Το… σταρ’ της χρονιάς

γράφει η Βιβή Τσιντσίνη

Έτυχαν προσοχής τα τείχη της Άλου;
Περισσότεροι οι Βολιώτες -και γενικά οι πολίτες όμορων Δήμων- από τους Αλμυριώτες στην πρόσφατη ξενάγηση στην Αρχαία Άλο και στο ντεμπούτο εκδηλώσεων σε αυτή, με τις Ικέτιδες. Γλυκόπικρη λοιπόν η εμπειρία…

Οι αρχαιότητες στον Αλμυρό είναι πάρα πολλές και τα συνεργεία της Αρχαιολογίας θα μπορούσαν για χρόνια να απασχολούνται αποκλειστικά, στον Αλμυρό. Πολλά τα κάστρα και οι οχυρώσεις και σε εξαιρετικές τοποθεσίες, ενώ τα περισσότερα «βλέπονται» μεταξύ τους»… μας ανέφερε η αρχαιολόγος… αλλά και ότι πολλά από αυτά δεν ήταν απλώς οχυρώσεις, αλλά και οικισμοί, κάποιοι από αυτούς μεγάλοι.
Στην ερώτησή μας πως θα μπορούσαμε να επιταχύνουμε τα έργα και αν ο εθελοντισμός μπορεί να βοηθήσει, η απάντηση ήταν πως το πιο σημαντικό είναι, όταν αρχίζουν οι εργασίες να βρίσκουν τον χώρο καθαρό από τη βλάστηση.

Τι λέτε; Μπορούμε; Αφενός ο Δήμος με ανάθεση σε ιδιώτη (καθώς προσωπικό δεν υπάρχει για κάτι τέτοιο) να παραδίδει κάθε χρόνο καθαρούς τους αρχαιολογικούς χώρους, αλλά και εμείς οι πολίτες με εθελοντικά συνεργεία που θα σχηματίσουμε να βοηθήσουμε στο έργο ανάδειξης των αρχαιοτήτων;
Για τα τέτοιου είδους, χρειάζεται να προγραμματιστεί κανείς, νωρίς. Εφόσον λοιπόν η Δημοτική Αρχή έκανε την αρχή και άνοιξε την Άλο, καλό είναι τώρα που ετοιμάζει προϋπολογισμό και τεχνικό πρόγραμμα, να θυμηθεί και να εντάξει τη φροντίδα για τις ανασκαφές, τις αρχαιότητες και τα ανοικτά μουσεία.

Δεν εξηγείται…
Δεν εξηγείται κυρία μου… κάποιοι είναι γκαντέμηδες… οι κάποιοι άλλοι τυχεροί… Δεν γίνεται αλλού η γραφειοκρατία να είναι εμπόδιο και αλλού όχι… Αλλού η έλλειψη προσωπικού να είναι εμπόδιο και αλλού να βρίσκουν τρόπους να την προσπερνούν… Αλλού να υπάρχουν καλοί εργολάβοι και αλλού μόνο κακοί και έκπτωτοι… Και τελικά μήπως κάποιοι δεν σπάνε αυγά… οπότε δεν φτιάχνουν και ομελέτα; Η μήπως φταίει ο πελάτης-πολίτης, που καταπίνει τις δικαιολογίες αμάσητα, γιατί και αυτός, αυγά δεν σπάει;

Το σταρ’, σταρ της χρονιάς
Το σιτάρι, η τιμή του (και ίσως αντάμα με την κλιματική αλλαγή), θα είναι το νέο αστέρι της νέας χρονιάς… Μήπως η οικονομία, μια show biz δεν κατάντησε; Εξάλλου διαμορφώνεται ανάλογα με το πως μας τη σερβίρουν, παρά με την πραγματική της κατάσταση. Για παράδειγμα, η ανατίμηση του ψωμιού εφαρμόστηκε, πριν πουληθεί η νέα σοδειά (που όντως πουλάει σε υψηλότερες τιμές), πριν γίνει αλεύρι και κυρίως πριν το εξάγουμε, για να το ξανα-εισάγουμε και φτιάξουμε τη μαγιά για να γίνει και το ψωμάκι…
Αναρωτιέμαι αν έχουν αλλάξει τιμή και τα κόλυβα, οπότε στην κηδεία του συν (+) – γιατί θ’ αναγκαστούμε να το ξεχάσουμε οι επαγγελματίες- θα φάμε κάτι άλλο, πιο φθηνό… μια σαβουρόπιτα ας πούμε.

