Δελτίο Θυέλλης του Γιώργου Τσιντσίνη (έκδοση 25/9/21)

Στη ΔΕΘ όλοι μας τάξανε

τον ουρανό με τ’ άστρα.

Και τώρα περιμένουμε

μία σοδειά στη …γλάστρα.

Διαβάστε το Δελτίου Θυέλλης που υπογράφει ο Γιώργος Τσιντσίνης και δημοσιεύθηκε στο “Λαό”, έκδοση Σαββάτου 25 Σεπτεμβρίου 2021.

Καλημέρα σας… Καλό φιλαράκι αποδείχτηκε ο φετινός Σεπτέμβρης, που σαν αξιοπρεπέστατος κύριος και εξηγημένος μας αποχαιρετάει σε λίγα 24ωρα. Ο καιρός κράτησε, με λίγα επιθυμητά ψιλόβροχα, περισσότερο καλοκαιρινός παρά να θυμίζει φθινόπωρο, διατηρώντας ψηλά και το τουριστικό ρεύμα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την εθνική μας οικονομία και τους πολλούς που ζουν από τα επαγγέλματα του κλάδου. Οι κρατήσεις εισιτηρίων και ξενοδοχείων ΚΑΙ για τον Οκτώβριο γεννούν πρόσθετη αισιοδοξία.

Στα της πανδημίας οι μεταλλάξεις και τα κρούσματα δεν δείχνουν την ένταση που οι επιστήμονες φοβήθηκαν μετά το τέλος των διακοπών και παρά την επιμονή των αρνητών να εμβολιαστούν και να αυγατίσουν την ανοσία η οποία όμως –μέχρι στιγμής- δύσκολα προσθέτει το ποθητό ποσοστό της επιδιωκόμενης ανοσίας του Ελληνικού πληθυσμού. Το 70% βέβαια ήδη κατακτήθηκε και δεν μπορείς να το πεις και ευκαταφρόνητο. Κι αν μηδενιζόταν αυτή η κρίσιμη μάζα από τα γερο-σάψαλα των αρνητών κυρίως, οι οποίοι κινδυνεύουν μάλιστα από βαριά μόλυνση και ίσως θάνατο, όλα θα προχωρούσαν πιο ομαλά.

Δυσάρεστη εξέλιξη στα κρούσματα η Βόρεια Ελλάδα, με τη Θεσσαλονίκη στο επίκεντρο, προφανώς λόγω της νοσοκομειακής υπεροπλίας της και των σχετικών εξοπλισμών έναντι της ευρύτερης περιοχής.

Τις φήμες για αύξηση των κρουσμάτων και στη δική μας περιοχή δεν θα τις σχολιάσω γιατί …παραδοσιακά έχω μια δημοσιογραφική «αλλεργία» στα κουτσομπολιά και στις αστήρικτες φήμες.

Αλλά και η δύσκολη εξίσωση με το άνοιγμα των σχολείων και τους κλιμακούμενους εμβολιασμούς των παιδιών μάλλον διαλύει κάποιους προκαταβολικούς και υπερβολικούς φόβους, αφού προς το παρόν σχεδόν κανένα σχολείο δεν υποχρεώθηκε να κλείσει λόγω πολλών κρουσμάτων και τα φαινόμενα είναι ήπια. Επιπρόσθετα οι νέοι στη μέση και τριτοβάθμια εκπαίδευση σπεύδουν να εμβολιαστούν για να κινούνται και να φοιτούν, να διασκεδάζουν απερίσπαστοι.

Όμως πληθαίνουν οι …τσαμπουκάδες γονέων – αρνητών στα σχολεία, οι βιαιοπραγίες κατά εκπαιδευτικών, οι μηνύσεις εναντίον τους για ….εσχάτη προδοσία και άλλα φαιδρά, μόνο και μόνο γιατί εφαρμόζουν τα μέτρα προστασίας των μαθητών τους κατά την είσοδό τους στις σχολικές τάξεις. Κι αναρωτιέται κανείς όλοι αυτοί οι ….δικαιωματιστές της μισής κουταλιάς, οι φαντασιόπληκτοι κάθε πρόσφορης δήθεν συνωμοσίας, όχι μόνο με ποιο δικαίωμα βάζουν τα δικά τους παιδιά σε κίνδυνο να νοσήσουν απροστάτευτα, αλλά και με ποιο δικαίωμα βάζουν σε καθημερινό κίνδυνο το δικό μου παιδί ή εγγόνι που προστατεύεται ανελλιπώς με μάσκα, τα απαιτούμενα τεστ κτλ.; Θα του άρεσε αυτού του κάθε αρνητή – τσαμπουκά ή της τσαμπουκαλούς συμβίας του ν’ αρχίσουμε κι εμείς (οι νομιμόφρονες) τις μηνύσεις εναντίον τους;

