ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ: ΣΟΦΙΑ ΚΥΡΚΟΥ – Η “μαμά” του τμήματος βόλεϊ του Αλμυρού!

Η ιδιαίτερη περίπτωση της Βολιώτισσας αθλήτριας που παίζει με συμπαίκτριες νεότερες κατά τριάντα χρόνια!!! Ανανέωσε τη συνεργασία της με τον ΓΣΑ

Μητέρα, επαγγελματίας, αθλήτρια. Αυτές οι τρεις λέξεις χαρακτηρίζουν την Σοφία Κύρκου, την αποκαλούμενη “μαμά” της γυναικείας ομάδας βόλεϊ του Αλμυρού.

Σε ηλικία 45 ετών, οι περισσότερες συμπαίκτριές της έχουν την ίδια ηλικία με το μεγαλύτερο γιο της! Η Σοφία ολοκλήρωσει την πρώτη της σεζόν στον κυανόλευκο σύλλογο, ενώ όπως ανακοινώθηκε από τους εφόρους του τμήματος, συμφωνήθηκε η ανανέωση της συνεργασίας τους ενόψει της νέας περιόδου που θα βρει τον ΓΣΑ πλέον στη Β’ Εθνική.

Συναντήσαμε την Σοφία Κύρκου τις προηγούμενες ημέρες και είχαμε μια ενδιαφέρουσα συζήτηση για την προσωπική της παρουσία στην ομάδα του Αλμυρού και γενικότερα το άθλημα του βόλεϊ. Άλλωστε δεν συναντάει κανείς συχνά αθλήτρια στην ηλικία της… κι αυτό το γεγονός κάνει από μόνο του αξιοσημείωτη την προσπάθειά της. Γραφίστρια, με σπουδές στις γραφικές τέχνες και το αρχιτεκτονικό σχέδιο, έχει δύο γιους ηλικίας 14 και 12 και μία κόρη 4 ετών. Ανάμεσα σε όλα αυτά, πάντα βρίσκει χρόνο για το αγαπημένο της βόλεϊ με το οποίο ασχολείται τρεις δεκαετίες και δεν λέει να εγκαταλείψει…

Σοφία, αρχικά θα θέλαμε να μας μιλήσεις για την πορεία σου στο άθλημα του βόλεϊ. Πότε ξεκίνησες, σε ποιες ομάδες έχεις αγωνιστεί;
Ξεκίνησα το βόλεϊ όταν ήμουν 14-15 ετών. Μέχρι τότε είχα δοκιμάσει διάφορα αθλήματα όπως στίβο, ενόργανη γυμναστική, κωπηλασία, κλασικό μπαλέτο αλλά το βόλεϊ ήταν αυτό που με κέρδισε… Από μικρή είμαι στο χώρο του αθλητισμού. Έπαιξα για πάρα πολλά χρόνια στη Νίκη Βόλου, από το 1989 έως το 2005. Έπειτα σταμάτησα για κάποιο διάστημα λόγω της πρώτης γέννας -είμαι μητέρα τριών παιδιών- κι επέστρεψα στην αγωνιστική δράση την τελευταία διετία. Πρώτα με τη φανέλα του Ολυμπιακού Βόλου στο πρωτάθλημα 2018-19 και μετά με αυτή του ΓΣ Αλμυρού όπου τελείωσα την πρώτη μου σεζόν.

Πώς έζησες αυτό το χρόνο στον Αλμυρό; Πετύχατε την άνοδο, έστω και με τον τρόπο που σημειώθηκε.
Σίγουρα θα ήταν καλύτερα και θα θέλαμε η άνοδος να σημειωθεί μέσα στο παρκέ, να αγωνιστούμε στην τελική φάση. Ωστόσο, θεωρώ ότι την δικαιούμασταν και το αποτέλεσμα της κλήρωσης ήταν δικαίωση των προσπαθειών μας. Αξίζαμε να αλλάξουμε κατηγορία και είμαι σίγουρη ότι οι φίλαθλοι -εφόσον επιτραπεί η παρουσία τους στους αγώνες της νέας περιόδου- θα παρακολουθήσουν παιχνίδια υψηλού επιπέδου.

