Δελτίο Θυέλλης, του Γιώργου Τσιντσίνη (έκδ. 24/9/22)

Το Δελτίο Θυέλλης που υπογράφει ο Γιώργος Τσιντσίνης και δημοσιεύθηκε στον “Λαό”, έκδοση Σαββάτου 24/9/22.

O Πούτιν με τον Ερντογάν
πιασμένοι απ’ το χεράκι.
Και ο μπατίρης γείτονας
το παίζει …πουτινάκι.

Καλημέρα σας…. Ο Σεπτέμβριος φεύγει και -εν πολλοίς- το καλοκαίρι «αμύνεται» ακόμη και προσπαθεί να κρατήσει τη θέση του, κυρίως μετεωρολογικά, αν και δεν μας έλειψαν κάποιες φθινοπωριάτικες κουτσουκέλες. Ωστόσο τα σημάδια των καιρών και κυρίως ο παράπλευρος πόλεμος της ενεργειακής κρίσης μας υποχρεώνει να μη λασκάρουμε καθόλου και να προετοιμαζόμαστε ήδη, να οχυρωνόμαστε προκαταβολικά απέναντι στις απειλές του επερχόμενου χειμώνα.

Οι μπελάδες είναι ορατοί και μας προκαλούν άγρια, με την ακρίβεια στα καύσιμα και το ηλεκτρικό ρεύμα, όπως και τον πληθωρισμό, την άνοδο των τιμών στα βασικά είδη διατροφής και διαβίωσης. Και βέβαια οι ευχές να έχουμε έναν ήπιο χειμώνα είναι καθολική και κοινός πόθος.

Πάντως υπάρχουν ενδείξεις ότι οι Έλληνες, όπως πειθάρχησαν στην πλειοψηφία τους στα μέτρα κατά της πανδημίας (εμβολιασμοί, εγκλεισμοί, μάσκες κ.τ.λ.) έτσι και τώρα, από το καλοκαίρι ήδη, άρχισαν τις οικονομίες τους απέναντι στην ενεργειακή κρίση και την ακρίβεια που πανταχόθεν τους απειλεί. Και δεν είναι μόνο το γεγονός πως μ’ αυτές τις συνθήκες σε πολλά νοικοκυριά έτσι κι αλλιώς δεν φτάνουν τα όβολα για να βγει ο μήνας. Είναι ότι φοβούνται -και δικαίως- ότι έρχονται χειρότερα και από τώρα προσέχουν για να έχουν.

Ένα είναι σίγουρο: Ότι καλού – κακού πρέπει για τους επόμενους μήνες να ξεβολευτούμε, να κάνουμε οικονομίες στις τσέπες μας, στο ηλεκτρικό ρεύμα που καταναλώνουμε, στη θέρμανση, παντού. Να ξεχάσουμε για όσο χρειαστεί τη ραστώνη και τη μακαριότητά μας και ο καθένας ξεχωριστά να δει τον πόλεμο στην Ευρώπη και ως πρόβλημα άγρια οικονομικό, ικανό να τουμπάρει ολόκληρες χώρες, κυβερνήσεις, κοινωνίες που ως χθες ευημερούσαν.

Δεν χρειάζεται πανικός… Αν ατομικά επιδείξουμε λογική, ψυχραιμία και αυτοσυγκράτηση, το λίγο που θα συνεισφέρει ο καθένας, ακόμη κι αν δεν βοηθάει αρκετά τον ίδιο, θα συνεισφέρει στο κοινωνικό σύνολο. Άρα για να αντιμετωπίσουμε αυτήν την σύνθετη «φουρτούνα» που απειλεί την Ευρώπη και να μην υποκύψουμε στον εκβιασμό των αναθεωρητών και των δικτατόρων, η αλληλεγγύη πρέπει ορθολογικά να πρυτανεύσει, όχι μόνο στις τοπικές κοινωνίες, αλλά και μεταξύ των λαών που στέκονται και αντιστέκονται στα πλαίσια της Δύσης και της Δημοκρατίας. Αυτήν την αυτονόητη καθολική αντίσταση δεν την επιλέξαμε εμείς, οι απλοί Ευρωπαίοι πολίτες, αλλά τα πάσης φύσης «γεράκια» του κόσμου, της πλουτοκρατίας και -εν τέλει- της παράνοιας, που βάλθηκε να καταστρέψει τον Πλανήτη μας, παίζοντας επικίνδυνα με τη φωτιά και το άδικο αίμα των αθώων.

