Δελτίο Θυέλλης του Γιώργου Τσιντσίνη, έκδοση 4/2/23

Το “Δελτίο Θυέλλης” του Γιώργου Τσιντσίνη που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “Λαός” της 4ης Φεβρουαρίου.

Κάθε πρωί ξυπνάμε
για ένα μεροκάματο…
Μα, οι ένστολοι αρχίζουν
«παιχνίδια» με τον θάνατο.

Καλημέρα σας και καλό μήνα… Μη μου πείτε πως δεν σας προειδοποίησα για το Φλεβάρη… Το ξέρετε άλλωστε κι εσείς ότι συχνά φέρεται μπαμπέσικα. Και η τρέχουσα κακοκαιρία είναι φυσιολογική και σίγουρα θα αποδειχθεί …περαστική. Ας επικεντρωθούμε λοιπόν στα θετικά αυτού του μεταβατικού μήνα, που θα προχωρήσει με τις Αποκριές, την Καθαρά Δευτέρα, τον Άγιο Βαλεντίνο και τα μεγάλα …πάρτι της προεκλογικής περιόδου, με την οριστικοποίηση των ψηφοδελτίων και τον «κουρνιαχτό» που θα ξεσηκώσουν οι κατά τόπους υποψηφιότητες, οι μετεγγραφές και οι εκπλήξεις.

Κι αν ο καιρός επιτρέψει να το ρίξουμε ολίγον τι έξω, ας έχουμε πάντοτε στο μυαλό μας πως ούτε ο κορωνοϊός έφυγε ακόμη ούτε η γρίπη. Ας παίρνουμε λοιπόν τα γνωστά μέτρα προστασίας, με τους εμβολιασμούς που «χρωστάμε» ακόμη οι αμελείς, να αποφεύγουμε τους συνωστισμούς και πριν βάλουμε τις αποκριάτικες μάσκες, ας ξαναθυμηθούμε τις …υγειονομικές, ειδικότερα στους κλειστούς χώρους. Ειδικότερα κάποιοι υπερήλικες νοσούν σοβαρότερα και ορισμένοι πεθαίνουν. Άρα, αφού δεν ξεμπερδέψαμε ακόμη απ’ το κακό, ας προσέχουμε, γιατί η χαλαρότητα βλάπτει σοβαρά την υγεία και βάζει σε κίνδυνο και τους οικείους μας, τους κοντινούς μας συνανθρώπους.

Όχι μόνο η πολύπαθη Πολεμική μας Αεροπορία και το σύνολο των ενόπλων μας δυνάμεων, αλλά ολόκληρος ο Ελληνικός λαός θρηνούν την οδυνηρή απώλεια ακόμη δυο νέων παλικαριών, ακόμη δυο Ικάρων, που κατέπεσαν στη θάλασσα, ως πλήρωμα ενός φάντομ, κατά τη διάρκεια μιας δύσκολης εκπαιδευτικής άσκησης χαμηλής πτήσης. Εμείς θα τους θυμόμαστε ως ήρωες που έπεσαν για την πατρίδα, εν ώρα καθήκοντος. Οι οικείοι τους όμως θα τους θρηνούν εσαεί, φυλάγοντας στα στήθη τους μια βουβή και στείρα περηφάνια, που ποτέ δεν θα γεμίσει την οδυνηρή τους απώλεια.

Την ίδια ώρα που άρχισε μια γιγαντιαία επιχείρηση έρευνας και διάσωσης για την ανεύρεση των δυο πιλότων μας, απτόητοι οι Τούρκοι συνέχιζαν το καθημερινό τους «βιολί» με παράνομες υπερπτήσεις πάνω από κατοικημένα Ελληνικά στο Αιγαίο, επιδεικνύοντας με βαρβαρότητα τον «πολιτισμό» τους και τη συναδελφική τους «αλληλεγγύη».

