήσουν εμφιαλωμένο νερό. (Ξανά ντροπή, βρε βόδια).

Με τούτα και με εκείνα (και κυρίως με τις κλιματικές καταστροφές) δεν μας αφήνουν, βρε παιδί μου, ν’ ασχοληθούμε και με τα σοβαρά παγκόσμια προβλήματα. Όπως π.χ. αν τελικά ο Ερντογάν θα πει το «ναι» για την ένταξη της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ. Με άλλα λόγια «εδώ το χωριό μας καίγεται και οι …νταρντάνες λούζονται».

Με ρωτάτε αν έρχεται η …συντέλεια του κόσμου. Δεν το ξέρω… Αν έρθει πάντως πρώτη θα το μάθει η …Ευλαμπία. Οπότε θα έχω άμεση ενημέρωση και θα σας πω. Προς το παρόν πάντως μετράμε νεκρούς. Στο σεισμό του Μαρόκου, στο πέρασμα του Ντάνιελ από τη Λιβύη και τώρα λένε πως πάει για Αίγυπτο και πάει, όχι λέγοντας, αλλά καταστρέφοντας τα πάντα.

Λοιπόν… Υπάρχει κάποιος ή κάποια που θέλει να βάλει μαζί μου στοίχημα ότι και μετά από αυτήν την καταστροφή οι Έλληνες πάλι θα τα καταφέρουν; (Εκτός αν στο μεταξύ δεν …φαγωθούμε μεταξύ μας).

Μετά τα ποτάμια και τα ρέματα μη σας φαίνεται παράξενο ότι έχουν υπερχειλίσει και ορισμένοι πολιτικοί. Άλλωστε -πάλι ορισμένοι- πνίγονται σε μια κουταλιά νερό.

Από τον Λιμενικό Σταθμό στο Νεοχωράκι, σας εύχομαι καλό Σαββατοκύριακο…