Δελτίο Θυέλλης – γράφει ο Γιώργος Τσιντσίνης – έκδοση 29-2-2020

Στων ουρανών τα Κούλουμα,

με τους χαρταετούς,

ψάξτε για κατευόδιο τους

της Τέχνης, αετούς.

Καλημέρα σας… Με το φύλλο της εφημερίδας που ήδη κρατάτε στα χέρια σας αποχαιρετάμε το Φεβρουάριο κι απ’ αύριο ετοιμαζόμαστε ημερολογιακά να υποδεχτούμε τον Μάρτιο, την Άνοιξη δηλαδή. Η άνοδο της καθημερινής θερμοκρασίας, ο καλός καιρός επιβεβαιώνει μια από τις πιο αισιόδοξες και ποθητές προσμονές μας. Ελπίζουμε ο φετινός Μάρτης να μη θυμηθεί κι ανακαλέσει στην επικαιρότητα κάποιες από τις παλιές …ζαβολιές του (γδάρτης, παλουκοκαύτης κτλ.) και να στρώσει παντού το ανοιξιάτικο χαλί που θα μας πάει ιδανικά προς το επερχόμενο Πάσχα.

Το τριήμερο που αρχίζει σήμερα συνδυάζεται με το τριήμερο της Αποκριάς και της Καθαρής Δευτέρας, με την κορύφωση των σχετικών εκδηλώσεων, τα καρναβάλια, τους χορούς και τις παρελάσεις μεταμφιεσμένων, τα κούλουμα. Με δεδομένο ότι συμπίπτουν με το τέλος του μήνα σημαίνει ότι σε μεγάλες κατηγορίες του πληθυσμού τα βαλάντια -τηρουμένων των αναλογιών- έχουν το χρήμα να αντιμετωπίσουν τη γιορτάσιμη αργία, αφού πληρώθηκαν στην ώρα τους πολλοί μισθοί, συντάξεις και επιδόματα. Άρα θα αντιμετωπίσουμε, θα υποδεχτούμε αξιοπρεπώς τη Σαρακοστή. Το κρισιμότερο όλων ίσως είναι, ότι -ψυχολογικά τουλάχιστον- θεωρούμε πια ότι αφήνουμε πίσω μας το χειμώνα και η καθημερινότητά μας στο εξής θα κυλήσει με πιότερη αισιοδοξία, ευκολότερα υποθέτω.

Η διάχυση του κορωναϊού και στις χώρες της Ευρώπης και ειδικότερα στη γειτονική μας Ιταλία έχει προκαλέσει πανικό, τουλάχιστον στους απλούς ανθρώπους, ειδικότερα εκείνους που επιλέγουν καθημερινά να ενημερώνονται από τους καθ’ έξιν… «τρομοκράτες» της μικρής οθόνης, οι οποίοι αρέσκονται -χάριν της τηλεθέασης- να υπερβάλουν εσκεμμένα. Οι ακρότητες του πανικού, (μέχρι τα σωρηδόν ψώνια από τα σούπερ μάρκετ) δεν δικαιολογούνται από τα ίδια τα πράγματα και τις εξελίξεις και λίγη περισσότερη ψυχραιμία απ’ όλους μας δεν θα έβλαπτε.

Ξέρω καλά πως η πρώτη δικαιολογία που θα μου προβάλουν είναι πως «τι να κάνουμε; Είναι απαίτηση των παιδιών», αλλά δεν μπορώ να καταλάβω αυτές τις πολυήμερες εκδρομές των τελειόφοιτών μαθητών σε χώρες του εξωτερικού… Το απαιτούν τα ίδια τα παιδιά; Φταίει ο οικογενειακός νεοπλουτισμός ορισμένων γονέων, σε βάρος κάποιων άλλων; Αυτήν την επιλογή τη συνδαυλίζουν άραγε οι εκπαιδευτικοί – συνοδοί; Τέτοιες «ηρωικές εξόδους» τις προκρίνουν (για ευνόητους οικονομικούς λόγους) τα ταξιδιωτικά πρακτορεία; Η αλήθεια είναι πάντως (και ας το σκεφτούν καλά τα νέα παιδιά) ότι η όμορφη Ελλάδα μας χρειάζεται δυο και τρεις ολόκληρες ζωές ίσως για να προλάβει να τη γυρίσει κανείς, να απολαύσει τις ομορφιές της και να έχει έστω μια στοιχειώδη επαφή με την Ιστορία της. Ποιος ο λόγος λοιπόν αυτών των μαθητικών «αποδράσεων» σε χώρες της Ευρώπης κυρίως; Γιατί -αν μη τι άλλο- στερούμε από τον Ελληνικό τουρισμό, την εστίαση, τα καταλύματα, τα μουσεία κτλ. τα έσοδα που …εξάγονται εκτός Ελλάδας; Και τι ακριβώς διδάσκουμε στα νέα παιδιά με τέτοιες ξενομανίες;