Ο χρόνος τρέχει και μάλλον κάποιες μαύρες μέρες φαίνεται πως είναι σημαδεμένες από τη μοίρα… Ο θάνατος των δυο παλικαριών συνέπεσε με την πικρή επέτειο στα Ίμια. Τότε, 27 χρόνια πριν, η φρεγάτα του Πολεμικού μας ναυτικού «Ναβαρίνο», πήρε εντολή να προσεγγίσει τα Ίμια. Τα ξημερώματα της επομένης, το ελικόπτερο με πλήρωμα τους Καραθανάση, Βλαχάκο και Γιαλοψό απονηώθηκε από τη φρεγάτα για να διαπιστώσει την παρουσία Τούρκων στη βραχονησίδα. Λίγο αργότερα γράφτηκε ο τραγικός επίλογος… Μέσα σε θαλασσοταραχή και γενικότερα πολύ άσχημο καιρό, το ελικόπτερο κατέπεσε στη θάλασσα ή το κατέρριψαν (ποτέ δεν το μάθαμε επίσημα) και χάθηκε αύτανδρο στο βυθό.

Στην ίδια ιστορία υπάρχει η ισχυρή (και μερικώς ανεπιβεβαίωτη) φήμη ότι από τη διμοιρία των Τούρκων, που εκείνη τη νύχτα έκανε απόβαση στη βραχονησίδα, σε μικρό χρονικό διάστημα, όλοι τμηματικά σκοτώθηκαν, σε τροχαία ή αεροπορικά δυστυχήματα ή κάτω από άλλες περίεργες συνθήκες (π.χ. μαχαίρωμα σε καυγά και άγνωστος ο δράστης). Και ειδικότερα ο επικεφαλής τους σκοτώθηκε σε πτώση στρατιωτικού …ελικοπτέρου.

Όχι… Η μοίρα δεν μας εξήγησε από πού και έως πού τόσες συμπτώσεις. Δεν έβγαλε άχνα… Έκανε τη δουλειά της, λες και την έλεγαν ….Νέμεση.

Τι τα θες – τι τα γυρεύεις; «Δεινόν προς κέντρα λακτίζεις»…. Ας κλείσουμε το «τρισάγιο» για τα παλικάρια μας με τους στίχους που έγραψε το 1943 ο Κωστής Παλαμάς: «Κι αν πρέπει να πεθάνουμε για την Ελλάδα, θεία είν᾿ η δάφνη! Μία φορά κανείς πεθαίνει».

«Στα όρια του σχίσματος Ερντογάν και Δύση» γράφουν οι εφημερίδες. Πληθαίνουν τα επικριτικά για τον πρόεδρο της Τουρκίας δημοσιεύματα του διεθνούς Τύπου, που απηχούν την ενόχληση της Δύσης για την αδιάλλακτη στάση της Άγκυρας στο ζήτημα της ένταξης Σουηδίας – Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ. Προφανώς πρέπει να αθροίζεται και η επιθετική ρητορική της Τουρκίας (καθημερινά) κατά της Ελλάδας με τις γνωστές υπερφίαλες απειλές, αλλά και οι γκρίνιες σε βάρος των ΗΠΑ, με αποκορύφωμα το βιβλίο Πομπέο, που …ξεβρακώνει τη δικτατορική συμπεριφορά του Ερντογάν και της παρέας του. Στο Σουλτάνο, που βλέπει τον εαυτό του σαν νέο πορθητή, επειδή μετέτρεψε αυθαίρετα την Αγία Σοφία σε τζαμί – τρομάρα του- δεν αφήνει κανέναν από τους ηγέτες της Δύσης ανέγγιχτο. Μόνο ο Πούτιν είναι γι’ αυτόν «καλός και αξιόπιστος». Τους άλλους, σε ΗΠΑ και Ευρώπη, τους βρίζει και λεκτικά τους απαξιώνει, τους εκβιάζει, τους απειλεί.

Αλλά μη σας απασχολεί ο ηγετίσκος με τα γυάλινα πόδια, μη τον παίρνετε στα σοβαρά… Σε όσα θρίλερ που έχω παρακολουθήσει (δεν είμαι και φανατικός του είδους) δεν είδα ποτέ στο τέλος να κερδίζει ο …Δράκουλας. Κερδίζει πάντοτε ο εξορκιστής, με το Σταυρό στο χέρι.

