Εγκλεισμός – ξε-εγκλεισμός λοιπόν, ένα χρόνο τώρα με το κινητό στο χέρι είμαστε… – του Γιώργου Τσιντσίνη – Δελτίο Θυέλλης

Έκδοση 3-4-2021

Διακόσια χρόνια λεύτεροι

μ’ αδούλωτη καρδιά

κι ένας ιός μας έκανε

να ζούμε στη …σκλαβιά.

Καλημέρα σας… Όχι μόνο εν μέσω των έκτακτων συνθηκών της επιδημίας, αλλά παραδοσιακά ο ερχομός του Απρίλη γεννούσε πολλές και εύλογες προσδοκίες, ίσως γιατί συνδυαζόταν με τον ερχομό του Πάσχα, που φέτος μας χωρίζει απ’ αυτό οριακά ένας μήνας.

Θα είναι όμως έτσι φέτος; Φέτος, που τα καθέκαστα με τη μάχη κατά του ιού και όλοι οι παράμετροι νόσησης είναι χειρότεροι –μέχρι στιγμής- από πέρσι; Ουδείς γνωρίζει ακόμη… Ούτε οι επιστήμονες ούτε η Κυβέρνηση, που τελικά είναι εκείνη που παίρνει τις αποφάσεις. Πόσο μακριά θα πάει ακόμη η …βαλίτσα του εγκλεισμού μας; Άγνωστο… Πόσο θα αντέξει ακόμη ο κόσμος; Γνωστό και εύκολη η απάντηση: Καθόλου.

Κι αυτό το «καθόλου» περιγράφεται ευδιάκριτα στα μήκη και στα πλάτη όλης της χώρας, όπως συμβαίνει και με τις άλλες χώρες γύρω μας. Πλην όμως οι αριθμοί των νοσούντων, των διασωληνωμένων, των νεκρών επιμένουν να καταγράφονται υψηλοί και –πέρα από το φόβο και την κατάθλιψη που διαχέεται παντού προκαλούν τεράστιες ζημιές στην οικονομία και στους επιμέρους τομείς της ζωής μας, τα της καθημερινότητας μας.

Τι θα γίνει επομένως για το Πάσχα και μέχρι το Πάσχα; Είναι ενδεικτικές οι δηλώσεις του πλέον ειδικού ίσως, την περασμένη Δευτέρα: «Δεν έδωσα ποτέ ημερομηνίες, είναι ύπουλος ο ιός», δήλωσε ο υπουργός Υγείας Βασίλης Κικίλιας, αναφερόμενος στο πότε ενδέχεται να επαναλειτουργήσουν τομείς της οικονομίας και κοινωνίας, ενώ επανέλαβε ότι τα νοσοκομεία συνεχίζουν να δέχονται πίεση. Μιλώντας στον ραδιοφωνικό σταθμό ΣΚΑΪ, τόνισε ότι στόχος είναι εντός Απριλίου να έχουν γίνει 1,5 εκατομμύριο εμβολιασμοί. Ως προς το άνοιγμα δραστηριοτήτων, σημείωσε ότι η επιτροπή εμπειρογνωμόνων θα αξιολογήσει τα δεδομένα εντός της εβδομάδας, κάνοντας τις εισηγήσεις της. (Σ.Σ,: Δεν προλαβαίνουμε να τις καταχωρήσουμε ως είδηση).

Ο υπουργός παρατήρησε ότι αντιλαμβάνεται την κόπωση των πολιτών ενώ επεσήμανε μεταξύ άλλων ότι έχει έρθει η ώρα σταδιακά να βοηθηθούν όλες οι κοινωνικές ομάδες για να επαναλειτουργήσουν. Όπως εξήγησε, θα λειτουργήσουν βοηθητικά η βελτίωση του καιρού, οι εμβολιασμοί και τα μαζικά τεστ. Ως προς τα οικιακά τεστ, ανέφερε ότι θα είναι υποχρεωτικά στην εστίαση, τις επιχειρήσεις, τα σχολεία και τα δικαστήρια.

