Δελτίο Θυέλλης του Γιώργου Τσιντσίνη – έκδοση 22/4/23

Το Δελτίο Θυέλλης που υπογράφει ο Γιώργος Τσιντσίνης, όπως δημοσιεύθηκε στον “Λαό” του Σαββάτου 22 Απριλίου 2023.

Ορμήσαμε ακάθεκτοι
σ’ αρνί, αυγά, τσουρέκι
και αδιαφορήσαμε
πάλι στο …μη παρέκει.

Καλημέρα σας και υγεία σε όλους… Χρόνια πολλά σε όσους και όσες γιόρταζαν χθες Παρασκευή, ο Ζήσης, οι Ζωίτσες ή οι Ζεττούλες και αύριο Κυριακή οι Θωμάδες και οι Γιώργηδες ή Γιωργίτσες. Πολλά σπίτια θα «ανοίξουν» για τους εορτάζοντες και στις ψησταριές (πάνω που πήραν μια ανάσα από τη λαμπρή) ξανά – μανά …φωτιά στα κάρβουνα. Μεγάλες γιορτές πριν μπούμε και στην τελευταία βδομάδα του Απρίλη, μέχρι να φτάσει η Πρωτομαγιά και «βουρ» πάλι σε εκδρομούλες και πάλι …ψησταριές, γιατί φαίνεται πως το έχουμε στο αίμα μας να γλεντάμε με την πρώτη ευκαιρία και καλά κάνουμε, αφού η λαϊκή σοφία επιτάσσει «η φτώχια να θέλει καλοπέραση».

Πασίχαρο το Πάσχα γιορτάστηκε πάνδημα και Ελληνικά, ως προς τα παραδόσεις… Οι μετακινήσεις στα χωριά και όχι μόνο σε τουριστικούς προορισμούς χτύπησαν «κόκκινο», σημάδι ότι όλος ο λαός ήθελε να το γιορτάσει με την ψυχή του, παρά το γεγονός ότι ο καιρός δεν ήταν παντού καθαρά ανοιξιάτικος. Το χαρακτηριστικό ήταν επίσης ότι οι απλοί πολίτες στην πλειοψηφία τους έδειξαν ότι παραμέρισαν (προσωρινά τουλάχιστον) τις εντάσεις, τις υπερβολές και τις τοξικότητες της προεκλογικής περιόδου. Γιόρτασαν ενωτικά και αδερφωμένα… Ίσως βοήθησε και ο κορωνοϊός που δείχνει να έχει λουφάξει εν πολλοίς κι αφήνει τη γαλανή μας χώρα να στρώσει το «χαλί» σ’ ένα καλοκαίρι που ξεκίνησε ήδη πολύ δυναμικά και  προμηνύει τα καλύτερα για τη συνέχεια του.

Όλα τα παραπάνω βέβαια δεν σημαίνουν ότι λύθηκαν τα βασικά προβλήματα της καθημερινότητας και οι γνωστές δυσκολίες της, αλλά -όπως λέει και η γνωστή ατάκα- «τα δύσκολα τα ξέρουμε, τα εύκολα δεν τα ζήσαμε ποτέ». Και μόνοι και μετά πολλών, θα βάλουμε «πλάτη», να σπρώξουμε τον «αραμπά» στην ανηφόρα, όπως πάντοτε, μανιώδεις «συλλέκτες» των μικρών ή μεγάλων θριάμβων μέσα στις κρίσεις, τα προβλήματα, τις συμφορές. Ελπίδα, πίστη, αισιοδοξία και διαρκείς σοβαρές προσπάθειες χρειάζονται…Και όπως αποφάνθηκε κάποτε ο λαϊκός βάρδος Βασίλης Τσιτσάνης με τη Μαρίκα Νίνου «θα ξημερώσει και για μας, μην είσαι άπιστος Θωμάς,  σε παλάτια και τσαντίρια θα τα πιούμε τα ποτήρια, πίκρες και χαρές χαρμάνι, θα τη βγάλουμε …κοτσάνι». Αμ’ πώς;

Υπάρχει ένας χρυσός κανόνας για το άμετρο φαγοπότι, όχι μόνο των γιορτών, αλλά και για όλη μας τη ζωή: Συγκρατήστε τη λαιμαργία σας. Τρώτε και πιείτε λιγότερο απ’ όσο θέλετε. Το αντίθετο (να τρώτε και να πίνετε τον …άμπακο) βλάπτει σοβαρά την υγεία και άμεσα χαλάει τη διάθεση σας, χαλάει τη γιορτή και την απόλαυση. Σε κάθε περίπτωση, το φαγητό πρέπει να είναι κυρίως ανάγκη και όχι μόνο απόλαυση. Και το μεν στομάχι δεν έχει φρένο, αλλά έχει ο εγκέφαλός μας και έγκαιρα μας προειδοποιεί να …φρενάρουμε.

