- 13 Μαρτίου, 2020
του Γιώργου Τσιντσίνη – ΤΟ “ΜΠΟΥΡΙΝΙ”
Ένα …μπουρίνι μοιάζει αυτή η πανδημία με τον ιό, που απειλεί τάχα να μας καταπιεί… Κι όσοι από μας έχουν στενή επαφή με τη θάλασσα (π.χ. εμείς οι παλιοί ψαράδες) λέμε -για την συγκεκριμένη περίπτωση- μια παροιμία: «Όποιος πνίγηκε στο μπουρίνι, το …μετάνιωσε».
Γιατί όπως ναι μεν ξεσπάει ξαφνικά με δυνατούς ανέμους, αστραπόβροντα και μεγάλο κυματισμό, πάλι απότομα συνήθως κοπάζει, μέσα σε 20 ή 30 λεπτά. Θυμάμαι πριν λίγα χρόνια, ένα απόγευμα, ανοιχτά της θάλασσας του Αλμυρού, ψαρεύοντας μ’ έναν παιδικό μου φίλο, τον Γιώργο Π., πώς ξέσπασε ξαφνικά ένα τέτοιο φοβερό μπουρίνι και τα κύματά του, πάνω από τα κεφάλια μας, απειλούσαν διαρκώς να καταπιούν το βαρκάκι – καρυδότσουφλό μας.
Κρατήσαμε λοιπόν αμέσως γερό τιμόνι, κόντρα στο βοριά και για να διασκεδάσουμε τη δικαιολογημένη αγωνία μας, αρχίσαμε να τραγουδάμε όσα τραγούδια ξέραμε ή …μισο-ξέραμε.
Μέχρι που σε λίγα λεπτά η θάλασσα ηρέμησε (ίσως σαγηνευμένη από τις …καλλικέλαδες φωνές μας).
Έτσι και τώρα λοιπόν, με το «μπουρίνι» της πανδημίας. Πειθαρχία και μέτρα αυτοπροστασίας χρειάζονται. ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ κυρίως και όχι επιπολαιότητες.