ΔΤ της ΟΓΕ Αλμυρού για την απεργία της 10ης Ιουνίου

  Η Ομάδα Γυναικών Αλμυρού (μέλος ΟΓΕ) καλεί όλες τις γυναίκες της βιοπάλης να συμμετέχουμε μαζικά στην απεργιακή συγκέντρωση την Πέμπτη 10 Ιουνίου στις 10.30 πμ στην κεντρική πλατεία Αλμυρού.

Με το νομοσχέδιο – έκτρωμα που φέρνει η κυβέρνηση για να ψηφιστεί από τη Βουλή γίνεται και τυπικά νόμιμη η δουλειά όπου – όσο – όπως θέλει ο εργοδότης, που διαλύει τη ζωή της εργαζόμενης γυναίκας και την κάνει λάστιχο. Ο στόχος τους είναι να μας εκμεταλλεύονται περισσότερο για να αυξάνουν τα κέρδη τους οι επιχειρηματικοί όμιλοι. Το νομοσχέδιο περιέχει ρυθμίσεις που θα επιδράσουν στην ψυχική και σωματική υγεία μας, θα μας εξοντώνουν, κατακερματίζοντας την προσωπική, οικογενειακή μας ζωή, αυξάνοντας την αδυναμία μας να συνδυάσουμε μητρότητα και εργασία. Θα εξαφανίσει τον, ούτως ή άλλως, ελάχιστο ελεύθερο χρόνο μας. Συγκεκριμένα :

Ø  Θεσμοθετεί τη 10ωρη δουλειά που θα επιβάλλεται από τους εργοδότες με ατομικές συμβάσεις εργασίας

Ø  Αυξάνει τις υπερωρίες στις 150 ώρες και τις κάνει πιο φθηνές για τους εργοδότες.

Ø  Επεκτείνει τις “ευέλικτες” μορφές εργασίας, θεσμοθετώντας την τηλεργασία και δίνοντας τη δυνατότητα στους εργοδότες να ορίζουν διακεκομμένα ωράρια για τους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες στη μερική απασχόληση και πολύ μικρότερη αμοιβή για τις υπερωρίες τους.

Ø  Προβλέπει την κατάργηση της κυριακάτικης αργίας σε αρκετούς κλάδους.

Ø  Χαρίζει νέα όπλα στις επιχειρήσεις για πιο “εύκολες” και πιο “φθηνές” απολύσεις

Ø  Θέτει νέα εμπόδια στις απεργίες και στη συνδικαλιστική δράση με ηλεκτρονικές συνελεύσεις και ψηφοφορίες που διευκολύνουν τους εκβιασμούς σε βάρος των εργαζομένων και θα έχουν μεγαλύτερο αντίκτυπο στις γυναίκες που είναι σε μικρότερο ποσοστό οργανωμένες στα σωματεία τους.

Αυτές τις βάρβαρες ανατροπές η κυβέρνηση τις παρουσιάζει ως “καινοτομία” και “ατομική επιλογή”, λες και οι εργαζόμενοι μπορούν οι ίδιοι να αποφασίσουν τους όρους εργασίας ελεύθερα, απαλλαγμένοι από κάθε εργοδοτική βία, απαλλαγμένοι από κάθε οικονομικό και κοινωνικό καταναγκασμό.

ΔΕ ΘΑ ΜΑΣ ΚΛΕΙΣΟΥΝ ΤΟ ΣΤΟΜΑ ΜΕ ΤΟ ΠΡΟΣΧΗΜΑ ΤΗΣ “ΙΣΟΤΗΤΑΣ ΤΩΝ ΦΥΛΩΝ”

u    Επιδιώκουν να εδραιώσουν την εργασιακή ζούγκλα, σύμφωνα με τις οδηγίες και τις κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με το “τυράκι” της “ισότητας των φύλων”. Μας την σερβίρουν με το καμουφλάζ την καθιέρωσης της γονικής άδειας για τον πατέρα εργαζόμενο.

             Στην πραγματικότητα μοιράζουν τα βάρη και τις ευθύνες σε άνδρες και γυναίκες αντί να εξασφαλίσουν μέτρα προστασίας της μητρότητας, δωρεάν κοινωνικές υπηρεσίες για τη φροντίδα ηλικιωμένων, αρρώστων, ΑμΕΑκαι να θεσμοθετήσουν άδειες μεγαλύτερης διάρκειας για τις εργαζόμενες, αύξηση της αποζημίωσης κατά τη διάρκεια της άδειας μητρότητας.

             Στο ίδιο μοτίβο θεσμοθετείται και η γονική άδεια διάρκειας 4 μηνών η οποία θα είναι κατά το ήμισυ…. απλήρωτη !

u    Επικαλούνται το ενδιαφέρον τους για τη βία κατά των γυναικών με την κύρωση της Διεθνούς Σύμβασης (ILO 190) “για την αντιμετώπιση της βίας και της παρενόχλησης στους χώρους εργασίας” μέσω του νομοσχεδίου. Στην πραγματικότητα αυτό που τους ενδιαφέρει και το ομολογούν στη σύμβαση ξεδιάντροπα είναι το κόστος που έχει η κακοποίηση και η παρενόχληση μιας εργαζόμενης στη χαμηλότερη παραγωγικότητά της στην εργασία και στο ίματζ της επιχείρησης, δηλαδή η επίπτωση στα κέρδη τους.

ΔΕ ΘΑ ΤΟΥΣ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΝΑ ΤΣΑΚΙΖΟΥΝ ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΜΑΣ

Δε δεχόμαστε να ισοπεδωθούν εργατικές κατακτήσεις που κερδήθηκαν με σκληρούς αγώνες πριν έναν αιώνα προκειμένου να αυξηθούν τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων και να γίνουν πιο ανταγωνιστικοί.

Δεν ανεχόμαστε να είναι οι ζωές και τα δικαιώματά μας προαπαιτούμενο για να τσεπώσουν οι επιχειρηματικοί κολοσσοί τα 37 δισ. του Ταμείου Ανάκαμψης, για το οποίο πανηγυρίζουν όλα τα κόμματα που βαδίζουν στις ράγες της ΕΕ.

Σήμερα, τον 21ο αιώνα, την εποχή των απίστευτων επιστημονικών και τεχνολογικών επιτευγμάτων είναι ρεαλιστικό για όλες τις εργαζόμενες να έχουμε σταθερή εργασία και με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, με μέτρα Υγείας και Ασφάλειας στο χώρο δουλειάς, με ιδιαίτερα μέτρα προστασίας του γυναικείου οργανισμού και της μητρότητας. Σήμερα είναι ρεαλιστική η μείωση του εργάσιμου χρόνου, έτσι ώστε, όχι μόνο να αναπληρώνουμε τις ψυχικές και σωματικές μας δυνάμεις, αλλά και να έχουμε καθημερινά ελεύθερο χρόνο  για τα ενδιαφέροντα μας, για την κοινωνική μας ζωή και δράση.