Καλή Ανάσταση –κυριολεκτικά και μεταφορικά – γράφει ο Γιώργος Τσιντσίνης

Μειώνεται ο εγκλεισμός

ζωή να ξαναρχίσουμε.

Τα εμβόλια να προχωρούν

μήπως και …αναστήσουμε.

Καλή Ανάσταση –κυριολεκτικά και μεταφορικά- κυρίως σε όλους τους Έλληνες και τις Ελληνίδες, που δίνουν σκληρή μάχη (όπως όλος ο πλανήτης άλλωστε) με μια πρωτοφανή πανδημία και να προσπαθήσουν να γιορτάσουν τη Λαμπρή, όσο πιο παραδοσιακά γίνεται, μέσα σε εμπόδια, προφυλάξεις και περιορισμούς, με μια ελπίδα που δυναμώνει σιγά – σιγά, όσο προχωρούν οι εμβολιασμοί του πληθυσμού που θα φέρουν εν πολλοίς την ανοσία, όσο βελτιώνεται ο καιρός και πλησιάζει το καλοκαίρι, το οποίο θα κρίνει πολλά για την υγεία μας που ακόμη δοκιμάζεται και την οικονομία μας που προσπαθεί να κρατήσει όσα …μπόσικα της απέμειναν πια…

Είχαμε μεγάλες προσμονές από τη φετινή Πασχαλιά… Ίσως πριν απ’ όλα την περιμέναμε σαν ένα χαρούμενο διάλειμμα από τον εγκλεισμό διαρκείας, μετά από πολύμηνες στερήσεις, κλειστή αγορά, απαγορεύσεις μετακινήσεων, απώλεια επικοινωνίας, με τον οικογενειακό, συγγενικό, φιλικό και κοινωνικό μας περίγυρο κ.ο.κ. Ας μην ξεχνάμε και τις χιλιάδες οικογένειες, που έχασαν δικούς τους ανθρώπους από τον ιό και βυθίστηκαν σ’ ένα βαρύ, αιφνίδιο και σοκαριστικό πένθος. Η πανδημία σκόρπισε πόνο, φόβο, αγωνία, κατάθλιψη, κόπωση μικρών και μεγάλων, κάτω από πρωτόφαντες συνθήκες. Και για την οριστική λύτρωσή μας όλα δείχνουν πως έχουμε ακόμη δρόμο μπροστά μας και δεν πρέπει να χαλαρώσουμε. Είναι άλλο να φτάσεις στο τέλος της περιπέτειας και άλλο να είσαι προς το παρόν λίγο ή πολύ πριν το τέλος.

Από το περασμένο Σαββατοκύριακο δόθηκαν μάχες κυριολεκτικά στις εθνικές οδούς και στα λιμάνια της χώρας προκειμένου ολόκληρες οικογένειες των μεγάλων αστικών κέντρων να προσπελάσουν στην επαρχία για το περιβόητο (και απαγορευμένο) «Πάσχα στο χωριό». Χιλιάδες αστυνομικοί επιστρατεύτηκαν για να αναχαιτίσουν την εύλογη (;) απαίτηση τέτοιων εμπνευστών και να τους γυρίζουν μπρος – πίσω στη μόνιμη κατοικία τους. Και την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές μη σας μένει καμιά αμφιβολία ότι οι απόπειρες αυτές θα ενταθούν και θα πολλαπλασιαστούν μέχρι την παραμονή της μεγάλης γιορτής. Βλέπετε το έθιμο για την Ελληνική Λαμπρή είναι συχνά πιο ισχυρό από τη λογική της πανδημικής αυτοπροστασίας. Πλην όμως, άλλα κελεύουν οι επιστήμονες και οι κυβερνώντες και μάλλον δεν έχουν άδικο. Κάθε ολίσθημα από τις οδηγίες μπορεί αύριο να διαδώσει τη νόσο, μπορεί να κοστίσει κι άλλες ζωές.

Για ακόμη μία φορά ο Κυριάκος Μητσοτάκης αναφέρθηκε στο μεγάλο στοίχημα του εμβολιασμού. Ξεκινώντας την εισαγωγική του τοποθέτηση στο πρόσφατο υπουργικό συμβούλιο, τόνισε πως «η εκστρατεία “Ελευθερία” επεκτείνεται» και «από τη Μεγάλη Τρίτη μπήκαν στη μάχη και οι 30άρηδες». Ο πρωθυπουργός αναφέρθηκε και στον σχεδιασμό μέχρι τα τέλη Μαΐου, εκφράζοντας την αισιοδοξία πως μέχρι τότε θα έχουμε φτάσει τα 5 εκατ. εμβολιασμών, καθώς, όπως είπε, «πλησιάζουμε τα 3.000.000 εμβολιασμούς» και «αν τηρήσουμε το σχέδιό μας, στα τέλη Μαΐου μπορούμε να πλησιάσουμε τα 5.000.000». Πράγματι, ο στόχος είναι εφικτός.

