“Δελτίο Θυέλλης” του Γιώργου Τσιντσίνη, έκδοση 5/11/2022

Το “Δελτίο Θυέλλης” του Γιώργου Τσιντσίνη όπως δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “Λαός”, έκδοση Σαββάτου 5 Νοεμβρίου 2022.

Σε κάποια κριτικά νησιά
παρέλασε μόνο ένα παιδί.
΄Έτσι γίνονταν πάντοτε…
Τις Θερμοπύλες φύλαγαν
οι λίγοι κι οι καλοί.

Καλημέρα σας… Αρκετά φιλικός ο Οκτώβριος μας αποχαιρέτησε με πολύ καλό καιρό και την ξεκούραση, τις ανάσες που μας πρόσφεραν οι αργίες της εθνικής επετείου. Κι οι πρώτες μέρες του Νοεμβρίου είχαν τα ίδια μετεωρολογικά …χουβαρνταλίκια, μέχρι σήμερα που άρχισε να πέφτει η θερμοκρασία και ν’ αρχίσουν οι βροχούλες. Εντάξει… Τελευταίος μήνας του Φθινοπώρου είναι, μη βγάλει και κακό όνομα η συγκεκριμένη εποχή. Έτσι κι αλλιώς στις ευαίσθητες μύτες των βιαστικών άρχισαν να μυρίζουν Χριστούγεννα, τα οποία περιμένουν παραδοσιακά πώς και πώς, μικροί και μεγάλοι, πλούσιοι και φτωχοί. Ναι… Σαν να άρχισαν ήδη  να μυρίζουν μελομακάρονα και κουραμπιέδες.

Μόνο που φέτος ο χειμώνας θα είναι ιδιαίτερος, πιο προβληματικός, αφού τις κακοκαιρίες και τα χιόνια θα συνοδεύει μια -απρόβλεπτη ως προς τις διαστάσεις της- παγκόσμια κρίση. Μια κρίση ενεργειακή, οικονομική και ίσως για κάποιους και επισιτιστική. Ακόμη και στις πιο εύρωστες οικονομικά Ευρωπαϊκές χώρες άρχισαν ήδη σοβαρά προβλήματα καθημερινότητας και είναι προφανές ότι έρχονται ακόμη πιο δύσκολες μέρες. Ανήκουστο μεν, αλλά σε πιο βόρεια κλίματα τουλάχιστον κάποιοι θα κρυώσουν και οι πιο ευάλωτοι ίσως πεινάσουν.

Στα καθ’ ημάς και αν δεν αγριέψουν περισσότερο τα προβλήματα με τους Τούρκους, που προσπαθούν να …αυτοκτονήσουν, αν κινηθούμε έξυπνα, ό,τι κι αν γίνει φρονώ πως θα τα καταφέρουμε. Αρκεί να φερθούμε έξυπνα, με φρόνηση, ενωμένα και μεθοδικά. Για παράδειγμα, είναι εύκολα να εξοικονομούμε ενέργεια, όσο αντέχουμε. Είναι μεν δύσκολο, αλλά αναγκαίο, να κάνουμε οικονομίες στη διατροφή μας και τα γενικότερα έξοδα, τις ανάγκες του νοικοκυριού. Να ξεβολευτούμε κάπως από περιττές αγορές και έξοδα. Π.χ. ένα φτηνότερο μενού στο τραπέζι μας, κάποιες μέρες, που δεν θα μας λείψει το φαγητό, αλλά θα μας χορτάσει. Ας μειώσουμε λίγο τη διασκέδαση, ας μην αγοράσουμε φέτος το ακριβό κινητό ή τάμπλετ που επιθυμούμε διακαώς. Κάποιες κυριούλες ας αφήσουν για λίγο τις ατέρμονες συνομιλίες στο διαδίκτυο και ας …ξαναθυμηθούν το μαγείρεμα, να πάψουν να βλέπουν για την ευκολία τους το …ντελίβερι. Ίσως η χρονιά δεν προσφέρεται για ανανέωση γκαρνταρόμπας, εκτός από τα αναγκαία ρούχα και παπούτσια. Μικρότερο «καλάθι» για λούσα και παράκαιρη επίδειξη. Γενικότερα, να είμαστε γεροί, ζεστοί και χορτάτοι όσο πρέπει, χωρίς υπερβολές, σπατάλες και ακρότητες.

Εμείς οι μεγαλύτεροι είμαστε πια μαθημένοι σε χειρότερους πληθωρισμούς, λιτότητες, χρέη, μνημόνια κ.ο.κ. Και πάντοτε, εύκολα ή δύσκολα, τα καταφέρναμε.

Η έμπρακτη αλληλεγγύη μας προς τους πιο αδύναμους είναι ένας ακόμη ευαίσθητος τομέας που πρέπει να μας αφυπνίσει.

