Λαός του Αλμυρού – 1.000 φύλλα μαζί! Χιλιάδες ευχαριστώ!

Το φύλλο της εφημερίδας μας που κυκλοφόρησε το Σάββατο 3 Οκτωβρίου 2020 ήταν το 1000ό για το “Λαό του Αλμυρού”!!! Χίλια φύλλα μαζί, χιλιάδες ευχαριστώ…

Το μήνυμα του Γιώργου Τσιντσίνη:

Φτάνουμε λοιπόν -συν Θεώ- στα χίλια φύλλα κυκλοφορίας του «Λαού του Αλμυρού»… Δηλαδή; Χίλιες βδομάδες έκδοσης που ισούνται με 20 χρόνια… Περίπου το 65% της διαδρομής με τον Γιώργο Τσιντσίνη στο «τιμόνι» και το 35% με τη Βιβή κατόπιν ως άξιο συνεχιστή, με αποκλειστικά δική της επιχείρηση.

Επέτειος είναι και προσωπικά καμώνομαι πως πρέπει να ξεχάσω τις δυσκολίες στο ξεκίνημα και σ’ όλη τη διάρκεια, αλλά η Ιστορία δεν γράφεται με προσποιήσεις και η πυξίδα μας ήταν και είναι το «θαρσείν τ’ αληθή λέγειν – ου σφάλλειν ποτέ».

Σκεφτείτε ότι η συντριπτική πλειοψηφία  του αναγνωστικού μας κοινού σ’ αυτόν το φιλότιμο τόπο δικαιούται χίλια ολόσωστα κομμάτια από την τεράστια τούρτα της σημερινής επετείου, πασπαλισμένη με το «ντρέσινγκ» της απέραντης ευχαριστίας και ευγνωμοσύνης μας.

Τα πρώτα κομμάτια της τούρτας σε άξιους συνεργάτες που προσέτρεξαν με αυταπάρνηση και έβαλαν ….γερή πλάτη. Όπως κυρίως και σε ανθρώπους της τοπικής αγοράς που μας στήριξαν, κάποιοι από τους οποίους δεν έλειψαν από κοντά μας ποτέ, αυτά τα 20 χρόνια και περπάτησαν μαζί μας στην …καιόμενη βάτο.

Κάποιοι λίγοι, που κρυφομετρούσαν τα προσωπικά τους συμφέροντα, δεν θέλησαν και δεν αγάπησαν ποτέ την τοπική εφημερίδα (όπως π.χ. κάποιοι πολιτικοί και επιχειρηματικοί παράγοντες ή αντίθετοι γενικώς, για τους δικούς τους μίζερους λόγους).

Δεν πειράζει… Τους αντιμετώπισα, όπως έλεγε ο μακαρίτης ο πατέρας μου: Σαν τη χρήσιμη μαγιά των λίγων εχθρών… Σαν τη μούχλα δηλαδή, που χρειάζεται στη μαγιά για να φουσκώσει το καλό ψωμί.

Και ζυμώσαμε πολλά καρβέλια αυτά τα 20 χρόνια…. Προβάλαμε την πόλη, τα χωριά μας, απλούς πολίτες που μας χρειάστηκαν… Μπήκαμε στη μέση με εκείνα που δεν γράφηκαν ποτέ… Όπως π.χ. να διαλύσουμε οικογενειακές διαφορές και παρεξηγήσεις, αρνούμενοι σχετική δημοσίευση, αλλά εισπράττοντας μετά, ευχαριστίες των όμαιμων …διαδίκων.

Με τις καμπάνιες συμπαράστασης προς το κοινωνικό σύνολο συντελέσαμε (μέσω και του e-almyros.gr στο διαδίκτυο) να βρεθεί αίμα, αιμοπετάλια, να σωθούν μικρά παιδιά, να βρεθούν τρόφιμα για τους άπορους της οικονομικής κρίσης, «να μην πεινάσει κανείς στον Αλμυρό», να περιθάλψουμε μετανάστες, να παλέψουμε με το θηρίο των ναρκωτικών που σκοτώνει τα παιδιά μας, να δώσουμε χορηγίες για να αναδειχτούν τα «διαμάντια» του τόπου μας (π.χ. Ζηρέλια και τουριστική προβολή, πολιτιστικές εκδηλώσεις κ.ο.κ.), δώσαμε τη σφραγίδα στην κάποτε διαλυμένη Ένωση Επαγγελματοβιοτεχνών και Εμπόρων Αλμυρού για μια νέα αρχή…

Χίλια φύλλα λοιπόν… Και τώρα βάζουμε ρότα για τα 2.000 φύλλα, για τα 40 χρόνια συνολικής κυκλοφορίας, αν θέλει ο Θεός. Και θα ήταν αστήρικτη ματαιοδοξία να ελπίζω ότι πάλι εγώ θα γράψω το editorial της επόμενης επετείου στα …87 μου χρόνια πια, της 40ετίας.

Αλλά πάλι αυτά τα ξέρει μόνον ο Θεός και -πιστέψτε με- ήταν δίπλα μου και δίπλα στην οικογένειά μου και όσους αγαπώ, δίπλα στο Λαό του Αλμυρού (χωρίς εισαγωγικά) όλα τα προηγούμενα χρόνια…

Χρόνια μας πολλά λοιπόν…