Ποιος και πώς θα μας σώσει τελικά από τη μειοψηφική «πανδημία» των φανατικών ανεμβολίαστων;

Να τονίσουμε τελικά όμως, ότι η πανδημία και οι μεταλλάξεις της, η περιρρέουσα ατμόσφαιρα με τους αρνητές του εμβολίου κτλ. δεν αποκλείουν δυσάρεστες εκπλήξεις για το άμεσο μέλλον, αλλά προς το παρόν τουλάχιστον κάθε ήπια μέρα που περνάει «τοκίζει» θετικά το καλύτερο αύριο. Παντού γύρω από αυτό το ακανθώδες θέμα τα πράγματα θα μπορούσαν να εξελιχθούν καλύτερα, αλλά…

«Παιδιά σηκωθείτε να βγούμε στους δρόμους»… Κι εννοώ τα «παιδιά» της δεύτερης «νεότητας», τους άνω των 60 ετών δηλαδή. Η σάλπιγγα μας καλεί για την τρίτη δόση, που θεωρείται απαραίτητη για την άμυνά μας απέναντι στον ιό. Όλοι οι εμβολιασμένοι περιμένουμε τη σειρά μας, να ειδοποιηθούμε αρμοδίως προκειμένου να περάσουμε επιτυχώς κι αυτό το υγειονομικό …ποταμάκι, που θα είναι πιο εύκολο για την περιοχή μας, αφού το Pfizer (με το οποίο οι περισσότεροι κάναμε τις δυο πρώτες δόσεις) συγκαταλέγεται στα Mrna εμβόλια που απαιτεί η τρίτη δόση. Άντε πάμε λοιπόν, με το καλό…

Όχι, μάστορα, λυπάμαι… Ρώτησα έγκυρες και έγκριτες ιατρικές πηγές και με πληροφόρησαν ότι δυστυχώς ούτε η τρίτη δόση βελτιώνει τις …ανατάσεις μας κάτω από τη μέση. Επομένως στο εξής ας βολευτούμε μόνο με τις …αναμνήσεις.

Στα όσα, με άρωμα προεκλογικό, εξήγγειλαν οι πολιτικοί αρχηγοί από το βήμα της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης, ξεχωρίζω τη σπουδαία κυβερνητική πρωτοβουλία για την αδάπανη – αφορολόγητη μεταβίβαση κληρονομιάς, από κάθε γονέα ξεχωριστά, παππούδες και γιαγιάδες, στα παιδιά τους και στα εγγόνια τους. Λίγα ή πολλά, κινητά και ακίνητα, αυτά που σόδεψαν οι γεννήτορες με κόπο, ιδρώτα και αίμα, θα περάσουν στη νέα γενιά, χωρίς πρόσθετες επιβαρύνσεις και φόρους.

Σπεύσατε – είναι μοναδική ευκαιρία… Με τη συμβουλή –αν θέλετε βέβαια- να μεταβιβάσετε μεν την κυριότητα, αλλά να κρατήσετε προσωπικά την επικαρπία μέχρι την τελευταία μέρα της ζωής σας, για να εξασφαλίσετε έτσι δια βίου την προσωπική σας ανεξάρτητη επιβίωση.

Είναι πολύ παρήγορη η διαπίστωση ότι πολλοί δείκτες της οικονομίας εμφανίζουν διαρκή θετική άνοδο. Κάποιοι μάλιστα είναι ήδη καλύτεροι συγκριτικά από το προ πανδημίας διάστημα, ακόμη και μετά την εύλογη ζημιά που υπέστη η κλειστή αγορά και η επακόλουθη μερική ανεργία. Βέβαια οι κάθε είδους πρωτοβουλίες για στήριξη των νοικοκυριών και αρκετών επιχειρήσεων (το ότι δηλαδή «βάλαμε χέρι» στα κρατικά αποθέματα και φάγαμε κάτι από τα έτοιμα) έπαιξε το δικό του ρόλο. Πάντως μπορεί να άλλαξε δραματικά η καθημερινότητα μας με τον εγκλεισμό, αλλά ούτε νηστικοί μείναμε και μάλλον ούτε φτωχότεροι γίναμε. Ίσως να συνετέλεσε ότι ξοδέψαμε και λιγότερα, ειδικότερα μέσα στο μακρύ χρονικό διάστημα που ήταν κλειστή η αγορά, η εστίαση, η διασκέδαση κτλ.