Ο κ. Μητσοτάκης αναφέρθηκε και στον έτερο μεγάλο στόχο της κυβέρνησης, την επανεκκίνηση της οικονομίας. Σύμφωνα με τον πρωθυπουργό, πρόκειται για μια εξαιρετικά δύσκολη άσκηση της αμέσως επόμενης περιόδου, που έχει δύο διαφορετικές πτυχές: από τη μια το στοίχημα ομαλής επαναλειτουργίας της οικονομίας και από την άλλη την τήρηση των υγειονομικών μέτρων. Όπως είπε ο πρωθυπουργός, το στοίχημα μπορεί να κερδηθεί χάρη στους εμβολιασμούς και στη συμπεριφορά την πολιτών.

Κι αν θέλουμε να βλέπουμε αλλού τα τρισχειρότερα, σημειώνουμε πως συνεχίζεται με αμείωτο ρυθμό η επέλαση της πανδημίας στην Ινδία, όπου για έκτη συνεχόμενη ημέρα καταγράφηκαν πάνω από 300.000 νέα κρούσματα. Ο αριθμός υποχώρησε ελαφρώς από το παγκόσμιο ρεκόρ της Μεγάλης Δευτέρας, με τις υπηρεσίες υγείας να ανακοινώνουν 323.144 νέες μολύνσεις. Πλέον ο συνολικός αριθμός κρουσμάτων στη χώρα, από την έναρξη της πανδημίας, ανέρχεται σε 17,64 εκατομμύρια.

«Η νέα πλατφόρμα για τους εμβολιασμούς άνοιξε από το βράδυ της Μεγάλης Δευτέρας για όσους έχουν άυλη συνταγογράφηση κι ήδη όσοι πολίτες είναι από 30-39 ετών έχουν πρόσβαση στην πλατφόρμα και μάλιστα πριν συμπληρωθούν οι πρώτες 24 ώρες κλείστηκαν 60.000 ραντεβού, δηλαδή 30.000 άτομα», όπως ανέφερε ο αρμόδιος υπουργός κ. Πιερρακάκης μιλώντας στον ΑΝΤ1. Πρόσθεσε ότι τη Μεγάλη Πέμπτη έρχεται η σειρά για την ηλικιακή ομάδα των 40-44 ετών και το Μεγάλο Σάββατο για τους 45-49 ετών.

Πολλοί θα βρεθούν και θα πουν πως ετοιμαζόμαστε να γιορτάσουμε τη μεγάλη εαρινή γιορτή που έρχεται κακήν – κακώς. Είναι πιθανό να ειπωθεί ειδικότερα από τις νεότερες γενιές που δεν έζησαν στα «πέτρινα χρόνια», πολέμους, Κατοχή, πείνα και τη μεταπολεμική φτώχεια και δυστυχία, το αβέβαιο και μικρό μεροκάματο του πατέρα κι αυτό όταν υπήρχε. Τώρα που μας έκλεισε μέσα ο ιός, με αύξηση της ανεργίας (παρά τα κρατικά επιδόματα) ορισμένοι συμπεριφέρονται λες και ήρθε η συντέλεια του κόσμου, η διάλυση της χώρας κτλ. Ναι… Είναι γιατί έχουν μόνο ακούσει, αλλά δεν έχουν ζήσει, τα χειρότερα. Τα χειρότερα εκείνα που ταλανίζουν και σήμερα τις υπανάπτυκτες και φτωχές χώρες της Γης. Εκεί που ακόμη και λίγο …νερό φαντάζει σαν ανεκτίμητος θησαυρός.

