- 2 Αυγούστου, 2021
Δελτίο Θυέλλης του Γιώργου Τσιντσίνη (έκδοση 31/7/21)
«Ζαβός» θα ‘ναι ο Αύγουστος
χωρίς παζάρι και …βιολιά.
Κουτσά, στραβά, λίγο μουγκά,
χωρίς τα σκόρδα …σκορδαλιά.
Από το προηγούμενο φύλλο είχα εύκολα προβλέψει ότι τον Αύγουστο θα παίξουμε τα …ρέστα μας. Με τον ιό και τους εμβολιασμούς πρωτίστως, την αγορά και τον τουρισμό που θα κρίνουν πολλά για την πορεία της οικονομίας μας και μετά θα μπούμε στα φθινοπωρινά βάσανα, με το άνοιγμα σχολείων και Πανεπιστημίων και τις οίδε πώς θα υποδεχτούμε (σε πιο βαθμό ετοιμότητας και ανοσίας) τον προσεχή χειμώνα.
Η περιρρέουσα ατμόσφαιρα στη χώρα μας, οι εξελίξεις, οι μετρήσεις και τα ντοκουμέντα γύρω απ’ όλα δείχνουν ότι τίποτε ακόμη δεν έχει κριθεί οριστικά και ειδικότερα η επίτευξη της συλλογικής ανοσίας που μας καίει για την υγεία μας στο άμεσο μέλλον. Και στον υπόλοιπο κόσμο συνολικά τα πράγματα βαίνουν …χειρότερα. Λένε πως λίγο πάνω από το 12% του παγκόσμιου πληθυσμού έχει εμβολιαστεί. Αν είναι έτσι, οι Έλληνες είμαστε πολύ πάνω από το μέσο όρο και ευτυχώς γιατί το δικό μας Εθνικό μας Σύστημα Υγείας δεν έχει τις πολλές αντοχές άλλων προηγμένων χωρών. Κάτι παραπάνω ξέρει η Κυβέρνηση και οι δικοί μας επιστήμονες που προσπαθούν να αποκρούσουν προκαταβολικά (και για το ενδεχόμενο μιας απρόβλεπτης «στραβής» εξέλιξης) το λεγόμενο 4ο κύμα της πανδημίας, με τις μεταλλάξεις.
Όλα δείχνουν πάντως πως όσοι και όσες έχουμε εμβολιαστεί δεν έχουμε ιδιαίτερα προβλήματα. Σχεδόν μηδενικά… Το γεγονός ότι μειώθηκαν θεαματικά οι θάνατοι και οι διασωληνώσεις –σε σχέση με τον περασμένο χειμώνα και την άνοιξη- είναι ένα απτό δείγμα καλύτερης πορείας σε σχέση με την απειλή του ιού κι ένα ισχυρό κίνητρο για να συνεχίσει ο πληθυσμός τους εμβολιασμούς. Αλλά η γενικότερη αβεβαιότητα για το άμεσο μέλλον δεν μας αφήνει σε ησυχία (ίσως ορθώς).
Το επίσης παρήγορο είναι ότι άρχισαν να εμβολιάζονται οι νεότερες ηλικίες, ακόμη και οι έφηβοι, ενώ ήδη άνοιξε η πλατφόρμα για τα παιδιά 12 έως 15 ετών. Κάτι πολύ ενθαρρυντικό, αφού γι αυτούς είναι η ζωή και το μέλλον κι όχι για τους γεροντότερους που έχουμε «φάει τα ψωμιά μας», τα περισσότερα τουλάχιστον. Η ακλόνητη αλήθεια είναι ότι πρωτίστως μας «καίει» το ζήτημα της υγείας των παιδιών και των εγγονιών μας…
Ματαιώνεται οριστικά και το φετινό παζάρι του Αλμυρού, κυρίως λόγω πανδημίας. Μάλλον πρυτάνευσε το «φύλαγε τα ρούχα σου, να ‘χεις τα μισά» από τους υπευθύνους. Καθώς οι μεταλλάξεις του ιού, παρά τους αρκετούς εμβολιασμούς επιμένουν και πολλοί παράμετροι για την υγεία μας, (ειδικά για όσους παραμένουν ανεμβολίαστοι) κινούνται οριακά έως και απειλητικά. Κάτι ανάλογο συμβαίνει και θα συνεχίσει να συμβαίνει και με τα πανηγύρια στα χωριά μας. Όλες οι παλιές «δόξες και τα μεγαλεία» περί αυτών αναστέλλονται για το άγνωστο μέλλον. Γενικότερα και εν πολλοίς ο τομέας της διασκέδασής μας απέχει ακόμη πολύ από αυτό που λέμε «κανονικότητα». Και ειδικότερα για τους νεότερους δεν μπορείς να πεις «λίγο το κακό».