Από εδώ και πέρα να δούμε τώρα, που μας απειλεί με την ακρίβεια μια παγκόσμια διατροφική κρίση και οι μεγάλες αυξήσεις στις πρώτες ύλες πολλών προϊόντων, στις μεταφορές, στην ενέργεια… Και ειλικρινά δεν ξέρω τι λένε οι σχολαστικοί και οι σχολαστικές (εγώ ομολογώ ότι είμαι άσχετος) που περιδιαβαίνουν τους διαδρόμους των σούπερ μάρκετ και ξέρουν, συγκρίνουν τις τιμές όσων γεμίζουν το περιβόητο «καλάθι της νοικοκυράς». Αν και πόσο δηλαδή επηρέασαν οι επερχόμενες αυξήσεις ήδη και πόσο το πορτοφόλι τους. Αν δεχτώ όμως τις προβλέψεις των πολιτικών και τους ανθρώπους της αγοράς παγκοσμίως, ότι μάλλον αυτό το τσουνάμι ακρίβειας θα είναι παροδικό λόγω πανδημίας και οι αγορές θα ξαναπάρουν σύντομα πάλι στα χέρια τους τα… «ζύγια» τους, δικαιούμαι να προσδοκώ ότι περιστασιακή θα είναι και η ζημιά στις τσέπες μας,

Η «Καθημερινή» γράφει πάντως ότι «αντιμέτωπη με τις πρωτοφανείς αυξήσεις στο κόστος πρώτων υλών και υλικών συσκευασίας αλλά και τις πιέσεις των λιανεμπόρων για περισσότερες παροχές και εκπτώσεις βρίσκεται η βιομηχανία τροφίμων. Συχνά δε καλείται να προπληρώνει για τις πρώτες ύλες, ενώ η ίδια εισπράττει τις απαιτήσεις από τους πελάτες της –εν προκειμένω το λιανεμπόριο και σε κάποιες περιπτώσεις και την εστίαση– ακόμη και ύστερα από 3,5 μήνες από την παράδοση των παραγγελιών.

Απ’ όσα βλέπω πάντως το καθημερινό μας καφεδάκι δεν ακρίβυνε ακόμη ούτε τα διάφορα σνακς. Άρα είχε δίκιο ο χρησμός της …Πυθίας όταν ρωτήθηκε για το μέλλον της Ελλάδας: «Ασκός κλυδωνιζόμενος, μηδέποτε βυθιζόμενος»…

Ο μπουνταλάς ο Ερντογάν πάντως φαίνεται πως δεν ξέρει και άρα δεν έλαβε υπόψη του το χρησμό της Πυθίας για την Ελλάδα… Αλλιώς δεν εξηγείται πως κάθε λίγο και λιγάκι ανερυθρίαστα σπεύδει να «ξύνεται στη μαγκούρα του τσοπάνη», κατηγορώντας μας για όσα κατατρύχουν τη δική του χώρα. Με πρώην συμμάχους, γείτονες και φίλους, στις περισσότερες διεθνείς σχέσεις του τα έχει κάνει επιεικώς …μαντάρα. Στη γειτονιά του και στη Μεσόγειο γενικότερα το παίζει …νταβατζής με πήλινα πόδια… Σαν ποντίκι που βρυχάται δεν καταλείπει τους μεγαλοϊδεατισμούς του κα το διάτρητο δήθεν στρατηγικό του ρόλο. Στο εσωτερικό προφανώς πιστεύει ότι οι περισσότεροι Τούρκοι είναι …χαϊβάνια, ενώ πένονται και πεινούν, προσπαθώντας διαρκώς να τους ταΐζει …σανό και ψέματα. Κατά βάση βέβαια ο δικτάτορας αισθάνεται κλιμακούμενα στρυμωγμένος και τρέμει ότι μπορεί να χάσει την εξουσία του στις επερχόμενες εκλογές. Για όλα αυτά καθίσταται αυτόχρημα γελοίος και ίσως και επικίνδυνος….

