Κεραμιδοκοραλοβυσσινοκόκκινη ζώνη και ο κύριος ΜΕΘ ημών – γράφει η Βιβή Τσιντσίνη

έκδοση 26-2-2021

Ο Κύριος ΜΕΘ ημών

Μουδιασμένοι οι επαγγελματίες των κλειστών επιχειρήσεων κοιτούν με αγωνία τον αριθμό των νοσηλευομένων στις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ), αλλά και στον υδράργυρο, καθώς έχουμε συνδυάσει την άνοδο της θερμοκρασίας, με την χαλάρωση των μέτρων. Έχει αποδειχθεί πως η «αντοχή» του συστήματος Υγείας, ο αριθμός των ελεύθερων κλινών ΜΕΘ, είναι οι βαρύτεροι παράγοντες για την κυβέρνηση για να κρίνει την πορεία της πανδημίας και τελικά τα lockdown. Ας ευχηθούμε όλοι λοιπόν, ο κύριος ΜΕΘ ημών… και οι ΜΕΘ μακριά από ‘μας.

Βαθύ κόκκινο

Δεν γίνεται να μην παρατηρήσεις κυρία μου τον στόμφο με τον οποίο ο Χαρδαλιάς τις Παρασκευές τονίζει το «βαθύ» κόκκινο, κάνοντας μια απαραίτητη παύση στο “βαθύ”, για να «χωνεύσουμε» τη συνταρακτική ανακοίνωση. Μάλλον δεν χαμπαριάζαμε από άλλα χρώματα και έτσι επιστράτευσαν το κόκκινο και το βαθύ κόκκινο… και μας θυμίζει την εκπομπή της Μοιραράκη για την πώληση χαλιών. Να δω Χαρδαλιά να λέει… «ο Βόλος μπαίνει στην κεραμιδοκοραλοβυσσινοκόκκινη ζώνη, ενώ ο Αλμυρός παραμένει στην πανεροβερικοχρυσοκίτρινη ζώνη» και τι στον κόσμο!

Συμβούλια, Απολογισμοί και πανδημία

Απόρροια της κρίσης είναι η απορρυθμισμένη λειτουργία των Διοικητικών Συμβουλίων των Συλλόγων πανελλαδικά. Ίσως θα πρέπει να απασχολήσει τον νομοθέτη, ώστε να επιτραπούν πιο σύγχρονοι τρόποι που τα καταστατικά δεν προβλέπουν, για να μπορέσουν τα μέλη των Δ.Σ. να κάνουν τον απολογισμό τους και να προχωρήσουν και σε εκλογές. Σε κάθε περίπτωση η συνεδρίαση με τη χρήση των μέσων τηλε-διάσκεψης, είναι μια καλή λύση, καθώς όχι μόνο μπορεί να καλύψει την τυπική, αλλά και ηθική υποχρέωση του απολογισμού, αλλά και την επικοινωνία με τα μέλη που ίσως να είναι και το πιο σημαντικό για τους περισσότερους συλλόγους.

Θεωρώ ότι είναι αναγκαίο να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να κρατήσουμε τους Συλλόγους μας, αξιοποιώντας τα σύγχρονα μέσα ώστε να επιστρέψουμε στην πρότερη λειτουργία και δραστηριότητά τους όσο το δυνατόν ευκολότερα και γρηγορότερα. Και επειδή είναι σα να ακούω ορισμένους «ο Αλμυρός είναι μικρός, συναντιόμαστε Δ.Σ. και μέλη καθημερινά… δεν χρειάζονται αυτά»… Να τονίσουμε ότι είναι τελείως διαφορετικό να συζητά π.χ. ένα μέλος του Δ.Σ. με ένα μέλος του Συλλόγου και τελείως διαφορετικό ζήτημα, να καταθέτει το μέλος του Συλλόγου σε μια τηλε-διάσκεψη την ιδέα του ή τον προβληματισμό του και να γίνεται διαβούλευση. Εκτός αν κάποιοι έμειναν ήσυχοι ότι έχουν και το μαχαίρι και το καρπούζι.

Από τη μικρή επικοινωνία μου με τα μέλη των Δ.Σ. των Συλλόγων (μικρή, γιατί δεν το επιτρέπει το μερικό lockdown) στις περισσότερες περιπτώσεις, είναι ζήτημα πρωτοβουλίας και οργάνωσης ή και αναβλητικότητας, καθώς κάθε φορά νομίζουμε ότι ξεμπερδεύουμε με την πανδημία, αλλά μάλλον θα πρέπει να το ξανασκεφτούμε γιατί η πανδημία για το 2021 καλά κρατεί…

Δικό σας…

Πολλές φορές οι δύσκολες αποφάσεις που πήρα για το καλό και το δικό μου και  των άλλων, έφεραν ευτυχή αποτελέσματα -μελλοντικά- για ‘μενα και για όλους. Γιατί κάποιες καλές ειδήσεις… μόνο καλές μπορεί να είναι και δεν περνούν από εγωκεντρισμό-μετρο. Τώρα, αν κάποιοι επιλέξουν να βλέπουν μόνο τα άσχημα ή να χαίρονται με τη ζημιά των άλλων και να στεναχωριούνται με τη χαρά των άλλων… τι να πω; Δικό τους… Αυτός ο τελευταίος “δρόμος”, δεν έχει καμία σκιά να ξαποστάσεις. Στο τέλος δεν έχει κανέναν ώμο να ακουμπήσεις, ούτε χριστιανικό είναι, ούτε καλό κάρμα.