Ο καλοκαιρινός τουρισμός στην Ελλάδα επιστρέφει σιγά – σιγά περίπου στις παλιές του επιτυχίες. ‘Όμως δεν μπορεί παρά να έχει και τα κουσούρια του, με τις μεταλλάξεις, τη χαλαρότητα σε κάποια μέτρα ατομικής και συλλογικής προστασίας, τα αυθαίρετα και επικίνδυνα κορονο-πάρτι κ.ο.κ. Τι άλλο να πεις; Ουδέν κακό αμιγές καλού και τούμπαλιν. Η γενικότερη εστίαση πάντως (εκτός από τα διάσημα τουριστικά θέρετρα) δείχνει να συμμορφώνεται «ως προς τας υποδείξεις», παρά τα εμπόδια με τους ανεμβολίαστους, τους μη όρθιους, την απαγόρευση των χορών κτλ. Συνολικά μπορείς να πεις ότι είναι ένα καλύτερο και πιο αποδοτικό για την οικονομία καλοκαίρι από το περσινό, αλλά και πάλι δεν εξαντλεί τα θετικά του όρια. Πάλι καλά όμως…
Η προληπτική επιφυλακή της Κυβέρνησης και των υγειονομικών Αρχών επικεντρώνεται πλέον γύρω από το «Πάσχα του καλοκαιριού», τον Δεκαπενταύγουστο, που συμπίπτει συνήθως με την κορύφωση του τουριστικού ρεύματος. Μακάρι ο Θεός να βοηθήσει να διαψευστούν οι φόβοι τους. Καλή η επιφυλακή κι ακόμη καλύτερη όταν εκ των υστέρων αποδειχτεί …αχρείαστη.
Τίποτε σοβαρό μέχρι στιγμής (και να χτυπήσουμε ξύλο δηλαδή) στην περιοχή μας, με τα δυνατά μελτέμια και τις πυρκαγιές. Τύχη; Όχι μόνο… Η ετοιμότητα και η έγκαιρη αντίδραση της δασοπυρόσβεσης, τις πολιτικής προστασίας, της τοπικής αυτοδιοίκησης και των εθελοντών πιστώνονται την καλή εικόνα, σε μια εκτεταμένη περιοχή, που δεν έχει παντού εύκολη πρόσβαση. Μακάρι να συνεχίσουμε έτσι ήπια κι ακόμη καλύτερα.
Κι ανάμεσα στις άλλες καλοκαιρινές δυσκολίες πολλοί λουόμενοι παραπονιούνται ότι έκαναν πάλι την ενοχλητική τους εποχική εμφάνιση κοντά στις ακτές μας μέδουσες, σαλούφες και τσούχτρες. Και το κολύμπι μας δεν είναι πια τόσο αθώο, αν δεν προσέχουμε γύρω μας, ειδικότερα αν το νερό δεν είναι καθαρό και διάφανο.