Ας παραδεχτούμε μια πικρή αλήθεια: Είμαστε μέρος του πολέμου στην Ευρώπη, γιατί επιλέξαμε (και ορθώς) να ταχθούμε (και ορθώς) με τους αμυνόμενους Ουκρανούς, όπως όλη η Ευρώπη και το ΝΑΤΟ, οι συμμαχίες μας. Αυτή τη μοίρα θα ακολουθήσουμε λοιπόν μέχρι να έρθει η ειρήνη… Αλλά ας μη γελιόμαστε. Κατά βάση μόνοι μας θα παλέψουμε. Συχνά οι σύμμαχοί μας σε Ευρώπη και ΝΑΤΟ πελαγοδρομούν και η κάθε χώρα προτάσσει τα δικά της συμφέροντα και κανένας ίσως δεν θα …κόψει φλέβες υπέρ της Ελλάδας την κρίσιμη στιγμή.

Με δεδομένο ότι δεν ιδρώνει το αυτί του Πούτιν, που -πέραν του ότι βομβαρδίζει ανηλεώς τις ενεργειακές δομές στην Ουκρανία, για να παγώσει και να διψάσει ο λαός της- υπαναχώρησε της συμφωνίας για τις εξαγωγές σιτηρών, γεγονός που οδηγεί σε πιο δεινή θέση πολλές χώρες της Ασίας και της Αφρικής, ειδικότερα τις φτωχότερες. Με άλλα λόγια, τόσο μακριά από τον πόλεμο, αλλά τόσο κοντά στο θάνατο εκατομμύρια αθώων ανθρώπων. Σα να λέμε ότι π.χ. η Σομαλία θα πληρώσει με σκληρή πείνα τις διαφορές Ευρώπης – Ρωσίας. Τις επόμενες ημέρες ο Πούτιν ανακάλεσε το εμπάργκο στις εξαγωγές σιτηρών. Αλλά για πότε και μέχρι πόσο;

Και μέσα σ’ αυτόν τον κυκεώνα ζωής και θανάτου, στην πρωτοφανή ρευστότητα και το αβέβαιο μέλλον που διατρέχει όλη την υδρόγειο, στην Ελλάδα αντιμετωπίζουμε περίεργη έλλειψη εργατικών χεριών, πρώτα στα τουριστικά επαγγέλματα και (να τρελαίνεσαι δηλαδή) και στις εργατικές εργασίες κυρίως για το μάζεμα της σοδειάς στην ελιά, τα λαχανικά, τους ξηρούς καρπούς κτλ.

Κι αναρωτιέμαι: Ποιοι και πόσοι-ες είναι αυτοί που ρουφάνε αραχτοί στις καφετέριες τις φραπεδιές τους, καπνίζοντας αρειμανίως τα ακριβά τους τσιγάρα (όλα πληρωμένα από το χαρτζιλίκι των γονιών τους), αλλά σνομπάρουν ένα αγροτικό μεροκάματο που φτάνει μέχρι τα 50 ευρώ; Κι αν οι πάλαι ποτέ ρακένδυτοι οικονομικοί μετανάστες τώρα «ξύπνησαν» και διαλέγουν καλύτερες δουλειές ή καλύτερες …χώρες, πόσοι άλλοι αράζουν στις δομές και τρώνε τα έτοιμα – προσφορά από τη χώρα που τους φιλοξενεί; Είναι άραγε όλοι πλούσιοι και απαξιούν να δουλέψουν;

Μοιάζει με κακό ανέκδοτο, σε άλλες χώρες να πεινάνε, εμείς να ζοριζόμαστε οικονομικά, αλλά οι σοδειές μας να σαπίζουν στα χωράφια και στα περιβόλια. Έλεος…

Απανωτά χαστούκια στην Τουρκία πανταχόθεν από συμμάχους, ΟΗΕ, Συμβούλιο Ασφαλείας και κάποιες όμορες χώρες της. Σε δεινή θέση και απομόνωση ο δικτάτορας  Ερντογάν δείχνει να νοιάζεται μόνο για τις εκλογές, την πολιτική αλλά και τη φυσική επιβίωσή του. Σαν να βλέπω τον παππού μου να μουρμουρίζει σκωπτικά «ο Ερντογάν να ‘ναι καλά κι ας ψοφήσουν χίλια αρνιά. Χίλια αρνιά, χίλια κατσίκια και του Μπέη τα κορίτσια». Ο λαός του λιμοκτονεί, η χώρα του οδηγείται σε χρεοκοπία κι αυτός σερβίρει «σανό» με μεγαλοϊδεατισμός και περασμένα γιαλαντζί μεγαλεία. Κι όσο βλέπει την Ελλάδα να προκόβει, να εξοπλίζεται, τόσο αφρίζει σαν κουτσό μουλάρι. Γελάμε με τις μπούρδες που εξαπολύουν εναντίον μας, αυτός και η παρέα του, αλλά επαγρυπνούμε και είμαστε έτοιμοι για κάθε κακό …συναπάντημα.

