Όμως το έχουμε στο αίμα μας να είμαστε αισιόδοξοι και θα ‘λεγα …γενναίοι – Γιώργου Τσιντσίνη – Δελτίο θυέλλης

έκδοση 14-8-2020

Η Παναγιά τους Έλληνες

τους έχει σαν παιδιά της

και μεσιτεύει στο Θεό

με όλη την καρδιά της.

Χρόνια μας πολλά… Αύριο ξημερώνει Δεκαπενταύγουστος… Γιορτάζουμε την Κοίμηση της Παναγίας μας… Θα γλυκοχαράξει το «Πάσχα του καλοκαιριού», που πολλοί από μας το περιμένουν ολόκληρο το χρόνο, να σημαδέψει λυτρωτικά ολόκληρο το καλοκαίρι μας, να τιμήσουν τη μητέρα του Θεού και να προσευχηθούν για την υγεία μας –πάνω απ’ όλα- και για κάθε καλό που προσδοκούμε να ΄ρθει,  για τους δικούς μας, τους αγαπημένους μας, τη χώρα μας, όλο τον κόσμο.

Χρόνια μας πολλά… Να το πούμε χορταστικά και να το νιώσουμε ως τα κατάβαθα των ψυχών μας… να γιορτάσουμε κατά το έθιμο, πατροπαράδοτα και Ελληνικά, παρά τις δυσκολίες που ζήσαμε αυτήν την παράξενη και επικίνδυνη χρονιά της πανδημίας, παρά τα προβλήματα που φόρτωσε στην καθημερινότητά μας. «Είμαστε ακόμη ζωντανοί…», που λέει και το γνωστό τραγουδάκι κι αν δούμε κατάματα την αλήθεια, θα πούμε «ναι, τα καταφέραμε ίσαμε τώρα, παλέψαμε και θα παλέψουμε όσο χρειαστεί ακόμη…»

Από τα μέσα του περασμένου Μάρτη μετράμε ήδη πέντε μήνες από τους πιο δύσκολους της ζωής μας, που θα θυμόμαστε για πάντα και ο φόβος «μαγκώνει» τις καρδιές μας, αν αναλογιστούμε πόσος χρόνος ακόμη θα χρειαστεί για να νικήσουμε πλήρως το «θεριό», τι άλλο (ίσως και χειρότερο) μας περιμένει.

Όμως το έχουμε στο αίμα μας να είμαστε αισιόδοξοι και θα ‘λεγα …γενναίοι, μαθημένοι να παλεύουμε σκληρά και στο τέλος να νικάμε. Από Δευτέρα, κατ’ ουσία και κατά βάση, το καλοκαίρι θ’ αρχίσει να φεύγει και –εν πολλοίς- θ’ αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση για το Φθινόπωρο… Θα ζήσουμε χειρότερα με τον ιό; Από εμάς κυρίως εξαρτάται…. Αν φοράμε τη μάσκα εκεί που πρέπει, αν τηρούμε τις αποστάσεις μεταξύ μας, αν αποφεύγουμε τις συναθροίσεις, κι αν πλένουμε συχνά και με επιμέλεια τα χέρια μας, πολλά μπορούμε να αποφύγουμε.

Η πικρή αλήθεια είναι πάντως, πέρα από την ανησυχητική έξαρση και διάδοση των κρουσμάτων του ιού, ότι και στον τομέα της εθνικής οικονομίας, αλλά και τα βαλάντια του μέσου Έλληνα, τα τραύματα είναι πολλά και μακάρι να μην αποδειχθούν βαθιά. Ειδικότερα, η (πάντοτε χορταστική) «πίτα» του τουρισμού φέτος σχεδόν χάθηκε, αφού ακόμη και πολλοί Έλληνες δεν θα κάνουν διακοπές ούτε καν κάποιες εθιμικές τριήμερες – τετραήμερες αποδράσεις σε νησιά, βουνά και παραλίες. Ακόμη και η (ορθή, κατά τα άλλα) κατάργηση των τοπικών πανηγυριών και εμποροπανηγύρεων, για λόγους αποφυγής συνωστισμού, κάνουν τη ζημιά τους στις μικρές τοπικές κοινωνίες, διάσπαρτες σε όλη την Ελλάδα.

