Παράξενες ματιές… γράφει η Βιβή Τσιντσίνη

έκδοση 21-3-2020

Περπατούσα στον ηλιάκο, ολομόναχη, στην αδειανή πλατεία… και ξάφνου, ένιωσα, τέσσερα ζευγάρια μάτια πάνου μου…

Και αρχίσαμε το …με κοιτάς, …σε κοιτώ… και μετά σιωπή… και μετά το τέρμα… και κανείς… κανενός…

Κάπως έτσι…

Προσπάθησα να καταλάβω γιατί με κοιτούσαν με τόση επιμονή. Μην έτρωγα κάτι και δεν τους έδινα; Μήπως τους πήρα κάτι δικό τους; Με γνώρισαν; Τους ήξερα; Μήπως είχα φάει σκόρδο; (αν και είχαμε κάποια απόσταση). Φοβήθηκαν μη κολλήσουν κάτι;

Αλήθεια σκέφτηκα να τους πω σε όλες τις γλώσσες… «εγώ ντεν έχω τον covid-19… απ’ όσο ξέρει, δηλαδή». Αλλά με τόση κούραση και τόσες έννοιες, μόνο τα αγγλικά μου θυμόμουν.

Κάνω δυο βήματα… και ‘κεινοι εκεί.. να με κοιτούν… Κάνω άλλα δυό, ξαναγυρίζω… και ‘κεινοι εκεί, με κοιτούσαν με την ίδια απορία.

Ξεμάκρυνα και δεν γύρισα, να ματαδώ τους τετράποδους φίλους μου, οι οποίοι, μάλλον με πέρασαν για αδέσποτο.

Βρε, πως αλλάζουν οι καιροί! Αδέσποτοι εμείς και τα σκυλιά να κόβουν βόλτες στην πλατεία, σε ελεύθερες συναθροίσεις και «συμπτύξεις». Ζηλεύω.

Πίσω στην καραντίνα μου λοιπόν και υπόσχομαι να πάμε βόλτα αντάμα μετά απ’ όλο αυτό.

Δεν το περίμενα

Η αλήθεια κυρία μου, είναι ότι δεν το περίμενα να ζήσω στην εποχή που τα τα e-mail… θα άρχιζαν κάπως έτσι… «Είμεθα καλά, το ίδιο επιθυμούμε δια υμάς…» ή και «Υγιαίνετε και, ει δυνατόν αγαλλιάσθε…»

Παλιές καλές συνήθειες, τις οποίες τις ξεχάσαμε οι νεότεροι, νομίζοντας μάλλον ότι είμαστε άτρωτοι, άφθαρτοι και αιώνιοι… Και ήρθε ο καιρός, να σκεφτούμε ότι όλοι είμαστε περαστικοί, μικροί και μεγάλοι… Ήρθε ο καιρός να σκύψουμε πάνω από τους γηραιότερους και να τους δούμε λες και δεν θα τους ξαναβλέπαμε ξανά…

Ήρθε η ώρα να ωριμάσουμε ως κοινωνία. Να καταλάβουμε ότι για να βοηθήσουμε τον εαυτό μας, πρέπει να σεβαστούμε και τον διπλανό.

Ναι, είναι πολλοί ακόμη αυτή που πρέπει να προσαρμοστούν… Να καταλάβουν. Δεν τα πάμε και άσχημα όμως… Γι’ αυτό οι άδειες πόλεις.

Λίγο οι πρωτευουσιάνοι να κρατηθούν και θα πάμε καλά…

Χαμούλης

Χαμούλης γίνεται στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, με τα στιχάκια γνωστών τραγουδιών που τα παραποιούν σα να γράφηκαν για τον κορωνοϊό…. Ε, να «πειράξω» κι εγώ ένα;

Ήταν ένα μικρό κορωνοϊάκι
που ήταν α-α-αταξίδευτο
Οέ, Οέ, Οέ, Οέ.

Κι έκανε ένα μακρύ ταξίδι
μέσα εις τη Μεσόγειο
Οέ, Οέ, Οέ, Οέ.

Και σε πέντε έξι εβδομάδες
μολύνθηκαν όλες οι χώρες

Οέ, Οέ, Οέ, Οέ.

Και τότε ρίξανε τον κλήρο
να δούνε ποιος θα εμβολιαστεί
Οέ, Οέ, Οέ, Οέ.