Σαν σαστισμένοι ακόμη και οι ειδικοί δίνουν καθημερινά συμβουλές στα ΜΜΕ, συχνά αντιφατικές, κάποιες από τις οποίες προκαλούν ακόμη και θυμηδία. Για παράδειγμα, στο Πασχαλινό τραπέζι λένε πως επιτρέπονται μέχρι 12 άτομα, αν γίνει σε εξωτερικό χώρο και μέχρι 9 σε εσωτερικό χώρο του σπιτιού. Και δεν άργησε να διαδοθεί στο διαδίκτυο το τρολάρισμα: «Δηλαδή αν είμαστε 12 σε εξωτερικό χώρο και πιάσει μια βροχή, θα πρέπει να ρίξουμε κλήρο να φύγουν οι τρεις και να μείνουμε με 9;» (Ο ψήστης δεν μπαίνει στην κλήρωση, για να μη μείνει όλη παρέα νηστική.) Εύλογη η απορία… Και πώς θα φύγουν αυτοί οι 3, αναρωτιέμαι; Θα ρίξουν ένα …μπούτι του οβελία στην πλάτη και θ’ αρχίσουν να τρέχουν; Κι αν δεν έχει ψηθεί ακόμη ο αμνός όπως πρέπει; Θα αναγκαστούν να πίνουν τα προκαταρτικά τσιπουράκια τους και να περιμένουν μέσα στο αυτοκίνητο;

Ανήκουστες υποθέσεις… Να ψηθεί δηλαδή ο οβελίας με …ντελίβερι.

Και τα κόκκινα αυγά σε ποια απόσταση πρέπει να τα τσουγκρίζουμε μεταξύ μας; Θα βάζουμε το «μακρύ, μακρύ μας χέρι μέσα στο πανέρι», θα διαλέγουμε μια «χειροβομβίδα», θα απασφαλίζουμε κι όποιον πάρει ο …χάρος;

Υπάρχει μήπως sms που να λέει: «Εντάξει, φάγαμε…. Στείλτε μας σόδες.» Και μία σόδα λίτρου να πνίξουμε τον ..κίναιδο τον ιό.

Άλλη απορία: Το φιλί της αγάπης στην πρόωρη Ανάσταση θα δοθεί φορώντας μάσκα; Καθόλου φιλί, είπατε; Κατάλαβα… Αντί για μαγειρίτσα, …τσάγαλα με γιαούρτι.

«Ένα ακόμα απ’ τα άσχημα της καραντίνας είναι το εξής: βρήκαν βήμα και θράσος να μιλούν οι ελάχιστοι των γιατρών και των νοσηλευτών ως πανεπιστήμονες, οι εκπαιδευτικοί που δεν μπορούσαν να διδάξουν δια ζώσης μαθητές ως οι απόλυτοι καινοτόμοι, οι αργόσχολοι των σωμάτων ασφαλείας ενδύθηκαν τον μανδύα του προστάτη, οι βολεμένοι το παίζουν αμφισβητίες, οι παγανιστές εμφανίζονται ως πνευματικοί ηγέτες, οι ειδικοί ως κακομαθημένες Κασσάνδρες, οι πολιτικοί ως Πιλάτοι, οι εργοδότες ως οι λύκοι στην αναμπουμπούλα, οι μάγκες της φακής πουλάνε αλητεία με πάρτι και συνάξεις χωρίς μάσκες. Και το χειρότερο όλων, οι δημοσιογράφοι για ζώδια έγιναν κριτές και τιμωροί όλων. Και οι καλοί… σιωπηρά αγωνίζονται.» (Ανάρτηση στο διαδίκτυο από τον Νίκο Λέκκο).

Στις 14 Ιουνίου για τα Γενικά Λύκεια και στις 15 του μήνα για τα Επαγγελματικά αρχίζουν οι Πανελλαδικές εξετάσεις, όπως ανακοίνωσε το πρωί της περασμένης Πέμπτης η Νίκη Κεραμέως. Η υπουργός Παιδείας γνωστοποίησε, παράλληλα πως φέτος δεν θα πραγματοποιηθούν οι προαγωγικές και απολυτήριες εξετάσεις. Ο βαθμός ετήσιας απόδοσης κάθε μαθητή θα προκύπτει από τον μέσο όρο των βαθμών α’ και β’ τετραμήνου.

Ο Ελευθεριάδης Γ. Ελευθέριος θα έλεγα πως με το παρακάτω κείμενο βάζει «επί τον τύπο των ήλων» την πεμπτουσία του Άγιου Πάθους: «Κοίτα Τον. Κοίτα Τον καλά. Τον πρόδωσες με ένα φιλί. Τον συνέλαβες μέσα στη νύχτα. Με πυρσούς και ρόπαλα. Σαν κοινό εγκληματία. Εσύ. Εσύ που μέχρι πριν λίγο Του έστρωνες βάγια να περάσει. Τον έφτυσες. Τον χλεύασες. Τον χτύπησες. Τον μαστίγωσες. Τον μάτωσες. Τον έσυρες σαν αρνί απ’ τον λαιμό μπροστά σε δικαστάδες και επισήμους. «Τι θες να κάνουμε με Αυτόν;, ρωτήθηκες. Σταυρώστε Τον», ούρλιαξες μαζί με τη χάβρα, σαν δαιμονισμένος. «Σταυρώστε Τον», ούρλιαξες και διάλεξες τον Βαραββά. Τον είδες να ανεβαίνει Γολγοθά, με έναν Σταυρό στη πλάτη. Άκουσες το «γντουπ» απ’ τα καρφιά. Είδες να Τον τρυπάνε. Είδες να παίζουνε στα χαρτιά το ρούχο Του, είδες μια Μάνα να σκίζει δίκοπο μαχαίρι τη καρδιά Της. Μα εσύ τίποτα. Αμετανόητος. Σκληρός…

