Τερματοφύλακες …υπό εξαφάνιση!

Λειψανδρία ποδοσφαιριστών για τη θέση κάτω από τα δοκάρια – Ολοένα και λιγοστεύουν οι επιλογές  – Οι τρεις από τις επτά ομάδες της επαρχίας Αλμυρού ξεκίνησαν μόνο με έναν τερματοφύλακα στο ρόστερ τους – Δηλώσεις προπονητών για το θέμα

Ο Δήμος Αλμυρού έχει επτά ομάδες που συμμετέχουν στα ποδοσφαιρικά πρωταθλήματα της σεζόν 2021-22, την Δήμητρα στη Γ’ Εθνική, τους ΓΣΑ, Αίαντα, Πρωτεσίλαο, Μυρμιδόνες στην Α’ Τοπική και τους Αχιλλέα, Άθλο στη δεύτερη τοπική κατηγορία.

Υπό φυσιολογικές συνθήκες, κάθε ομάδα θα έπρεπε να έχει τρεις τερματοφύλακες στο δυναμικό της, άντε να πούμε από δύο μιας και κυρίως η αναφορά μας γίνεται για το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο. Ωστόσο τρεις από τους συλλόγους που προαναφέραμε ξεκίνησαν τη σεζόν με μόνο έναν γκολκίπερ! Η έλλειψη ποδοσφαιριστών για τη θέση κάτω  από τα δοκάρια είναι εμφανής στο αλμυριώτικο ποδόσφαιρο και δεν είναι τυχαία… Δεν σταμάτησαν να υπάρχουν παιδιά με την τρέλα να αποκρούουν -γιατί στο ποδόσφαιρο ο τερματοφύλακας πρέπει να έχει τρέλα με την καλή έννοια για να διαλέξει να επωμιστεί αυτή την ευθύνη-.

Τι δεν γίνεται σωστά όμως στην περιοχή μας; Σίγουρα το σημαντικότερο είναι ότι δεν υπάρχει ένας διπλωματούχος προπονητής τερματοφυλάκων που να προπονεί ατομικά ή σε κάποια ακαδημία και οι παράγοντες των συλλόγων δεν επενδύουν σε έναν προπονητή τερματοφυλάκων στις μικρές ηλικίες όταν τα παιδιά μαθαίνουν αυτά που λέμε τα βασικά του αθλήματος.

Έχουμε και λέμε: η Δήμητρα έχει μια δυάδα γκολκίπερ εκτός Αλμυρού, τον Σταυράκη που έρχεται καθημερινά από το νομό Λάρισας –και δίχως αμφιβολία είναι καταπληκτικός, υψηλού επιπέδου με σημαντική συνεισφορά στην περσινή επιτυχία της παραμονής- και τον Χαρχαλάκη από τον Βόλο. Τρίτη επιλογή ο νεαρός Σπύρος Μπάρδας, γηγενής που ακόμη δεν έχει παίξει σε επίπεδο ανδρών αλλά από πέρυσι κάνει προπονήσεις στην ομάδα. Ο ΓΣΑ έχει τον Βαγγέλη Κοντογεωργάκη και κανέναν άλλον! Οι Μυρμιδόνες μόνο τον Τάσο Γκόγκο. Ο Αίας νιώθει σιγουριά όσο παίζει ο Σπύρος Χαλάτσης, ενώ δεύτερη επιλογή είναι ο 16χρονος Χρήστος Κουτσογεωργίου. Ο Πρωτεσίλαος διαθέτει δύο Αλμυριώτες, τους Γιώργο Τίτα, Μάκη Μάνο, όμως στο παιχνίδι της πρεμιέρας έπαιξε ο 47χρονος (!!!) Σκούρας από την Πελασγία ο οποίος είχε ανακοινώσει ότι αποσύρεται από την ενεργό δράση, αλλά αποτελεί μεταγραφή για το σύλλογο του Πτελεού (κι αφού λίγο πιο πριν είχε αγωνιστεί σε ένα φιλικό του ΓΣΑ). Στη Β’ Τοπική, ο Αχιλλέας έχει ξανά τον δικό του παίκτη, Στέκα, ενώ ο Άθλος βασίζεται στον Ντάνι Τούντορ κι ακολουθούν οι πιτσιρικάδες 12-14 ετών, Κωνσταντίνος Βέτσικας, Χρήστος Μπαγλατζής, Θέμης Τσιάτσιος, Γιώργος Λούσκα.