Βρήκα στο διαδίκτυο κάποια χρήσιμα βήματα αντιμετώπισης, ειδικότερα αν τσιμπηθεί από τσούχτρα ένα παιδί (Πρόσφατα –χωρίς να είμαι …παιδί- υπήρξα και προσωπικά θύμα μιας τέτοιας επίθεσης, κόλλησαν στο μπράτσο μου τα πλοκάμια της …κυρίας και πιστέψτε με ήταν οδυνηρό).: Πριν από οτιδήποτε άλλο, βγάλτε αμέσως το παιδί από το νερό. Επιβεβαιώστε ότι το παιδί έχει όντως τσιμπηθεί από τσούχτρα. Είναι αρκετά εύκολο καθώς θα δείτε διάχυτη ερυθρότητα στο σημείο του τσιμπήματος. Εάν τα πλοκάμια της τσούχτρας είναι ακόμη στο δέρμα του παιδιού, αφαιρέστε τα προσεκτικά – προσοχή, όχι με γυμνά χέρια. Στα ρηχά, ρίξτε άφθονο θαλασσινό νερό στο σημείο που τσιμπήθηκε το παιδί. Με αυτό τον τρόπο θα απενεργοποιήσετε τα μικροσκοπικά κεντριά που τυχόν έχουν μείνει στο δέρμα του. Προσοχή: ΜΗΝ ρίξετε γλυκό νερό, για παράδειγμα από το εμφιαλωμένο μπουκάλι σας (που ίσως είναι η πρώτη σας σκέψη), καθώς αυτό θα σπάσει όσα κεντριά έχουν απομείνει και θα απελευθερώσει ακόμη περισσότερο δηλητήριο. Εφόσον είστε σε σημείο που μπορείτε να βρείτε ξύδι, ρίξτε άφθονο ξύδι στην πληγή για περίπου 30 δευτερόλεπτα. Στη συνέχεια, πρέπει να μειώσετε τον πόνο. Ιδανική για αυτό τον σκοπό μία παγωμένη κομπρέσα. Επειδή το πιθανότερο είναι να μην υπάρχει εύκολα διαθέσιμη, αυτοσχεδιάστε. Παγάκια τυλιγμένα στην πετσέτα της θάλασσας μπορούν να βοηθήσουν. Τέλος, απλώστε στην περιοχή, αλοιφή με κορτιζόνη, ειδική για τσιμπήματα που θα πρέπει να έχετε πάντα μαζί σας στο κουτί βοηθειών για μωρά και μικρά παιδιά. Έχοντας κάνει όλα τα παραπάνω, το πιθανότερο είναι σε λίγες ώρες το τσίμπημα της τσούχτρας να είναι μία απλή, δυσάρεστη ανάμνηση των διακοπών. Ωστόσο, επισκεφθείτε άμεσα τον γιατρό στις παρακάτω περιπτώσεις: Το παιδί έχει δυσκολία στην κατάποση. Δυσκολεύεται να αναπνεύσει. Εάν το σημείο του τσιμπήματος είναι υπερβολικά πρησμένο. Εάν το τσίμπημα έγινε στο στόμα ή το μάτι. Έχει ζαλάδες ή πονοκεφάλους. Έχει μυϊκούς σπασμούς. Έχει ναυτία. Η γλώσσα ή τα χείλη του έχουν πρηστεί. Η χροιά της φωνής του είναι αλλαγμένη. Κάνει εμετό.
Επίσης ο Ιούλιος μας αποχαιρετά μετά από τρεις διαδοχικούς καύσωνες, που ωστόσο δεν μας τρόμαξαν τόσο όσο σε άλλες χώρες, ακόμη και βόρειες, που εκεί κυριολεκτικά ο καιρός τρελάθηκε. Γα την κλιματική αλλαγή που ήδη παντού απειλεί ο φόβος μας είναι μην έρθει κάποτε και η σειρά μας. Δεν ξεχνάμε ότι πρόσφατα ο «Ιανός», ειδικότερα στις αγροτικές περιοχές, μας «δάγκωσε» γερά κι ακόμη να συνέλθουμε πλήρως και να αποκαταστήσουμε όλες τις ζημιές που άφησε πίσω του.
