Συνέχισε να μελετάς, να εκπαιδεύεις προχωρώντας μπροστά… Γιώργου Τσιντσίνη – Δελτίο θυέλλης

Έκδοση 12-9-2020

Όσο ο Σεπτέμβρης προχωρά

κι ο μούστος σιγοβράζει,

τόσο η ζωή γλυκαίνεται,

γελά κι …αναστενάζει.

Καλημέρα σας και καλή σχολική χρονιά για τα παιδιά όλων των βαθμίδων, τους εκπαιδευτικούς και τους γονείς τους από μεθαύριο… Χρόνια πολλά σε όλους μας για τη μεγάλη γιορτή του Σταυρού τη Δευτέρα…

Η ευχή μου επικεντρώνεται στην υγεία και στην ειρήνη για την Πατρίδα μας…

Για περισσότερο από 15 μέρες ο «γέρος» υπολογιστής μου κάνει τα …κορδελάκια του, με αποτέλεσμα -αφού πια …ζω καθημερινά μαζί του- να μ’ αφήνει μόνο μου και στο σκοτάδι. Λογικό είναι λοιπόν στο σημερινό φύλλο να περιορίζω περιστασιακά την ύλη (γιατί τόση πρόλαβα), αλλά ελπίζω να μη σας στερώ και την ποιότητα που συνήθως μπορώ, όσο μπορώ.

Με το άνοιγμα των σχολείων, ένα ακόμη στοίχημα κατά της πανδημίας πρέπει να κερδηθεί, ανεξάρτητα από όσα λένε και πράττουν οι …μασκομάχοι που απειλούν (ποιους άραγε; Και τους ίδιους τους εαυτούς τους υποθέτω) είτε είναι βαλτοί είτε απλώς αντιπολιτευόμενοι ή δεν θέλω να πω τίποτε χειρότερο.

Τα δικά της «κορδελάκια» συνεχίζει να κάνει και η Τουρκία, με καθημερινές προκλήσεις και φιλοπολεμικές απειλές, την ώρα που βυθίζεται οικονομικά πρωτίστως και πανταχόθεν απομονωμένη, παρά το γεγονός ότι και κάποιοι δικοί μας σύμμαχοι, με προεξάρχοντες τους Γερμανούς, ολίγον από Αμερικανούς και περισσότερο από τους Ρώσσους, να της κλείνουν πονηρά το μάτι, για τα δικά του συμφέροντα, ένας – έκαστος.

