Να μη καταπίνουμε αμάσητο το «σανό» της υπερβολής – γράφει ο Γιώργος Τσιντσίνης

Δελτίο θυέλλης για την έκδοση 30-5-2020

Ανοίγουν τα Δημοτικά

κι οι Παιδικοί Σταθμοί.

Με τουρισμό κι εστίαση

θ’ ανθίζουν κι οι δεσμοί.

Η στήλη καλημερίζει τους αναγνώστες της, εύχεται καλό μήνα από μεθαύριο και καλό καλοκαίρι και απευθύνει θερμό αγωνιστικό χαιρετισμό, όχι τόσο σ’ εκείνους που ηρωικά και ομοθυμαδόν αντιμετώπισαν τον κορωνοϊό, όσο σ’ εκείνους τους ασυγκράτητους που ζορίστηκαν τα μάλα, μέχρι τη σταδιακή άρση των περιοριστικών μέτρων.

Κατά τα φαινόμενα, η ένδοξη και γαλανή Ελλάδα μας, θα μπορούσε να έχει σαν προσωνύμιο την ονομασία «Τσιπουριστάν», αν κανείς προσμετρήσει τις αναρτήσεις του διαδικτύου, τα σχόλια στο δρόμο και παντού και το ασυγκράτητο πάθος των συμπολιτών, για να ανοίξει η εστίαση, «πάλι ν’ ανταμώσουμε και να ξεφαντώσουμε».

Ό,τι επακολούθησε της περασμένης Δευτέρας δεν περιγράφεται… Η τήρηση των αποστάσεων και τα λιγότερα τραπέζια, οι λιγότεροι θαμώνες – πελάτες, για να τηρηθούν οι αποστάσεις ασφαλείας, μπορεί να προβληματίζουν την οικονομική επιβίωση των καταστηματαρχών, αλλά νέοι «νόμοι» σύντομα θα επικρατήσουν στα ρεζερβέ και όλα τα συμπαρομαρτούντα, μεσημέρια και νύχτες, στα καφέ, τα μπαράκια, τα τσιπουράδικα, τις ψησταριές και τις ταβέρνες.

«Θανάσ’… και συναγερμός να χτ΄πήσ΄, μην αφήκ’ς την καρέκλα…»

Το καλοκαίρι του 2020 θα «βαφτιστεί» σε «τρέχα, να πιάσουμε τραπέζι».

Έμαθα ότι στα πέριξ, κάποιοι «έξυπνοι» επιχειρηματίες της εστίασης περίμεναν έως ένα λεπτό μετά τα μεσάνυχτα της περασμένης Κυριακής προς Δευτέρα, μόνο και μόνο για να είναι κατ’ επίφαση …νόμιμοι ως προς την ημέρα απελευθέρωσης κι άνοιξαν τα μαγαζιά τους για το ασυγκράτητο κοινό.

Εν κατακλείδι, κυρίες και κύριοι, στο αμφίρροπο και επεισοδιακό «ντέρμπι» επανεκκίνησης: Κομμωτήρια – Τσιπουράδικα τελικό σκορ 0-1. Και ο διαιτητής «Χταπόδης» δεν ήταν «στημένος». Ψημένος ήταν…

Τώρα που συνηθίζονται τα χειροκροτήματα για τους «ήρωες της πρώτης γραμμής», οι οποίοι συνέτειναν να υποτάξουμε ομαδικά ως έθνος την πανδημία, νομίζω ότι αξίζουν ένα θερμό χειροκρότημα και οι «μικροί ήρωες», τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας, που με ασυνήθιστη ωριμότητα για την ηλικία τους και υπομονή, άντεξαν τον εγκλεισμό της καραντίνας και όσα άλλα σχετικά συνέβησαν έως τώρα. Ίσως ένα από τα καλύτερα «μαθήματα» των καιρών μας να αποδειχτεί, ότι τα μικρά παιδάκια κατάλαβαν πόσο περισσότερο πρέπει να αγαπούν το σχολείο τους, τους δασκάλους τους, τους συμμαθητές που στερήθηκαν τόσον καιρό και την πραγματική αξία του να «μαθαίνουν γράμματα».