Χαμός στο …ίσωμα με τους Ολυμπιακούς αγώνες του Τόκιο, που –ως γνωστόν- διεξάγονται χωρίς θεατές. Σύμφωνα με στοιχεία της περασμένης Τρίτης: «Περισσότερα από 150 είναι τα θετικά κρούσματα Covid-19 που σχετίζονται με τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Ανάμεσά τους και πολλοί αθλητές και αθλήτριες που, παρόλο που έφτασαν μέχρι την Ιαπωνία, θα δουν τους Αγώνες από την καραντίνα. Μόνο στην αποστολή της Ολλανδίας υπάρχουν οκτώ άνθρωποι που νόσησαν από τον νέο κορωνοϊό. Οι μισοί από τους Ολλανδούς που έχουν αρρωστήσει προέρχονται από την ομάδα του τένις. Η ομάδα της αντισφαίρισης της χώρας αποσύρθηκε από το διπλό διότι ο Ζαν Ροζέρ νόσησε και, έτσι, και ο συμπαίκτης του Βέσλεϊ Κόλχοφ μπήκε σε καραντίνα. Στις αποστολές που έχουν τους περισσότερους νοσούντες, εκτός της Ολλανδίας, συμπεριλαμβάνονται και αυτές από Ν. Αφρική, Χιλή, ΗΠΑ και Τσεχία. Και στο προσωπικό που εργάζεται για τους Ολυμπιακούς Αγώνες υπάρχουν πολλά θετικά κρούσματα. Χθες, μόνο στο τμήμα της ασφάλειας βρέθηκαν 12 άνδρες θετικοί.»
Οι πρώτες δηλώσεις του Γιάννη Αντετοκούνμπο, μόλις ανέβηκε στο θρόνο του μεγαλύτερου μπασκετμπολίστα του κόσμου: «Εκπροσωπώ τις δύο χώρες μου, την Ελλάδα και τη Νιγηρία. Ξέρω ότι είμαι role model για πολλά παιδιά. Αυτό εδώ θα πρέπει να κάνει κάθε παιδί, οποιοδήποτε στον πλανήτη, να πιστέψει στον εαυτό του. Πριν από οκτώ χρόνια, η μητέρα μου πουλούσε πράγματα στον δρόμο. Τώρα είμαι εδώ, κάθομαι στην κορυφή των κορυφών. Είμαι ευλογημένος. Νιώθω τόσο ευλογημένος που ακόμη κι αν δεν ξαναβρεθώ εδώ, θα είμαι εντάξει. Εύχομαι πως αυτό θα δώσει ελπίδα σε όλους στον κόσμο, να πιστεύουν στα όνειρά τους. Αυτό είναι για τη μητέρα μου, (στη φωτο μαζί της) δούλεψε πολύ σκληρά για να είμαι εδώ. Αυτό είναι για τον πατέρα μου, που βλέπει από ψηλά. Αυτό είναι για τη σύντροφό μου, που φροντίζει και προσέχει τον γιο μου. Αυτό είναι για τα αδέρφια μου».
Στην φωτογραφία οι στρατιώτες διαβιβαστές 2016 Ε ΕΣΣΟ, Αντετοκούνμπο Ιωάννης και Αντετοκούνμπο Αθανάσιος. Οι τύποι είχαν παίξει ήδη 3 χρόνια στο ΝΒΑ, θα μπορούσαν να τα αφήσουν όλα πίσω και να μην ξαναγυρίσουν. Βάλτε τον εαυτό σας στη θέση τους. Είστε στην κορυφή του κόσμου, επιτυχία, πλούτη, δόξα, και πρέπει να κάνετε μια επιστροφή -πρακτικά- σε άλλον πλανήτη, για να υπηρετήσετε την Πατρίδα. Εδώ ένα μεταπτυχιακό κάνει ο άλλος ή βρίσκει μια ψευτοδουλειά και δεν γυρνάει. Αυτοί γύρισαν (να ορκιστούν «πίστη εις την πατρίδα»)… (Από την ιστοσελίδα «Με αρετή και τόλμη»).
