Μ. Παρασκευή, Μ. Σάββατο, Κυριακή του Πάσχα – Πνευματικοί βηματισμοί στη Μεγάλη Εβδομάδα

του Αρχιμ. Γεώργιου Γιαννιού

Τα μηνύματα που εκπέμπει η Αγία και Μεγάλη Εβδομάδα, αποτελούν ένα σημαντικό οδηγό για τη ζωή μας. Τουτέστιν, τις δυσκολίες μην τις φοβάσαι. Αντίθετα δέξου τες και ξεπερασέ τες. Ο προσωπικός σου Γολγοθάς θα φέρει την προσωπική σου Ανάσταση. Όπως του Χριστού. Ακόμα και αν υπάρξουν πολλοί «Ιούδες»  στη ζωή σου, αυτοί θα υπάρξουν για να φτάσεις στον στόχο της ζωής σου. Γιατί αυτοί που δεν θα πιστέψουν σε σένα, θα είναι αυτοί που θα σε εξελίξουν. Γιατί η προσπάθειά σου να ξεπεράσεις τα εμπόδια που θα σου βάλουν, θα σε κάνει πιο δυνατό.

Μεγάλη Παρασκευή

Την Μεγάλη Παρασκευή έχουμε την Κορύφωση του θείου δράματος και θυμόμαστε και βιώνουμε τα Σωτήρια και φρικτά Πάθη του Κυρίου και Θεού μας. Δηλαδή:

α) Τα πτυσίματα

β) τα μαστιγώματα

γ) τις κοροϊδίες

δ) τους εξευτιλισμούς

ε) τα κτυπήματα

στ) το αγκάθινο στεφάνι και κυρίως την

ζ) Σταύρωση και

η) τον θάνατο του Χριστού μας.

Τι δύσκολη ημέρα που είναι η σημερινή. Ένας Θεός, που γεννιέται από αγάπη για τον ανθρώπινο γένος, να έχει αυτή την κατάληξη. Όλοι μας θα θυμόμαστε την ιστορία του Αδάμ και της Εύας. Των πρώτων ανθρώπων που πλάστηκαν από τον Θεό. Ανυπάκουοι στο θέλημα του Δημιουργού τους, εκδιώχθηκαν από τον Παράδεισο. Όμως, ο Θεός, ως φιλεύσπλαχνος πατέρας, δεν τους άφησε στην τύχη τους. Τους υποσχέθηκε πως θα αποστείλει στη γη τον Γιο του τον Μονογενή για να συμφιλιώσει και πάλι τους ανθρώπους με το Θεό και Πατέρα του. Έτσι κι έγινε. Όμως οι άνθρωποι φερθήκαμε αχάριστα στο Χριστό. Και αντί να υπακούσουμε στο θέλημά του, εντούτοις, τον ανταμείψαμε με όλα αυτά τα φρικτά βασανιστήρια και τους χλευασμούς που προαναφέραμε.

Και ο Χριστός μας, αντί να σπάσει τα δεσμά του, να τιμωρήσει τους δεσμοφύλακές του ως Θεός Παντοδύναμος, αντίθετα, υπομένει τα πάντα για τον καθένα από εμάς. Για τις προσωπικές μας αμαρτίες. Και όταν ανεβαίνει στο Σταυρό και σταυρώνεται, σταυρώνει συνάμα και τις δικές μας αμαρτίες και το τίμιο αίμα του εξαγνίζει τις ψυχές μας. Αυτό θα πει ταπείνωση και αγάπη θυσιαστική.

Μεγάλο Σάββατο

Το Μεγάλο Σάββατο το πρωί γιορτάζουμε:

α) την Ταφή Του Κυρίου και

β) την Κάθοδο Του στον Άδη, όπου κήρυξε σε όλους τους νεκρούς. Έτσι την Μεγάλη Παρασκευή το πρωί (ημερολογιακά), τελούνται οι εξής ακολουθίες: Ακολουθία των Μεγάλων και Βασιλικών Ωρών, ο Εσπερινός και η Ακολουθία της Αποκαθηλώσεως, δηλαδή την Ταφή Του Κυρίου από τον Ιωσήφ τον Αριμαθαίας και το Νικόδημο, μέλος του Μεγάλου Συμβουλίου και κρυφό μαθητή του Κυρίου.

