Έγραψε τον επίλογο της αθλητικής του διαδρομής ο Σούλης Γώγουλας

Κέρδισε αμέτρητους αγώνες αλλά κυρίως την εκτίμηση όλων αυτών που συνεργάστηκαν μαζί του

Συνήθως οι μεταγραφές, τα νέα πρόσωπα είναι αυτά που τραβούν τα φώτα της δημοσιότητας. Σήμερα θα κάνουμε όμως μια διαφορετική προσέγγιση και θα αναφερθούμε σε έναν αθλητή που προσέφερε πολλά στο αλμυριώτικο μπάσκετ, ποτέ δεν θέλησε να είναι σε πρώτο πλάνο -ακόμη και τώρα που σταμάτησε την αγωνιστική δράση- και πλέον θα πρέπει να τον συνηθίσουμε στα γήπεδα με τα πολιτικά και όχι την κυανόλευκη φανέλα.

Ο Σούλης Γώγουλας, σε ηλικία 38 ετών, έγραψε τον επίλογο αυτό το καλοκαίρι στην αθλητική του διαδρομή. Ο ίδιος, όπως είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε, δεν θέλησε να βγει κάποια ανακοίνωση από την ομάδα… Όμως εμείς οφείλουμε να τον τιμήσουμε για όλα όσα προσέφερε στον σύλλογο και τον αθλητισμό της πόλης, γι’ αυτό επιλέξαμε να σκιαγραφήσουμε την πορεία του μέσα από τα λόγια προπονητών, εφόρων και συμπαικτών που τον έζησαν στην μπασκετική τους καθημερινότητα.

Ο Γιώργος Καραζούπης, έφορος του τμήματος μπάσκετ τα προηγούμενα έξι χρόνια, μίλησε για τη «σημαία» του ΓΣΑ: «Ήταν ο παίκτης που κρατούσε τα αποδυτήρια, ο συνδετικός κρίκος ανάμεσα στους αθλητές, τη διοίκηση και τον προπονητή και όσοι έχουν ασχοληθεί με το άθλημα, γνωρίζουν ότι αυτό δεν είναι εύκολο αλλά πολύ σημαντικό για κάθε ζωντανό οργανισμό όπως είναι οι ομάδες. Θα χαρακτήριζα τον Σούλη ως ήρεμη δύναμη, πάντα χαμογελαστός, να παροτρύνει τους συμπαίκτες του και κυρίως, είχε τους μικρούς από κοντά. Ήταν το πειρακτήρι του ΓΣΑ! Μπορεί τα τελευταία χρόνια κάποιοι άλλοι να έχουν τα φώτα της δημοσιότητας πάνω τους, αλλά μην ξεχνάμε ότι ο Σούλης ήταν σε μια γενιά του συλλόγου που ανέβασε τον ΓΣΑ στην Α1 κατηγορία το 2009, τον διατήρησε σε υψηλό επίπεδο, μέλος στην ιστορική ομάδα της ανόδου στη Γ’ Εθνική και των δύο υπέροχων σεζόν με τη δεύτερη θέση. Θυμάμαι έναν αγώνα στην Αγριά που είχε 6/6 τρίποντα, στο ίδιο γήπεδο είχαμε κερδίσει με δύο δικές του βολές στο τέλος, όπως και σε ένα παιχνίδι που σωθήκαμε στη Νέα Ιωνία και ήταν καθοριστικός στο φινάλε. Κρύο αίμα, πολύ ψύχραιμος στα κρίσιμα. Όποτε του ζητήθηκε δεν πρόδωσε ποτέ την ομάδα και έπαιξε αφιλοκερδώς γιατί αγαπούσε τον ΓΣΑ και το μπάσκετ. Παρά το γεγονός ότι είναι επιχειρηματίας με δύσκολο ωράριο και οικογενειάρχης, δεν έχανε προπόνηση, είτε έπαιζε πολύ είτε λίγο, πάντα απολάμβανε το μπάσκετ!».

Ο τελευταίος του κόουτς, Παναγιώτης Νάνης τόνισε: «Εργάστηκα τέσσερα χρόνια στον Αλμυρό και από την πρώτη στιγμή ο Σούλης ήταν ο αδιαμφισβήτητος αρχηγός της ομάδας μας. Πολύ σοβαρός, με πολύ καλό χαρακτήρα, είναι ένας από τους παίκτες που έχουν στιγματίσει την πορεία του αλμυριώτικου μπάσκετ με τις επιτυχίες στην ακαδημία και την καθιέρωση μετά στην πρώτη ομάδα. Πέρα από τον αγωνιστικό ρόλο, ήταν σαν προπονητής γιατί πάντα είχε θετική διάθεση, πάντα δοτικός, πολύ αλτρουιστής και θεωρώ ότι ήταν αυτός που ένωσε τους παλιούς με τη νέα γενιά του μπάσκετ της πόλης. Είχαμε άριστη σχέση και με βοήθησε σημαντικά στο έργο μου. Του εύχομαι πάντα χαρές τώρα που τελείωσε το μπάσκετ γιατί έδωσε πολλά και αυτά γυρνάνε πίσω στη ζωή μας». Μάλιστα, ο Παναγιώτης Νάνης χαριτολογώντας είπε πως στα μακρινά ταξίδια της Γ΄ Εθνικής που όλα συνοδεύτηκαν με νίκες, ο σάκος του Σούλη είχε …και λίγο αλκοόλ για τον δρόμο της επιστροφής.