Ορατό είναι το γενικότερο πλήγμα λοιπόν που θα δεχτεί ο Ελληνικός τουρισμός από τον κορωνοϊό, αν και η απειλή δεν δείχνει να χτύπησε ακόμη την «πόρτα» μας… Ήδη παρατηρείται σχετική ρευστότητα και ακυρώσεις, ως προς τις κρατήσεις και διακίνηση τουριστών προς την Ελλάδα από κάποιες Ευρωπαϊκές χώρες που, η μία μετά την άλλη, κλείνουν τα σύνορά τους, αλλά και οι απλοί πολίτες τους «κουμπώνονται» στο να τολμήσουν ταξίδια εκτός της χώρας τους. Ήδη στη Βόρεια Ιταλία αυξάνονται οι νεκροί κι έχουν «παγώσει» σχεδόν τα πάντα. Η εξάπλωση της «κατάρας» των ημερών μας έφτασε ήδη μέχρι τη Σικελία.

Ακόμη κι αν προσυπογράφουμε το «ψυχραιμία» που συνιστά η δική μας Κυβέρνηση, πόσο άραγε μπορεί να μας πείσει ότι είναι έτοιμη να αντιμετωπίσει την κατάσταση όταν -πρώτα απ’ όλα- δεν έχει βρεθεί ακόμη το εμβόλιο, για να χτυπήσει και ν’ αντιμετωπίσει στη ρίζα του το κακό παγκοσμίως;

Η γνωστή οργάνωση «Γιατροί χωρίς σύνορα» δημοσιοποίησαν οδηγίες για το «Πώς μπορώ να αποφύγω να μολυνθώ;» και σημειώνουν: «Όπως και με άλλους κορονοϊούς, η μόλυνση μέσω των σταγονιδίων φαίνεται να είναι ο κύριος τρόπος μετάδοσης. Ο ιός εισέρχεται στο ανθρώπινο σώμα από το στόμα ή τη μύτη. Αυτό μπορεί να συμβεί εάν εισπνεύσετε μολυσμένα σταγονίδια ή εάν αγγίξετε με τα χέρια σας μια επιφάνεια όπου έχουν προσγειωθεί σταγονίδια και αργότερα αγγίξετε το στόμα ή τη μύτη σας. Επομένως, απλά μέτρα ελέγχου λοιμώξεων, όπως το πλύσιμο των χεριών και το να καλύπτουμε το στόμα και τη μύτη όταν βήχουμε ή φτερνιζόμαστε, είναι αποτελεσματικά και σημαντικά για την πρόληψη. Η υγιεινή των χεριών είναι πολύ σημαντική, επομένως να πλένετε συχνά τα χέρια σας με σαπούνι και νερό. Χρησιμοποιήστε αρκετό σαπούνι και βεβαιωθείτε ότι έχουν πλυθεί όλα τα σημεία και των δύο χεριών. Αφιερώστε τουλάχιστον 20 δευτερόλεπτα στο πλύσιμο των χεριών σας. Αν δεν υπάρχει ορατή βρωμιά στα χέρια σας, ένα τζελ με βάση το οινόπνευμα είναι επίσης μια καλή επιλογή. Όταν βήχετε ή φτερνίζεστε, να καλύπτετε το στόμα και τη μύτη σας με ένα χαρτομάντιλο ή με το εσωτερικό μέρος του αγκώνα σας. Πετάξτε τα χρησιμοποιημένα χαρτομάντιλα αμέσως στον κάδο απορριμμάτων, όπως και τις χρησιμοποιημένες μάσκες, και πλύνετε τα χέρια σας. Μια μάσκα είναι ένα καλό μέτρο πρόληψης που αποτρέπει την εισπνοή του ιού. Ωστόσο, η κύρια χρήση της είναι να αποτρέπει τη μετάδοση του ιού εάν είστε άρρωστος/η. Όταν βγάζετε τη μάσκα, να ακουμπάτε μόνο τα κορδόνια. Πετάξτε την κατευθείαν στον κάδο απορριμμάτων και πλύνετε τα χέρια σας.»

