Δήλωση του παλιού προέδρου του ΓΣΑ, Δημήτρη Καλαντζή

Aπό τον κο Δημήτριο Καλαντζή, παλιό πρόεδρο του ΓΣΑ στα τέλη της δεκαετίας του 1980 και στις αρχές του 1990 λάβαμε και δημοσιεύουμε την ακόλουθη ανακοίνωση:

Θέλω να συγχαρώ τον προπονητή της ομάδας Παίδων του ΓΣΑ, Νέστορα Τσαμπίρα, τα παιδιά και τους γονείς τους οι οποίοι είναι κοντά τους πληρώνοντας τον προπονητή. Θέλω επίσης να συγχαρώ τον προπονητή, τους παίκτες μπάσκετ και τους «υπεύθυνους-ανεύθυνους» (όπως τους αποκάλεσε ο κος πρόεδρος) για τη μεγάλη πορεία της ομάδας και εύχομαι ο ΓΣΑ να κερδίσει την άνοδο και να αγωνιστεί στη Β’ Εθνική.

Θέλω επίσης να επισημάνω (αν δεν κάνω λάθος να με διορθώσετε κε πρόεδρε) ότι για τα έξοδα του προπονητή τρέχουν οι «υπεύθυνοι-ανεύθυνοι». Θα σας κουράσω λίγο αλλά πρέπει να αναφερθώ σε κάποια γεγονότα για να γνωρίζουμε πως βρέθηκαν αυτοί στο μπάσκετ. Μέχρι το 1956 ο ΓΣΑ λειτουργούσε μόνο με το τμήμα στίβου. Η ποδοσφαιρική ομάδα ήταν ο Αχιλλέας. Έγινε συνένωση και λειτουργούσε σαν ΓΣΑ με 15μελές συμβούλιο που δυστυχώς το πάθος τους για το ποδόσφαιρο τους άφηνε σε μεγάλο βαθμό αδιάφορους για τα υπόλοιπα τμήματα του συλλόγου. Ανέλαβα πρόεδρος μετά από μια ατιμωτική πράξη του ΓΣΑ στον Θανάση Ραγάζο, τον Βαλκανιονίκη μας που μέχρι το τέλος της καριέρας του αγωνίζονταν με τα χρώματα του ΓΣΑ. Αυτός που μαζί με τους υπόλοιπους αθλητές του συλλόγου κατάκτησαν το Κύπελλο Ελλάδος μέσα στο Καλλιμάρμαρο στάδιο. Αυτός που με ενέργειές του έγινε το στάδιο του Αλμυρού. Το περιστατικό έχει ως εξής. Έπρεπε να στείλουμε εκπρόσωπο στον ΣΕΓΑΣ. Μια ζωή ήταν ο Θανάσης Ραγάζος. Στο διοικητικό συμβούλιο το προεδρείο …τα μασούσε. Έγινε ψηφοφορία και εκλέχθηκε ο Ραγάζος. Το έγγραφο που έστειλαν έπρεπε να ορίσει τον Ραγάζο, κάτοικο Αλμυρού και όχι Αθηνών όπως έγραψαν. Θα μου πείτε έγινε λάθος… Όχι δεν ήταν λάθος, ήταν σκόπιμο σύμφωνα με αυτά που προηγήθηκαν.

Μετά από αυτό έγινε παραίτηση του προέδρου και του γραμματέα. Τότε Δήμαρχος ήταν ο Στέργιος Ματίκας, ένας από τους πρώτους αθλητές μπάσκετ του ΓΣΑ. Με πλησίασε και μου πρότεινε να αναλάβω πρόεδρος του ΓΣΑ. «Θέλω όμως να προσέξεις το μπάσκετ που υπολειτουργούσε. Έχω τρία παιδιά που θέλουν να βοηθήσουν, τον Κώστα Κοντογεωργάκη, τον Τίτο Ρουχά και τον Γιώργο Αγραφιώτη. Εγώ θα βοηθήσω όσο μπορώ» μου είπε. Πράγματι, αφού εκλέχθηκα πρόεδρος, συναντήθηκα με τους τρεις και μου πρότειναν να ξεκινήσουν με νέα παιδιά. Αυτοί θα φρόντιζαν για όλα. Προτάθηκε να πάρουμε προπονητή τον Ντάγκα (μεγάλο όνομα τότε στον Βόλο) για τα μικρά τμήματα. Την α’ ομάδα θα αναλάμβανε ο κος Αγραφιώτης αφιλοκερδώς. Η τιμή του Ντάγκρα ήταν υψηλή. Εισηγήθηκα στο συμβούλιο και παρά τα πολλά έξοδα, έγινε αποδεκτή η πρότασή μου. Ο Δήμαρχος πάλεψε να έχουμε το κλειστό γυμναστήριο για τα μικρά. Είχαμε πολύ μεγάλη συμμετοχή.