Ο προπονητής Θανάσης Φλεβάρης που οδήγησε την ομάδα Παίδων του ΓΣΑ στον πανθεσσαλικό τίτλο της ΕΣΚΑΘ το 1999-2000, επισήμανε: «Τον Σούλη τον είχα δει να παίζει όταν ήταν παιδί του Δημοτικού σε ένα ανοικτό γήπεδο. Μου έκανε εντύπωση το ψιλόλιγνο κορμί του και τον παρότρυνα να γραφτεί στην ομάδα του ΓΣΑ και να ξεκινήσει να προπονείται οργανωμένα. Πέρασαν τα χρόνια, ήταν βασικός πρωταγωνιστής εκείνης της ομάδας Παίδων που σημείωσε τη μεγάλη επιτυχία της κατάκτησης του τίτλου της ΕΣΚΑΘ. Θυμάμαι πως πάντα ήταν εργατικός, πολύ καλός παίκτης και συνεργάσιμος, γι’ αυτό όταν ήμουν προπονητής στην Ανάληψη Βόλου, τον επέλεξα και τον πήρα με μεταγραφή εκεί. Η συνεργασία μας ήταν άψογη γιατί ήταν παιδί χαμηλών τόνων, δεν δημιούργησε ποτέ προβλήματα και απαραίτητος για κάθε προπονητή αφού διακρίνονταν για το καλό περιφερειακό σουτ και την ταχύτητα στον αιφνιδιασμό».

Ο Λουκάς Ποζιόπουλος θυμήθηκε ένα περιστατικό όταν η ομάδα Παίδων είχε πάει για αγώνες πρόκρισης στην Αθήνα: «Παίζουμε με την Καλαμάτα στην Αθήνα, κερδίζουμε και μας μένει ένας αγώνας για την πρόκριση στην τελική τετράδα. Σε μία από τις τελευταίες φάσεις χτυπάει ο Σούλης και σπάει τη μύτη του. Τραυματίας, αιμόφυρτος, πάει στο νοσοκομείο απ’ όπου βγήκε με ράμματα. Στο γυρισμό στο ξενοδοχείο, ξέχασε την τσάντα με τα πράγματά του στο ταξί! Οι γιατροί εννοείται του είπαν να μην παίξει. Ωστόσο ξεντύθηκε κανονικά, αγωνίστηκε με μάσκα αν και δεν έβλεπε καλά, ώσπου στο τέλος του αγώνα πέταξε και τη μάσκα… Αυτός είναι ο Σούλης, ένας παίκτης με αυταπάρνηση, με ηγετικό ρόλο στον Αλμυρό από μικρή ηλικία μέχρι και τώρα που ολοκλήρωσε την πορεία του στα γήπεδα».

Τέλος, ο Νέστορας Τσαμπίρας είπε: «Μιλάμε για τον ιδανικό παίκτη που θα ήθελε κάθε προπονητής να έχει στη διάθεσή του. Παιδί μάλαμα, χαρισματικός σκόρερ και πάντα η ήρεμη φωνή της λογικής στον πάγκο. Δεν θέλω να πω άλλα γιατί ξέρω ότι είναι χαρακτήρας που δεν του αρέσει να μιλάμε γι’ αυτόν. Θα λείψει απίστευτα από την ομάδα, του εύχομαι μέσα από την καρδιά μου να ‘ναι πάντα χαρούμενος και χαμογελαστός όπως είναι και να χαίρεται την οικογένειά του».

Όλοι όσοι έζησαν από κοντά τον μέχρι πρότινος αρχηγός της ομάδας μπάσκετ του Αλμυρού έχουν να πουν τα καλύτερα λόγια. Πέρα από τους τίτλους, τις διακρίσεις, τις στατιστικές, αυτό είναι το αποτύπωμα που άφησε ο Σούλης Γώγουλας στο μπάσκετ της περιοχής μας, κερδίζοντας πολλούς αγώνες αλλά κυρίως την εκτίμηση όλων όσων συνεργάστηκαν μαζί του.