Σωστός ο Αγοραστός!

Την  πλήρη απαγόρευση μετακίνησης των μη μόνιμων κατοίκων προς  τα χωριά της περιφέρειας,  ζητά ο Περιφερειάρχης Θεσσαλίας Κώστας Αγοραστός, για τον περιορισμό της διασποράς του κορωνοιού. Με επιστολή του προς τον Πρωθυπουργό Κυριάκο  Μητσοτάκη, ο κ. Αγοραστός επισημαίνει τα εξής:

«Ζητούμε την πλήρη απαγόρευση μετακίνησης προς τα χωριά όλων των Περιφερειακών Ενοτήτων της Περιφέρειας μας, μη μόνιμων κατοίκων, προς αποφυγή εξάπλωσης του κορωνοϊού. Παρακαλούμε για τις άμεσες ενέργειές σας, προκειμένου να μην παρατηρηθεί αυξημένη κίνηση στα χωριά μας, βάζοντας σε κίνδυνο τόσο τους κατοίκους, όσο και το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό των Νοσοκομείων, των Κέντρων Υγείας και των Περιφερειακών Ιατρείων, όλων των νομών της Θεσσαλίας, που δοκιμάζονται σκληρά τις τελευταίες ημέρες».

Βροχή οι καταγγελίες

Βροχή έπεσαν οι καταγγελίες στην εφημερίδα μας, αλλά και στο αστυνομικό τμήμα Αλμυρού, για συμπολίτες μας οι οποίοι αποφάσισαν να περπατήσουν, ή και να συνομιλήσουν με άλλους σε ανοικτό χώρο, για Αλμυριώτες που διαμένουν σε μεγαλύτερες πόλεις και επισκέφθηκαν τα χωριά τους και για παιδιά που έσπευσαν σε ανοικτούς αθλητικούς χώρους. Ακόμη όμως, δεν έχουμε απαγόρευση κυκλοφορίας. Οι συστάσεις είναι για το δικό μας καλό και πρέπει να καταλάβουμε ότι μόνο εμάς συμφέρει να τις ακολουθήσουμε. Προς το παρόν επιτρέπεται να κυκλοφορούμε σε δυάδες, να κρατούμε αποστάσεις από όλους στο 1,5 μέτρο και απαγορεύονται οι συναθροίσεις γενικώς. Κατά τα λοιπά, μην κουράζετε χωρίς να χρειάζεται τους αστυνομικούς. Δυστυχώς, κοντοζυγώνει και η γενική απαγόρευση και εκεί θα μιλήσουμε τελείως διαφορετικά…

Σας αφήνω με μερικά «έξυπνα» αστειάκια που αλίευσα από το facebook:

Όταν ο Έλληνας έπρεπε να είναι στις πλατείες, έμενε στον καναπέ. Τώρα που πρέπει να μείνει στον καναπέ, θέλει πλατεία. Άτιμη ράτσα.

Να λες στη μάνα σου «μη σε δω να γυρίζεις έξω… αλίμονό σου! Πως αλλάξαν οι καιροί!

Γυμναστήρια τέλος; Επιτέλους λίγη ισότητα… τα λέμε στις παραλίες.

Μόλις μαθευτεί πόσοι νοσούν από κορωνοϊό στην Τουρκία, και η Μέρκελ θα έρθει να φυλάξει τα σύνορα.

Με έπιασε τσιγαρόβηχας την ώρα που έτρωγα σπίτι μου… και τώρα σας γράφω από το σπιτάκι του σκύλου στην αυλή.

Εσείς που σαρώσατε τα μακαρόνια στα μάρκετ, αφήστε και κανένα χαρτί υγείας για εμάς που σαρώσαμε τα φασόλια.

Χωρίς αντιδραστήρια, η διάγνωση του κορονοϊου γίνεται μαδώντας τη μαργαρίτα… Έχω κορονοϊο, δεν έχω κορονοϊο…

Τώρα με το «μένουμε σπίτι» έχει ληφθεί κάποια μέριμνα για τους παντρεμένους που έχουν γκόμενα; Κλείσανε και τα ξενοδοχεία…

Χρησιμοποιώ το αντισηπτικό και μετά χρησιμοποιώ το αντισηπτικό για να καθαρίσω το αντισηπτικό… Παράλογοοο; Δεν απαντάει…! Άρα λογικό!