Κάτι πρέπει να έχω πάθει… Αλλιώς δεν εξηγείται το γεγονός πως, όταν βλέπω διαξιφισμούς μεταξύ πολιτικών αντιπάλων, μου έρχεται στο μυαλό η γνωστή παροιμία «είπε ο γάιδαρος τον πετεινό κεφάλα». Και μη μου πείτε ότι δεν ταιριάζει με την προεκλογική μας περίοδο, όπου φριχτά κυριαρχεί η υπερβολή και το ψέμα, η κομματική σκοπιμότητα, η λάσπη και ο βούρκος, η τοξικότητα, ο λαϊκισμός και τα άλλα …απίστευτα.

Παρακολουθώντας τον πρόσφατο τριήμερο καυγά με αφορμή την πρόταση δυσπιστίας κατά της Κυβέρνησης από το ΣΥΡΙΖΑ, που αναμενόμενα καταψηφίστηκε, ξαναδιαπίστωσα με θλίψη το επίπεδο …δαπέδου στο Ελληνικό Κοινοβούλιο, που θα τον ζήλεψαν και οι χειρότεροι χουλιγκάνοι των γηπέδων. Θυμήθηκα λοιπόν ένα παλιότερο περιστατικό από μια συνεδρίαση του Δημοτικού μας Συμβουλίου.  Εκεί ο τότε Δήμαρχος, απευθυνόμενος στον πρώην Δήμαρχο, του είπε νέτα – σκέτα: «Είσαι κλέφτης». Και ο πρώην ανταπάντησε: «Κι εσύ είσαι αρχικλέφτης». Όμορφος κόσμος, ηθικός, αγγελικά πλασμένος… Το πρόβλημά τους δηλαδή ήταν πιο απ’ τους δυο ήταν μεγαλύτερος κλέφτης;

Την περασμένη Δευτέρα στον ΣΚΑΪ είδα τη νέα «μεταγραφή» του ΣΥΡΙΖΑ κ. Τσαπανίδου να διατείνεται πως αν η Νέα Δημοκρατία συνεργαστεί με το ΠΑΣΟΚ για το σχηματισμό Κυβέρνησης είναι ενδεχόμενο ο Ανδρουλάκης να έχει πέσει θύμα …εκβιασμού!!! Και μου ήρθε στο νου το παλιό καλαμπούρι που έλεγε πως «ο χωροφύλακας είναι όργανο της τάξεως και το μπουζούκι όργανο μουσικό. Άρα και  ο χωροφύλακας είναι ..μπουζούκι».

Παρόμοιες παρλαπίπες εκτοξεύονται στα προεκλογικά πάνελ από κάθε πικραμένο, που αισθάνεται ότι έγινε εν μία νυκτί πολιτικός άνδρας μεγάλου βεληνεκούς, λαϊκός φιλόσοφος, παντογνώστης για τα δίκαια του λαού κ.ο.κ. Κατά βάση όμως εκτοξεύει διαρκώς «έπεα πτερόεντα», λόγια του αέρα δηλαδή, όπως έλεγε και Όμηρος.

Γι’ αυτό προείπα από την αρχή του νέου έτους ότι το 2023 θα είναι χρονιά – λουκούμι…. Μετά τις εθνικές εκλογές φέτος ακολουθούν οι Δημοτικές και Περιφερειακές εκλογές. Δηλαδή… «βαστάτε, Τούρκοι, τ’ άρματα»….

Ο …παλαίμαχος Γιώργος Καρατζαφέρης, στο ΣΚΑΪ: «Ο Βελόπουλος δεν είναι δεξιός. Από το ΠΑΣΟΚ τον είχα πάρει»…. Αν είναι κάτι που μου αρέσει στην πολιτική μας ζωή είναι αυτή η …σταθερότητα όσων επέλεξαν να την υπηρετήσουν.

Λόγω προεκλογικής περιόδου οφείλω να υπενθυμίσω μια παλιά ατάκα, εξάπαντος προς απαξάπαντες: «Με υλικά κατεδάφισης (δηλαδή μπάζα) δεν κάνεις ποτέ ανοικοδόμηση».

Συμβουλέψτε με λίγο… Τι χρήσιμο δώρο έρωτα να πάρω στην Ευλαμπία, του Αγίου Βαλεντίνου; Τυροκομικά ή απορρυπαντικά πλυντηρίου; (Α, πα, πα…. Όχι αλλαντικά. Μπορεί να το εκλάβει σαν …υπονοούμενο)