Τέρμα και τελείωσε… Οι περισσότεροι και περισσότερες από μας γεννηθήκαμε, μεγαλώσαμε και αρκετοί γεράσαμε μέσα σε ειρηνικούς καιρούς, μέσα σε σχετική –έστω- ευημερία. Περάσαμε και δυσκολίες, μνημόνια, λιτότητα, πανδημία, αγώνες ενίοτε σκληρούς για την επιβίωση, επιδιώκοντας ένα καλύτερο μέλλον για τα παιδιά και τα εγγόνια μας. Μέχρι στιγμής δεν χρειάστηκε να πάρουμε τα όπλα για να υπερασπιστούμε τα ιερά και τα όσια. Τα καταφέραμε… Δεν θ’ αφήσουμε τώρα να μας χαλάσουν τη «συνταγή» ηγέτες – υπάνθρωποι τύπου Πούτιν, Ερντογάν, Λουκασένκο κ.ο.κ. Θα αντισταθούμε κι όπου μας βγάλει, γιατί δεν γίνεται αλλιώς. Αν κάνουμε πίσω, θα είμαστε σίγουρα οι χαμένοι στο τέλος.

Η άλλη πικρή αλήθεια είναι ότι μας έτυχε και ένας κακός γείτονας…. Διαχρονικά κουτοπόνηρος, απολειφάδι ενός διαφορετικού «πολιτισμού». Μαθημένος να πατάει σε δυο βάρκες συγχρόνως, κατσικοκλέφτης της Ιστορίας και κατά βάση δειλός και άξεστος στην πλειοψηφία του. Κι αν αυτοί οι χαρακτηρισμοί σας φαίνονται ρατσιστικοί, δηλώνω πως δεν αφορούν όλον το γειτονικό λαό, αλλά όμως μια μεγάλη πλειοψηφία του, παγιδευμένη σε μεγαλοϊδεατισμούς και μια παραδοσιακή υποκουλτούρα. Και φυσικά αναλαμβάνω πλήρως την προσωπική ευθύνη των παραπάνω χαρακτηρισμών. Άλλωστε ποτέ οι φωτεινές εξαιρέσεις δεν κατάργησαν κανένα κανόνα. Οι περισσότεροι Τούρκοι σήμερα υποφέρουν, υποσιτίζονται και δεν μπορούν να ζήσουν τις οικογένειές τους. Οι υπερφίαλοι και μπουνταλάδες ηγέτες τους επιλέγουν να τους ταΐζουν με το …σανό του οθωμανισμού μόνο και μόνο γιατί θέλουν να κερδίσουν τις επερχόμενες εκλογές – κόντρα στα πραγματικά συμφέροντα της καθεστωτικής χώρας τους.

Αυτοί οι μπουνταλάδες ηγετίσκοι της Τουρκίας, που επαναλαμβάνουν διαρκώς το «τί πάθαμε» πριν έναν αιώνα με τη Μικρασιατική Καταστροφή, ξεχνώντας ότι εκεί υποκύψαμε άοπλοι σε μια πρωτοφανή σφαγή και δηώσεις, γιατί ήθελαν να ξεριζώσουν τον Ελληνισμό της Ασίας μετά από χιλιάδες χρόνια παρουσίας μας εκεί.

Προφανώς βέβαια αγνοούν τη Νέμεση, όπως εκφράστηκε από τον γνωστό της Πυθίας που προειδοποιεί τους πάντες: «Εστ’ ήμαρ ότε Φοίβος πάλιν ελεύσεται καί ες αεί έσεται». Δηλαδή «Θα έρθει ημέρα που ο Φοίβος (ο Απόλλωνας) θα επιστρέψει και θα μείνει για πάντα». Κι αυτή είναι η διαφορά μας: Οι Έλληνες είναι πολίτες του σύμπαντος. Και το γεγονός ότι αυτό το έθνος «χρειάστηκε» πολλές φορές να αναγεννηθεί από τις στάχτες του κάτι θα έπρεπε να τους έχει διδάξει ως τώρα.

Πολύ τον χάρηκα τον Ερντογάν που, αντί να γίνει δεκτός από τον Μπάιντεν, βγήκε για μια αμήχανη βόλτα στο Σέντραλ Παρκ της Νέας Υόρκης (ποιώντας την ανάγκη – φιλοτιμία), ταΐζοντας τα …περιστέρια και συνομιλώντας με περαστικούς ξένους πολίτες. Η τελευταία φάπα που έφαγε, πατώντας το πόδι του στις ΗΠΑ, είναι η βαρυσήμαντη ανακοίνωση ότι αίρεται το εμπάργκο όπλων κατά της Κύπρου και στο εξής θα εξοπλίζεται στρατιωτικά από την υπερδύναμη του Ατλαντικού, χωρίς περιορισμούς, έστω κι αν η Μεγαλόνησος είναι εκτός ΝΑΤΟ.