Ακόμα και όταν σε συγχωρούσε πάνω από τον Σταυρό, εσύ Τον χλεύαζες, και Του ζητούσες θαύμα. «Σώσε τον εαυτό σου», Του έλεγες. «Κατέβα από τον Σταυρό και θα πιστέψω…» Ίδε ο άνθρωπος… Μην Τον λυπάσαι. Όχι. Μην κλαις για Αυτόν. Αυτός θα Αναστηθεί. Ό,τι και αν γίνει. Όσο και αν προσπαθούν κάποιοι να το εμποδίσουν. Για σένα κλάψε. Για τα χάλια σου. Για την σκληράδα σου. Για την αμετανοησία σου. Για τον εγωισμό σου. Αυτός θα Αναστηθεί. Να είσαι σίγουρος.

Εσύ φρόντισε, να μην μείνεις νεκρός μέσα στο χώμα…» (Από ανάρτηση της Ελπίδας Τσαχιρίδου).

«Δεν μπορείς να ξεπεράσεις με ευκολία μια τέτοια εικόνα, όπως στη σημερινή φωτογραφία. Αυτή η μοναχική ηλικιωμένη, που με δυσκολία περπατά, κάνει αυτή την εποχή αυτό που στο υποσυνείδητο της είναι βαθιά ριζωμένο. Ασβεστώνει… Η Μεγάλη εβδομάδα και το Πάσχα πρέπει να βρουν το νοικοκυριό καθαρό και περιποιημένο. Λευκό σαν το χρώμα του ασβέστη, όπως πρέπει να είναι και η ψυχή μας, για να υποδεχθεί την Ανάσταση. Για όσους ακόμη, εντός και εκτός της Χώρας δεν μπορούν να αντιληφθούν τι σημαίνει Ελλάδα , η απάντηση είναι μια Ελλάδα σημαίνει πολλά. Αυτή η εικόνα είναι Ελλάδα. Η Ελλάδα της Πίστης, της Καθαρότητας, και του Λευκού.» (Από το dinfo.gr και η φωτογραφία από το Ζωή Στο Χωριό.)

Καμαρώνω τα άλικα λουλούδια που έβγαλαν ξαφνικά οι τρεις μικρές γλάστρες της καταπράσινης αλόης στη βεράντα μου. Και σκέφτηκα ότι κάπως έτσι είναι και οι Άνοιξες της ζωής μας. Περνούν και φεύγουν βιαστικά και δεν ανθίζουν για πολύ κι ούτε για όλους…

ΤΟ ΦΙΛΙ ΤΟΥ ΙΟΥΔΑ

Κύριε,

Και στο φετινό «εκούσιο Πάθος σου»

πάλι θα περισσέψουν Φαρισαίοι,

οι Αρχιερείς

κι οι Πόντιοι Πιλάτοι.

Όμως τα αργύρια, Κύριε…

Τα αργύρια δεν φτάνουν πια

για να τα μοιραστούμε όλοι.

Ακόμη είναι Μεγάλη Πέμπτη και προλαβαίνεις να κάνεις μια απλή κίνηση προσφοράς για το μοναχικό ή τον ανήμπορο της γειτονιάς σου, ή τον αντίστοιχο του συγγενικού – φιλικού περιβάλλοντος σου. Μην ξεχνάς ότι η Λαμπρή είναι η κατ’ εξοχήν μέρα της αγάπης… Έστω κι απ’ το υστέρημά σου λοιπόν θυμήσου έμπρακτα να κάνεις ένα «δώρο» όχι μόνο στον πλησίον σου, αλλά –κατά βάση- στον ίδιο σου τον …εαυτό. Αν το καλοσκεφτείς εσύ που δίνεις ίσως έχεις περισσότερη ανάγκη προσφοράς από εκείνον που με μια απλή κίνηση ευεργετείς.

Καλή Ανάσταση και χαρούμενη Λαμπρή, με υγεία για όλους και όλες…