Θα κρατήσω επίσης τη δημόσια πρόβλεψη που έκανε προ ημερών ο πρωθυπουργός… Ότι δηλαδή μέχρι το Μάιο θα έχουν εμβολιαστεί όλοι και όλες οι άνω των 60 ετών, πέραν των ειδικών ομάδων και επαγγελμάτων που ήδη εμβολιάστηκαν ανεξάρτητα από την ηλικία τους. Σ’ αυτήν την εξέλιξη η οποία αδιάπτωτα θα συνεχιστεί και στις μικρότερες ηλικίες, στηριζόμαστε για την επερχόμενη ανοσία και τη …λευτεριά. Το γεγονός ότι οι παρενέργειες από τα εμβόλια είναι μικρές έως ανύπαρκτες είναι μια ακόμη ευχάριστη διαπίστωση, που δείχνει ότι θα «ανασάνουμε» παντοειδώς, όσα τσαλιμάκια ενδεχομένως μας επιφυλάσσει ο ιός για το μέλλον.

Μετά φόβο Θεού, ας διακινδυνέψουμε κάποιες προβλέψεις για το άνοιγμα της αγοράς μέχρι το Πάσχα….. Σύμφωνα με εκτιμήσεις που καταγράφει η «Καθημερινή» (Σταύρος Παπαντωνίου): «Αυτή την στιγμή δεν είναι εύκολο να μιλήσουμε με ημερομηνίες, εάν δεν δούμε πως θα εξελιχθεί αυτή η εβδομάδα (εννοεί η περασμένη) και προς τα πού θα το πάνε οι ειδικοί, οι οποίοι υπενθυμίζεται πως έχουν και τον τελευταίο λόγο όπως φάνηκε μετά την τελευταία απόφαση όπου κόντρα στην βούληση της κυβέρνησης αποφάσισαν μη άρση των περιορισμών από δήμο σε δήμο. Αυτό που μπορούμε να πούμε είναι πως η αρχή θα γίνει από το λιανεμπόριο είτε με κανονικό άνοιγμα, είτε με click inside και έπονται τα σχολεία. Είναι βέβαιο πως εντός του Απριλίου θα ανοίξει και η εστίαση σε εξωτερικό χώρο. Τέλος, όσον αφορά τις μετακινήσεις, αναμένεται να ανοίξουν – λογικά με το λιανεμπόριο – οι διαδημοτικές μετακινήσεις, τα σχολεία, ενώ τέλος Απριλίου μαζί με την εστίαση θα ανοίξουν και οι διαπεριφερειακές ώστε να γίνει Πάσχα στο χωριό.» Άντε να δούμε…. Μην ξαναζήσουμε ….Χάσκα στο χωριό.

Αγάντα λοιπόν λίγο ακόμη και προσέχετε, φυλαχτείτε για να προστατεύσετε τους εαυτούς σας και τους γύρω σας….

Ούτε λίγο ούτε πολύ ο συνολικός αριθμός των SMS που στάλθηκαν από τους Έλληνες και τις Ελληνίδες στον αριθμό 13033 για μετακίνηση, στην ετήσια διάρκεια της πανδημίας ήταν 775 εκατομμύρια (!). Δηλαδή, σαν ο καθένας από μας να είχε κινητό και να έστειλε κατά μέσο όρο 77 μηνύματα, αν και ο υπολογισμός είναι αυθαίρετος, αφού δεν χειρίζονται όλοι αυτό το «μαραφέτι» και πολλοί είχαν προς χρήση χειρόγραφες βεβαιώσεις. Εγκλεισμός – ξε-εγκλεισμός λοιπόν, ένα χρόνο τώρα με το κινητό στο χέρι είμαστε…

Γράφει ο Νίκος Τζανάκης δημόσια στην ιστοσελίδα του: «6 Χρόνια Ιατρική, 1 Χρόνο Αγροτικό, 5 Χρόνια Ειδικότητα, 2 χρόνια εξειδίκευση, 1 χρόνο Μεταπτυχιακό, 4 Χρόνια Διδακτορικό, 15 χρόνια Καθηγητής Πανεπιστημίου, Δεκάδες Ιατρικά Συγγράμματα, Πάμπολλες επιστημονικές έρευνες. Του εξηγείς του άλλου με απλά λόγια γιατί πρέπει να φοράει μάσκα σε κλειστούς χώρους και ο άλλος σχολιάζει από κάτω….. «Μπεεεεε….»

