Η Μεταμόρφωση του Σωτήρος – Κήρυγμα του Αρχιμ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΓΙΑΝΝΙΟΥ

«Και μετεμορφώθη έμπροσθεν αυτών, και έλαμψε το πρόσωπον αυτού

ως ο ήλιος τα δε ιμάτια αυτού εγένετο λευκά ως το φως» (Ματθ. Ιζ’ 2).

Η Μεταμόρφωση, αποτελεί προάγγελο της δόξης του Χριστού που θα προβάλει μέσα από τη Σταυρική Του θυσία και την Ανάσταση. Με τον θάνατό του ο Χριστός συντρίβει τον Άδη και με την Ανάστασή Του «συνανιστά παγγενή τον Αδάμ». Κατά τον Απόστολο Παύλο: «Ει γαρ έγνωσαν, ουκ αν τον Κύριον της δόξης εσταύρωσαν». Χρονικά πραγματοποιείται λίγο πριν από το Πάθος και την Ανάσταση του Χριστού με την ολοκλήρωση του έργου που του ανατέθηκε από τον Θεό Πατέρα.

Αναφέρει ο Ίδιος: «Δόξασόν σου τὸν υἱόν, ἵνα καὶ ὁ υἱός σου δοξάσῃ σε… Ἐγώ σε ἐδόξασα ἐπὶ τῆς γῆς, τὸ ἔργον ἐτελείωσα ὃ δέδωκάς μοι ἵνα ποιήσω· καὶ νῦν δόξασόν με σύ, πάτερ, παρὰ σεαυτῷ τῇ δόξῃ ᾗ εἶχον πρὸ τοῦ τὸν κόσμον εἶναι παρὰ σοί».

Εκπληκτικά γεγονότα και σκηνές μεγαλειώδεις και αποκαλυπτικές συντελούνται σήμερα πάνω στο όρος Θαβώρ και που αποτελούν επιβεβαίωση της Θεότητας του Χριστού. Σήμερα Μεταμορφώνει η Θεία την ανθρώπινη φύση και της μεταδίδει θεία δόξα και λαμπρότητα. Όπως ακούσαμε: «μετεμορφώθη έμπροσθεν αυτών και έλαμψε το πρόσωπον αυτού ως ο ήλιος τα δε ιμάτια αυτού εγένετο λευκά ως το φως». Μεταμορφώνει η Θεία την ανθρώπινη φύση, στην παρουσία μαρτύρων, του Πέτρου του Ιακώβου και του Ιωάννου. Γεγονός που επιβεβαιώνει ένας από τους αυτόπτες μάρτυρες, ο Πέτρος.

Όπως ακούσαμε και στον σημερινό Απόστολο, υπογραμμίζει ο Πέτρος ότι: «δε βασιστήκαμε σε περίτεχνους μύθους για να σας γνωστοποιήσουμε τη δυναμική έλευση του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Με τα ίδια μας τα μάτια είδαμε το μεγαλείο Του, τότε που ο Θεός Πατέρας του έδωσε τιμή και δόξα και η ένδοξη μεγαλοπρέπεια

του αναφώνησε γι’ Αυτόν τέτοια φωνή: «Αυτός είναι ο αγαπητός μου Υιός. Αυτός είναι ο εκλεκτός μου». Κι αυτή τη φωνή εμείς οι ίδιοι που ήμασταν μαζί του στο άγιο εκείνο βουνό, την ακούσαμε να έρχεται από τον ουρανό».

Το σημερινό Ευαγγέλιο καταγράφει διαδοχικά τις πιο κάτω μεγαλειώδεις

σκηνές:

1) Ο Χριστός Μεταμορφώνεται μπροστά στους μαθητές Του: «και έλαμψε

το πρόσωπον αυτού ως ο ήλιος τα δε ιμάτια αυτού εγένετο λευκά ως το φως».

2) «Ώφθησαν αυτοίς Μωυσής και Ηλίας μετ’ αυτού συλλαλούντες».

3) «Ιδού νεφέλη φωτεινή επεσκίασεν αυτούς και ιδού φωνή εκ της νεφέλης λέγουσα: «Ούτος εστιν ο υιός μου ο αγαπητός εν ω ευδόκησα. Αυτού ακούετε».