Κάποια έθιμα, ειδικότερα εκείνα που προκαλούν ατυχήματα ή και θανάτους, δεν πρέπει να αποτελούν θέσφατα και πρέπει να πάψουν να τηρούνται και να τα καταργήσουμε. Όπως για παράδειγμα η χρήση βαρελότων, κροτίδων, αμφίβολης ποιότητας πυροτεχνημάτων, ακόμη και όπλων κτλ. …πανηγυρικά στα προαύλια των ναών κυρίως, κατά την ακολουθία της Ανάστασης. Το φαινόμενο, πέρα από επικίνδυνο, είναι ανήκουστη αφέλεια όταν τα εμπιστευόμαστε σε χέρια παιδιών, όπως φέτος που -σε διάφορα σημεία της χώρας μας- είχαμε σοβαρούς τραυματισμούς, με ακρωτηριασμούς και σοβαρά εγκαύματα, εν μέσω συνωστισμού των πιστών. Και πέρα από την …μποσκάδα κάποιων γονιών, τεράστια ευθύνη έχουν οι έμποροι εκείνοι που πουλάνε (προφανώς παράνομα) τέτοια κατασκευάσματα. Μετά και τα φετινά θλιβερά ατυχήματα, πρέπει να απαγορευτούν άμεσα δια νόμου και με αυστηρές κυρώσεις για τη διακίνηση και τη χρήση τους.

«Κάτι τρέχει» με τους Ευρωβουλευτές στις Βρυξέλλες και τους Έλληνες εκεί (όχι όλους βέβαια) να γίνονται ήρωες επεισοδίων ή σκανδάλων και να μας εκθέτουν σε όλη την Ευρώπη και όχι μόνο, με αποτέλεσμα να υποχρεώνουν τα ίδια τους τα κόμματα ακόμη και σε διαγραφές ή τουλάχιστον να του ζητούν εξηγήσεις. Ενδεικτικά θυμίζω τις περιπτώσεις Καϊλή (ΠΑΣΟΚ) και Γεωργούλη (Σύριζα), ενώ πιο ήπιες μάλλον ήταν εκείνες της Σπυράκη και του Αβραμόπουλου της ΝΔ, που νια μεν ακούστηκαν αλλά οι ενδιαφερόμενοι έδωσαν απλά εξηγήσεις. Δεν θα εξαιρέσω φυσικά τον Παπαδημούλη (Σύριζα) που κατέθεσε στο Ευρωκοινοβούλιο την περιβόητη τροπολογία να μη δοθούν Ευρωπαϊκά κονδύλια στην Ελλάδα για να ολοκληρωθεί ο φράχτης του Έβρου, η οποία υπερψηφίστηκε και τελικά «έφαγε πόρτα» με νέα τροπολογία από Ευρωβουλευτές του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος. Στο γεγονός απάντησε εξ αρχής ο Μητσοτάκης δηλώνοντας «αν δεν μας δώσει πιστώσεις η Ευρώπη για το συγκεκριμένο αίτημα, θα ολοκληρώσουμε το έργο με εθνικά κονδύλια». Δηλαδή; Εμείς οχυρώνουμε τα σύνορα ΟΛΗΣ της Ευρώπης, για να αποκρούομε διαρκώς τα κύματα προσφύγων που έρχονται εξ Ανατολών, αλλά θα τα πληρώσει ο Ελληνικός λαός από το υστέρημά του, αντί να τα διαθέσει στη παιδεία, την υγεία και άλλες υποδομές;