 Αυτό προσφέρουν οι θεωρίες συνωμοσίας. Την βλακώδη αίσθηση ότι ανήκεις στους “λίγους και εκλεκτούς φωτισμένους” που γνωρίζουν την “αλήθεια που σας κρύβουν επιμελώς”. Γι αυτό και το μίσος προς τους επιστήμονες. Επειδή για να κατακτήσεις τη γνώση θέλει κόπο, πειράματα, επικοινωνία, δημοσιεύσεις σε επιστημονικά περιοδικά, συνεχή ενημέρωση και μελέτες. Ο εύκολος δρόμος είναι να δεις ένα ή πολλά βίντεο στο YouTube και ξαφνικά διά μαγείας να “ξέρεις την ΑΛΗΘΕΙΑ”..»

O –άγνωστός μου- Μάριος Λώλος περιγράφει στο διαδίκτυο την προσωπική του εμπειρία με τον κορονοϊό: «Δωμάτιο 582 κλινική Covid Ευαγγελισμός και λίγο 222 Παμμακάριστο. Κυριακή στις 14 του μήνα ανεβάζω πυρετό. Καθαρά Δευτέρα κάνω μοριακό τεστ και είναι θετικό. Να πάρω τηλέφωνο τους φίλους να το πω να κάνουν και αυτοί τεστ. Να πάρω τηλέφωνο τον γιατρό να δω τι θα κάνω. Συνταγές με φάρμακα. Το βράδυ να βλέπω εφιάλτες. Τρίτη ο φίλος ο Δημήτρης γιατρός εντατικής σε Covid στον Ευαγγελισμό μου, λέει έλα να κάνεις εξετάσεις μια ακτινογραφία ρε παιδί μου, να σε δουν γενικά. Από τα επείγοντα μέχρι το ειδικό χώρο για Covid για ακτινογραφίες είναι ένας τεράστιος διάδρομος που μπροστά πήγαινε ο άνθρωπος της ασφάλειας φωνάζοντας «στην άκρη» και πίσω η νοσοκόμα. Παρέλαση κανονική

Τελικά κάνω εισαγωγή. Χαλαρός εγώ, οκ λέω μια χαρά θα είσαι. Τέταρτη τα οξυγόνα μου πήγανε στα τάρταρα. Ο Αλέξανδρος μαζί με την Ήβη, γιατροί, προσπαθούν να με ακροαστούν αλλά έλα που δεν μπορώ να πάρω ανάσα. Βλέπω τον Αλέξανδρο να μου έχει το οξύμετρο στο χέρι και να κόβει βόλτες ξεφυσώντας. Νομίζω ότι παίζω σε ταινία. Και αυτοί οι δυο μαγικοί γιατροί, στο και πέντε βρίσκουν το τούρμπο μηχάνημα οξυγόνου “High Flow Oxygen” που μου γεμίζει οξυγόνο τα πνευμόνια και πάει στο 96 με 97. Με συνδέουν και με μόνιτορ να βλέπουν συνέχεια πως πάει. Η αγωνία του μόνιτορ. Να πετάγεσαι την νύχτα και να το κοιτάς . Οι λέξεις έχουν σημασία. Όταν έρχονταν στο θάλαμο οι γιατροί και οι νοσηλευτές λένε θα «μπούμε» όχι θα περάσουμε. Μου θύμισε τα επεισόδια στα Εξάρχεια που λέμε μεταξύ μας πρέπει να “μπούμε” στην πλατεία τώρα. Ένα βράδυ αργά διασωληνώνουν τον απέναντι παππού . Χαμός νοσοκόμοι ειδικοί γιατροί. Οι γιατροί να αναρωτιούνται αν κάνουν το σωστό. Να κοιτάς και να σκέφτεσαι “όχι ρε τα δικά μου τα πνευμόνια θα κρατήσουν”. Την επόμενη μέρα είναι ένας γιατρός πάνω στον παππού και προσπαθεί κάτι να κάνει και όταν τα καταφέρνει πανηγυρίζει με στυλ όπως εγώ πανηγυρίζω όταν η ΑΕΚ βάζει το τόπι στο πλεχτό. Τα οξυγόνα μου όλο και καλυτερεύουν. Με βγάλανε από το τούρμπο μηχάνημα και είμαι με μάσκα οξυγόνου. Έρχεται ένας γιατρός να πάρει το μηχάνημα. Τον ρωτάω αν το χρειαστώ θα το βρούμε πάλι και κουνάει τους ώμους με απόγνωση. Μετά από κάποιες μέρες μου λένε είσαι καλά θα πας Παμμακάριστο γιατί εδώ χρειαζόμαστε τα κρεβάτια. Βγαίνοντας στο διάδρομο για να φύγω οι νοσοκόμες χειροκροτούσαν. Τι κρίμα να μην μπορείς να κάνεις αγκαλιές. Ευχαριστώ από καρδίας τον Αλέξανδρο, την Ήβη, τον Δημήτρη, όλο το νοσηλευτικό προσωπικό τις νοσοκόμες, τις καθαρίστριες, τις τραπεζοκόμες, όλους! Ευχαριστώ και τους νοσηλευτές στην Παμμακάριστο που με κοίταξαν με ανθρωπιά.