Τρανό παράδειγμα το θρυλικό –κατά τα άλλα- Αλμυριώτικο παζάρι, που πολλοί περίμεναν πώς και πώς, κάθε χρόνο τέτοια εποχή. Ας παρηγορηθούμε με τον χαλβά και τα σουβλάκια, που ελπίζω ότι θα παρασκευάσουν και θα προσφέρουν ντόπιες επιχειρήσεις και καταστήματα. Κόντρα στο άλλο γεγονός: Ότι και η εστίαση –γενικότερα και εν μέσω πανδημίας- δεν είναι στα καλύτερά της και τα περισσότερα στέκια είναι άδεια ή το πολύ μισο-άδεια.

Σε τεντωμένο σχοινί κινούνται οι σχέσεις Αθήνας και Άγκυρας μετά τη μετάβαση του σκάφους «Oρούτς Ρέις» για έρευνες εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας, όπου έχουν συγκεντρωθεί ελληνικά και τουρκικά πολεμικά πλοία. Είναι ισχυρό το ενδεχόμενο κάποιες εξελίξεις να προλάβουν όσα διαλαμβάνει επί του θέματος η σημερινή στήλη, που κλείνει από την περασμένη Τετάρτη την ύλη της. ‘Οπως επισημαίνουν αρμόδιες πηγές, και ενώ τα επόμενα 24ωρα χαρακτηρίζονται κρίσιμα, η διεξαγωγή ερευνών ήταν αδύνατη λόγω του θορύβου που προκαλείται από τις πολλές ναυτικές μονάδες που πλέουν στην περιοχή.

Κλιμακώνει την ένταση η Αγκυρα θέτοντας εκ νέου θέμα Καστελόριζου και κατηγορώντας την Ελλάδα ότι δημιουργεί εντάσεις, με τους «μαξιμαλιστικούς της ισχυρισμούς», όπως δήλωσε χαρακτηριστικά ο ανώτερος αξιωματούχος του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών Τσαγατάι Ερτσιγές και αναπαρήγαγε το τουρκικό πρακτορείο ειδήσεων Anadolu. Το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών δημοσίευσε χάρτη που δείχνει τη δραστηριότητα της υπεράκτιας έρευνας του σεισμικού ερευνητικού σκάφους Oruc Reis. Σύμφωνα με τον χάρτη που παρουσίασε η Άγκυρα, το Oruc Reis κινείται εντός της τουρκικής υφαλοκρηπίδας της χώρας και στα σύνορα της ΑΟΖ στην Ανατολική Μεσόγειο. Ο Τούρκος διπλωμάτης θέτει ευθέως θέμα Καστελόριζου, λέγοντας πως οι αξιώσεις της Ελλάδας έρχονται σε αντίθεση με το διεθνές δίκαιο. Μέσω του χάρτη, η Άγκυρα προαναγγέλλει έρευνες του Oruc Reis στην περιοχή που οριοθετήθηκε πρόσφατα στη συμφωνία της Ελλάδας με την Αίγυπτο, σε ελάχιστη απόσταση από την Κάρπαθο.

Τηλεφωνική επικοινωνία με τον Γενικό Γραμματέα του NATO Γενς Στόλτενμπεργκ είχε το απόγευμα της περασμένης Δευτέρας ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, όπως ενημέρωσε και τους πολιτικούς αρχηγούς των Ελληνικών κοινοβουλευτικών κομμάτων, την περασμένη Τρίτη. Ειδικότερα, ο Πρωθυπουργός, όπως ανέφεραν κυβερνητικές πηγές, ενημέρωσε τον κ. Στόλτενμπεργκ για τις εξελίξεις στην Ανατολική Μεσόγειο και για τη συμπεριφορά της Τουρκίας που υποσκάπτει τη σταθερότητα στην Νοτιοανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ. Ο κ. Μητσοτάκης τόνισε ότι η πολιτική των ίσων αποστάσεων είναι αντιπαραγωγική και μη αποδεκτή.