Πώς νιώθεις που είσαι συμπαίκτριά με τόσο νεαρές κοπέλες;
Από την πρώτη στιγμή που ήρθα στην ομάδα του Αλμυρού, οι άνθρωποί του με υποδέχθηκαν πολύ ζεστά και καθ’ όλη τη διάρκεια της αγωνιστικής περιόδου, μου συμπεριφέρθηκαν εξαιρετικά. Δεν ντρέπομαι να πω ότι το κορίτσια με φωνάζουν “μαμά”, κάτι που με κάνει πολύ χαρούμενη. Λατρεύω τα παιδιά και αισθάνομαι όλες τις συμπαίκτριές μου σαν κόρες μου. Έχω πάρα πολύ καλή σχέση μαζί τους, όχι μόνο στις προπονήσεις και τους αγώνες αλλά γενικότερα. Πολλές φορές μου στέλνουν μηνύματα και με ρωτάνε διάφορα θέματα που δεν σχετίζονται με το βόλεϊ. Νιώθω δικαιωμένη για την επιλογή μου να αγωνιστώ στον Αλμυρό διότι όλοι με αγκάλιασαν από την πρώτη στιγμή και για εμένα είναι τιμή να έχω τόσες πολλές κόρες!

Ο ΓΣΑ έχει δημιουργήσει μία φοβερή παράδοση στο γυναικείο βόλεϊ, με την ακαδημία του συλλόγου να αποτελεί κυψέλη για το άθλημα προετοιμάζοντας τις αθλήτριες για την πρώτη ομάδα. Πώς το σχολιάζεις αυτό;
Ο Αλμυρός αγαπάει το βόλεϊ. Το ήξερα αλλά το διαπίστωσα φέτος από κοντά. Φαίνεται από τα δεκάδες κορίτσια που μαθαίνουν το άθλημα στην ακαδημία του συλλόγου, από τους γονείς-φιλάθλους που γεμίζουν το κλειστό στους αγώνες, από τα άτομα που με πολύ μεράκι, “τρέχουν” καθημερινά και βρίσκονται δίπλα στην ομάδα.

Θεωρείς ότι μπορεί να σταθεί στη Β’ Εθνική;
Δίχως αμφιβολία, θεωρώ ότι με το υλικό που έχει ο ΓΣΑ, μπορεί να εξασφαλίσει την παραμονή. Μάλιστα έχω την πεποίθηση ότι μπορεί να βάλει τις βάσεις για να διεκδικήσει κάτι καλύτερο τα επόμενα χρόνια. Το νέο πρωτάθλημα θα είναι πιο ανταγωνιστικό για εμάς, άρα αυξάνονται οι απαιτήσεις και θα είναι διαφορετικός ο ρυθμός των προπονήσεων. Ο ΓΣΑ μπορεί να καθιερωθεί στην κατηγορία και να ανέβει ψηλότερα. Σαν μονάδες, η ομάδα διαθέτει εξαιρετικές παίκτριες, με πολύ ταλέντο, μεγάλες δυνατότητες και προσόντα. Υπάρχει το έμψυχο υλικό και στην αγωνιστική πρόοδο που μπορούμε να έχουμε, συντελεί το γεγονός της άψογης συνεργασίας προπονητή, παικτριών και παραγόντων. Η λεγόμενη “χημεία” είναι καταπληκτική ανάμεσα σε όλα τα μέλη του τμήματος.

Παίζουν μεγάλο ρόλο σε αυτό τόσο οι έφοροι όσο και ο προπονητής, έτσι δεν είναι;
Πράγματι, ο κ. Μακρής είναι πολύ καλός τεχνικός, έχει συμβάλει τα μέγιστα στο να έχει η ομάδα μας αυτό το κλίμα ομαδικότητας, διαθέτει τεχνικές γνώσεις και είναι επαγγελματίας προπονητής. Όσον αφορά στους εφόρους του τμήματος, τι να πω! Είναι πάντα δίπλα μας, έχουμε πολύ καλή σχέση, αγαπάνε αυτό που κάνουν, είναι ζεστοί άνθρωποι και καταβάλουν μεγάλη προσπάθεια. Τα καταφέρνουν περίφημα στο ρόλο που έχουν και τα αποτελέσματα δικαιώνουν τις επιλογές τους. Το ίδιο ισχύει και για τη διοίκηση και τους γονείς που συμπαραστέκονται στα κορίτσια του βόλεϊ.

