Η Δημοτική Αρχή …πνίγηκε σε μια άδεια πισίνα – Γράφει η Ζωή Ράππου

Γράφει η Ζωή Ράππου, φιλόλογος- υποψήφια Δήμαρχος με το συνδυασμό #ζωή_αλλάζουμε

Κάποτε μια Δημοτική Αρχή στη δεκαετία 1980 που έδινε μεγάλη σημασία στην ποιότητα ζωής των δημοτών εκπόνησε ένα έργο που έλειπε από τον τόπο μας, το κολυμβητήριο στην είσοδο του Κουρί. Πρωτοπόρο έργο για την εποχή του σε έναν μικρό δήμο, όπως ήταν τότε ο Αλμυρός και μέρος της συνολικής ανάπλασης που οραματιζόταν για την είσοδο του δάσους. Ενώ ολοκληρώθηκε και ήταν σχεδόν έτοιμο να λειτουργήσει, αυτό δεν έγινε ποτέ. Οι κατά καιρούς Δημοτικές Αρχές έως σήμερα το αγνοούσαν επιδεικτικά. Η υποβάθμιση και η εγκατάλειψή του επήλθε σταδιακά.

33 χρόνια μετά η εξωτερική εμφάνιση του κολυμβητηρίου παρουσιάζει εικόνα ερείπωσης, αποτελεί εστία μόλυνσης και παραβατικότητας, απειλεί τη δημόσια υγεία και ασφάλεια δημιουργεί συνθήκες έλλειψης υγιεινής (συσσώρευση σκουπιδιών), υποβαθμίζει την προσφερόμενη ποιότητα ζωής στον αστικό χώρο και δημιουργεί ένα μη ελκυστικό περιβάλλον για τους πολίτες και τους επισκέπτες και μάλιστα μπροστά από ένα αισθητικό δάσος απαράμιλλης αξίας.

83 ημέρες πριν τις δημοτικές εκλογές αποφασίζει η Δημοτική Αρχή να του δώσει την πρέπουσα σημασία και να το παραδώσει ως ένα σύγχρονο κολυμβητήριο στους δημότες. Έτσι τουλάχιστον νομίσαμε. Μέχρι που έφερε την πρότασή της προς συζήτηση στο Δημοτικό Συμβούλιο: Μπάζωμα της πισίνας και αλλαγή χρήσης του χώρου.

Το συγκεκριμένο έργο ανήκει στα «ειδικά κτίρια», εφόσον είναι χαρακτηρισμένη ως αθλητική εγκατάσταση και υπάρχει άδεια κτιρίου. Δεν υπάρχει, όμως, άδεια πισίνας. Με τις κατάλληλες τροποποιήσεις, γιατί οι προδιαγραφές μετά από τόσα χρόνια έχουν αλλάξει, μπορεί να δοθεί άδεια να λειτουργήσει ως πισίνα

Το Υπ. Περιβάλλοντος στο σχέδιο νόμου για αστικές αναπλάσεις καταθέτει ειδικό κεφάλαιο για τα εγκαταλελειμμένα κτίρια που πληγώνουν τον αστικό ιστό. Δημιουργεί κανόνες και καθορίζει τη διαδικασία παρέμβασης για αποκατάσταση και επανάχρηση προκειμένου να αρθεί ή να αποφευχθεί ο κίνδυνος για τη δημόσια υγεία και ασφάλεια και να βελτιωθεί η εικόνα της πόλης.

Άλλωστε αυτά τα κτίρια δεν συνδέονται μόνο με αρνητικές επιπτώσεις. Με κατάλληλες παρεμβάσεις και στρατηγικές διαχείρισης και αξιοποίησης αποτελούν φορέα ευκαιριών για αστική ανάπτυξη. Ένας άλλος λόγος για τον οποίο το ζήτημα διαχείρισης εγκαταλελειμμένων κτιρίων οφείλει να βρίσκεται ψηλά στις προτεραιότητες μιας πόλης είναι το δίλημμα περί κατασκευής πρόσθετων νέων κτιρίων έναντι της επανάχρησης και αξιοποίησης των υπαρχόντων.

Αναρωτιόμαστε, λοιπόν.

Πώς εξασφαλίζετε την ποιότητα ζωής, τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας και ελκυστικότητας της πόλης; Μπαζώνοντας έργα πρώην δημάρχων και μη σεβόμενοι τα χρήματα που δαπανήθηκαν για αυτά; Έτσι θεραπεύετε τις συνέπειες από την απραξία σας σε βάρος των δημοτών; Το μπάζωμα είναι η εύκολη λύση. Η βέλτιστη διαχείριση ενός εγκαταλελειμμένου έργου είναι η δύσκολη και η απαιτητική.

Σε άλλες εποχές, με διαφορετικές δυνατότητες και συνθήκες, μπήκαν τα θεμέλια για ένα έργο πνοής, ένα κολυμβητήριο. Είναι κάτι που λείπει από την πόλη μας και από την καθημερινότητά μας.

Εδώ σας θέλουμε… Αντί των προτάσεων για κάλυψη με μπάζα, να φέρνατε μελέτη και πρόταση για ένα σύγχρονο, κλειστό κολυμβητήριο. Αυτό θα μας έφερνε σύμφωνους… Ένα κολυμβητήριο που είναι στο πρόγραμμα της Δημοτικής μας Παράταξης #ζωή_αλλάζουμε. Στην υπηρεσία του Δημότη, στην υπηρεσία του αθλητισμού!