Πάντως, αυτό που το Ελληνικό κράτος ελέγχει (όσο μπορεί) αεροδρόμια, λιμάνια και σιδηροδρομικούς σταθμούς, μήπως από κάπου «τρυπώσει» ο κορωνοϊός και, από την άλλη μεριά, να κάνουν καθημερινές «αποβάσεις» στα νησιά μας ή να μπαίνουν από τα χερσαία σύνορα ανεξέλεγκτοι 300 περίπου λαθρομετανάστες καθημερινά, είναι κάτι που ξεπερνάει την κοινή λογική.

Και η καλή μου φίλη και φιλόλογος Λία Παπαδούλη, κόρη του αείμνηστου και αγαπημένου καθηγητή Παναγιώτη Παπαδούλη, γράφει στο διαδίκτυο: «Κυκλοφορούν διάφορα τέτοια κωμικά στο διαδίκτυο (Σ.Σ. εννοεί για τους Έλληνες μαθητές – εκδρομείς στην Ιταλία). Μέχρι το «πρώτο επιβεβαιωμένο κρούσμα». Μετά θα αρχίσει πανικός. Σχολεία δεν θα έπρεπε να πηγαίνουν στην Ιταλία, στο τέλος της περασμένης εβδομάδας. Όταν τα σχολεία επιστρέφουν, θα έπρεπε να λαμβάνονται σαφή και σοβαρά μέτρα. Η πρόληψη, στην συγκεκριμένη περίπτωση, δεν είναι απλώς καλύτερη από τη θεραπεία. Είναι ο μόνος δρόμος. Διότι θεραπεία, συγκεκριμένη και αποτελεσματική, δεν υπάρχει. Και κάποιοι φορείς του ιού -κυρίως οι πιο νέοι- που δεν θα κινδυνεύσουν να χάσουν τη ζωή τους θα τον διασπείρουν, για πολλές ημέρες, πριν νοσήσουν, στο περιβάλλον τους. Στην εποχή της συνεχούς ενημέρωσης, δεν συγχωρούνται ούτε η αφέλεια ούτε η ανευθυνότητα ούτε ο πανικός.» Διαφωνείτε μήπως;

Κι ενώ οι εξελίξεις τρέχουν, ο διεθνής ορίζοντας δείχνει να σκοτεινιάζει περισσότερο  για τον ιό που θερίζει διαρκώς νέες ζωές. Το βράδυ της περασμένης Τρίτης ήρθε η είδηση για ύποπτο κρούσμα (ναυτικός στο επάγγελμα) που νοσηλεύτηκε στο Νοσοκομείο «Σωτηρία» της Αθήνας, σε καραντίνα. Αλλά ο ασθενής ευτυχώς κατόπιν αποδείχτηκε αρνητικός, μετά τις ιατρικές εξετάσεις που του έγιναν. Την ίδια ώρα περίπου όμως η Ελβετία ανακοίνωσε επίσημα ότι αντιμετωπίζει το πρώτο κρούσμα της ασθένειας.

Ως παρεπόμενο του συναγερμού οι Ιταλικές Αρχές άρχισαν έρευνα για τις τιμές πώλησης χειρουργικών μασκών και απολυμαντικού ζελέ, που εκτοξεύτηκαν στα ύψη στο διαδίκτυο, έπειτα από το ξέσπασμα του κορωναϊού στη βόρεια Ιταλία. Άρα έχουμε ήδη και τα πρώτα «κρούσματα» αισχροκέρδειας, που προφανώς τη συνδαυλίζει …αποδοτικά ο πανικός.