Ευχαριστώ τους φίλους και τις φίλες μου, τους συναδέλφους μου για την στήριξη έστω και από μακριά. Βιντεοκλήση από Μαξίμου περιμένοντας το Κάρολο με χιονόνερο. Μόνο αυτοί οι αλητάμπουρες κάνουν τέτοια. Με τον Δημήτρη , τον Θάνο, τον Λέκα, τον Παυλάρα τον ναυτικό τις ρακές μας θα τις πιούμε και το τραπέζι θα το πούμε 582.

 Μετά από αυτό που πέρασα για μένα είναι ξεκάθαρο πλέον Το Δημόσιο νοσοκομείο είναι αυτό που μας σώζει τελικά. Αυτό το γα@@δι κυκλοφορεί δίπλα μας. Προσέχετε τον εαυτό σας όσο μπορείτε και να λέτε στους ανθρώπους σας ότι τους αγαπάτε! Φτου ξελευτερία.» Χρειάζεται κάτι να σχολιάσω;

Δείτε τη φωτογραφία από τον εορτασμό των 200 ετών από την Επανάσταση του 1821, σημαδιακή όπως και το κείμενο που ακολουθεί (από ανάρτηση του Ελευθέριου Λυριωτάκη), που είχε εκατοντάδες κοινοποιήσεις στο facebook:

«Συγκλονιστικό! Οι άνδρες της Αστυνομίας αποδίδουν στρατιωτικό χαιρετισμό στη Προεδρικής Φρουράς που αυτή με τη σειρά της ανταποδίδει. Την ώρα αυτή λοιπόν και ενώ οι Εύζωνες διέρχονται μπροστά από τους αστυνομικούς, ο επικεφαλής αστυνομικός μαζί με τους συναδέλφους του αποδίδουν στρατιωτικό χαιρετισμό προς αυτούς, ενώ και ο επικεφαλής των Ευζώνων χαιρετά στρατιωτικώς φέροντας το δεξιό του χέρι, πάνω στο κοντάκι του τυφεκίου του Μ1 Garand, όπως προβλέπεται από τον Στρατιωτικό Κανονισμό!

Σπουδαία ενέργεια, που πρωτίστως και πάνω από όλα δείχνει ΗΘΟΣ, τόσο σε καθαρώς ατομικό επίπεδο για τους συγκεκριμένους Ευζώνους και Αστυνομικούς, όσο και ΕΠΙΠΕΔΟ και ΠΝΕΥΜΑ Μονάδος, για τους ευσταλείς Ευζώνους της Προεδρικής Φρουράς, οι οποίοι γνωρίζουν επακριβώς ΠΟΙΟΙ είναι και τι ακριβώς αντιπροσωπεύει η συγκεκριμένη στολή που φέρουν και τιμούν για όλους εμάς τους Έλληνες.»

Όπως το τραγούδησε και ο Διονύσης Σαββόπουλος «η Ελλάδα που αντιστέκεται, η Ελλάδα που επιμένει κι όποιος δεν καταλαβαίνει, δεν ξέρει πού πατά και πού πηγαίνει….»

Μόνο ανήμερα της Εθνικής επετείου της 25^ης Μαρτίου καταγράφηκαν 52 θάνατοι στην Ελλάδα από τον κορονοϊό. Υποθέτω ότι τόσους νεκρούς δεν θα είχαμε ούτε στα …Δερβενάκια, πριν 200 χρόνια.

Σκαλίζοντας το αρχείο μου βρήκα μια παλιά διδακτική ιστορία του 2014, την εποχή των μνημονίων δηλαδή και θεωρώ ότι παραμένει επίκαιρη για να την αναδημοσιεύσω:

Ο γέρος κοίταξε τη λίμνη και χάιδεψε τα σγουρά μαλλιά της εγγονής του.