Εκείνο που περιμένω να δω τώρα τι σόι «κουνήματα» θα κάνουν οι «πριμαντόνες» τύπου Μπακτσελί, Ακάρ, Τσαβούσογλου κτλ., έχοντας απέναντί τους το «δαχτυλίδι» Ελλάδα, Κύπρος, Ισραήλ και τους Αμερικανούς σε Σούδα και Αλεξανδρούπολη.

Κι αν, μπρε μεμέτια, έρθετε «μια νύχτα ξαφνικά», να μην ξεχάσετε να πάρετε μαζί σας πολλά …καλσόν. Γιατί ξεσκίζονται εύκολα, τα …τιμημένα.

Εν τω μεταξύ οι Ευρωπαίοι πολιτικοί άρχισαν (επιτέλους) να τα παίρνουν στο …κρανίο με τα τερτίπια του Τούρκου αρχι-μπουνταλά, καθώς «αντιδράσεις σε όλο σχεδόν το πολιτικό φάσμα της Γερμανίας προκαλεί η συμμετοχή του Τούρκου προέδρου Ερντογάν στη Σύνοδο Κορυφής του Οργανισμού Συνεργασίας της Σανγκάης (SCO) στο Ουζμπεκιστάν». Αλλά δεν είναι οι μόνοι… Γράφηκε στους Φαϊνάνσιαλ Τάιμς ότι οι πρωθυπουργοί της Κίνας και της Ινδίας δεν καλοβλέπουν  -για τους δικούς τους λόγους- τη σχετική πρωτοβουλία του Πούτιν να ιδρύσει αντιδυτικό μέτωπο με Ασιατικές χώρες.

Ρε παιδιά, μήπως αυτή η μουχρίτσα ο Μπακτσελί είναι καψούρης με τη δική μας κυρα-Ρηνιώ; Γιατί στέλνει νυχτιάτικα και συνέχεια Τουρκικά drones και F-16 σε υπερπτήσεις πάνω από τη βραχονησίδα Κίναρο; Φιρί – φιρί το πάει να τον «φάνε τα μαύρα ψάρια και το αλμυρό νερό».

Κώστας Καζάκος, Ειρήνη Παππά, Μάρθα Καραγιάννη… Ο Χάρος βγήκε παγανιά και μέσα σε διαδοχικά 24ωρα «θέρισε» αγαπημένους καλλιτέχνες του θεάτρου και του κινηματογράφου. Κρίμα, πολύ κρίμα….

Λίγο το παραξήλωσαν τα Ελληνικά τηλεοπτικά κανάλια με τις προβολές και αναμεταδόσεις  από την κηδεία της βασίλισσας Ελισσάβετ ή μου φαίνεται; Έτσι κι αλλιώς το τηλεοπτικό τους κοινό κατάργησε με μεγάλη πλειοψηφία τη βασιλεία εδώ και 47 χρόνια. Ο τόπος μας, αυτές τις μέρες ειδικά, δεν έχει σοβαρότερα προβλήματα; Κι αυτό που γράφω δεν έχει βέβαια κάποια σχέση με την ισχυρή προσωπικότητα και το κύρος της συχωρεμένης.

Μάλλον μας κράτησαν το καλύτερο ίσως για το τέλος, από τις φετινές πολιτιστικές εκδηλώσεις, ο Δήμος Αλμυρού και ο Σύλλογος Μικρασιατών της πόλης μας, φέρνοντας το Μουσικό Σχολείο Βόλου, που έδωσε μια συναυλία με τους μικρότερους μαθητές του με Μικρασιάτικη μουσική και τραγούδια, το βράδυ της περασμένης Παρασκευής. Ήρθε πολύς κόσμος κι όσοι δεν ήρθαν έχασαν μια μοναδική ευκαιρία να απολαύσουμε μια μουσική πανδαισία, ανεξάρτητα αν έλκουμε ή όχι την καταγωγή μας από τις αλησμόνητες πατρίδες της Ανατολής.

Ευχαριστούμε τα παιδιά και τους δασκάλους τους που έχουν αναγάγει το Μουσικό Σχολείο Βόλου μάλλον στο καλύτερο της Ελλάδας. Να μας ξανάρθετε…

Εικάζω ότι για μας, τους απόγονους Μικρασιατών, η εν λόγω συναυλία ίσως ήταν το καλύτερο «μνημόσυνο» και σπουδαίος φόρος τιμής και μνήμης για τον έναν αιώνα από τη Μικρασιατική Καταστροφή.

Με το μπαρδόν δηλαδή, αλλά υπάρχουν συνταξιούχοι που τάχα  …νοσταλγούν το μνημονιακό νόμο Κατρούγκαλου;

Τι προτιμάτε για το χειμώνα; Να πεινάτε ή να κρυώνετε; (To be or not to be; = εδώ είναι το …κουμπί).

Ο Θεός να μας κόβει κιλά και να μας δίνει …κιλοβατώρες.