Προσφάτως, ανακοινώθηκε η παραμονή σου στην ομάδα. Ήταν κάτι που περίμενες;
Η συνέχεια της συνεργασίας μου με τον ΓΣΑ θα έλεγα πως αποτελεί επισφράγισμα της πολύ καλής σχέσης που είχαμε την πρώτη χρονιά. Από την πρώτη ημέρα, με υποδέχθηκαν όλοι ζεστά και θα ήθελα με την ευκαιρία να ευχαριστήσω δημοσίως μέσω της εφημερίδας σας, τους εφόρους, τον προπονητή, τον πρόεδρο του ΓΣΑ για την εμπιστοσύνη τους, καθώς επίσης και τις συμπαίκτριές μου που θεωρώ ότι χάρηκαν πολύ με την παραμονή μου. Δέχθηκα να βοηθήσω τη νέα προσπάθεια με μεγάλη χαρά γιατί νιώθω ευπρόσδεκτη στον Αλμυρό και δέθηκα με αυτό το σύλλογο, παρά τις δυσκολίες που έχω αναφορικά με τις επαγγελματικές μου υποχρεώσεις και την οιοκογένειά μου.

Πόσο δύσκολο είναι να είσαι αθλήτρια και παράλληλα μητέρα τριών παιδιών;
Σίγουρα δεν είναι εύκολο διότι πρέπει να συμβαδίσω τις υποχρεώσεις μου με την ομάδα μαζί με τις επαγγελματικές αλλά και τα τρία μου παιδιά. Παίζω βόλεϊ γιατί αγαπάω πάρα πολύ αυτό που κάνω, αγαπάω αυτό το άθλημα που προσφέρει ωραίες συγκινήσεις. Θα έλεγα ότι ο αθλητισμός είναι τρόπος ζωής για εμένα. Παρά την αποχή μου για κάποια χρόνια, είδα ότι μπορώ να αντεπεξέλθω στις απαιτήσεις, να σταθώ σε μία ομάδα κι αυτό με γεμίζει με αυτοπεποίθηση. Είμαι συνεπής στις προπονήσεις και τους αγώνες διότι κάνω κάτι που με γεμίζει… και παράλληλα, θέλω να αποτελέσω παράδειγμα για τα νεαρά κορίτσια του Αλμυρού. Παράδειγμα προσπάθειας κι αφοσίωσης στην ομάδα μας. Ό,τι μπορώ να δώσω στις νεαρές συμπαίκτριές μου, το κάνω με αγάπη διότι εκείνες αποτελούν το μέλλον του συλλόγου και του αθλήματος. Όπως κι εγώ όταν ήμουν μικρή, είχα κάποιες παίκτριες μεγαλύτερες που έβλεπα πόσο πολύ προσπαθούσαν. Μακάρι να είναι τα κορίτσια ενεργά στο βόλεϊ μέχρι την ηλικία μου! Μόνο οφέλη έχουν να αποκομίσουν από τον αθλητισμό. Καμιά φορά λέω “μακάρι να ήμουν μικρότερη για να είχα περισσότερα χρόνια να παίξω”.

Τέλος, πόσα χρόνια σκοπεύεις να συνεχίσεις την αγωνιστική του δράση; Θα σε ενδιέφερε έπειτα να ασχοληθείς με την προπονητική;
Για την προπονητική, σίγουρα θα μου άρεσε αλλά σε επίπεδο ακαδημίας, να μεταδώσω τις γνώσεις και τις εμπειρίες μου στα μικρά παιδιά. Άλλωστε το 2012 ήμουν προπονήτρια στη Νίκη Βόλου σε παιδιά ηλικίας τεσσάρων έως επτά ετών. Όσον αφορά στο πόσο θα παίζω ακόμη, θα συνεχίσω όσο μπορώ να το κάνω με αξιοπρέπεια. Θεωρώ ότι έχω ακόμη να δώσω στο άθλημα του βόλεϊ, μακάρι να μην έχω τραυματισμούς, μου αρέσει να παίζω και μάλιστα σε υψηλό επίπεδο. Είμαι χαρούμενη που θα συμμετάσχω ξανά στη Β’ Εθνική με τον Αλμυρό.