Έως 26 Ιουνίου θα παραμείνουν ανοιχτά τα Δημοτικά σχολεία και τα Νηπιαγωγεία, όπως ανακοίνωσε το μεσημέρι της περασμένης Δευτέρας η υπουργός Παιδείας, Νίκη Κεραμέως. Όπως ανέφερε, για τους εκπαιδευτικούς η λήξη του εκπαιδευτικού έτους τοποθετείται στις 30 Ιουνίου. Η κ. Κεραμέως αναφέρθηκε διεξοδικά στους παράγοντες που οδήγησαν στην απόφαση για επαναλειτουργία των σχολείων, υπογραμμίζοντας την «ομόφωνη», όπως ανέφερε, εισήγηση της αρμόδιας επιστημονικής επιτροπής.

Ο διαδικτυακός μου φίλος Γιάννης Σιδέρης, που αρθρογραφεί στο liberal.gr, με αφορμή τις υπερβολές που γράφονται αυτές τις μέρες για τη δήθεν «αλλαγή των συνόρων» στο νότιο Έβρο με αυθαιρεσίες της Τουρκίας, αναφέρεται σε μια γνωστή παλιά ιστορία και ένταση στις Ελληνοτουρκικές σχέσεις, συσχετίζοντάς τη με τη σημερινή αντίδραση της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Είναι πολύ διδακτικό για την υπεύθυνη στάση των τότε ηγετών της πολιτικής μας ζωής. Διαβάστε το και οι συγκρίσεις …δικές σας: «Όταν το ίνδαλμα του Αλέξη, ο Αντρέας φώναζε «Βυθίσατε το Χόρα», άσχετα αν ήταν ή όχι συνεννοημένος με τον Κωνσταντίνο Καραμανλή (ο ίδιος εκ των υστέρων στη Βουλή είπε πως ήταν, ο τότε Άμυνας Ευάγγελος Αβέρωφ δήλωσε άγνοια), δεν επιτέθηκε στην κυβέρνηση της ΝΔ. Γνώστης της λεπτής ισορροπίας και αστάθειας των εθνικών θεμάτων, αλλά και της απαιτούμενης ομοθυμίας, δεν την κατηγόρησε για ενδοτισμό, προδοσία κ.ά. Με τη δήλωσή του επιτέθηκε μόνο στην Τουρκία, βοηθώντας τον Καραμανλή να παρουσιάσει σκληρή γραμμή απέναντι στους Τούρκους, και με το αιτιολογικό ότι υφίσταται πίεση από την αντιπολίτευση, άρα δεν μπορεί να είναι περισσότερο διαλλακτικός. Το περασμένο Σαββατοκύριακο με την τρικυμία εν ποτηρίω που σηκώθηκε στα νερά του Έβρου, ο ΣΥΡΙΖΑ έδωσε ρεσιτάλ ανευθυνότητας, εκδίδοντας μια σκληρή ανακοίνωση, με την οποία αντί να κατηγορήσει -και- την Τουρκία για την υποτιθέμενη επιθετική κίνησή της, επιτέθηκε μόνο στην κυβέρνηση!»

Η πικρή αλήθεια είναι, ότι ο γράφων προσωπικά, στα 40 συναπτά έτη που δημοσιογραφεί (άρα κατ’ επάγγελμα ασχολείται διαρκώς κυρίως με την πολιτική, όπως όλοι οι συνάδελφοι) σπάνια έχει δει τις εκάστοτε αντιπολιτεύσεις να προτάσσουν το εθνικό συμφέρον. Εν αντιθέσει, συχνότατα, στις ανακοινώσεις, πρωτοβουλίες τους κτλ. προτάσσουν σχεδόν πάντοτε το κομματικό (ή και το μικροκομματικό τους) συμφέρον του εθνικού.

Και ως προς το ρόλο της προσφοράς του τοπικού Τύπου, ο οποίος παραγνωρίζεται σήμερα από κάποιους νεόκοπους της τοπικής μας δημόσιας ζωής, της τοπικής μας κοινωνίας: Ήρθε ίσως η ώρα να αποκαλύψω ένα επεισόδιο από τα πολλά, που «υπακούουν» στη γνωστή παλιά θεωρία που λέει ότι «στην πολιτική γίνονται πράγματα που λέγονται και δεν γίνονται (δεν γράφονται) και άλλα που γίνονται και δεν λέγονται (γράφονται)»:

Στις αρχές της δεκαετίας του 2.000 απασχολούσε τη Δυτική Μαγνησία η εξαγγελία για τη χάραξη νέου οδικού δικτύου στην Όθρυ, στον άξονα Κωφοί – Τσατάλι – Κοκκωτοί. Γράφαμε και ξαναγράφαμε, η πίστωση θα δινόταν από την Περιφέρεια Θεσσαλίας (με διορισμένο από το ΠΑΣΟΚ Περιφερειάρχη) και το έργο θα υλοποιούσε η Νομαρχία Μαγνησίας, με εκλεγμένο Νομάρχη τότε τον συνομήλικό μου Παναγιώτη Σκοτινιώτη. Αλλά επειδή η υλοποίηση αργούσε και μέναμε για καιρό στη σκέτη εξαγγελία, κατά …συρροή, σ’ ένα φύλλο του «Λαού» έκανα πρωτοσέλιδο διαμαρτυρίας (δεν θυμάμαι τώρα τον τίτλο ακριβώς), που κατήγγειλε ότι ακούμε διαρκώς υποσχέσεις για το συγκεκριμένο έργο, αλλά έργο …δεν βλέπουμε. Κυριακή πρωί – πρωί λοιπόν μου τηλεφώνησε ο Νομάρχης διαμαρτυρόμενος, ότι «δεν είναι τα πράγματα όπως ακριβώς τα γράφω», ότι «η πίστωση είναι εξασφαλισμένη από την Περιφέρεια» και ότι «λόγοι γραφειοκρατικοί καθυστερούν για λίγες βδομάδες την έναρξη των εργασιών» κτλ. Απάντησα λοιπόν στον Σκοτινιώτη: «Πάνο, αν όσα μου λες σήμερα αποτελούν επίσημη δήλωσή σου, δεν έχω καμιά δυσκολία να τη δημοσιεύσω στο επόμενο φύλλο.» Η απάντησή του ήταν καταφατική. Μετά από λίγο όμως, μου ξανατηλεφώνησε για να μου πει: «Γιώργο, μη γράφεις τίποτε προς το παρόν, καλύτερα. Θα πάω στον Περιφερειάρχη μεθαύριο και, κρατώντας στο χέρι την εφημερίδα σου, θα του πω: «Κάνε κάτι άμεσα επιτέλους, γιατί κοίτα, η τοπική κοινωνία πιέζει». Για την ιστορία προσθέτω ότι το έργο άρχισε σε λίγο, επί Νομαρχίας Σκοτινιώτη και συνεχίστηκε επί Νομαρχίας του επόμενου Γιάννη Πρίντζου.

Όταν λοιπόν ανεβοκατεβαίνετε στην Όθρυ, να θυμάστε …λιγουλάκι ΚΑΙ την εφημερίδα «Λαός του Αλμυρού».

Εδώ και δυόμιση μήνες μαζέψαμε τον παγκόσμιο θαυμασμό και τα επαινετικά σχόλια της παγκόσμιας κοινής γνώμης, από τα άρθρα των πιο έγκυρων μέσων μαζικής επικοινωνίας του πλανήτη, τα περισσότερα από τα επίσημα χείλη πολιτικών και διεθνούς κύρους επιστημόνων, για την έγκαιρη και τελέσφορη αντιμετώπιση του κορωνοϊού. Εν μία νυκτί γίναμε η χώρα – υπόδειγμα για όλη την ανθρωπότητα… Και τώρα που το πρώτο κύμα της πανδημίας κοπάζει, η οικονομία μας επανέρχεται σιγά – σιγά στην κανονικότητά της, η κοινωνική μας ζωή βρίσκει πολλούς από τους αρχικούς της ρυθμούς, αλλά αρχίσαμε πάλι παντοειδώς τις …γκρίνιες μας. Αλληθωρίζοντας, από άγνοια, ημιμάθεια, αντιπολιτευτική σκοπιμότητα ή όχι, π.χ. από τον Τσιόρδα έως τον κάθε ….λόρδα, από τον πρωθυπουργό έως τον κάθε …μπαχαλάκη, στρατευμένο ή ανενεργό, αλλά και τους αστοιχείωτους «μαϊντανούς». Πίσω από κάθε «ίσως» ή «ακόμη δεν το έχουμε εξακριβώσει» των επιστημόνων, πίσω από το παραμικρότερο πολιτικό λάθος κάποιου υπουργού έχουμε έτοιμο κι ένα ψευδές σενάριο συνομωσίας. Πετάμε στην άκρη τα θετικά, που όλοι μαζί, με κόπο και θυσίες δημιουργήσαμε και είμαστε έτοιμοι να καταπιούμε αμάσητο το «σανό» της υπερβολής, βγάζοντας στην επιφάνεια όση χολή μας απέμεινε στα εσώψυχά μας. Γιατί και πώς και από πού ως πού; Αχ, βρε αδιόρθωτε Έλληνα… Μόνιμε εραστή της ευφάνταστης (όσο και αστήριχτης) μυθοπλασίας…