Αυτό που θέλουμε να τονίσουμε είναι ότι αυτή η λειψανδρία δεν είναι τυχαία, αλλά αποτέλεσμα μιας τακτικής των παραγόντων των συλλόγων για αρκετά χρόνια. Πάνε πέρασαν ανεπιστρεπτί οι εποχές που οι τερματοφύλακες έκαναν προπόνηση μαζί με τους υπόλοιπους συμπαίκτες τους. Η προπόνηση που πρέπει να έχουν είναι ατομική, εξειδικευμένη κι απαιτεί να γίνεται από κάποιον γνώστη της θέσης.

Αξίζει να συμπληρώσουμε βεβαίως ότι το πρόβλημα είναι γενικότερο για τα σωματεία εκτός Βόλου. Ο Πύρασος έχει γκολκίπερ εκτός Νέας Αγχιάλου εδώ και σχεδόν 15 χρόνια, η βασική επιλογή της Αγχιάλου στο φετινό –και περσινό- πρωτάθλημα επίσης από τον Βόλο, ο Ρήγας Φεραίος δύο πορτιέρε από τον Βόλο.

Ζητήσαμε την άποψη του Τάκη Παπανάτσιου ο οποίος φέτος ανέλαβε την προπόνηση στον ΓΣΑ, του Κώστα Μέμμου ο οποίος αποτελεί τον νέο προπονητή τερματοφυλάκων του Αίαντα Σούρπης και του Φώτη Καραγιώργου, ο οποίος εργάστηκε στον ΓΣΑ την προηγούμενη διετία και αποφάσισε να αγωνιστεί ξανά στις Μικροθήβες. Στις φωτογραφίες που συνοδεύουν το κείμενο, οι τρεις τους εν δράσει όσο αγωνίζονταν.

Ο Τάκης Παπανάτσιος, ο οποίος αγωνίστηκε σε ΓΣΑ, Πύρασο, Δήμητρα, Πλάτανο, τόνισε: «Όλα τα παιδιά σε μια ακαδημία θέλουν να γίνουν σαν τον Μέσι, τον Ρονάλντο, δεν θα δείτε κάποιο με φανέλα τερματοφύλακα. Έτσι, πρέπει εμείς όταν παίζουν και γυρνάνε από όλες τις θέσεις, να εντοπίσουμε αυτά που δείχνουν επιθυμία και να τα κρατήσουμε στη θέση κάτω από τα δοκάρια κάνοντάς τα ειδική προπόνηση. Προσωπικά θυμάμαι που οι τερματοφύλακες όταν έπαιζα εγώ τη δεκαετία του 1990 κάναμε ό,τι και η υπόλοιπη ομάδα. Μόνο όταν πήγα στον Πύρασο που ήταν προπονητής ο Λάκης Μπακάλης έκανα άλλη προπόνηση και ήταν κάτι πρωτόγνωρο για μένα. Αυτό διότι ο κ. Μπακάλης ήταν ο ίδιος τερματοφύλακας και γνώριζε τις απαιτήσεις τις θέσεις, μετά ακολούθησαν ατομική προπόνηση στο Αϊδίνι με τον Κώστα Γρηγοριάδη. Έχουν αλλάξει πολλά από τότε σίγουρα στο ποδόσφαιρο και κυρίως στη σημαντική αυτή θέση. Θυμίζω ότι από το 1994 απαγορεύτηκε ο γκολκίπερ να πιάνει την μπάλα με τα χέρια από συμπαίκτη του, τώρα βλέπετε ότι το σύγχρονο ποδόσφαιρο αρχίζει να χτίζεται από πίσω, ο τερματοφύλακας είναι αυτός που δεν αποκρούει απλώς με τα πόδια αλλά πασάρει σε συμπαίκτες στοχευμένα. Θεωρώ ότι θα έπρεπε στον Αλμυρό να υπάρχει μια σχολή τερματοφυλάκων που θα εκπαιδεύονται όλοι αυτοί που ενδιαφέρονται από όλους τους συλλόγους της περιοχής. Το πρόβλημα δεν είναι ότι δεν παράγουμε τερματοφύλακες επιπέδου όπως παλιότερα, αλλά ότι υπάρχει μεγάλη έλλειψη σε όλες τις ομάδες».