Τα λέει όλα ο Τσιντσίνης
Τα λέει όλα ο Τσιντσίνης κυρία μου στο στιχάκι του, στο Δελτίο Θυέλλης που αναρτήθηκε αυτή την εβδομάδα στο e-almyros.gr. Τα λέει όλα για το «σταρ΄» και για το φόβο… Τη φοβο-γλώσσα δηλαδή που καθημερινά κατακλύζει τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης.
Αντιγράφω από τίτλους ΜΜΕ: «Φόβος για αύξηση θανάτων από κορωνοϊό», «Φόβος για την κλιματική αλλαγή», «Καλπάζουν οι ανατιμήσεις», «Θα πούμε το ψωμί, ψωμάκι» κτλ.
Θυμάμαι το χαρακτήρα στους «Μήτσους» που έκανε ασκήσεις θάρρους… Πάντα κάποιος θα εκφοβίζει και πάντα κάποιος θα …κάνει το Μήτσο…
Μη το βάζετε κάτω… Κρατήστε το ηθικό σας. Να μάχεστε για την καθημερινότητά σας. Να μη σας φτάνει, το ψωμί, το νερό και το ρεύμα για να ζήσετε… Βροντοφωνάξ’τε… Άει χαθείτε φοβο-γλωσσο-λάλες και φοβο-γλωσσο-λάλοι…

Εξαιρετικό πόνημα για την «Γλώσσα, Ηθική και Ιδεολογία στα Μ.Μ.Ε.»
Προτείνω ανεπιφύλακτα στους δημοσιολογούντες, να διαβάσουν το συλλογικό τόμο «Γλώσσα, Ηθική και Ιδεολογία στα Μ.Μ.Ε.», σε συνεπιμέλεια της Αναπληρώτριας Καθηγήτριας Γλωσσολογίας και Ελληνικής Γλώσσας του Π.Τ.Ν. του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και Associate in Linguistics στο Κέντρο Ελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Harvard, Νικολέττας Τσιτσανούδη – Μαλλίδη, και του Δημήτρη Βαρδαβά, κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Πεδίο.
Ανάμεσα στις θεματικές περιοχές που εξερευνώνται βρίσκονται η γλωσσική χρήση στα Μ.Μ.Ε. και οι συνέπειες της, ο δημόσιος λόγος στη συγκυρία της πανδημίας του κωρονοϊού, καθώς και διεπιστημονικές προσεγγίσεις στα ζητήματα της ηθικής, της δεοντολογίας και της ιδεολογίας στη χρήση του λόγου στη δημόσια σφαίρα. Πρόκειται για μία συμμετοχική εργασία που συμβάλλει στον κριτικό επικοινωνιακό και μιντιακό γραμματισμό των μη ειδικών αναγνωστών, αλλά ταυτόχρονα φιλοδοξεί να προσφέρει νέα ερεθίσματα για έρευνα στους ειδικούς αναγνώστες.
Η συλλογική αυτή δουλειά αποτελείται από τα διευρυμένα πρακτικά της πρώτης δράσης του διαδικτυακού Ομίλου Αποφοίτων του Διεθνούς Θερινού Πανεπιστημίου «Ελληνική Γλώσσα, Πολιτισμός και Μ.Μ.Ε.», του Μικρού Θερινού, ενώ εμπλουτίζεται και με άλλα επίκαιρα κείμενα.

Η …μεθυστική αλήθεια
Η …μεθυστική αλήθεια για πολλούς εφήβους και νέους, είναι ότι εμβολιάζονται όχι για να πάνε σχολείο, ή γιατί η δουλειά τους το απαιτεί… αλλά γιατί θέλουν να εισέρχονται στα covid-free της εστίασης και νυχτερινής διασκέδασης… Σε προσωπικό γκάλοπ σε ηλικίες 17-25, στους 10 οι 7, απάντησαν ότι εμβολιάστηκαν για να κυκλοφορούν πιο άνετα. Αναμένουμε λοιπόν, αυτό το «πιο άνετα», που θ’ αρχίζει και που θα σταματά. Στην υγεία μας βρε παιδιά! Καλό χειμώνα!