Και τώρα που αρχίζει το νέο στοίχημα να κερδίζουμε όσα υλικά αγαθά χάσαμε μέσα στην πανδημία, εμείς μεν διχαζόμαστε, αλλά οι εχθροί και οι άσπονδοι «φίλοι» τρίβουν από ευχαρίστηση τις κοιλιές τους…

Να εξηγούμαστε… Κανένας Μητσοτάκης από μόνος του και κανένας Τσίπρας κτλ. δεν πρόκειται να σώσει πάλι την Ελλάδα… Εμείς, ο λαός, θα «βάλουμε πλάτη» και θα τραβήξουμε -ως συνήθως- το «κουπί»… Και μόνον ενωμένοι θα ξανανικήσουμε!!!

Και ως προς την εθιμική μας γκρίνια, που αναφέρω παραπάνω, με εκφράζει απόλυτα ένα άρθρο του Μάνου Βουλαρίνου στην Athens Voice, που μεταξύ άλλων αναφέρει: «Με το που νιώσαμε κάπως πιο ασφαλείς αρχίσαμε να αμφισβητούμε την επιτροπή χάρη στην οποία έχουμε την πολυτέλεια να νιώθουμε ασφαλείς. Με το που μπήκαμε σε μια (πιθανότατα προσωρινή) ύφεση της πανδημίας αφήσαμε να ξαναβγούν στην επιφάνεια όλα αυτά που καταφέραμε για λίγο να κρατήσουμε κρυμμένα: γκρίνια, απειθαρχία, ωχαδερφισμός, ξερολίαση, ασέβεια στον ειδικό. Σαν μικρά παιδιά που δεν μπορούν να σκεφτούν το αύριο και το χτες τους φαντάζει πολύ μακρινό, αρχίσαμε να πουλάμε μούρη ακόμα και σ’ αυτούς που χωρίς τη δουλειά τους δεν θα είχαμε μούρη να πουλήσουμε. Τα σχολεία ανοίγουν πολύ νωρίς, τα σχολεία ανοίγουν πολύ αργά, τα σχολεία δεν πρέπει να ανοίξουν καθόλου, τα σχολεία δεν έπρεπε να είχαν κλείσει, γιατί να έρθουν τουρίστες, γιατί να μην έρθουν τουρίστες από σήμερα και από παντού, γιατί να έρθουν από αυτές τις χώρες και όχι από άλλες, γιατί να έχουν τόσα τραπέζια τα εστιατόρια, γιατί να μην έχουν όσα τραπέζια θέλουν τα καφέ, γιατί να φοράμε μάσκα, γιατί ο Τσιόδρας χτενίζει τη χωρίστρα προς τα δεξιά, γιατί ο Χαρδαλιάς μιλάει απότομα και δεν σκέφτεται ότι είμαστε μωρά παιδιά που θέλουν καλόπιασμα; Το ένα μας μυρίζει, το άλλο μας βρωμάει και κάθε μέρα που περνάει κάνουμε όλο και περισσότερο του κεφαλιού μας και αγνοούμε συστάσεις και προειδοποιήσεις. «Το ‘χουν παραχέσει», «δεν ξέρουν τι τους γίνεται», «κάτι δεν πάει καλά», λέει για την επιτροπή Τσιόδρα ο Ελληνάρας, που χωρίς αυτήν την επιτροπή θα έψαχνε στα κοντέινερ που θα είχαν γίνει προσωρινά νεκροτομεία να βρει τους συγγενείς του.»