Η Μεταμόρφωση του Κυρίου είναι ιδιαίτερα σημαντική γιατί προσφέρει τη δυνατότητα στους παρευρισκόμενους μαθητές Του, μέσα στα πλαίσια του ανθρωπίνως δυνατού, να δουν τη δόξα του Κυρίου και να πάρουν μια μικρή γεύση για όσα θα ακολουθήσουν στην ουράνια βασιλεία Του. Παράλληλα τους προσφέρει τη δυνατότητα να διακρίνουν τις δύο φύσεις του Χριστού, τη Θεία και την ανθρώπινη φύση Του. Παρά το ότι, από τη στιγμή της ενανθρώπισης, συνυπάρχουν η Θεία με την ανθρώπινη φύση Του, εντούτοις, λόγω της συγκαταβάσεως του Θεού, η ανθρώπινη φύση «συγκάλυπτε» τη δόξα της Θεότητάς Του. Σήμερα, όμως, με τη Μεταμόρφωσή Του παραμερίζει το «κάλυμμα» αυτό και εμφανίζεται και ως Θεός, αποκαλύπτοντας στους μαθητές Του κάποιες ακτίνες της Θείας Του δόξας «καθώς ηδύναντο».

Το θαυμαστό γεγονός της Μεταμορφώσεως συνοδεύει η παρουσία δυο σημαντικών μορφών της Παλαιάς Διαθήκης, του Μωυσή και του Προφήτη Ηλία, οι οποίοι συνομιλούν μαζί Του. Η παρουσία αυτών των μορφών επιβεβαιώνει ότι ο Χριστός είναι Εκείνος στο πρόσωπο Του οποίου εκπληρώθηκαν οι εξαγγελίες τόσο του Μωυσή όσο και όλων των Προφητών. Γεγονός που επιβεβαιώνει και ο Φίλιππος στον Ναθαναήλ: «Ον έγραψε Μωυσής εν τω νόμω και οι Προφήται ευρήκαμεν Ιησούν τον υιόν του Ιωσήφ τον από Ναζαρέτ». Αλλά και ο Ίδιος θα επιβεβαιώσει ότι δεν ήρθε για να καταργήσει τον νόμο ή τους Προφήτες «αλλά πληρώσαι».

Το σημαντικό γεγονός της Μεταμορφώσεως ολοκληρώνεται με τη φωτεινή νεφέλη, απόδειξη της παρουσίας του Θεού καθώς και για δεύτερη φορά ακούστηκε η φωνή του Θεού Πατέρα: «Ούτος έστιν ο Υιός μου ο αγαπητός εν ω ευδόκησα. Αυτού ακούετε». Όπως κατά την «είσοδο» του Χριστού στο έργο της σωτηρίας των ανθρώπων με τη Βάπτιση, έτσι και τώρα λίγο πριν από την «έξοδό» Του από τον κόσμο, με τη Σταύρωση και την Ανάληψη, ακούεται η φωνή του Θεού Πατέρα, η οποία αναγνωρίζει τον Χριστό ως Υιό του Θεού και Σωτήρα του κόσμου.

Παρά τα τιμητικά λόγια του Θεού Πατέρα και την προτροπή του Πέτρου για παραμονή στο Θαβώρ, εντούτοις, ο Χριστός κατεβαίνει από το Θαβώρ και στη συνέχεια ανεβαίνει στον Σταυρό για να μας ελευθερώσει από την αμαρτία και τον θάνατο. Μέσα από την οδύνη του πιο ατιμωτικού θανάτου, του σταυρικού, θα επιλέξει ο Θεός να εκφράσει την αγάπη Του προς τον αμαρτωλό άνθρωπο. Πάνω στον Σταυρό θα καρφώσει το χρεόγραφο των αμαρτιών μας προσφέροντάς μας αιώνια λύτρωση και σωτηρία.

Σκηνές, λοιπόν, μοναδικές και μεγαλειώδεις και που είχαν σαν στόχο, κατά το σημερινό Απολυτίκιο: «ἵνα ὅταν σε ἴδωσι σταυρούμενον, τὸ μὲν πάθος νοήσωσιν ἑκούσιον, τῷ δὲ κόσμῳ κηρύξωσιν, ὅτι σὺ ὑπάρχεις ἀληθῶς, τοῦ Πατρὸς τὸ ἀπαύγασμα». Σκηνές που δικαιολογημένα προκαλούν δέος αλλά και φόβο,

γιατί κανείς από τους ανθρώπους δεν μπορεί να δει πρόσωπο προς πρόσωπο τον Θεό. Αυτή τη δυνατότητα θα την έχει ο άνθρωπος μόνο μετά τη Δευτέρα Παρουσία και την τελική κρίση κατά την οποία θα μπορεί να βλέπει αιώνια τον Θεό. Αυτής της χαράς ας μας αξιώσει ο Κύριος, καθώς και όλους εκείνους που αγωνίζονται για την επικράτηση της βασιλείας Του.