Την Μεγάλη Παρασκευή το βράδυ (ημερολογιακά) ψάλλονται τα Εγκώμια και έχουμε την περιφορά του Επιταφίου!

Αναμφισβήτητα η σημερινή ημέρα είναι μια ημέρα αναμονής. Λες και ο χρόνος έχει παγώσει. Ένας Θεός κείται νεκρός μέσα στο μνήμα του. Το μυαλό του ανθρώπου αδυνατεί να συλλάβει αυτή την τραγωδία. Μονάχα η καρδιά του μπορεί να συνθέσει ύμνους και να εκφράσει αυτά που το μυαλό δε φτάνει ν’ αφομοιώσει.

Σύμφωνα με τη διδασκαλία της Εκκλησίας μας, ο Χριστός κατέβηκε στον Άδη και κήρυξε το Ευαγγέλιό του και στους νεκρούς. Τότε σκίρτησε η καρδιά του Αδάμ και της Εύας από τα γνώριμα βήματα, που ήδη είχαν ακούσει όταν ήταν ένοικοι του Παραδείσου. Για το λόγο αυτό λέμε πως έχουμε την πρώτη Ανάσταση. Γιατί τι άλλο θα μπορούσε να είναι ανάσταση, πέρα από την καθεαυτή Ανάσταση του Χριστού; Η ανάσταση των δικών μας ψυχών.

Κυριακή του Πάσχα

Μετά από μια εβδομάδα περισυλλογής, μετάνοιας, έντονης προσευχής και συμπόρευσης των Παθών του Κυρίου μας, φθάνουμε επιτέλους στην χαρμόσυνη μέρα της Αναστάσεως.

Το Μεγάλο Σάββατο στις 12.00 τα μεσάνυχτα (δηλαδή ουσιαστικά την Κυριακή), έχουμε την ζωηφόρο Ανάσταση του Κυρίου μας, την ήττα του θανάτου και της φθοράς και την αφή του Αγίου Φωτός στον κόσμο από το Πανάγιο Τάφο.

Ανήμερα την Κυριακή του Πάσχα τελείται ο «Εσπερινός της Αγάπης», όπου σε πολλές γλώσσες διαβάζεται το Ιερό Ευαγγέλιο και διατρανώνεται παγκοσμίως η νίκη του θανάτου και η εποχή της Καινούριας Διαθήκης, της χαράς και της Αναστάσιμης ελπίδας.

Δε χρειάζονται ιδιαίτερα λόγια για να περιγράψει κανείς τι σημαίνει Πάσχα και μάλιστα ελληνικό. Οι γεμάτες Εκκλησίες, οι αναμμένες λαμπάδες, τα κόκκινα αυγά, μα πάνω απ’ όλα η επινίκια ιαχή «Χριστός Ανέστη», μαρτυρούν το βαθύ νόημα της Αναστάσεως στις ζωές των ανθρώπων.

Οι ορθόδοξοι χριστιανοί βιώνουμε τα Πάθη και την Ανάσταση του Χριστού συμμετέχοντας ενεργά σε αυτά με «συμπόρευση», «συσταύρωση» και «συνανάσταση»! Ο Χριστός με την θέληση του (εκουσίως), έπαθε και ανέστη για να σωθούμε όλοι εμείς! Αυτό σημαίνει ότι δεν λυπούμαστε «μοιρολατρικά» για το Πάθος του, αλλά για τις δικές μας αμαρτίες και αφού μετανοιώνουμε ειλικρινώς μπορούμε την αντικειμενική σωτηρία που χάραξε ο Χριστός να την κάνουμε και υποκειμενική – προσωπική σωτηρία και Ανάσταση!

Παλαιότερα κηρύγματα του Αρχιμανδ. Γεώργιου Γιαννιού μπορείτε να βρείτε παρακάτω: