Κήρυγμα – Κυριακή Στ Λουκά του Αρχιμ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΓΙΑΝΝΙΟΥ

Κήρυγμα: Κυριακή Στ Λουκά του Αρχιμ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΓΙΑΝΝΙΟΥ, εφημερίου Ι.Ν.Κοιμήσεως της Θεοτόκου Ευξεινουπόλεως

«Και εύρον καθήμενον τον άνθρωπον αφ’ ου τα δαιμόνια εξεληλύθει, ιματισμένον και σωφρονούντα παρά τους πόδας του Ιησού»

Ένα από τα αναρίθμητα θαύματα του Θεανθρώπου, τα οποία επετέλεσε κατά την επίγεια ζωή του, είναι το θαύμα θεραπείας του δαιμονιζόμενου Γαδαρηνού. Με τον θεϊκό του λόγο εξέβαλε τη λεγεώνα των δαιμόνων από τον άνθρωπο και τον απάλλαξε από το φοβερό μαρτύριο, το οποίο μας περιγράφει ο ιερός Ευαγγελιστής. Ενδύματα δεν φορούσε, ούτε έμενε ποτέ σε σπίτι, αλλά στα μνήματα. Για πολλά χρόνια βασανιζόταν από το διάβολο. Τον έδεναν με αλυσίδες και χειροπέδες, αλλά εκείνος τα έσπαγε όλα και έφευγε κυνηγημένος από το διάβολο στα βουνά και στις ερήμους. Το μαρτύριό του έλαβε τέλος, όταν συνάντησε τον Χριστό. Τον συμπόνεσε με πατρική αγάπη και τον ελευθέρωσε από τα σατανικά δεσμά. «Ιματισμένον και σωφρονούντα παρά τους πόδας του Ιησού», γαλήνιο και ήρεμο, τον βρήκαν οι συμπατριώτες του, οι οποίοι αντί να χαρούν και να δοξάσουν τον Θεό για την ευεργεσία, τυφλωμένοι από το συμφέρον και οργισμένοι για την καταστροφή του εμπορεύματός τους, ζήτησαν να φύγει από την περιοχή τους ο Ιησούς. Μόνο ο θεραπευθείς, που ζούσε τη χαρά της ιάσεώς του, αντίθετα από ότι έπραξαν οι άλλοι, τον παρακαλούσε να μην τον εγκαταλείψει. Εκείνος έγινε ο πρώτος ευαγγελιστής του Χριστού. «Απήλθε καθ’ όλην την πόλιν κηρύσσων όσα επόιησεν αυτώ ο Ιησούς».

Πολλοί σημερινοί άνθρωποι, βασανισμένοι από διάφορες ασθένειες, θα επιθυμούσαν να είχαν την ίδια τύχη με τον πρώην δαιμονιζόμενο. Νιώθουν, ότι το βάρος της δοκιμασίας τους είναι αβάστακτο και μόνο ένα θαύμα περιμένουν για τη λύτρωση. Κι όταν μάλιστα η επιστήμη τους εγκαταλείψει, μη μπορώντας να πράξει τίποτα, τότε μοναδική τους παρηγοριά είναι το θαύμα, το οποίο νύκτα και μέρα επιζητούν. Τους βλέπουμε να καταφεύγουν στους αγίους και στα ιερά προσκυνήματα, να υποβάλλονται σε νηστείες και σωματικές ταπεινώσεις, να περιμένουν με λαχτάρα την επέμβαση του Θεού. Δεν αγωνίζονται άδικα. Την κατάλληλη ώρα, πάντα προς το συμφέρον της ψυχής, ενεργεί ο Θεός και χαρίζει το ζητούμενο. Κι εκεί όπου παρατείνει την παιδαγωγία και δεν απαντά στις αιτήσεις, χαρίζει την εσωτερική δύναμη της υπομονής και πλουτίζει τον αγωνιζόμενο πιστό με τα δώρα του Αγίου Πνεύματος, τα οποία αξίζουν πολύ περισσότερο από την θεραπεία των χοϊκών και φθαρτών μελών του εφήμερου σώματος.

Για να γίνει το θαύμα του Θεού χρειάζονται ορισμένες προϋποθέσεις. Το θαύμα δεν είναι μια μαγική επέμβαση της θείας δυνάμεως, αλλά αποτέλεσμα συνεργασίας Θεού και ανθρώπου. Είναι το σημείο της συναντήσεως της θεϊκής φιλανθρωπίας και της ανθρώπινης πίστεως. Όταν το άγιο Πνεύμα εισέλθει στον πάσχοντα και ο πιστός εισχωρήσει στη ζωή του Θεού, τότε μεταδίδονται οι θεϊκές δωρεές. Τότε ο ασθενής αποκτά υπεράνθρωπη δύναμη, η λερωμένη εικόνα καθαρίζεται, οι ψυχικές δυνάμεις ανακαινίζονται, ο άνθρωπος αποκαθιστάται στο πρωτόκτιστο κάλλος, στην κατάσταση εκείνη, όπου δεν υπάρχει φθορά και θάνατος, αλλά αδιάλειπτη επικοινωνία με τη θεία φύση.

Πρώτη προϋπόθεση για το θαύμα είναι η προσευχή. Ο ίδιος ο Κύριος είπε «πάντα όσα αν αιτήσητε εν τη προσευχή, πιστεύοντες λήψεσθε» (Ματθ. κα ́ 22). Να προσευχόμαστε με πίστη, με ταπείνωση, με απλότητα και ανεξικακία. Να ζητούμε από τον Θεό να γίνει το θέλημά Του και να παραδινόμαστε στην αγάπη Του. Είναι δυνατό ποτέ ο εύσπλαχνος Θεός να παραθεωρήσει τα αιτήματα μας; Η προσευχή, σαν ζωντανή σχέση και μόνιμη κοινωνία με τον Θεό, δεν αφορά μόνο τον νου. Αφορά όλο τον άνθρωπο. Τότε προσευχόμαστε σωστά, όταν έχουμε θεοφιλή βίο, όταν ολόκληρη η ζωή μας είναι προσευχή. Εάν δεν επέλθει κάθαρση της ψυχής, το θαύμα δεν επισκέπτεται την ύπαρξή μας. Σε ανθρώπους εμπαθείς και ακαθάρτους δεν κατέρχεται η Θεία Χάρις. Χωρίς δάκρυα μετάνοιας θαύμα δεν γίνεται. Τα δάκρυα καθαρίζουν τον όλο άνθρωπο και τον ετοιμάζουν να δεχθεί την ευεργετική παρουσία του Θεού. Αστείρευτες βρύσες είχαν γίνει τα μάτια του Ιωακείμ και της Άννας, της Χαναναίας και του Ιαείρου, και όλων εκείνων των ευλογημένων ανθρώπων που έγιναν μάρτυρες της θαυματουργικής δυνάμεως του Θεού.

Αυτονόητο είναι, ότι για να επιτελεσθεί το μυστήριο της θεανθρώπινης ζωής στον πάσχοντα, πρέπει να ζει μέσα στην Εκκλησία και να βρίσκεται σε συνεχή επαφή με τα Ιερά Μυστήρια. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός, ότι τα θαύματα επιτελούνται κυρίως μετά τη Θεία Μετάληψη. Το Σώμα και το Αίμα του Χριστού θεραπεύει την ψυχή και το σώμα, αποτρέπει κάθε ενάντιο, φωτίζει τους νοητούς οφθαλμούς, χαρίζει ψυχική ειρήνη, χαρά, υγεία και ευφροσύνη. Μέσα στο θαύμα της Θείας Ευχαριστίας η ζωή μας γίνεται ένα αδιάκοπο θαύμα. Τα πραγματικά θαύματα που έχουν σωτηριολογικές διαστάσεις μόνο μέσα στην Εκκλησία επιτελούνται. Κάθε άλλη θαυματουργική θεραπεία εκτός Εκκλησίας, γίνεται με τη μεσολάβηση των πονηρών πνευμάτων, τα οποία με το δόλωμα μιας θεραπείας κατακυριεύουν την ψυχή και οδηγούν στον όλεθρο της αιώνιας καταδίκης. Με τη μαγεία κατορθώνονται πράγματα υπερφυσικά. Αλλοίμονο όμως σε εκείνους που θα παραδώσουν την ψυχή τους στα χέρια το σατανά. Θα το μετανιώσουν και θα κλάψουν πικρά για το κατάντημα τους.

Αδελφοί μου, είναι πολύ σκληρό να λες σε έναν που υποφέρει να περιμένει. Αυτή όμως είναι η αλήθεια. Να περιμένουμε υπομονετικά την επέμβαση του Θεού Και αν αργεί, να μη χάνουμε την ελπίδα, αλλά να ετοιμαζόμαστε για τη μεγάλη στιγμή της θείας επισκέψεως. Ο Θεός θα κάνει το θαύμα Του. Αμήν.