Ο Κώστας Μέμμος, με θητεία σε Αγροτικό Αϊδινίου, Δήμητρα, Αίαντα κι Άθλο, δήλωσε: « Η εικόνα που έχω αποκομίσει από όλες τις ομάδες από τις οποίες πέρασα, είναι ότι οι παράγοντες δεν πιστεύουν ότι μπορεί να βελτιωθεί ένας τερματοφύλακας με ικανότητα κι εμπειρία, ενώ αυτό δεν ισχύει για τις υπόλοιπες θέσεις. Πρέπει να γίνει μια επένδυση για τη συγκεκριμένη προπόνηση που είναι πολύ εξειδικευμένη. Εάν οι παράγοντες θέλουν να βγάλουν τερματοφύλακες –κι όταν λέμε θέλουν να βγάλουν εννοούμε να παίζουν σε τοπικό επίπεδο- πρέπει στις αναπτυξιακές ηλικίες 8-12 ετών που τα παιδιά μαθαίνουν τα βασικά να κάνουν μία ατομική προπόνηση τερματοφύλακα την εβδομάδα. Κακά τα ψέματα κανένα παιδάκι δεν θέλει να είναι στην εστία. Ωστόσο η θέση είναι αυτή που …σε διαλέγει. Όπως τα παιδιά παίζουν σε όλες τις θέσεις, έτσι θα πρέπει να δοκιμάζουν στο τέρμα και να υπάρχει ένας προπονητής που θα το κάνει αυτό, θα δελεάσει μικρούς ποδοσφαιριστές να γίνουν τερματοφύλακες. Πρέπει οι παράγοντες να πιστέψουν ότι απαιτείται δουλειά από μικρή ηλικία και βεβαίως, εφόσον γίνουν αυτά στην ηλικία που προαναφέραμε και επιλεχθούν οι τερματοφύλακες, πρέπει να δοθεί η ανάλογη συνέχεια όταν από επίπεδο ακαδημίας παίξει στην πρώτη ομάδα, όπου κι εκεί είναι απαραίτητος ο προπονητής τερματοφυλάκων. Η κάθε ομάδα πρέπει να σπείρει και να αναθρέψει έναν σπόρο που θα γίνει λουλούδι και όχι να το κόψει. Είναι μια διαδικασία πολυετής που ξεκινάει από μικρή ηλικία και πρέπει να έχει διάρκεια. Ο νεαρός γκολκίπερ πρέπει να είναι τεχνικά άρτιος, να δέχεται την ατομική προπόνηση, να λειτουργεί σε συνθήκες πίεσης».

Από την πλευρά του, ο Φώτης Καραγιώργος σχολίασε: «Όταν μιλάμε για έναν τερματοφύλακα του 2021 δεν αναφερόμαστε σε κάποιον που του κάνουν απλώς σουτάκια κι αποκρούει όπως γινόταν παλιότερα. Μην γυρίσουμε σε αυτές τις εποχές, το ποδόσφαιρο αλλάζει κι εξελίσσεται συνεχώς. Ο τερματοφύλακας δεν είναι ο χαμάλης της προπόνησης, είναι το νούμερο ένα από τον οποίον ξεκινάει η ενδεκάδα, αυτός που έχει τη μεγαλύτερη ευθύνη στον αγωνιστικό χώρο. Πρέπει οι παράγοντες να δείξουν εμπιστοσύνη και να αναδείξουν γκολκίπερ. Ο Κοντογεωργάκης δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από έναν ικανό τερματοφύλακα της Α’ Τοπικής, πρέπει όμως να υπάρχει κάποιος που θα φροντίζει τη φυσική του κατάσταση και θα τον προπονεί. Είναι μια ιδιαίτερη θέση, η δυσκολότερη σε ένα σύνολο ποδοσφαιριστών, που απαιτεί ατομική προπόνηση. Οπότε θα έλεγα από την εμπειρία μου ως παίκτης αλλά και ως προπονητής τερματοφυλάκων τα προηγούμενα χρόνια ότι είναι αναγκαία η παρουσία ενός προπονητή τερματοφυλάκων όχι μόνο στις ομάδες του τοπικού αλλά και στα τμήματα υποδομής. Δεν «φυτρώνουν» οι τερματοφύλακες ξαφνικά σε μία ομάδα, επιλέγονται και δημιουργούνται με την κατάλληλη προπόνηση».