«Ο Τσιόδρας, ο Χαρδαλιάς και όσοι είναι γύρω τους δεν είναι ούτε θεοί ούτε αλάθητοι. Έχουν όμως κερδίσει μια μάχη που αν κρίνουμε από την ιστορία των τελευταίων 7 δεκαετιών (βάζω λίγο, θα μπορούσα και πολύ περισσότερο) το πιο πιθανό αποτέλεσμα θα ήταν η ελληνική συντριβή. Φυσικά και μπορεί να κάνουν λάθη, αλλά σίγουρα θα κάνουν πολύ λιγότερα από εσένα που διαβάζεις τώρα, τους φίλους σου, τους συγγενείς σου, τους συναδέλφους σου, τους δημοσιογράφους που γουστάρεις και όποιον άλλο νομίζει ότι ξέρει καλύτερα. Το να τους αμφισβητείς και να γράφεις τις συστάσεις τους στα παλιά σου τα παπούτσια δεν δείχνει απλώς αχαριστία. Δείχνει εγκληματική ανοησία αντίστοιχη με την ανοησία κάποιου ο οποίος αφού, πέρα από κάθε πρόβλεψη, έχει γλιτώσει από μια θανατηφόρα ασθένεια, αποφασίζει να αλλάξει γιατρό γιατί δεν του αρέσουν οι οδηγίες που του δίνει προκειμένου η ασθένεια αυτή να μην τον απειλήσει ξανά. Φίλες, φίλοι και οι υπόλοιποι, η πανδημία δεν πέρασε, ο κορωνοϊός είναι ακόμα εδώ και εμείς, αν μας ενδιαφέρει έστω και τόσο δα το καλό μας, θα πρέπει να συνεχίσουμε να εμπιστευόμαστε αυτούς που τα κατάφεραν τόσο καλά μέχρι τώρα. Είναι κατά τεκμήριο καλύτεροι από κάθε άλλον. Ναι, ακόμα κι από σένα. Και μπράβο τους.» Τι λέτε; Κάπως δεν μοιάζουμε μ’ εκείνες τις ανόητες …κατσίκες, που κλωτσούν και χύνουν την καρδάρα με το γάλα, αμέσως μετά το άρμεγμά τους;

Τέλος στη συζήτηση για πρόωρες εκλογές ή σε άμεσο ανασχηματισμό έβαλε ο πρωθυπουργός κατά τη διάρκεια συνέντευξης στο Star. «Ούτε ανασχηματισμός ούτε εκλογές είναι στα σχέδιά μου», ανέφερε χαρακτηριστικά, διαψεύδοντας τα σχετικά σενάρια. Οσον αφορά την οικονομία, ο κ. Μητσοτάκης είπε πως το επόμενο διάστημα θα υπάρξει και νέο πακέτο φορολογικών μειώσεων, αλλά στην παρούσα φάση προτεραιότητα είναι η μείωση των εργοδοτικών εισφορών, θέμα για το οποίο θα υπάρξουν ανακοινώσεις το φθινόπωρο. Ο πρωθυπουργός δεν προχώρησε σε περαιτέρω εξειδίκευση, προσθέτοντας πως το εύρος της παρέμβασης θα εξαρτηθεί από τους δημοσιονομικούς στόχους για το 2021 και τα ποσά που θα «πάρουμε από την Ευρώπη». O πρωθυπουργός δεν μπήκε σε διαδικασία να μιλήσει για το ύψος της ύφεσης, λέγοντας πως δεν θέλει να κάνει προβλέψεις για το μέγεθος αυτής, εξέφρασε όμως «μία συγκρατημένη αισιοδοξία». Οψόμεθα και ….ευχόμεθα.

Άλλη μια «ένεση» κατά της κλιμακούμενης ανεργίας που προκάλεσε και συνεχίζει να προκαλεί η οικονομική ύφεση, λόγω πανδημίας: Ίσως και πάνω από μισό εκατομμύριο εργαζόμενοι εκτιμάται ότι από μεθαύριο Δευτέρα 1η Ιουνίου θα τεθούν σε καθεστώς ευέλικτης απασχόλησης, με το κράτος να επιδοτεί το 60% των απωλειών που θα έχουν οι μισθοί τους λόγω του μειωμένου ωραρίου. Το «αντίτιμο» θα είναι η προστασία από την απόλυση, καθώς όποιος τεθεί υπό τη λειτουργία του μηχανισμού, που η κυβέρνηση ονόμασε «Συν-Εργασία», θα απαγορεύεται να απολυθεί. Κάτι είναι κι αυτό για όσους έχουν ανάγκη το μεροκάματο.