-Θα σου πω εγώ τι είναι οι ξένοι επενδυτές πού τσαμπουνά ο πατέρας σου, γιατί αυτό του έμαθαν στην τράπεζα τόσα χρόνια τώρα βέβαια…

Πήρε ανάσα.

-Αυτή η λίμνη έχει πολλά ψάρια, αυτά με μεγάλωσαν και σπούδασαν και αυτόν. Αυτά άνοιξαν και την όρεξη των «ξένων επενδυτών». Ήρθαν λοιπόν και μας είπαν «δεν χρειάζεται να κουράζεστε ψαρεύοντάς τα, χαλάστε τις βάρκες σας, εμείς είμαστε εδώ». Πολλοί τους εμπιστεύθηκαν. Οι ξένοι έφεραν μαούνες πού με μια βόλτα, μάζευαν όσα ψάρια μαζεύαμε εμείς σε ένα μήνα. Έβγαζαν τα ψάρια στην αγορά, και έστελναν και στις χώρες τους. Σε εμάς έδωσαν δάνεια για να αγοράζουμε τα ψάρια που δεν ψαρεύαμε πιά.

Ξεροκατάπιε.

-Έλα σου όμως που τα ψάρια με τόσο κυνηγητό τέλειωσαν. Οι ξένοι τα μάζεψαν και έφυγαν. Μας έμειναν οι σπασμένες βάρκες και τα δάνεια. Καί οι ξένοι θέλουν πίσω τα δανεικά. Λένε, αν δεν τα έχετε, δεν πειράζει. Έχετε σπίτια και χωράφια.

Βούρκωσε.

-Έχουμε και εγγόνια όμως…

«Το πρώτο σου χρέος, εκτελώντας τη θητεία σου στη ράτσα, είναι να νιώσεις μέσα σου όλους τους προγόνους. Το δεύτερο να φωτίσεις την ορμή τους και να συνεχίσεις το έργο τους. Το τρίτο σου χρέος, να παραδώσεις στο γιο σου τη μεγάλη εντολή να σε ξεπεράσει.» (Νίκος Καζαντζάκης).

Για όσους δεν έχουν μάθει ακόμη τη κουτοπονηριά των Τούρκων –εδώ και αιώνες- θα ήταν κάτι σαν κεραυνός εν αιθρία: Είναι η πρώτη φορά που ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στέλνει μήνυμα για την 25η Μαρτίου. Το έκανε φέτος, με αφορμή τα 200 χρόνια από την ελληνική επανάσταση, απευθυνόμενος τόσο στην Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Κατερίνα Σακελλαροπούλου όσο και στον ελληνικό λαό. «Εκφράζω τις καλύτερες ευχές μου για την ευημερία και την ευτυχία της Εξοχότητάς σας και του Ελληνικού λαού και εύχομαι οι σχέσεις μεταξύ των δυο χωρών μας να αναπτυχθούν σε κάθε τομέα μέσω του διαλόγου και της συνεργασίας», έγραφε χαρακτηριστικά η επιστολή του Τούρκου …μπαγάσα.

Συγκλονίζει ο διάσημος αρχαιολόγος Μανώλης Ανδρόνικος, που έφυγε από τη ζωή τέλος Μαρτίου του 1992, όταν σε απόσπασμα από το βιβλίο του: «Το χρονικό της Βεργίνας» περιγράφει τη μέρα τη συγκλονιστικής αποκάλυψης από τον τάφο του Φιλίππου, ως εξής: «Πήρα το τσαπάκι της ανασκαφής, έσκυψα στο λάκκο κι άρχισα να σκάβω με πείσμα και αγωνία το χώμα. Συνέχισα το σκάψιμο και σε λίγο ήμουν βέβαιος. Είχα βρει τον πρώτο ασύλητο μακεδονικό τάφο. Ήμουν ευτυχισμένος βαθιά. Μέσα στη σαρκοφάγο υπήρχε μια ολόχρυση λάρνακα. Επάνω στο κάλυμμά της ένα επιβλητικό ανάγλυφο αστέρι με 16 ακτίνες και στο κέντρο του ένας ρόδακας. Με πολλή προσοχή και περισσότερη συγκίνηση, ανασήκωσα το κάλυμμα με το αστέρι πιάνοντάς το από τις δύο γωνίες της μπροστινής πλευράς. Όλοι μας περιμέναμε να δούμε μέσα σε αυτήν, τα καμένα οστά του νεκρού. Όμως αυτό που αντικρίσαμε στο άνοιγμά της, μας έκοψε για μια ακόμα φορά την ανάσα, θάμπωσε τα μάτια μας και μας πλημμύρισε με δέος. Μέσα στη λάρνακα υπήρχαν τα καμένα οστά, αλλά το πιο απροσδόκητο θέαμα το έδινε ένα ολόχρυσο στεφάνι από φύλλα και καρπούς βελανιδιάς, που ήταν διπλωμένο και τοποθετημένο πάνω στα οστά. Ποτέ δεν είχα φανταστεί τέτοια ασύλληπτη εικόνα. Μπορώ να φέρω στη συνείδησή μου ολοκάθαρα, την αντίδραση που δοκίμασα καθώς έλεγα μέσα μου: ”Αν η υποψία που έχεις πως ο τάφος ανήκει στο Φίλιππο είναι αληθινή, και η χρυσή λάρνακα ερχόταν να ενισχύσει την ορθότητα αυτής της υποψίας κράτησες στα χέρια σου τη λάρνακα με τα οστά του.” Είναι απίστευτη και φοβερή μια τέτοια σκέψη, που μοιάζει εντελώς εξωπραγματική. Δεν έχω δοκιμάσει στη ζωή μου τέτοια αναστάτωση, ούτε και θα δοκιμάσω ποτέ άλλοτε.»