Λάθος, κύριε Μητσοτάκη… Θα έπρεπε να του πεις, ότι αν συνεχίσεις να κάνεις το βλάκα, εξ ονόματος όλου του ΝΑΤΟ, θα σου ξεκολλήσω τ‘ αυτιά, θα σου τα δώσω να τα φας και δεν θα ξέρεις πού να φορέσεις τη …μάσκα σου. Βόδι…

Συμφωνώ με τη διαδικτυακή φίλη Ελένη Κίτσου, που επισημαίνει πως «έχουμε μια δύσκολη νύχτα μπροστά μας… Οι Τούρκοι ακάθεκτοι για ακόμη μια φορά προκαλούν, αλλά ακόμη «παίζουν» με ασφάλεια και δεν αγγίξουν την υφαλοκρηπίδα μας… Αυτός που θα κερδίσει είναι αυτός που θα «διαβάσει» καλύτερα τον αντίπαλο, που θα είναι πιο ψύχραιμος, που θα δράσει την κατάλληλη στιγμή, (όπως στο σκάκι), που θα εκμεταλλευτεί την αδυναμία του άλλου, για να πάρει τη διεθνή γνώμη μαζί του και που θα έχει τους καλύτερους… ας πούμε φίλους… ( διότι φιλίες δεν υπάρχουν, αλλά μόνο συμφέροντα), στο εξωτερικό…

Η ειρήνη, μπορεί να θεωρείται αυτονόητο αγαθό για τους ανθρώπους, αλλά με γείτονες όπως ο δικός μας, είναι πραγματικά δύσκολο να χρησιμοποιείς τη γλώσσα του πολιτισμού, όταν εκείνος σε πολεμά σε όλα τα επίπεδα, τόσα χρόνια, σταθερά και προκλητικά. Αυτό που οφείλουμε να κάνουμε, είναι να του στείλουμε το μήνυμα, ( με όλους τους τρόπους, στη «γλώσσα» που καταλαβαίνει) πως δεν διαπραγματευόμαστε το δίκιο μας και τα δικά μας… Το πρόβλημά του ο Ερντογάν θα μάθει πως θα το λύσει στη θάλασσα και όχι στη Χάγη…. Εκτός, αν έπεσε στην παγίδα της παραφροσύνης του και του το λύσουν, «άλλοι»….Οι ευχές όλων μας μας είναι δίπλα σε όλα τα πληρώματα του στόλου μας, για να επιτρέψουν πίσω με τη γαλανόλευκη ψηλά!!!!»

Και κορυφαία αυτών των ύπουλων «άλλων» δεν είναι κάποια άλλη παρά η ανέκαθεν φιλότουρκη Γερμανία –όπως σωστά γράφει το Life News-, που τα περιγράφει σαφέστατα και έξω απ’ τα δόντια: «Με μία ανακοίνωση – πρόκληση πριν από λίγο το υπουργείο εξωτερικών της Γερμανίας, αφού βεβαίως εκφράζει τις ανησυχίες του για τις κινήσεις της Τουρκίας, καταλήγει στο πρωτοφανές συμπέρασμα: Κάντε διμερή διάλογο και βρείτε τα μεταξύ σας! Η στάση αυτή της Γερμανίας επιβεβαιώνει την φημολογία των προηγούμενων εβδομάδων για τον δόλιο ρόλο της απέναντι στην Ελλάδα, που στοίχισε ακόμα και την πολύτιμη ελληνογαλλική συμμαχία, αφού αποκαλύπτεται πλέον ότι αυτή είναι που θέλει να υποβαθμίσει ένα διεθνές θέμα διμερές! Διότι η Γερμανία τεχνηέντως λησμονεί τον υποτιθέμενο ηγετικό της ρόλο στην Ευρωπαϊκή Ένωση, πετά στον κάλαθο των αχρήστων το διεθνές δίκαιο το οποίο προφανώς είναι και με το μέρος της Ελλάδας και καλεί τον θύτη με το θύμα «να τα βρουν μεταξύ τους«! Ξεχνά η Γερμανία ότι η ΑΟΖ της Ελλάδας είναι και ΑΟΖ της Ευρώπης. Ξεχνά η Γερμανία την ομόφωνη απόφαση στην σύνοδο κορυφής του Δεκεμβρίου, που ακυρώνει το μνημόνιο Τουρκίας – Σαράτζ. Διαγράφει η Γερμανία το Δίκαιο της Θάλασσας που και η ίδια έχει υπογράψει, και καλεί την Ελλάδα να καθίσει στο ίδιο τραπέζι με τον εισβολέα! Για να παραστήσει η ίδια τον διαιτητή! Αλλά κυρίως η Γερμανία που διψούσε για αίμα Ελλήνων προκειμένου δήθεν να τηρηθούν οι ευρωπαϊκές συνθήκες των μνημονίων, ξεχνά το άρθρο 42 της συνθήκης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που επιβάλλει την αμυντική συνδρομή όλων των κρατών, όταν ένα μέλος της απειλείται! Η Ελλάδα λοιπόν στην προκειμένη περίπτωση δεν ζητά ούτε ελεημοσύνες ούτε διαιτησίες. Ζητά την τήρηση των υποχρεώσεων όλων των ευρωπαϊκών κρατών και κυρίως της Γερμανίας. Εκτός εάν η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει διαλυθεί, επειδή η Γερμανία πουλάει όπλα αξίας δισεκατομμυρίων στην Τουρκία.»