Προφανώς αγανακτισμένος ο γνωστός γελοιογράφος της «Καθημερινής» και φίλος Ανδρέας Πετρουλάκης αναρτά στο διαδίκτυο: «Το λέω σοβαρά. Τα διαφημιζόμενα προϊόντα που εμφανίζονται απρόσκλητα και ενοχλητικά τη στιγμή που προσπαθώ να στείλω ένα SMS, δηλαδή σε μια εφαρμογή που θεωρώ απολύτως προσωπική μου (και πληρώνω), όχι μόνο δεν πρόκειται ποτέ να τα αγοράσω αλλά θα τα δυσφημώ κιόλας. Πραγματικά νομίζουν ότι όταν πετάγονται σαν την …τσουτσού την ώρα που βιάζεσαι να διαβάσεις η να στείλεις ένα μήνυμα θα πείσουν κανέναν; Μόνο θυμώνουν. Το πιο ωραίο είναι που εμφανίζεται και μια άλλη διαφήμιση που λέει να πληρώσω λεφτά για να σταματήσουν οι διαφημίσεις. Δηλαδή μπουκάρουν στο χώρο σου και ζητούν λεφτά για να φύγουν.» Όντως έχει παραγίνει το κακό…
Γράφει στο διαδίκτυο ένα γνωστό μου Ελληνόπουλο που ζει και εργάζεται στις ΗΠΑ: «Οπουδήποτε κι αν ζήσω, όσες ξένες γλώσσες και να μάθω, η γλώσσα της καρδιάς μου παραμένει η ελληνική. Με λυπεί ιδιαίτερα η έλλειψη ελεύθερου χρόνου γιατί δεν μου μένει ώρα για βαθύτερη μελέτη της. Μην την αφήσετε να πεθάνει. Όσοι έχετε παιδιά, διδάξτε την σε όλη την πολυπλοκότητά της. Είναι το ωραιότερο ταξίδι που θα τα στείλετε.» Να συμπληρώσω ότι δεν υπερβάλλει καθόλου, μα καθόλου…
«Τα πράγματα ήταν πολύ δύσκολα. Ο μισθός του Εθνικού Θεάτρου είχε καταντήσει ίσα – ίσα ένα πιάτο φαί. Πού να φτάσει να θρέψεις μάνα, αδερφή και γυναίκα έγκυο; Η γυναίκα μου τελικά, έκανε αποβολή οκτώ μηνών. Είχε δίδυμα. Αρχίσαμε να πουλάμε ό,τι είχαμε. Τελειώσανε κι αυτά. Τώρα; Είχα ένα κουστούμι που το αγαπούσα πολύ. Στην οδό Αθηνάς ήταν το παζάρι των αγοραπωλησιών. Πήγα λοιπόν, κρατούσα το κουστούμι στα χέρια μου και περίμενα να έρθει ο πελάτης να το αγοράσει. Με πλησιάζει κάποιος και μου λέει:
-Κύριε Κατράκη πουλάτε το κουστούμι σας;
-Ναι, το πουλάω, του απάντησα. Για να είμαι εδώ και να το κρατάω, πάει να πει πως το πουλάω.
(Μάνος Κατράκης – Απόσπασμα από το βιβλίο: «Κατράκης. Η ζωή ενός μεγάλου καλλιτέχνη», όπως την αφηγήθηκε στον Αλέξη Κομνηνό. – Πηγή: η ιστοσελίδα «Πρόσωπα»)
Στην 4η φωτογραφία της στήλης ο Terry Fox και ο ανδριάντας του, που στήθηκε να μας τον θυμίζει. Ήταν ένας ασθενής με καρκίνο που έτρεξε 3.339 μίλια στον Καναδά σε μόλις 143 ημέρες πριν πεθάνει. Ο σκοπός του ήταν να συλλέξει δωρεές για έρευνα για τον καρκίνο. Ώς αποτέλεσμα, συγκεντρώθηκαν 25 εκατομμύρια δολάρια. (Πηγή: dinfo.gr).