Στη σημερινή φωτογραφία ο σερ Ουίνστον Τσώρτσιλ, ο πρωθυπουργός της Μ. Βρετανίας κατά το Β’ Παγκόσμιο πόλεμο, με τη γυναίκα του Κλημεντίνη. Μια μέρα, καθώς περπατούσαν στο δρόμο, συνέβη το φημισμένο επεισόδιο: η Κλημεντίνη έπιασε κουβέντα με έναν οδοκαθαριστή. «Τι στο καλό έλεγες με αυτόν τόση ώρα;» τη ρώτησε ο σερ Ουίνστον. «Ω, πολλά χρόνια πριν ήταν τρελά ερωτευμένος μαζί μου», αποκρίθηκε εκείνη. Ο Τσώρτσιλ χαμογέλασε ειρωνικά. «Είδες, καλή μου; Θα μπορούσες σήμερα να είσαι η σύζυγος ενός οδοκαθαριστή». «Ω, όχι, καλέ μου», απάντησε εκείνη, ξεστομίζοντας την ατάκα του ενός εκατομμυρίου: «Αν τον είχα παντρευτεί, αυτός θα ήταν πρωθυπουργός σήμερα.» (Η σχετική ανάρτηση από τον Γιάννη Ξυνό).

Από τις σπάνιες περιπτώσεις που –προς το παρόν- επιτρέπεται η μετακίνηση των πολιτών από το Δήμο που κατοικείς μόνιμα σε άλλο Δήμο, είναι η προτιθέμενη περιποίηση σου στα …κομμωτήρια. Να τραβάς τα μαλλιά σου, δηλαδή.

Αν δεν ήταν εκείνος ο ζημιάρης ο παλιο-Ιανός, θα λέγαμε ότι βγάλαμε ζάχαρη και το φετινό χειμώνα…. Ή όχι;

Ασκήσεις Ελληνικής γλώσσας: Μάθετε να ξεχωρίζετε τη γύρη απ’ την …ομήγυρη, το φλερτ απ’ το …φλιτ, τους θρησκευόμενους απ’ τους θρησκόληπτους και την ανοσία απ’ την …ανοησία.

Κάποιοι ψυχίατροι ενημερώνουν ότι σε καταστάσεις εγκλεισμού (όπως αυτή που διανύουμε τώρα) είναι απόλυτα φυσιολογικό να αρχίσουμε να μιλάμε με τα κατοικίδια ζώα μας ή με τα φυτά μας. Απευθυνθείτε άμεσα για ιατρική βοήθεια μόνο στην περίπτωση που αρχίσουν να σας …απαντάνε.

«Υπάρχει μια αραβική παροιμία που λέει πως ο καρπός της ειρήνης

κρέμεται από το δέντρο της σιωπής.» (Άρθουρ Σοπενχάουερ).

«Έχω καταλάβει ότι καταλαβαίνοντας, δεν περνάς καλά.»

Καλύτερα μιας ώρας

ελεύθερες στιγμές,

παρά για την υγεία

με μάσκες κι …SMS.