Η ατζέντα του “Λαού” – γράφει η Βιβή Τσιντσίνη έκδοση 25-9-2021

Θέλω να γίνω καφετζού
Θέλω να γίνω καφετζού σε Αλμυριώτικες καφετέριες κυρία μου, για να παραφράσουμε το απαγορευμένο τραγουδάκι, «θα ‘θελα να ΄μουν μπουφετζής, σε τούρκικους τεκέδες». Γιατί; Μα γιατί είναι ο καιρός τους. Ποιος καιρός; Ο προεκλογικός. Μα από τώρα θα μου πείτε; Ή ακόμα χειρότερα θα με παρομοιάσετε με …καμία γαλοπούλα που βιάζεται να έρθουν τα Χριστούγεννα. Από τώρα κυρίες και κύριοι. Στα πεζοδρόμια είν’ ο αγώνας ο προεκλογικός και στις καφετέριες. Οι πιο μερακλήδες κερνάνε και κανένα τσιπουράκι (οι προβατίνες αργότερα, στο μήνα πριν τις εκλογές…)
Καλά τα αστειάκια, αλλά για να …κουτσομπολέψουμε στα σοβαρά, οι επίδοξοι υποψήφιοι Δήμαρχοι, έχουν αρχίσει να σχηματίζουν ψηφοδέλτιο, έχουν αρχίσει να ενημερώνουν φίλους και γνωστούς, ή και όσους θεωρούν ικανούς να τους εντάξουν στο ψηφοδέλτιό τους. Δεν γίνεται πρώτη φορά βεβαίως-βεβαίως, καθώς ο κάθε υποψήφιος πρέπει να μετρήσει τις δυνάμεις του, αλλά και να εξασφαλίσει ένα καλό ψηφοδέλτιο. Το νου μας λοιπόν, να στηρίξουμε τους ικανούς και δυναμικούς και να μη βαυκαλίζουμε κάποιους άλλους. Οι ψεύτικες υποσχέσεις κάνουν κακό σ’ εμάς και στην πόλη μας. Όπως κακό θα είναι, να αφήσουμε ευκαιρίες για αξιοσέβαστα πρόσωπα, είτε προσβλέπουν για θέση δημάρχου, είτε προσβλέπουν σε θέση συμβούλου.

Κοινωνία Χριστού
Τυχερός ο πατέρας Ευστάθιος στον Άγιο Νικόλαο. Ας εξηγηθώ. Τα κορίτσια του Φιλοπτώχου Ταμείου του Αγίου Νικολάου Αλμυρού, καλούν όλους όσους συνδράμουν στην προσπάθεια στήριξης των οικογενειών του Φιλοπτώχου, σε Θεία Λειτουργία αφιερωμένη στους υποστηρικτές και σε μνημόσυνο των κεκοιμημένων αγαπημένων μας. Μ’ αυτό τον τρόπο θέλουν να ευχαριστήσουν τους χορηγούς, μικρούς και μεγάλους. Αυτό όμως που επιτυγχάνεται σε κάθε περίπτωση, είναι μια κοινωνία Χριστού, μια κοινωνία αλληλεγγύης κοντά στην Εκκλησία, μέσα από την Εκκλησία, που το κύριο μέρος της, ας μη ξεχνάμε ότι είναι ο Λαός και όχι ο κλήρος. Αυτή την Εκκλησία που συμμετέχει ο καθένας ενεργά από το μέρος του, είναι αυτή που πρέπει να τονώσουμε. Τυχερός λοιπόν ο πατέρας Ευστάθιος που ο Λαός της ενορίας του είναι ενεργός.
Και επειδή κατά καιρούς ακούω γκρινίτσες… Δεν σημαίνει ότι άλλες ενορίες δεν είναι ενεργές. Απλά επειδή εκεί έχω κολλητή φίλη ένα ζουζουνάκι με γυαλάκια… βιωματικά έχω την εμπειρία για τις δράσεις της και την περνώ μέσα από τα σχόλιά μου, ως υγιές παράδειγμα.
Και η Εκκλησία, όπως το Κράτος, όπως πολλά, είμαστε «οι πολλοί»… Εμείς, πρέπει να αναλαμβάνουμε δράσεις για να έχουμε αυτό που μας αξίζει, που θέλουμε. Εύχομαι κάποια στιγμή όχι μόνο να το κατανοήσουμε, αλλά να κάνουμε κάτι γι’ αυτό.