Για όσους νέους και νέες ψάχνουν μια αξιόπιστη επαγγελματική αποκατάσταση: Περίπου 11,9 εκατ. νέες θέσεις εργασίας πρόκειται να δημιουργηθούν αυτή τη δεκαετία στις ΗΠΑ, σύμφωνα με εκτιμήσεις της αρμόδιας αμερικανικής υπηρεσίας στατιστικών, σημειώνοντας ρυθμό αύξησης 7,7%. Ωστόσο, ορισμένοι κλάδοι αναπτύσσονται πολύ ταχύτερα και απορροφούν πολλούς εργαζομένους, όπως αντίστοιχα υπάρχουν και χώροι που συρρικνώνονται.

Οι δουλειές που αναπτύσσονται ταχύτερα: Εννέα από τις είκοσι θέσεις εργασίας που αναπτύσσονται ταχύτερα είναι στον υγειονομικό κλάδο ή σε σχετικούς χώρους. Κορυφαίο επάγγελμα είναι οι τεχνικοί ανεμογεννητριών, καθώς αναμένεται πως θα σημειώσει τη μεγαλύτερη αύξηση σε εργαζομένους (68,2%) μέχρι το τέλος της δεκαετίας. Αμέσως μετά είναι οι νοσοκόμοι με μεταβολή 52,2%, έπειτα οι μηχανικοί εγκατάστασης φωτοβολταϊκών πάνελ με αύξηση 52,1%, οι στατιστικολόγοι με 35,4%, ενώ την πέμπτη θέση καταλαμβάνουν οι βοηθοί φυσικοθεραπευτών (35,4%). Έπειτα ακολουθούν οι αναλυτές ασφάλειας των πληροφοριών, οι βοηθοί υγειονομικής φροντίδας στο σπίτι, οι επικεφαλής υγειονομικών υπηρεσιών, οι πληροφορικάριοι και οι βοηθοί ιατρών.

Στον αντίποδα τώρα, οι δουλειές που συρρικνώνονται: Οκτώ από τις είκοσι θέσεις εργασίας που πρόκειται σχεδόν να εξαφανιστούν μέχρι το 2030 είναι σε γραφείο ή στον κλάδο της διοικητικής υποστήριξης. Μεγαλύτερο πλήγμα θα δεχθούν οι δακτυλογράφοι (-36%) με απώλειες συνολικά 16.300 εργαζομένων, έπειτα ακολουθούν όσοι ελέγχουν για παράνομη στάθμευση (-35%), οι εργαζόμενοι σε πυρηνικούς αντιδραστήρες (-32%), όσοι εργάζονται σε τηλεφωνικά κέντρα (-25,4%), οι επιδιωρθωτές ρολογιών (24,9%), οι πωλητές εφημερίδων ή από πόρτα σε πόρτα (24,1%), καθώς και μεταξύ άλλων οι τσαγκάρηδες (-21,6%).

«Το ποδήλατο είναι ο αργός θάνατος του πλανήτη», Ένας τραπεζίτης έκανε τους οικονομολόγους να σκεφτούν αυτό όταν είπε: «Ένας ποδηλάτης είναι καταστροφή για την οικονομία της χώρας: δεν αγοράζει αυτοκίνητα ή δανείζεται χρήματα για να αγοράσει. Δεν πληρώνει ασφαλιστήρια συμβόλαια. Δεν αγοράζει καύσιμα, δεν πληρώνει για να πάει το αυτοκίνητο στην αναθεώρηση και τις επισκευές που χρειάζονται. Δεν χρησιμοποιεί πληρωμένο πάρκινγκ. Δεν προκαλεί μεγάλα ατυχήματα. Δεν απαιτεί πολλαπλές λωρίδες κυκλοφορίας. Δεν γίνεται παχύσαρκος. Οι υγιείς άνθρωποι δεν είναι απαραίτητοι ή χρήσιμοι για την οικονομία. Δεν αγοράζουν φάρμακα. Δεν πηγαίνουν στα νοσοκομεία ή στους γιατρούς. Δεν προσθέτουν τίποτα στο ΑΕΠ της χώρας. Αντίθετα, κάθε νέο κατάστημα φαστφουντάδικο δημιουργεί τουλάχιστον 30 θέσεις εργασίας, στην πραγματικότητα 10 καρδιολόγους, 10 οδοντίατρους, 10 ειδικούς διατροφής και διατροφολόγους, προφανώς και οι άνθρωποι που εργάζονται στο ίδιο το κατάστημα». Επιλέξτε προσεκτικά: ένα ποδήλατο ή ένα φαστφουντάδικο; Αξίζει να το σκεφτείτε…

ΥΓ: Το περπάτημα είναι ακόμα χειρότερο αφού οι πεζοί δεν αγοράζουν καν ποδήλατο!» (Ανάρτηση από Emeric Sillo).