«Δύσκολο παζλ η ΑΟΖ με Αλβανία», γράφει ο Σταύρος Τζίμας στην «Κ»… «H κυβέρνηση Μητσοτάκη ανακοίνωσε ότι, μετά τις συμφωνίες με την Ιταλία και την Αίγυπτο, αποτελεί στόχο της Αθήνας η οριοθέτηση ΑΟΖ και με την Αλβανία και, όπως έγινε γνωστό, ο Νίκος Δένδιας σχεδιάζει να μεταβεί στα Τίρανα για τις σχετικές συζητήσεις. Ο πρωθυπουργός Ράμα εμφανίζεται πρόθυμος για τη διευθέτηση της εκκρεμότητας, που παραμένει στον «πάγο» από το 2009, αλλά οι πολιτικές συνθήκες στο εσωτερικό της χώρας δύσκολα θα του επιτρέψουν να προχωρήσει στην υπογραφή συμφωνίας. Πολύ περισσότερο που η Αλβανία έχει εισέλθει σε τροχιά εκλογών, οι οποίες είναι να γίνουν την ερχόμενη άνοιξη, και περιθώρια πολιτικής συνεννόησης δεν διαφαίνονται. Ήδη με την αναγγελία της ελληνικής κυβέρνησης για την επέκταση των χωρικών υδάτων στο Ιόνιο στα δώδεκα μίλια, την οποία ο Ράμα χαιρέτισε, η αλβανική αντιπολίτευση και μαζί και ο πρόεδρος της δημοκρατίας(!) «ανέβηκαν στα κεραμίδια» κατηγορώντας την κυβέρνησή τους ότι με την οριοθέτηση ΑΟΖ «πουλάει τη θάλασσά μας» στους Ελληνες. Η πολιτική οξύτητα έχει ανέβει στα ύψη και στον δημόσιο διάλογο κυριαρχούν κατάρες και χαρακτηρισμοί περί «εθνικών προδοτών», απειλές για «κρεμάλες» και «πολεμικές» ιαχές. Η ειρωνεία είναι ότι ο Ράμα, που θέλει τώρα συμφωνία με την Ελλάδα για ΑΟΖ, είχε μπλοκάρει το 2009 την υπογραφείσα τότε από τον ΥΠΕΞ και σημερινό ηγέτη της διαμαρτυρόμενης αντιπολίτευσης, Λουζλίμ Μπάσα, και την Ντόρα Μπακογιάννη, προσφεύγοντας ως αρχηγός της αντιπολίτευσης στο συνταγματικό δικαστήριο, το οποίο και την ακύρωσε. Τώρα οι ρόλοι έχουν αντιστραφεί. Ο Ράμα, από κατήγορος το 2009, «σταυρώνεται» ως «εθνικός προδότης» από εκείνους που ο ίδιος κατήγγειλε τότε ότι ξεπουλούσαν τα συμφέροντα του έθνους. Και η αλβανική κοινωνία βρίσκεται για μία ακόμη φορά στη δίνη μιας αρρωστημένης πολιτικής πόλωσης που έχει –και αυτή– στο επίκεντρό της τους «κακούς και άπληστους Ελληνες». Το έχουμε γράψει πολλές φορές: Οτιδήποτε θετικό πάει να γίνει στις ελληνοαλβανικές σχέσεις προσκρούει στο κλίμα δυσπιστίας. Ο ανθελληνισμός στην αλβανική πολιτική σκηνή τείνει να καταστεί προσοδοφόρο (φέρνει ψήφους) «εθνικό σπορ», τροφοδοτούμενος και από την τουρκική προπαγάνδα. Αλλά και στη χώρα μας η εικόνα για τους Αλβανούς, με ευθύνη μερίδας της πολιτικής τάξης και ημών των διαμορφωτών της κοινής γνώμης, παραμένει κακή. Έτσι, όμως, δεν πάμε πουθενά. Οι Αλβανοί φαίνεται πως διάλεξαν για σύμμαχό τους την Τουρκία, αλλά όταν κάποτε πεινούσαν κανένας δεν πήγε να ζήσει εκεί, απ’ όσα ξέρω. Στο σβέρκο της Ελλάδας κατσικώθηκαν, μπήκαν λαθραία στη χώρα μας και μέχρι και τις μπουγάδες έκλεβαν από τις αυλές μας, για να βάλουν βρακί στον κώλο τους. Τώρα κάποιοι το παίζουν και …επενδυτές και πολλοί απ΄ αυτούς μισούν φανερά την Ελλάδα, τους ευεργέτες τους. Οι Γάλλοι και οι Πολωνοί είναι οι δύο μεγάλες εκπλήξεις του φετινού καλοκαιριού, σύμφωνα με τα πρώτα διαθέσιμα στοιχεία για τις εθνικότητες των αφίξεων ξένων ταξιδιωτών στην Ελλάδα. Κάτι που ενδεχομένως υποψιάζονταν ήδη όσοι είχαν την ευκαιρία να ταξιδέψουν σε νησιωτικούς προορισμούς αλλά και στην ηπειρωτική χώρα φέτος, από την έντονη παρουσία Γάλλων, η οποία ήταν εμφανέστερη σε σχέση με προηγούμενες χρονιές. Οι Γάλλοι λοιπόν, σύμφωνα με τα διαθέσιμα προκαταρκτικά στοιχεία, είναι μακράν οι περισσότεροι επιβάτες που έφθασαν στο αεροδρόμιο της Αθήνας τον Ιούλιο και τον Αύγουστο και ακολουθούν οι Γερμανοί και οι Βρετανοί. Οι Βρετανοί ήταν λίγο περισσότεροι τον Αύγουστο από ό,τι τον Ιούλιο, κάτι φυσιολογικό, αφού η αγορά τους άνοιξε αργότερα από τους άλλους. Βεβαίως, αυτό δεν σημαίνει πως ο συνολικός αριθμός των ταξιδιωτών από τη Γαλλία προσεγγίζει αυτόν του περυσινού Ιουλίου και Αυγούστου, καθώς είναι κατά πολύ μικρότερος λόγω COVID-19. Την ίδια ώρα, στα περιφερειακά αεροδρόμια οι Γάλλοι επίσης εμφανίζονται σε υψηλότερη θέση από πέρυσι, αλλά βρίσκονται στην έκτη θέση στη σχετική κατάταξη, ενώ στην πρώτη θέση είναι οι Γερμανοί, τόσο τον Ιούλιο όσο και τον Αύγουστο. Στους περιφερειακούς αυτούς προορισμούς η έκπληξη προέρχεται από την Πολωνία, η οποία έφερε τους δεύτερους περισσότερους επιβάτες μετά τη Γερμανία τον Ιούλιο, ενώ συναγωνίζεται τη Βρετανία που ανέβηκε στη δεύτερη θέση τον Αύγουστο. Ολλανδοί και Ιταλοί κλείνουν την εξάδα των βασικών αγορών στην ελληνική περιφέρεια. (Πληροφορίες από σχετικό ρεπορτάζ της «Καθημερινής».)