Πρέπει επιτέλους να καταλάβουμε ότι μόνοι μας τελικά θα «βγάλουμε τα κάστανα από τη φωτιά» και δυστυχώς τα όπλα φαντάζουν σαν το αναγκαίο κακό για να ξεμπερδεύουμε οριστικά από τον κακό γείτονα, τον κατακτητή της …καρπαζιάς.  Προσωπικά το λέω και το γράφω 50 χρόνια τώρα και δεν είμαι ο μόνος… Το βλέπουν άπαντες, έστω κι αν δεν το ομολογούν. Μόνο ένας τρελός δεν θέλει την ειρήνη. Αλλά αυτή η ποθητή αγαπημένη –η Ειρήνη- είναι ένα …ταγκό που θέλει δυο για να το χορέψεις. Κι ο συχωρεμένος ο παππούς μου έλεγε: «Όπου δεν πίπτει λόγος, πίπτει ράβδος»… Νισάφι πια… Ήμουν ένας άρτια εκπαιδευμένος 20χρονος, όταν οι Τούρκοι άρχισαν να διεκδικούν τα πετρέλαια στο Αιγαίο (1973) και τώρα έφτασαν σε στρατεύσιμη ηλικία τα μεγαλύτερα …εγγόνια μου.

«Σε αλλαγή στρατηγικής έχει περάσει η ελληνική διπλωματία», γράφουν τα «Νέα», «μετά την υπογραφή δύο συμφωνιών οριοθέτησης θαλασσίων ζωνών, με την Ιταλία και με την Αίγυπτο. Αυτή η αλλαγή σελίδας από την Αθήνα αναμένεται να συνεχιστεί με επιδίωξη συμφωνίας με την Αλβανία, που είναι από τους πρώτους στόχους στη λίστα. Παράλληλα θα συνεχιστούν οι συνομιλίες με την Αίγυπτο, για μία συνολική οριοθέτηση, με σειρά να φαίνεται να παίρνει και η ΑΟΖ με την Κυπριακή Δημοκρατία, έστω και αν για το συγκεκριμένο ζήτημα εξακολουθούν να υπάρχουν αναστολές. Οι συμφωνίες με Ιταλία και Αίγυπτο αποτελούν επί της ουσίας την αφετηρία για μία πιο ενεργητική πολιτική, με στόχο τη διευθέτηση των εκκρεμοτήτων, την οικοδόμηση νέων συμμαχιών, με στόχο την προώθηση των εθνικών συμφερόντων, στέλνοντας σαφές μήνυμα ότι η Ελλάδα μπορεί να συνάπτει συμφωνίες με βάση το διεθνές δίκαιο και όχι με αυθαίρετες απαιτήσεις.» Και οι άρπαγες Τούρκοι κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν…

Όπως γράφει το «Έθνος», σκάφος που μετέφερε μισθοφόρους της Τουρκίας στα ανοικτά της Λιβύης υποστηρίζει πως κατέστρεψε ο Λιβυκός Εθνικός Στρατός (LNA) του Στρατάρχη Χαλίφα Χαφτάρ. Σύμφωνα με την ανάρτηση λογαριασμού που απηχεί τις απόψεις του LNA στο Twitter: «Λιβυκός Στρατός: Στοχεύσαμε και καταστρέψαμε ένας σκάφος που μετέφερε Σύρους αντάρτες και μισθοφόρους πιστούς στην Τουρκία και την Κυβέρνηση Εθνικής Συμφωνίας (GNA) μόλις πέρασαν τη θαλάσσια ζώνη αποκλεισμού στα ανοικτά της Σύρτης. Το σκάφος ειδοποιήθηκε μέσω ασυρμάτου αλλά δεν απάντησε στην προειδοποίηση και στοχοθετήθηκε από πύραυλο που εκτοξεύθηκε από την ακτή, που είχε ως αποτέλεσμα την καταστροφή του στόχου και τον θάνατο 20 Σύρων τρομοκρατών μισθοφόρων πιστών στην Τουρκία και την «ληγμένη» κυβέρνηση Εθνικής Συμφωνίας», ανέφεραν πηγές προσκείμενες στον Στρατάρχη Χαφτάρ.