«Αυτή η φωτογραφία (που σήμερα αναδημοσιεύω) τραβήχτηκε σε συναυλία του Elvis Presley το 1975. Ο τραγουδιστής ανακάλυψε ότι υπήρχε ένα τυφλό κοριτσάκι στην αίθουσα, που ήταν ερωτευμένο με τα τραγούδια του και ζήτησε από τον μάνατζερ του να τη φέρει στη σκηνή. Οταν το κορίτσι ανέβηκε στην σκηνή, ο Elvis γονάτισε μπροστά της.

-Άκουσα ότι σου αρέσουν τα τραγούδια μου, μωρό μου;

-Ναι, κύριε. Τα ακούω κάθε βράδυ πριν πάω για ύπνο.

Όταν τελείωσε η συναυλία, ο Presley πλήρωσε στο κορίτσι για μία εγχείρηση που θα της επέτρεπε να αποκαταστήσει την όρασή της!!» (Από τον Βασίλη Χονδρόπουλο).

«Ένας νεαρός συναντά έναν ηλικιωμένο.

-Με θυμάστε;

-Όχι.

-Υπήρξα μαθητής σας.

-Τι κάνεις; Με τι ασχολείσαι;

-Έγινα κι εγώ καθηγητής.

-Κρίνεις ότι είσαι καλός στη δουλειά σου;

-Η αλήθεια είναι πως ναι. Εσείς με εμπνεύσατε και ήθελα να σας μοιάσω.

Περίεργος ο ηλικιωμένος κύριος ρωτά να μάθει τι του έμεινε στο μυαλό και τον ενέπνευσε σε τέτοιο βαθμό, ώστε να θέλει να γίνει κι ο ίδιος καθηγητής. Και ο νεαρός τού διηγείται την ακόλουθη ιστορία:

-Κάποια μέρα, ένας συμμαθητής και φίλος μου ήλθε στην τάξη και μού έδειξε ένα πανέμορφο καινούργιο ρολόι που είχε στην τσέπη του. Δεν άντεξα στον πειρασμό και του το έκλεψα. Σε λίγο αντιλήφθηκε ότι το ρολόι έλειπε και ενημέρωσε τον καθηγητή που μάς δίδασκε εκείνη τη στιγμή, που ήσασταν εσείς. Εσείς, λοιπόν, απευθυνθήκατε στην τάξη και είπατε:

-Το ρολόι κάποιου συμμαθητή σας εκλάπη. Όποιος το έκλεψε, παρακαλώ να το επιστρέψει αμέσως.

Ντράπηκα τόσο πολύ που δεν τόλμησα να αποκαλυφθώ. Έπειτα, εσείς κλείσατε την πόρτα, μάς είπατε όλους να σταθούμε όρθιοι και ότι θα ψάχνατε τις τσέπες όλων μας μέχρι να το βρείτε. Αλλά θέσατε και μια προϋπόθεση. Ότι έπρεπε να έχουμε όλοι μας τα μάτια μας κλειστά για να μην δούμε τον ένοχο. Έτσι και συνέβη. Όταν φτάσατε σε μένα, το βρήκατε στην τσέπη μου και το πήρατε. Όμως, συνεχίσατε το ψάξιμο στις τσέπες όλων και όταν τελειώσατε μάς είπατε «Και τώρα, μπορείτε να ανοίξετε τα μάτια σας όλοι. Το ρολόι βρέθηκε!» Δεν αναφέρατε ποτέ το όνομά μου στην τάξη και ούτε μού σχολιάσατε ποτέ το περιστατικό σε προσωπικό επίπεδο. Περίμενα να με επιπλήξετε και να μου κάνετε κατήχηση, αλλά τίποτε από αυτά δεν συνέβη. Εκείνη την ημέρα σώσατε την αξιοπρέπειά μου και μού δώσατε με τον τρόπο σας ένα ηχηρό μάθημα. Θυμηθήκατε, τώρα, το περιστατικό κύριε καθηγητά;

-Ναι, ακούγοντάς σε τα θυμήθηκα όλα. Αλλά υπάρχει κάτι που δεν θυμάμαι και αυτό είσαι εσύ, γιατί κι εγώ είχα τα μάτια μου κλειστά, όταν σας έψαχνα όλους!» (Από τον ιστότοπο «Έκφραση Ψυχής»).

Άντε γεια, κυρία Μέρκελ… Σας διαβεβαιώ ότι δεν θα μας λείψετε καθόλου.