Έχουν περάσει 35 χρόνια και θυμάμαι μερικά ονόματα: Μπόσινας, Κουρκούμπας, Γκάτσης, Θεοδοσίου, τα δίδυμα του Δαμανάκη, τον Κοντογεωργάκη, ένας παικταράς που ο πατέρας του ήταν στη ΔΕΗ στον Πλάτανο. Είχαμε αρκετά τμήματα, Ανδρών, Εφήβων, Παίδων. Παράλληλα ο Δήμαρχος φρόντιζε για ένα κλειστό στάδιο. Ένα πρωί με πήρε τηλέφωνο όλο χαρά και μου είπε: Δημήτρη το κλειστό θα γίνει, το πέρασε ο κ. Στάθης. Έτσι, μέσα σε ένα χρόνο είχαμε το σπίτι μας!

Κύριε πρόεδρε, ο Γιώργος Αγραφιώτης και ο Νέστορας Τσαμπίρας μαζί με τους Φλεβάρη, Κρικελά, Σπανό, Παππά, Σιάνο, Ζώγα και άλλοι που λόγω 35ετίας δεν θυμάμαι, ήταν της πρώτης ομάδας που αγωνίζονταν έξω στο ανοιχτό. Για όλα αυτά έτρεχαν οι πρώτοι «υπεύθυνοι-ανεύθυνοι» και τους ακολούθησαν οι διάδοχοί τους και έφθασαν το μπάσκετ στη σημερινή του θέση. Εμείς οι 15 εκλεγμένοι δεν φθάναμε… Υπάρχει όμως μία διαφορά. Εμείς δεν τους αφήσαμε μόνους τους, ήμασταν συνεχώς δίπλα τους στις προπονήσεις, στους αγώνες, δύο χρόνια πουλούσαμε σουβλάκια στο παζάρι γιατί τα έξοδα ήταν πολλά…

Εσείς που είστε κε πρόεδρε; Δεν διαβάσατε στην εφημερίδα του Αλμυρού ότι η ομάδα Παίδων του ΓΣΑ κατέκτησε την πρώτη θέση στη Μαγνησία; Έπρεπε να κάνετε μία εκδήλωση να τιμήσετε αυτά τα παιδιά και τους γονείς τους. Τίποτα όμως… Ανέλαβαν οι «υπεύθυνοι-ανεύθυνοι» να δώσουν μετάλλια στο Παιδικό τμήμα. Οι «υπεύθυνοι-ανεύθυνοι» δεν γνώριζαν το πρωτόκολλο, δεν είναι εκλεγμένα μέλη του ΓΣΑ. Κύριε Υπουργέ, κύριε Δήμαρχε (που μαζί ξεκινήσαμε τη συνεργασία με το μπάσκετ) θέλω να σας ζητήσω συγγνώμη για το συμβάν. Ας με συγχωρέσουν όμως και οι «υπεύθυνοι-ανεύθυνοι» για την πρωτοβουλία.
Με την ευκαιρία κύριε Υπουργέ θα σας παρακαλέσω να κάνετε ενέργειες για την τοποθέτηση του ταρτάν στο στάδιο γιατί πάντοτε με απασχολεί αυτό το μεγάλο πρόβλημα που χρονίζει. Κύριε πρόεδρε ποτέ δεν έκανα κριτική σε καμία διοίκηση. Το γεγονός όμως αυτό με ανάγκασε γιατί είστε απών όχι μόνο από την εκδήλωση απονομής αλλά από όλη τη δραστηριότητα στο τμήμα μπάσκετ.