Σε μια ανάρτησή της στο ίντερνετ, μεταφρασμένη από τα Γαλλικά, η κ. Μαρία Αϊβαζίδου, ψυχολόγος –  παιδοψυχολόγος, γράφει: «Η μέρα μόλις ξεκίνησε και … είναι έξι η ώρα το βράδυ. Μόλις έφτασε τη Δευτέρα και είναι ήδη Παρασκευή και ο μήνας έχει ήδη τελειώσει.

και η χρονιά σχεδόν τελείωσε και έχουν περάσει ήδη 40, 50 ή 60 χρόνια της ζωής μας. Και συνειδητοποιούμε ότι χάσαμε τους γονείς μας, τους φίλους μας και συνειδητοποιούμε ότι είναι πολύ αργά για να επιστρέψουμε. Έτσι … Παρά τα πάντα, ας προσπαθήσουμε να αξιοποιήσουμε στο έπακρο τον χρόνο που έχουμε απομείνει. Ας μην σταματήσουμε να ψάχνουμε για δραστηριότητες που μας αρέσουν. Ας βάλουμε λίγο χρώμα στο γκρίζο μας…

Χαμόγελο στα μικρά πράγματα της ζωής που βάζουν βάλσαμο στις καρδιές μας. Και παρά τα πάντα, πρέπει να συνεχίσουμε να εκμεταλλευόμαστε αυτή τη φορά που έχουμε με ηρεμία. Ας προσπαθήσουμε να εξαλείψουμε το «μετά»… Το κάνω μετά… Θα πω μετά…

Θα το σκεφτώ μετά… Αφήνουμε τα πάντα για αργότερα σαν το «μετά» να είναι δικό μας.

Επειδή αυτό που δεν καταλαβαίνουμε είναι ότι: μετά, ο καφές κρυώνει… τότε οι προτεραιότητες αλλάζουν… μετά, η γοητεία είναι σπασμένη… μετά, η υγεία περνά…

μετά, τα παιδιά μεγαλώνουν… μετά οι γονείς γερνούν… μετά, οι υποσχέσεις ξεχνιούνται…

μετά, η μέρα γίνεται η νύχτα… μετά, η ζωή τελειώνει… Και μετά είναι συχνά πολύ αργά…

Λοιπόν ας μην αφήσουμε τίποτα για αργότερα… Επειδή ενώ περιμένουμε αργότερα, μπορούμε να χάσουμε τις καλύτερες στιγμές, τις καλύτερες εμπειρίες, οι καλύτεροι φίλοι,

η καλύτερη οικογένεια… Η μέρα είναι σήμερα… Η στιγμή είναι τώρα… Δεν είμαστε πλέον στην ηλικία όπου μπορούμε να αναβάλουμε για αύριο αυτό που πρέπει να γίνει αμέσως.»