Στα site κάποιων διαιτολόγων, γυμναστών κτλ. προτείνεται πως αν προσθέσετε 30 λεπτά έντονου (βιαστικού) περπατήματος στην καθημερινή σας ρουτίνα, θα μπορούσατε να κάψετε περίπου 150 περισσότερες θερμίδες την ημέρα. Για να χάσετε μισό κιλό την εβδομάδα, θα πρέπει γενικά να χάσετε 3.500 θερμίδες ή 500 θερμίδες την ημέρα (500 Χ 7), δηλαδή 1,5 περίπου ώρα περπάτημα την ημέρα. Μπορεί να σας φαίνονται λίγες, αλλά οι θερμίδες αυτές καίγονται μόνο από το περπάτημα. Αν ακολουθήσετε και μια υγιεινή διατροφή χωρίς λιπαρά, αναψυκτικά, ζάχαρη και αλάτι τότε θα μπορέσετε να χάσετε ακόμη περισσότερες.

Καλά όλα αυτά, αλλά οι δίαιτες δεν λένε τίποτε θετικό ή αρνητικό για το «άγιο τσιπουράκι» που άρχισε πάλι να ρέει με ανοιχτή πλέον την εστίαση. Οι τσιπουρομεζέδες πάντως λογικά πρέπει να εντάσσονται στην …υγιεινή, μεσογειακή διατροφή. Όχι;

Οι «εξυπνάκηδες» των social media… Διαβάζω σε ιστοσελίδα γνωστού ραδιοφωνικού σταθμού τον τίτλο: «Η χώρα οδεύει σε υγειονομική καταστροφή, προειδοποιούν οι γιατροί». Και μπαίνω από περιέργεια να διαβάσω ποια χώρα, άραγε; Κι ακολουθεί ο πρόλογος του κειμένου: «Συνδικαλιστικό όργανο, που εκπροσωπεί τους γιατρούς της Αιγύπτου, προειδοποιεί πως είναι «πιθανή η πλήρης κατάρρευση του συστήματος υγείας, η οποία θα μπορούσε να οδηγήσει σε υγειονομική καταστροφή, αν το Υπουργείο Υγείας επιμείνει να δείχνει παθητικότητα και αμέλεια». Ε, άι σιχτίρ… Τους μπλόκαρα, αυθωρεί και παραχρήμα.

«Από μικρό και από τρελό μαθαίνεις την αλήθεια. Το συμπέρασμα είναι απλό και ολοκάθαρο: Οι ενήλικες και οι πνευματικά υγιείς, ποτέ δεν λένε αλήθεια. Ο ιστορικός Φράνσις Πάρκμαν επισημαίνει: «Η αρχή της αληθείας, ενδέχεται να καταλήξει σε παραλογισμό.» Σε άλλο σημείο στο ίδιο κεφάλαιο τονίζει: «Η αλήθεια δεν πρέπει να λέγεται όλες τις φορές. Και εκείνοι, που τους ενοχλεί μια ασθενής συνείδηση, ωθώντας τους σε μια καθ’ έξιν παράβαση του ανωτέρου γνωμικού, είναι ηλίθιοι και κοινωνικές μάστιγες.» Σκληρή γλώσσα, κι όμως απολύτως αληθινή. Κανένας από εμάς δεν θα μπορούσε να ζήσει πλάι σε έναν καθ’ έξιν φιλαλήθη. Όμως, δόξα τω Θεώ, κανένας από εμάς δεν είναι υποχρεωμένος να το κάνει. Ένας καθ’ έξιν ειλικρινής, απλούστατα, είναι ένα πλάσμα της φαντασίας.» (Μαρκ Τουέιν – Απόσπασμα από το βιβλίο «Η τέχνη του ψεύδους» – Από το site Πρόσωπα)

«Αυτοί που γράφουν ξεκάθαρα, έχουν αναγνώστες. Αυτοί που γράφουν δυσνόητα, έχουν σχολιαστές.» (Αλμπέρ Καμί.)

«Μη μου λες ότι θα είναι για πάντα… Πες μου απλώς τα λέμε αύριο… Μα, να μου το λες πάντα…» (Χόρχε Μπουκάι.)