Σχολείο δεύτερης ευκαιρίας
Προ ημερών δημοσιεύσαμε αφίσα σχετικά με το βραδινό σχολείο δεύτερης ευκαιρίας στον Βόλο. Πολύ σωστά φίλη και αναγνώστριά μας σχολίασε στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης: Γιατί να μην υπήρχαν κάποια τμήματα και στον αλμυρό; Πριν χρόνια είχαν προσπαθήσει να φτιάξουν σχολείο δεύτερης ευκαιρίας αλλά κάπου χάθηκε στην γραφειοκρατία και την αδιαφορία. Όλοι οι πολίτες πρέπει να έχουν πρόσβαση στη μάθηση… ανεξαρτήτου ηλικίας. Θα μπορούσε να γίνει μια έρευνα για την πρόθεση των συμπολιτών μας, ώστε να εκτιμηθεί αν υπάρχει το απαραίτητο ενδιαφέρον, ώστε να δημιουργηθεί μια δομή στον Αλμυρό. Ίσως με σημειώματα που οι μαθητές θα δώσουν στους γονείς τους.

Ενστάσεις επί ματαίω
Ο Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου κ. Δημήτρης Τσούτσας, δημοσίευσε στο facebook ότι από τις 16/09/2021, κατόπιν εντολής του Υπουργείου Δικαιοσύνης, η είσοδος στα δικαστήρια ΟΛΗΣ της χώρας (άρα και στο Ειρηνοδικείο Αλμυρού) θα πραγματοποιείται ΜΟΝΟ με επίδειξη πιστοποιητικού εμβολιασμού, βεβαίωσης νόσησης, ράπιντ τεστ 48 ωρών ή μοριακού τεστ 72 ωρών. Στην είσοδο θα υπάρχει έλεγχος από ιδιωτική εταιρία φύλαξης…
Οι αντιδράσεις των συμπολιτών μας ήταν πολλές, αλλά και μάταιες. Κάποιοι σχολιάζουν ότι σωστά υπάρχει αυτή η διαδικασία και κάποιοι άλλοι παραπέμπουν στη φάρμα των ζώων του Όργουελ. Διευκρινίζεται δε στα σχόλια ότι αν κάποιος δικάζεται για κάτι και δεν έχει κάνει τεστ ή εμβόλιο δεν παίρνει αναβολή, αλλά δικάζεται ερήμην. Προς ενημέρωσή σας λοιπόν.

Ο …απαγορευμένος καρπός
Απαγορευμένος θα έπρεπε να γίνει ο καρπός της Αλληλεγγύης… όχι για να μη τον προσφέρουμε, αλλά να μη χρειάζεται να τον προσφέρουμε. Αλλά, μάλλον ονειρεύομαι. Έτσι, όπου λείπει το κράτος, προσπαθούν οι πολίτες αλληλέγγυοι να καλύψουν τις ανάγκες των ανθρώπων.
Είμαστε τόσο αλληλέγγυοι, που.. ερχόμαστε σε σύγχυση ποιος είναι καλύτερος σ’ αυτό ή και αρμοδιότερος. Σε κάθε περίπτωση ας κοιτάξουμε πρώτα δίπλα απ’ την πόρτα μας. Όταν εκεί καλυφθεί η ανάγκη ας βοηθήσουμε και παραέξω… Και όταν το κάνουμε κι αυτό, ας αφιερώσουμε χρόνο να δούμε ποιον αξίζει να στηρίξουμε με 5 δεκάρες και ποιον με 10 ή ποιον καθόλου.
Να ψάξουμε όμως, όχι να ακούμε κουτσομπολιά και μια ο άνεμος να μας πηγαίνει στη φωτιά και μια στον πάγο.