Έπεσε λίγο …βαριά σήμερα η στήλη κι αντί να ελαφρύνουμε το κλίμα και την ατμόσφαιρα, λόγω της τελευταίας Αποκριάς και της επερχόμενης Καθαρής Δευτέρας, ασχολούμαστε με τον κορωνοϊό, αλλά και τις κατά πολύ ελαφρύτερες ιώσεις της γρίπης, που πλήττουν ακόμη και σήμερα πολλούς από τους μικρότερους μαθητές, με αποτέλεσμα να κλείσει (την περασμένη Τρίτη και Τετάρτη) ένα ακόμη νηπιαγωγείο στην πόλη μας, λόγω πολλών απουσιών. Άρα, ο φόβος -έστω υπερβολικός- των πολιτών απ’ όσα διαδίδονται στην τηλεόραση, το διαδίκτυο, τις εφημερίδες κτλ.  μας οδηγεί στο να γιορτάσουμε μετ’ εμποδίων, αν και ορθά βλέπω ότι στον Αλμυρό, αλλά και στα περισσότερα χωριά της περιοχής μας οργανώνονται καρναβαλικές και άλλες παρεμφερείς εκδηλώσεις. Προτρέπω λοιπόν τους αναγνώστες μου να γιορτάσουν όσο καλύτερα μπορούν, διότι δεν ωφελεί να μιζεριάζουμε …προκαταβολικά. (Προσπάθησα να διασκεδάσω τις εντυπώσεις επιλέγοντας σήμερα χαρούμενες, επίκαιρες φωτογραφίες.) Χρειάζεται πίστη και αισιοδοξία (ίσως και λίγη τύχη) ότι καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε άλλη μια μπόρα και -ως γνωστόν- πάντοτε οι μπόρες είναι φουριόζες και περαστικές.

Και ο Θεός να μας φυλάει όλους μας από ψευδείς ειδήσεις που ευαγγελίζονται (σχεδόν πάντοτε) την κάθε είδους καταστροφή. Πουλάνε πολύ φαίνεται, οι άτιμες…

«Έκρυθμη η κατάσταση με τα αδέσποτα στον Αλμυρό» ήταν ο κύριος τίτλος της τοπικής μας εφημερίδας στο προηγούμενο φύλλο. Και θα συμφωνήσω με μια ανάρτηση – σχόλιο της Βιβής, ότι το πρόβλημα που διαρκώς διογκώνεται θα παραμείνει πρόβλημα, αν η αντιμετώπισή του δεν γίνει πλέον υπόθεση όλων μας.

Πάρτε ένα πρωτότυπο παράδειγμα ζωοφιλίας από την περίληψη άρθρου που δημοσιεύει η «Εναλλακτική δράση»: «Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας υπολογίζει ότι υπάρχουν σχεδόν 200 εκατομμύρια αδέσποτοι σκύλοι παγκοσμίως. Όμως, η Ολλανδία δεν περιλαμβάνεται σε αυτά τα στατιστικά στοιχεία, καθώς είναι η πρώτη χώρα στον κόσμο χωρίς κανένα αδέσποτο σκύλο. Οι Ολλανδοί λατρεύουν τα κατοικίδιά τους. Βλέπει κανείς παντού κουτάβια μέσα σε καλάθια ποδηλάτων, στις περισσότερες καφετέριες και στα εστιατόρια. Τα μικρά κατοικίδια μπορούν να μπουν στα μέσα μεταφοράς με μειωμένο εισιτήριο. Από τον 19ο αιώνα, η Ολλανδία είχε έναν μεγάλο πληθυσμό σκύλων. Σχεδόν κάθε οικογένεια στη χώρα είχε ένα κατοικίδιο, επειδή οι πολίτες το θεωρούσαν ως σύμβολο κοινωνικού στάτους. Αλλά ο αυξημένος αριθμός των σκύλων που ζούσαν εκεί, προκάλεσε έξαρση λύσσας, η οποία έγινε μία από τις κύριες αιτίες θανάτου. Από φόβο, πολλοί ιδιοκτήτες άρχισαν να εγκαταλείπουν τα κατοικίδιά τους, και καθώς αυτό αποτελούσε παράνομη πράξη, ξαφνικά και χωρίς κανείς να το αντιληφθεί, οι δρόμοι γέμισαν με αδέσποτα σκυλιά κάθε ράτσας.»

