Δελτίο Θυέλλης του Γιώργου Τσιντσίνη, έκδοση 21/1/23

Διαβάστε το “Δελτίο Θυέλλης” που υπογράφει ο Γιώργος Τσιντσίνης και δημοσιεύθηκε στον “Λαό”, έκδοση Σαββάτου 21 Ιανουαρίου 2023.

Πέφτει ο πληθωρισμός,
τα τρόφιμα ακριβαίνουν.
Στενάζουν τα νοικοκυριά
κι οι «έξυπνοι» πλουταίνουν.

Από το «καλημέρα»  της νέας χρονιάς αρχίζουν ο αυξήσεις που θα ζεστάνουν τα πορτοφόλια των πρώτων ευνοημένων και συγκεκριμένα των συνταξιούχων, που σε λίγες μέρες από σήμερα θα σπεύσουν στις τράπεζες για να εισπράξουν προκαταβολικά το μηνιάτικο του Φλεβάρη. Για την αύξηση μισθών οι εργαζόμενοι θα πrρέπει να περιμένουν τη …μακρινή Πρωταπριλιά κι ένας Θεός ξέρει πώς θα βγάλουν το χειμώνα στο μεσοδιάστημα. Ενώ στην ενέργεια η «τρέλα» τιμών  που προηγήθηκε στο τέλος του 2022 και χτύπησαν ταβάνι, τώρα αποκλιμακώνεται, ακριβώς το αντίθετο συμβαίνει με τα είδη διατροφής μας, με αποτέλεσμα καθημερινά να γίνεται χαμός μέσα στα σούπερ μάρκετ, τα κρεοπωλεία, τα ψαράδικα τα μανάβικα και στις λαϊκές αγορές. Οι καταναλωτές, προκειμένου να εξασφαλίσουν τα απαραίτητα προς το ζην, ψάχνουν για «ευκαιρίες», για τα φτηνότερα και φεύγουν με τελικά με μισοάδειο το καλάθι του …κακομοίρη.

Προφανώς αφού προηγήθηκαν χρονικά και παραέφαγαν οι μικροί και μεγάλοι «καρχαρίες» της ενέργειας, του ηλεκτρικού ρεύματος και των πάσης φύσεως καυσίμων, τώρα η σειρά των ενδιάμεσων της εφοδιαστικής αλυσίδας να ρεφάρουν στις πλάτες μας. Και το ντόμινο των ανατιμήσεων καλά κρατεί και …βαράτε βιολιτζήδες. Και μη μου πείτε ότι αυτή η κρίση είναι παγκόσμια. Θα συμφωνήσω, αλλά εμένα και τον κάθε εμένα ποιος θα τον παρηγορήσει; Και η …παρηγοριά δεν συνίσταται -σ’ αυτήν την περίπτωση- με προεκλογικές παρόλες και υποσχέσεις που παραπέμπουν στο μέλλον. Σήμερα και αύριο τι γίνεται με το τσουκάλι του καθένα μας;

Ησυχάστε πια, αν μπορείτε… Ναι, η προεκλογική περίοδος άρχισε, σχεδόν επίσημα. Και πάει αγκαζέ με τον λαϊκισμό και το ψέμα. Καθημερινός διαγωνισμός και …διαγκωνισμός μεταξύ των υποψηφίων βουλευτών, πριν καν ανακοινωθούν επίσημα στα ψηφοδέλτια. Τα πάντα γύρω μας δείχνουν πάλι ότι παραμένουμε «υπανάπτυκτοι», αφού και οι απλοί πολίτες –αν και οι περισσότεροι έχουν κάνει την επιλογή τους για το ποιόν ή ποια θα ψηφίσουν- τσιμπάνε το αγκίστρι της σπέκουλας και ανεβάζουν άχρηστα το θερμόμετρο μιας κρίσιμης εκλογικής μάχης, που για πρώτη φορά θα διεξαχθεί με την απλή αναλογική. Και εύλογα αναρωτιέται ο κάθε νηφάλιος: Τι θα απομείνει την επόμενη μέρα των εκλογικών αποτελεσμάτων από τους τόνους λάσπης και το ψέμα; Αν πούμε ότι πολλοί των πολιτικών μας είναι κατώτεροι των περιστάσεων, των δύσκολων καιρών που βιώνουμε, οι πολίτες πότε θα αφήσουν στο παραγώνι το τοξικό φαρμάκι ενός ανώφελου και κίβδηλου διχασμού;