Δεν ξέρω τι ακριβώς γίνεται με τους Ευρωβουλευτές άλλων χωρών στις Βρυξέλλες, αλλά για την Ελλάδα τουλάχιστον αποδεικνύεται πως «ή στραβός είναι ο γιαλός ή στραβά αρμενίζουμε». Και καλά θα κάνουν όλα τα Ελληνικά κόμματα να πάψουν να ικανοποιούν τις προσωπικές φιλοδοξίες ορισμένων και μόνο. Άμεσο ξεσκαρτάρισμα στα ψηφοδέλτια τους για την Ευρωβουλή…. Να μην ξεπληρώνουμε …υποχρεώσεις για κάποια μπακούρια της πολιτικής, αλλά να στέλνουμε στις Βρυξέλλες νέους, μορφωμένους, έντιμους και ικανούς. Από τέτοια νέα «αστέρια» έχουμε πολλά, γερό απόθεμα. Ας μην τ’ αφήνουμε ανεκμετάλλευτα στη γωνία. Γινόμαστε που γινόμαστε ρεζίλι με τις οξύτητες, τις υπερβολές και τα ψεύδη που κυριαρχούν στην πολιτική μας ζωή. Ας μη γινόμαστε ρεζίλι και διεθνώς…

Αναρωτιέμαι όμως: Εμείς εκλέγουμε κάθε φορά Ευρωβουλευτές για να κάνουν τη ζωάρα τους στις Βρυξέλλες, με παχυλούς μισθούς και άλλα προνόμια, για να προτάσσουν τις προτεραιότητες της Ευρώπης ή το εθνικό μας συμφέρον αποκλειστικά; Δηλαδή εκλέγουμε π.χ. την Εύα Καϊλή για να μηχανορραφεί υπέρ του Κατάρ και τον ζάμπλουτο Παπαδημούλη για να  προωθεί τις σοσιαλιστικές ή κομματικές, αντιπολιτευτικές παρλαπίπες του σε βάρος της Ελλάδας;

«Ακόμη και για τον αιματηρό εμφύλιο πόλεμο στο Σουδάν φταίει ο Μητσοτάκης». Τάδε έφη ο Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ.

Λέτε μεταπασχαλινά να ξεσπάσει ξαφνικά και στην χώρα μας κανένας εμφύλιος πόλεμος ανάμεσα σε χορτοφάγους και κρεατοφάγους; Αν ναι, πάλι ο …Μητσοτάκης θα φταίει, γιατί κρύβεται και δεν παίρνει θέση υπέρ του ενός ή του άλλου. (Μάλλον είναι παμφάγος, όπως οι περισσότεροι Συνέλληνες).

Για να γεμίσουν τα κενά του εορταστικού προγράμματος τα τηλεοπτικά κανάλια κατέφυγαν σε ταινίες του παλιού Ελληνικού κινηματογράφου και ξένες κωμωδίες. Καλύτερα έτσι, παρά από σκοτεινά θρίλερ γεμάτα βία ή σαπουνόπερες της συμφοράς. Από τα δελτία ειδήσεων πάντως δεν έλειψε και ολίγος ..Ερντογάν. Σαν …μαϊντανός.

Ο μακαρίτης Αιδηψιώτης Δημήτρης Ζάχος, το «αηδόνι» της δημοτικής μας μουσικής και ιεροψάλτης -μαθητής του Βολιώτη φημισμένου Χατζημάρκου- γνωστός στους παλιότερους από τις ταινίες του παλιού Ελληνικού κινηματογράφου, με βουκολικά σενάρια και φουστανελάδες, ανάμεσα στα πολλά τραγούδια του εξέπεμψε και το γνωστό «οι Γιώργηδες, οι Γιώργηδες θέλουν γυναίκες όμορφες». Πού, ορέ άχο; «κατά τον ρου της Ιστορίας», που έλεγε και ο Τσαγανέας, δεν είχα παράπονο… Αλλά τα τελευταία χρόνια διαπιστώνω πως δυστυχώς οι… «άγριες φράουλες» αραιώνουν, σπανίζουν. Φαίνεται σαν να χάλασε το …καλούπι ή εγώ πια δεν βλέπω την …τύφλα μου.

Τέλος πάντων… Αύριο στη γιορτή μου -πρώτα ο Θεός- θα πιώ και μια τζούρα με γλυκάνισο  για τις …όμορφες. Άντε δυο τζούρες…

Σήμερα Σάββατο 22 Απριλίου ο Πρωθυπουργός επισκέπτεται την Πρόεδρο της Δημοκρατίας και ανακοινώνει επίσημα τη διάλυση της Βουλής και την προκήρυξη των εθνικών εκλογών. (Εντάξει, ρε παιδιά… Αμέσως να πανηγυρίσετε; Αμάν…)

Μη βιάζεσαι κυρ-Μπάιντεν
να στείλεις στην Τουρκιά
κάποια ραντάρ – πατέντες.
Περίμενε καλύτερα
να δούμε για την έγκριση
απ΄ τον μαστρο-Μενέντες.