«Η Ολλανδία ήθελε να αλλάξει αυτές τις συνθήκες. Άρχισε να το κάνει οργανώνοντας μέρες κατά τις οποίες η στείρωση ήταν αναγκαστική και χωρίς χρέωση. Η κυβέρνηση κάλυπτε όλα τα έξοδα. Με αυτό τον τρόπο, κατάφεραν να στειρώσουν το 70% των θηλυκών σκύλων. Κάθε σκύλος έπρεπε να περάσει επίσης από ιατρικές εξετάσεις για να επιβεβαιωθεί αν έχουν γίνει όλα τα εμβόλια και να δοθεί ιατρική βοήθεια, αν χρειαστεί. Για περισσότερο έλεγχο και για να λυθεί το ζήτημα μια και καλή, η κυβέρνηση πέρασε έναν νόμο που προστάτευε τα ζώα και ενέκρινε έναν άλλο νόμο που σχετιζόταν με την υγεία των ζώων και την ευημερία τους. Ο νέος νόμος ενθάρρυνε τους ιδιοκτήτες να παρέχουν επαρκή προστασία και φροντίδα στα κατοικίδιά τους και να εξαλειφθεί η κακοποίηση. Αν οι ιδιοκτήτες δεν ακολουθούσαν αυτούς τους νόμους, η τιμωρία ήταν φυλάκιση τριών ετών και με πρόστιμο υψηλότερο των 16.000 δολαρίων. Επίσης, ο κόσμος έχει την τάση να αγοράζει σκύλους γιατί προτιμά τα ράτσας που θεωρούνται πιο όμορφα και υγιή. Γι’ αυτό και η Ολλανδική κυβέρνηση αποφάσισε να αυξήσει τους φόρους για την αγορά σκύλων από καταστήματα. Συνεπώς, αυτή η αύξηση των φόρων ανάγκασε τους πολίτες να σκεφτούν άλλους τρόπους να αποκτήσουν κατοικίδιο, όπως το να υιοθετήσουν από το δρόμο.» Τι λέτε; Μήπως οι Ολλανδοί μας δείχνουν ένα σωστό δρόμο για να λύσουμε το πρόβλημα;

Ναι… Όπως πρόβλεψε η στήλη, ο Γυμναστικός Σύλλογος Αλμυρού στο ποδόσφαιρο, με νίκη έδρας επί του αξιόμαχου Θησέα Αγριάς έσωσε την κατηγορία για φέτος και μπράβο του, γιατί στις αρχές της σεζόν πέρασε από «σαράντα κύματα». Στο Βολιώτικο ποδόσφαιρο όμως, η πρόσφατη ισοπαλία στο ντέρμπι μεταξύ Ολυμπιακού Βόλου και της Νίκης ίσως αποδειχτεί καταδικαστική και για τις δυο ομάδες, στις πέντε αγωνιστικές που απομένουν και στην προσπάθεια που κάνουν για την άνοδο. Άλλο να παίρνεις ένα τρίποντο σ’ αυτήν την κούρσα κι άλλο πράγμα να μοιράζεσαι τον ένα βαθμό της ισοπαλίας με τον αντίπαλό σου. Το χειρότερο ήταν βέβαια ότι τα αμφιλεγόμενα -έως ύποπτα;- σφυρίγματα του Ευβοιώτη διαιτητή φόρτωσε με πολλές κάρτες και τις δυο ομάδες, όπως και από μια αποβολή εκατέρωθεν, κάτι που θα δυσκολέψει ακόμη περισσότερο τη φετινή τους προσπάθεια.

Σαν αυτοάμυνα, κόντρα στον κορωνοϊό, φάτε …σκόρδο. Δεν θεραπεύει φυσικά, αλλά προστατεύει όσους το τρώνε, αφού οι γύρω τους δεν μπορούν να τους ..πλησιάσουν ούτε στα πέντε μέτρα.

«Όταν κλείνει μια πόρτα, πάντα ανοίγει ένα παράθυρο…»

«Αν νηστεύεις, κάνε το με ταπείνωση, αν τρως, μην προκαλείς.» (π. Ανδρέας Κονάνος.)

«Κάτι παιδιά στο περιγιάλι

φτιάξαν έναν χαρταετό,

με εφημερίδες του μπακάλη,

καλάμια από τον Κηφισό.

 Γράψαν με κόκκινο μελάνι,

με ματωμένα κεφαλαία,

όσα η ζωή τους είχε κάνει

κι όσα ποθούσε η παρέα.

Διεύθυνση βάλαν «ουρανός»

κι έφυγε ο χαρταετός…

Αποστολεύς ένας φτωχός

και παραλήπτης ο Θεός.»

(Μουσική: Κώστας Χατζής – Στίχοι: Σώτια Τσώτου.)