Μόνο συγκίνηση από μια ανάρτηση του ιστότοπου mama.gr: «Όταν νόμιζες ότι δεν σε κοιτούσα μαμά, εγώ σε έβλεπα… Όταν ήμουν μικρή ζωγράφιζα συχνά τη μαμά μου. Και είχε πάντα στέμμα. Ήταν πάντα πριγκίπισσα. Και ας μην της άρεσαν ποτέ οι πριγκίπισσες. Έβλεπε τις ζωγραφιές μου και χαμογελούσε. “Σου φαίνομαι σαν πριγκίπισσα πουλάκι μου;” με ρωτούσε και εγώ αναρωτιόμουν γιατί της κάνει εντύπωση! Αφού είναι! Στην καρδιά μου, στο παιδικό μου μυαλό, στην ψυχή μου. Εκείνη δεν το έβλεπε το έβλεπα όμως εγώ. Και τότε συνάντησα το ποίημα της Mary Rita Schilke Sill. Όλα εκείνα που δεν έβλεπε εκείνη και έβλεπα εγώ. Και τότε έρχεται η δική μου σειρά να αναρωτηθώ. Βλέπουν τα ίδια και τα παιδιά μου; Διαβάστε το εξαιρετικό ποίημα που μου έφερε δάκρυα στα μάτια: «Μαμά, Όταν νόμιζες ότι δεν σε κοιτούσα… Σε είδα να κρεμάς την πρώτη μου ζωγραφιά στο ψυγείο μας. Και αμέσως με έκανες να θέλω να φτιάξω άλλη μια! Σε είδα να νοιάζεσαι και να ταΐζεις ένα αδέσποτο ζωάκι. Και αμέσως σκέφτηκα ότι πρέπει να νοιαζόμαστε για τους αδύναμους. Σε είδα να φτιάχνεις το αγαπημένο μου γλυκό. Και αμέσως κατάλαβα ότι τα μικρά πράγματα είναι τα πιο σημαντικά. Σε ένιωσα που ήρθες στον ύπνο μου να με φιλήσεις. Και αμέσως ένιωσα την αγάπη. Σε είδα να δακρύζεις. Και τότε έμαθα ότι κάποια πράγματα πληγώνουν βαθιά, αλλά είναι εντάξει να δείχνεις τα συναισθήματα σου. Σε είδα να νοιάζεσαι για εμένα. Και τότε ήθελα όταν μεγαλώσω να σου μοιάσω έστω και λίγο. Όταν νόμιζες ότι δεν σε κοιτούσα… εγώ σε κοιτούσα! Και θέλω να σου πω ένα μεγάλο ευχαριστώ για όλα όσα είδα… όταν εσύ νόμιζες ότι δεν σε έβλεπα.» (Επιμέλεια κειμένου – Ελεύθερη μετάφραση: Λίζα Καβακοπούλου.)

Περίπου 12 εκατομμύρια άνθρωποι στην Ελλάδα, 5.700 κρούσματα, ποσοστό 0,05 %

Είναι ποσοστά πανδημίας; Ήρεμα ρωτάω…

Σύνθημα τοίχου: «Φαλάκρα πάνω στο κεφάλι και …κάτω έκπληξη μεγάλη»… Τι να εννοεί ο …ποιητής;

Ερντογάν, Ερντογάν, τσοκ ογλάν, κιοπέκογλου κιοπέκ… (Ε, έτυχε να μιλάμε και λίγα τούρκικα – μόνο βρισιές, που άθελά του μας μάθαινε ο παππούς ο Γιώργης).

Από τίτλο μεγάλης εφημερίδας: «Ανήσυχη η ΕΕ για την τουρκική προκλητικότητα». Να προσέχουν μη σκίσουν κανένα …καλσόν.

Με 35 σωματεία οι κατηγορίες της ΕΠΣΘ τη νέα σεζόν, λέει… Κάτω από τις δύσκολες σημερινές οικονομικές συνθήκες (πες τις και …αφραγκίες) και εν όψει χειμώνα, πόσες άραγε θα μπορέσουν να βγάλουν τη χρονιά; Ρητορική η ερώτηση…

Τι ανεβάζετε διαρκώς φωτογραφίες με μαγικές φεγγαρόλουστες βραδιές σε παραλίες; Αφού εκεί τα φαστ φουντ δεν κάνουν ντελίβερι με σουβλάκια και μπύρες…

Από το να θαυμάζω μέχρι το να …νευριάζω με τους και τις που ανεβάζουν διαρκώς στο ίντερνετ προσωπικές και οικογενειακές φωτογραφίες τους με τα μπανιερά τους, τις ξάπλες στις παραλίες, τις πόζες σε στυλ ….Σάρον Στόουν, τις τσιπουροποσίες τους και όλα τα συμπαρομαρτούντα της -τάχα;- ευημερίας τους, λες και δίπλα τους δεν συμβαίνει τίποτε. Αν όλα αυτά είναι μια μορφή προσωπικής άμυνας (και όχι …άνοιας) εντάξει… Όλα καλά…

Υπάρχει ένα σκοτεινό σημείο στην ενημέρωση των ειδικών επιστημόνων, που με «τρώει»: Οι …πεθερές επέζησαν του κορωνοϊού;

Θα άρμοζε καλύτερα μια ευχαριστήρια προσευχή, που μας φύλαξε ο Θεός από την …αιμοβόρα «Θάλεια» κι η περιοχή μας απέφυγε τα χειρότερα, όπως π.χ. τους νεκρούς και τις καταστροφές στην Κεντρική Εύβοια. Ας προσευχηθούμε και για την ανάπαυση των ψυχών των θυμάτων…

Όπως και να ‘χει να μας φυλάει όλους ο Θεός και εύχομαι «Καλή Παναγιά»…