Θυμήθηκα μια παλιά ατάκα του αμίμητου και αλησμόνητου Βασίλη Τριανταφυλλίδη, που περιέγραφε την άγονη αντιπαράθεση και τον ανταγωνισμό μεταξύ των κομμάτων, λέγοντας χαρακτηριστικά: «Τα σα εμά και τα εμά …μάσα τα». Η κομματική διελκυστίνδα και η «ξύλινη» μπουρδολογία καλά κρατούν μέχρι σήμερα κι έχουμε καιρό ακόμα να μας φλομώνουν όχι μόνο οι υποψήφιοι αλλά και οι παρατρεχάμενοι κομματάρχες, οι βαλτοί και οι επίδοξοι «πελάτες» του ρουσφετιού, όπως και οι ψεκασμένοι φανατικοί όλων των αποχρώσεων.

Ετοιμαστείτε πάντως για μια δύσκολη προεκλογική χρονιά… Μετά τη μονή ή τις διπλές κάλπες των εθνικών εκλογών έρχονται φέτος και οι εκλογές σε Δήμους και Περιφέρειες… Εκεί πια προτείνω να κλειστούμε στα σπίτια μας, σε …καραντίνα. Όχι λόγω του ιού, αλλά από την «πανδημία» υποψηφίων που θα μας κυνηγάει ζητώντας «σταύρωμα». Και για τις αναγκαστικές εξόδους μας για δουλειές δεν προτείνεται μόνο η μάσκα, αλλά ίσως και …πανοπλία για να αποφεύγουμε φίλους, κουμπάρους, γείτονες και άλλους γνωστούς. Και για τα μπάνια του καλοκαιριού μην ξεγυμνωθείτε φορώντας μαγιό. Προτιμήστε στολή …δύτη.

Ο Ιωάννης ο Δαμασκηνός έγραψε στο γνωστό νεκρώσιμο ιδιόμελό του: «Και πάλι κατενόησα εν τοις μνήμασι και είδον τα οστά τα γεγυμνωμένα και είπον· άρα τίς εστι, βασιλεύς ή στρατιώτης, ή πλούσιος ή πένης, ή δίκαιος ή αμαρτωλός».

Κατά τα άλλα, με αφορμή την πρόσφατη εκδημία του τέως βασιλιά Κωνσταντίνου,  προσυπογράφω ασμένως το κύριο άρθρο της «Καθημερινής», που με τίτλο «Η εποχή της ωριμότητας» επισημαίνει: «Η Ελληνική Δημοκρατία έχει ωριμάσει αρκετά ώστε να μπορέσει να αντιμετωπίσει την Ιστορία και τους πρωταγωνιστές της χωρίς ανασφάλειες και πάθη. Ο θάνατος του τέως βασιλιά Κωνσταντίνου είναι μία ευκαιρία για μία ψυχρή αποτίμηση του παρελθόντος, χωρίς ύβρεις ή ζητωκραυγές. Όλα αυτά ανήκουν στο παρελθόν.» Εκτός αν για όλα πια φταίει η προεκλογική …φαγούρα, θα προσθέσω.

Χάρηκα που διάβασα στην ιστοσελίδα μας ότι στο ληξιαρχείο του Αλμυρού πέρσι καταγράφηκαν περισσότεροι γάμοι και λιγότεροι θάνατοι. Αρκεί αυτοί οι γάμοι να …καρπίσουν και όχι μόνο με ένα παιδί σε κάθε νέο νοικοκυριό, αλλά περισσότερα. Ας μη φοβούνται τα νέα ζευγάρια τις οικονομικές δυσκολίες που θα έχουν για την ανατροφή τους. Ναι οι καιροί έχουν αλλάξει και οι ζωές μας δυσκόλεψαν, οι απαιτήσεις διαβίωσης πολλαπλασιάστηκαν. Ας αναλογιστούν όμως ότι εμείς οι παλιότεροι μεγαλώσαμε σε φτωχόσπιτα, χωρίς  τις σημερινές ανέσεις και τους ανταγωνισμούς επίδειξης και …φιγούρας. Αλλά οι γονείς μας δούλεψαν σκληρά για να μη μας λείψει το φαγητό και τα στοιχειώδη. Η πατρίδα μας πληθυσμιακά ήταν ανέκαθεν μικρή και τώρα με την κλιμακούμενη υπογεννητικότητα γηράσκει και συρρικνώνεται ανησυχητικά.

