Το αλφαβητάρι του κορωνοϊού από τον Κώστα Γ. Βρυναινιώτη

Από την Κίνα άρχισε

ο φοβερός εχθρός μας,

τρανό ταξίδι έκανε

κι έγινε δικός μας.

Βλέπετε τρέχει γρήγορα

να τους προλάβει όλους,

να τους κολλήσει ίωση

με πυρετό και πόνους.

Γι’ αυτό κι έφτασε νωρίς

στη χώρα μας τη δόλια

που στην αρχή μας λέγανε

πολλά μεγάλα λόγια.

Δεν πρόκειται να έρθει εδώ,

είναι μακριά η Κίνα,

θέλει χιλιόμετρα πολλά

να φτάσει στην Αθήνα.

Έφτασε όμως μέχρις εδώ

και με ορμή μοναδική,

χωρίς να χάσει ούτε στιγμή,

προσβάλλει κάθε αφελή.

Ζωή και θάνατο μαζί

φέρνει κοντά μας ο ιός,

τι θα διαλέξουμε εμείς

τον θάνατο ή τη ζωή;

Ήρθε η ώρα να λεχθεί

κι ένα ύποπτο μυστήριο,

πως τον ιό τον φτιάξανε

μέσα στο εργαστήριο…

Θα έλεγα είναι φαιδρό

και για πολλούς σαν χωρατό,

να κοροϊδεύουν λίγοι τους πολλούς

με πετραχήλια και λαγούς.

Ίσως τα λένε όλα αυτά

τρελά , πέρα ως πέρα,

για να μην μένουν μόνοι τους

στο σπίτι όλη μέρα.

Και για να είμαστε εμείς

σωστοί πολύ και νουνεχείς

ν΄ακούμε πρέπει τα σωστά

και να τηρούμε ευλαβικά.

Λίγοι ευτυχώς είναι αυτοί

τους ειδικούς που δεν ακούν,

για τα πολλά αδιαφορούν

και πράττουν κατά το δοκούν.

Μόλις μας ήρθε ο ιός

όλα τα πήραμε αλλιώς,

τα πάντα κλείσαν εντελώς,

δουλειές χαθήκαν δυστυχώς.

Να ήταν μοναχά αυτό

θα ήταν δώρο απ’ τον Θεό

προστέθηκαν κι άλλα πολλά

δυσάρεστα και σοβαρά.

Ξενοδοχεία και καφέ

κλείσανε όλα στη στιγμή,

ουζάκι με καλό μεζέ,

ακόμα τα ζητούν πολλοί.

Όλα κλειστά και σιωπηλά

περνούν οι νύχτες βαρετά,

ούτε τραγούδια χαρωπά

ούτε ξενύχτια και ποτά.

Πήραν τη φόρα οι ειδικοί

απαγορεύουν ό,τι βρουν,

ζητούν απ’ όλους να τηρούν

κι αν δεν τα τηρούνε τιμωρούν.

Ροή προστίμων βάζουνε

σ΄όσους τους νόμους αψηφούν,

δεν υπακούουν πια σ’ αυτούς

κι ούτε με πίστη τους τηρούν.

Σ΄όλους που τήρησαν πιστά

αυτά τα μέτρα τα σκληρά,

αξίζουν εύσημα πολλά

και να ‘χουν υγεία και χαρά.

Τα γάντια μάσκες και λοιπά

θα’ ναι πάντοτε μαζί μας

και όλοι θα τα γευόμαστε

στην υπόλοιπη ζωή μας.

Υπομονή χρειάζεται

να κάνουμε μεγάλη

για ν’ αποφύγουμε απ΄του ιού

την πέτρα στο κεφάλι…

Φύγε βρε Χάρε από ‘δω

πάρε και τον ιό σου,

πλένω τα χέρια όσο μπορώ

μεγάλη απόσταση κρατώ.

Χαρά να ΄ρθει σ’ όλη τη γη

όταν θα φύγει ο ιός

κι όλοι θα είναι χαρωποί

και όχι σπίτι- φυλακή.

Ψες είδα όνειρο καλό

χωρίς τον άθλιο ιό,

γιατί ΄χε φύγει από ΄δω

και μπήκαν όλοι στο χορό.

Ω! άφρων άνθρωπε γιατί

μαζεύεις σ’ όλη τούτη τη ζωή

άφθονα πλούτη κι άλλο βιός

μα δεν το ξέρεις δυστυχώς

πως περιμένει ο ιός

να πάτε βόλτα εσύ κι αυτός!!!

Υ.Γ. Με πολλούς χαιρετισμούς

και καθόλου ασπασμούς

Κώστας Γ. Βρυναινιώτης

και του στίχου θιασώτης.