Κυριακή ΙΒ Ματθαίου, του Αρχιμ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΓΙΑΝΝΙΟΥ

Κυριακή ΙΒ Ματθαίου, του Αρχιμ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΓΙΑΝΝΙΟΥ-εφημερίου Ι.Ν.Κοιμήσεως της Θεοτόκου Ευξεινουπόλεως

Μία πολύ αξιοσυμπάθητη περίπτωση ανθρώπου καταγράφει το σημερινό ευαγγέλιο. Έναν νεαρό, ο οποίος πλησιάζει τον Κύριο, προκειμένου Αυτός ως διδάσκαλος να τον καθοδηγήσει στην είσοδο του στη βασιλεία του Θεού. Άμεση, απλή και καθαρή η απάντηση του Κυρίου στον πλούσιο νεαρό του σημερινού Ευαγγελίου: «εἰ δὲ θέλεις εἰσελθεῖν εἰς τὴν ζωήν, τήρησον τὰς ἐντολάς».

Η υπακοή στις εντολές του Θεού, αγαπητοί μου αδελφοί, αποτελούσε πάντοτε την προϋπόθεση της πνευματικής τελειώσεως του ανθρώπου και της ψυχικής του σωτηρίας. Αλλά ποιες εντολές; Αν προσέξουμε καλά θα διαπιστώσουμε ότι τόσο στο πρώτο μέρος του σημερινού Ευαγγελίου, όσο και στο δεύτερο, κυρίαρχο στοιχείο είναι η αγάπη και η προσφορά προς τον συνάνθρωπο.

Η εντολή της αγάπης είναι το κομμάτι της αλυσίδας που ενώνει, αλλά και που συμπυκνώνει το σύνολο των αρετών. Η αγάπη είναι ο δρόμος που οδηγεί στον Θεό, αλλά μόνο όταν αυτή με ανιδιοτέλεια περάσει μέσα από τον συνάνθρωπο. Και αυτή την έμπρακτη αγάπη συνιστά σήμερα ο Κύριος στον πλούσιο νεαρό σαν προϋπόθεση της ηθικής του τελειώσεως.

Ο πόθος για τελείωση είναι έμφυτος στον άνθρωπο. Όμως, πώς
αντιλαμβάνεται τον όρο «τελείωση» ο άνθρωπος και πώς ο Θεός; Και οι δύο θεωρούν ότι η τελείωση είναι ολοκλήρωση του σκοπού της δημιουργίας του ανθρώπου. Δηλαδή, της μετάβασης του ανθρώπου από το «κατ’ εικόνα Θεού» στο «καθ’ ομοίωσιν Θεού». Είναι ένας αγώνας και μια συνεχής πορεία για να γίνει ο άνθρωπος τέλειος και άρα όμοιος με τον Θεό. Χρειάζονται, λοιπόν, δύο πράγματα. Πρώτον, η θέληση του ανθρώπου και δεύτερον, η εφαρμογή των εντολών του Θεού.

Η τελείωση δεν είναι αναγκαστική, για τούτο για να έχει αξία θα πρέπει να στηρίζεται στην ελεύθερη θέληση του ανθρώπου. Στη συνέχεια χρειάζεται να γίνει από την πλευρά του ανθρώπου η επόμενη κίνηση, που είναι η υπακοή στις εντολές του Θεού. Όμως, η εφαρμογή του θελήματος του Θεού κινείται σε δύο κατευθύνσεις, την αρνητική, αλλά και τη θετική. Δηλαδή, αποφεύγω το κακό, αλλά και κάνω το καλό. Και στις δύο περιπτώσεις η υπακοή στο θέλημα του Θεού δεν εξαντλείται σε μια τυπική διαδικασία.

Ο Κύριος προέτρεψε τον πλούσιο νέο να μοιράσει τον πλούτο του στους φτωχούς. Μέσα στην οικογένεια της Εκκλησίας δεν μπορεί ο ένας να έχει θησαυρούς και ο άλλος να στερείται τον επιούσιο. Η ελεημοσύνη και η φιλανθρωπία είναι μια ευαγγελική πράξη αγάπης, η οποία καταργεί τις διαφορές. Και το μέτρο της ολιγάρκειας, δίνει τη δυνατότητα της αρμονικής συμβίωσης πτωχών και πλουσίων.

Αγαπητοί αδελφοί! Τι πρέπει να κάνουμε για να σωθούμε; Την
απάντηση σε αυτό το ερώτημα, την πιο ικανοποιητική απάντηση, τη βρίσκουμε στο Ευαγγέλιο. Ο Κύριος δήλωσε ότι για να σωθούν όσοι δεν πιστεύουν στον Χριστό, πρέπει οπωσδήποτε να πιστέψουν σε Αυτόν και για να σωθούν όσοι πιστεύουν σε Αυτόν, πρέπει οπωσδήποτε να ζουν σύμφωνα με τις εντολές Του.

Η εφαρμογή των εντολών του Θεού δεν είναι πράξη που περιορίζεται μόνο στον τύπο, είναι πράξη ουσίας. Είναι πράξη συνειδητή. Η ενσυνείδητη πράξη πάλι, δεν εξαντλείται σε μια στιγμιαία εκδήλωση, αλλά είναι τρόπος ζωής εφ’ όρου ζωής. «Δεῦρο ἀκολούθει μοι» είπε σήμερα ο Ιησούς. Έλα να με ακολουθήσεις. Αγωνίζομαι, λοιπόν, σημαίνει ότι εφαρμόζω τον νόμο του Θεού στην καθημερινή μου ζωή. Σε όλους τους τομείς της καθημερινής ζωής μου, είτε είναι ατομικοί, είτε οικογενειακοί είτε κοινωνικοί, οι εντολές του Θεού αποτελούν για εμάς φάρο καθοδηγητικό.

Η λανθασμένη κίνηση του νέου του σημερινού Ευαγγελίου, είναι ότι πηγαίνει στον Χριστό χωρίς να αρνηθεί τον έρωτά του για τον χρυσό. Πίσω από τον πλούτο κρύβονται, η πλεονεξία, ο ατομισμός, η υπεροχή που νιώθει ο πλούσιος από τους άλλους ανθρώπους. Γι’ αυτό, αγαπητοί μου αδελφοί, πρέπει να διώξουμε από την καρδιά μας την προσκόλληση στα γήινα αγαθά. Και μόνο ένα πράγμα να επιδιώκουμε, το να είμαστε πιστοί και υπάκουοι στον Θεό. «Εὐκοπώτερόν ἐστι κάμηλον διὰ τρυπήματος ῥαφίδος διελθεῖν ἢ πλούσιον εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ εἰσελθεῖν».

Στώμεν καλώς αδελφοί μου. Ας ξυπνήσουμε από τον λήθαργο. Ας
αναλογιστούμε την αγάπη του Θεού που εκδηλώνεται καθημερινά σε εμάς. Η εφαρμογή των εντολών του Θεού, σαν αποτέλεσμα της υπακοής σ ’Αυτόν δεν θα στηρίζεται στον φόβο, αλλά στην αγάπη, στην αγάπη προς τον Θεό και τον συνάνθρωπο. Ας μας προβληματίσει η συμπεριφορά του νεαρού του σημερινού Ευαγγελίου. Ας αποδείξουμε, όχι μόνο με λόγια αλλά και με τα καλά μας έργα, ότι πιστεύουμε όντως στον Χριστό και τότε σίγουρα ο Κύριος θα μας χαρίζει την ευτυχία στον παρόντα κόσμο, που θα συνεχίζεται και στην αιωνιότητα.