Ένα 10χρονο αγόρι έρχεται σπίτι και βλέπει τη μητέρα του με δάκρυα στα μάτια καθημένη στην άκρη του κρεβατιού της. Κάθεται δίπλα της και ρωτά τι συνέβη. Η μαμά δεν είπε τίποτα, αλλά ήξερε ότι ο πατέρας του την είχε χτυπήσει κατά τη διάρκεια μιας διαφωνίας. Κατά τη διάρκεια του δείπνου, το παιδί ρώτησε τον πατέρα του:
-Μπαμπά, μπορώ να σου κάνω μια ερώτηση;
-Ναι γιε μου.
-Αν κάποιος χτυπούσε την μητέρα σου, ποια θα ήταν η αντίδρασή σου;
-Την μητέρα μου; Θα τον σκότωνα αμέσως!!!
Το παιδί χαμογέλασε λίγο και είπε
-Την επόμενη φορά που θα σηκώσεις τα χέρια σου στη μητέρα μου, ορκίζομαι ότι θα σε σκοτώσω!!!
Ο μπαμπάς αισθάνθηκε άσχημα… Σηκώθηκε και γύρισε στο δωμάτιο πολύ λυπημένος…
Ηθικό δίδαγμα: Η γυναίκα είναι σαν θησαυρός που κέρδισες σε έναν διαγωνισμό. Υπάρχουν άντρες που την αγάπησαν πριν από σένα, αλλά το θέμα είναι ότι τελικά σε επέλεξε. Συμφώνησε να μείνει μαζί σου… Τότε φέρσου της καλά, φρόντισέ την σαν να είναι Η ΔΙΚΙΑ ΣΟΥ ΜΑΝΑ!! Πάντα να θυμάσαι: Ό,τι κάνεις στη ζωή θα σου επιστραφεί. Σταματήστε την κακοποίηση…
Κι ένα επικό τρολάρισμα με «σενάριο συνωμοσίας» στο διαδίκτυο: Αν πάτε για ψώνια και θέλουν να σας θερμομετρήσουν στην είσοδο του καταστήματος μη το δεχτείτε, γιατί μ’ αυτό το πρόσχημα σας αφαιρούν τη μνήμη. Εγώ, για παράδειγμα, πήγα για γιαούρτια στο σούπερ μάρκετ, με θερμομέτρησαν τάχα και βγήκα μετά κρατώντας στα χέρια μου …ένα οικογενειακό παγωτό και τρεις σοκολάτες.
«Η τραγωδία στη ζωή, είναι πως γινόμαστε γέροι πολύ σύντομα και σοφοί πολύ αργά. Αν αγαπάς τη ζωή, μη σπαταλάς άδικα το χρόνο σου γιατί από αυτόν είναι φτιαγμένη η ζωή.» (Βενιαμίν Φραγκλίνος).
Και κάτι σοφό από τα παλιά: «Όταν το τηλέφωνο ήταν δεμένο με καλώδιο οι άνθρωποι ήταν ελεύθεροι.»
«Ο πατέρας μου με έμαθε πως μόνο μία αριστοκρατία υπάρχει. Η αριστοκρατία του πνεύματος.» (Ειρήνη Παπά, ηθοποιός).
Χωρίς την εφημερίδα μας το ερχόμενο Σάββατο λόγω των διακοπών μιας εβδομάδας… Από μιας πλευράς σκέφτομαι ότι ίσως ξεκουραστούμε λιγάκι και, από την άλλη, αναλογίζομαι πόσο πολύ θα μου λείψετε. («κακές» συνήθειες). Καλά να περνάτε και να είστε προσεκτικοί-ές, υγιείς…
Και από αύριο; Αύγουστε, μήνα και θεέ, σ’ εσένα …βασιζόμαστε Καλό μήνα…