Αναβαθμίζονται διαρκώς οι στρατιωτικοί  εξοπλισμοί στη χώρα μας. Έρχονται νέα Ραφάλ, αναβαθμίζονται τάχιστα τα F-16, πέφτει σε λίγο στο νερό (σχεδόν έτοιμη) η Μπελαράς. «Βαστάτε Τούρκοι τ’ άρματα»…

Σε κάθε περίπτωση, επανέρχομαι σ’ αυτό που ανέφερα παραπάνω: Καλοί είναι οι σύμμαχοι και χρήσιμοι. Αλλά το καλύτερο που έχει να πράξει η Ελλάδα είναι να κάνει τους λογαριασμούς της κόντρα στην Τουρκία είναι να φέρεται σαν να είναι μόνη. Ας θυμίσω την παροιμία «αν δεν έχεις νύχια να ξυστείς, μην περιμένεις να σε ξύσουν».

Ισχυρό μήνυμα ενότητας εξέπεμψε η Ελλάδα, σε κάθε άκρο της, κατά τις εορταστικές εκδηλώσεις της 28ης Οκτωβρίου… Φέτος όλα έμοιαζαν διαφορετικά, πιο ενωτικά, πιο συμμετοχικά, χωρίς ακρότητες, επεισόδια και προκλήσεις άλλων εποχών από τους μπαχαλάκηδες. Εντυπωσιακά αγέρωχες οι ένοπλες δυνάμεις, χαρούμενα και περήφανα τα παιδιά που παρέλασαν, συγκινημένο το πλήθος κόσμου που συμμετείχε και καμάρωνε. Σίγουρα οι παρελάσεις μας έλλειψαν λόγω πανδημίας, αλλά νομίζω ότι το κλίμα δεν άλλαξε μόνο εξ αυτού.  Ανέκαθεν όταν η χώρα απειλείται, συσπειρώνεται. Και κάτι τέτοιο φαίνεται ότι διαποτίζει σήμερα και τα παιδιά μας, τα εγγόνια μας. Την ίδια ενότητα εξέπεμψε στα μηνύματά της και η πολιτική ηγεσία της χώρας. Και του χρόνου με υψηλό φρόνημα – πάντοτε έτσι.

Πανευρωπαϊκά πρώτη σε επενδύσεις αναδεικνύεται η Ελλάδα, σύμφωνα με έγκυρες στατιστικές. Ναι… Δεν είναι όλα μαύρα, γκρινιάρηδες.

«Τα κρούσματα με covid στα παιδιά αυξήθηκαν το 2022 με την επικράτηση της παραλλαγής Όμικρον», τόνισε η Πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής Εμβολιασμών καθηγήτρια Μαρία Θεοδωρίδου, προσθέτοντας ότι παρατηρήθηκε αύξηση προσέλευσης παιδιών στα επείγοντα εξωτερικά ιατρεία. Η κ. Θεοδωρίδου αναφέρθηκε στα οφέλη των επικαιροποιημένων εμβολίων, λέγοντας ότι αυτά μπορούν να αντιμετωπίσουν και μεταλλάξεις που ακόμη δεν έχουν εκδηλωθεί. Η ίδια επισήμανε ότι «σύμφωνα με τον ΠΟΥ, οι νέες παραλλαγές αποτελούν νέο τμήμα της μετάλλαξης Όμικρον. Επιβάλλεται στενή επιτήρηση της εξέλιξης, δεν είναι όμως αιτία να αναβαθμιστεί η σημασία τους από παραλλαγές ενδιαφέροντος σε παραλλαγές ιδιαίτερης μέριμνας».

Μαύρο χάλι η εναρκτήρια μέρα με το «καλάθι του νοικοκύρη»… Από τη σχετική λίστα έλειπαν ζωτικά προϊόντα διατροφής και πρώτης ανάγκης. Π.χ. Έλειπε το μαύρο χαβιάρι, τα φουά γκρα, το παντεσπάνι, το ουίσκι, οι βότκες και τα φιστίκια Αιγίνης και άλλα ξηροκάρπια, τα ευρωπαϊκά τυριά, οι κρύες γερμανικές μπύρες κτλ. Άτιμη φτώχεια πώς μας κατάντησες; Άπατο το καλάθι του νοικοκύρη… Καλάθι του …κακομοίρη έπρεπε να το βαφτίσουν.