Πολύ συγκινητική και σημαδιακή φωτογραφία, σήμερα… «Η αξία αυτού που έχουμε. Κορίτσια κάτω από τον ήλιο στους 37 βαθμούς δίνουν τις εξετάσεις εισαγωγής στο Πανεπιστήμιο στο Αφγανιστάν. Σε πλήρη απασχόληση πανδημίας κρατούν αποστάσεις, καθισμένες στο γυμνό έδαφος, όλοι επικεντρωμένοι να απαντήσουν στις ερωτήσεις. Έχουν ένα κοινό όνειρο: συνέχισε να μελετάς, να εκπαιδεύεις προχωρώντας μπροστά, να αλλάζεις την κατάσταση. Δεν φοβούνται τίποτα, ούτε καν τους κινδύνους των επιθέσεων των οποίων τα θύματα είναι 40 % γυναίκες και παιδιά, πόσο μάλλον αφήνουν τον εαυτό τους να μπλοκαριστεί από τον φόβο του κορονοϊού ή από απειλές εξτρεμιστών. Κάποιοι από αυτές θηλάζουν το μωρό τους, ενώ γράφουν τις απαντήσεις με το στυλό τους. Ξέρουν ότι το μόνο σημαντικό πράγμα για να ξεπεράσεις τον αχαλίνωτο σεξισμό και τον θρησκευτικό φανατισμό είναι η εκπαίδευση. Πολλοί έφτασαν από μακριά, ξεκινώντας στις 5 πμ για να φτάσουν στην ώρα τους στην επαρχία Daikundi όπου διεξάγεται η γενική δοκιμή. Οι αριθμοί των συμμετεχόντων φτάνουν τους 500, σε μια τόσο φτωχή επαρχία · μια μητέρα που συνοδεύει την κόρη της εκφράζει περήφανα όλη την ελπίδα της να εισαχθεί το κορίτσι, αφού τσακωθεί με την οικογένεια του συζύγου της που δεν δέχτηκε την επιλογή σπουδών της. Οι αριθμοί των επιλέξιμων αποφασίζονται από την κυβέρνηση, με βάση τα ποσοστά που έχουν ανατεθεί σε κάθε επαρχία, έτσι η αξία και οι προσωπικές δεξιότητες παίρνουν τη δεύτερη θέση. Συχνά εμείς οι άνθρωποι δεν γνωρίζουμε την αξία πολλών πραγμάτων που έχουμε και μας φαίνονται αυτονόητα: η εκπαίδευση, για παράδειγμα, αλλά και ο αέρας που αναπνέουμε, η γη, η φύση γύρω μας, το φως, το σκοτάδι, ο ήλιος, το φεγγάρι, τα διάφορα χρώματα, το ον ζωντανό, οι άνθρωποι που στέκονται δίπλα μας με ειλικρίνεια και απλότητα, που μας στηρίζουν και μας εμπιστεύονται. Συχνά αναζητούμε νέα και διαφορετικά πράγματα, μερικές φορές άχρηστα, σε αντάλλαγμα χάνουμε πιο πολύτιμα αγαθά, ακόμα και ανθρώπους που μέχρι να βγουν από τον ορίζοντα μας, δεν συνειδητοποιούμε τη σημασία τους. Αυτά τα κορίτσια στο Αφγανιστάν μέσω της μελέτης τους βρίσκουν επίσης την ταυτότητά τους, ένα όνομα, εκείνα που για αιώνες είναι αδελφή… ή κόρη… σχεδόν ότι το όνομά τους δεν υπάρχει. Για αυτούς που σπουδάζουν δεν είναι απλά να ξέρουν να διαβάζουν και να γράφουν, να έχουν δουλειά στο μέλλον, αλλά πολλά περισσότερα. Αυτή η πολύ συγκινητική, συγκινητική εικόνα μας μιλάει για τη δύναμή τους, το θάρρος, τη διαφάνειά τους στο μέλλον και μπορεί επίσης να διδάσκει για πολλούς από εμάς.» (Από Alidad Shiri – «Προχωράμε».)

«Αν η παιδοφιλία είναι σεξουαλικότητα (έτσι λένε οι παιδόφιλοι), τότε το θάψιμο των παιδόφιλων είναι κηπουρική (έτσι λέω εγώ).» (Από την Πηνελόπη Σημιτζή.)

-Πατέρα τι είναι δημοκρατία;

-Είμαστε μια παρέα και όλοι θέλουν να πάμε βουνό ενώ εγώ θέλω θάλασσα!

-Και τι είναι δικτατορία;

-Δίπλωμα οδήγησης και αυτοκίνητο στην παρέα έχω ΜΟΝΟ εγώ…