Πάρτε για παράδειγμα τον τόπο μας, τη Μαγνησία, που λόγω των αποτελεσμάτων της τελευταίας απογραφής χάνει μια βουλευτική έδρα, όπως και άλλοι νομοί της Ελληνικής επαρχίας. Και τις κερδίζει κυρίως η υδροκέφαλη Αττική. Η ύπαιθρος ερημώνει και η εσωτερική μετανάστευση προς τα μεγάλα αστικά κέντρα καλά κρατεί. Και μετά; Καταντάμε να «εισάγουμε» ξένους εργάτες (όπως πρόσφατα 4 χιλιάδες Αιγύπτιους) για να μαζέψουμε τις ελιές και τις άλλες εξαιρετικές φετινές σοδιές. Είναι ντροπή, ας πούμε, αντί να εξάγουμε τις φημισμένες φράουλες της Πελοποννήσου, να τις αφήνουμε να σαπίζουν στα θερμοκήπια ή να αναγκαζόμαστε να τις κάνουμε …μαρμελάδα.

Παραδεχτείτε το…. Η υπογεννητικότητα για την Ελλάδα είναι ένας διαρκής πόλεμος (εμφύλιος;) που σκοτώνει σταδιακά τη χώρα και υποσκάπτει το μέλλον της, την ίδια την ύπαρξή της.

Ας αναφέρουμε και κάτι καλό… Ραγδαία μετασχηματίζεται –σε δεύτερο πλάνο- ο ψηφιακός μετασχηματισμός της χώρας, με νομοθετικές πρωτοβουλίες και άλλες παρεμβάσεις της Κυβέρνησης. Οι παρεμβάσεις αυτές δίνουν γερά …χαστούκια στη γραφειοκρατία που πάντοτε πριν μας ταλαιπωρούσε, και κυρίως τους οκνηρούς ή απαίδευτους του Δημοσίου.

Θέλετε κάποια σημαντικά παραδείγματα της ψηφιακής επανάστασης που τσακίζει ταυτόχρονα και τη γραφειοκρατία; Τώρα πλέον όσοι και όσες συμπληρώνουν τις προϋποθέσεις για σύνταξη δεν περιμένουν ακόμη και ολόκληρες πενταετίες (και βάλε), επειδή ο φάκελός τους σχολάζει ανέγγιχτος σε κάποιες ντάνες του αρμόδιου υπουργείου. Εκδίδεται, εγκρίνεται μέσα σε δυο – τρεις μήνες από την υποβολή των δικαιολογητικών, εκτός από ελάχιστες μπερδεμένες περιπτώσεις διαδοχικών ασφαλίσεων κτλ. Η λεγόμενη (παλιότερα) έναρξη επιτηδεύματος, για να ανοίξεις δηλαδή μια νέα επιχείρηση, απαιτούνται μόνο …5 λεπτά  της ώρας από το κινητό σου τηλέφωνο. Ειδικότερα οι νεότεροι, που είναι γνώστες και πιο εξοικειωμένοι με το διαδίκτυο δεν πατάνε πια το πόδι τους σε τράπεζες, εφορίες, ΔΕΗ, τηλεφωνικές εταιρίες κτλ. για τις πληρωμές και άλλες συναλλαγές τους. Πάρα πολλοί είναι κι εκείνοι που αντί να πηγαινοέρχονται στις πρωτεύουσες των νομών -μέσω της «χρυσής» οργάνωσης των ΚΕΠ- έχουν τα χαρτιά που ψάχνουν στα χέρια τους, στην έδρα διαμονής τους αυθημερόν ή το πολύ σε ένα – δυο 24ωρα. Η «Καθημερινή» αποκάλυψε τις προάλλες ότι μπαίνει τέλος στο χαρτοβασίλειο του Δημοσίου, αφού ψηφιοποιούνται 1,4 δισεκατομμύρια σελίδες. Και η επανάσταση προχωράει και διευρύνεται.

Όχι, ρε Μήτρο… Τα γραφεία συνοικεσίων είναι εκτός συναγωνισμού, για να βρουν …γκόμενα πρέπει να ιδρώσεις. Τα ΚΕΠ δεν μπορούν να σε βοηθήσουν.