Μία ξεχωριστή παρουσία στο τοπικό με την πράσινη φανέλα της Δήμητρας

Ο Σταμάτης Καρράς άραξε στο ποδοσφαιρικό λιμάνι της Μαγνησίας κι εξιστορεί την επαγγελματική ποδοσφαιρική του πορεία μέχρι τη φετινή του συμμετοχή στο ρόστερ της Δήμητρας Ευξεινούπολης

Δίχως αμφιβολία, ο Σταμάτης Καρράς είναι ένας από τους κορυφαίους παίκτες στο πρωτάθλημα της Α’ ΕΠΣΘ τη φετινή σεζόν. Άφησε το επαγγελματικό ποδόσφαιρο και τιμάει πλέον το τοπικό φορώντας την πράσινη φανέλα της Δήμητρας Ευξεινούπολης αποτελώντας παράδειγμα προς μίμηση για τα νεαρά παιδιά.

Παίκτης παλιότερα στον Ολυμπιακό Βόλου για μία τετραετία, πέρυσι στον ΓΣ Αλμυρού, έχει πολλά κι ενδιαφέροντα να μας πει όπως για παράδειγμα πώς ξεκίνησε την καριέρα του, πώς χάλασε την τελευταία στιγμή η μεταγραφή στην Μπόχουμ και τον Παναθηναϊκό, να δώσει συμβουλές στους πιτσιρικάδες που ξεκινούν με όνειρα να γίνουν επαγγελματίες ποδοσφαιριστές. Να σημειώσουμε ότι ο Σταμάτης Καρράς, παίζοντας στον Ολυμπιακό, γνώρισε τη σύζυγό του, διαμένει μόνιμα στο Βόλο και τον τελευταίο ένα χρόνο διατηρεί στον Αλμυρό το κατάστημα Elixir Lab με αρώματα και είδη προσωπικής υγιεινής. Η Μαγνησία είναι το …λιμάνι του όπου μετά από διάφορα ποδοσφαιρικά ταξίδια και 230 συμμετοχές σε Β’ και Γ’ Εθνική, κατέληξε για να αράξει…

Σταμάτη, από πού είναι η καταγωγή σου και πώς ξεκίνησες το ποδόσφαιρο;

Κατάγομαι από το Στρυμωνοχώρι Σερρών και ξεκίνησα από την ακαδημία Σίντικες Σιδηροκάστρου. Όταν ήμουν 11-12 ετών, με είδαν άνθρωποι του Άρη Θεσσαλονίκης να παίζω στη μικτή της ΕΠΣ Σερρών και πήγα για πέντε χρόνια στη Θεσσαλονίκη όπου έμενα με το μεγαλύτερο αδερφό μου  φθάνοντας μέχρι την ομάδα Κ20. Τότε κατάλαβα ότι ήθελα να γίνω επαγγελματίας ποδοσφαιριστής,  μπήκα σε αυτή τη λογική, έβαλα αυτό το στόχο. Στα 16 μου, πήρα μεταγραφή στον Αστέρα Ρεθύμνου, εκεί έμεινα μόνος μου μακρυά από την οικογένειά μου. Ήταν μία δύσκολη απόφαση γιατί ήμουν μικρός και οι γονείς μου διστακτικοί στην αρχή. Ωστόσο, με συμπεριφέρθηκαν άψογα στο Ρέθυμνο. Ήθελα να κυνηγήσω το όνειρό μου και στον Αστέρα, ανδρώθηκα ποδοσφαιρικά και προσωπικά. Τελείωσα το σχολείο, υπέγραψα το πρώτο μου επαγγελματικό συμβόλαιο και με είδαν άνθρωποι της Μπόχουμ.

Γιατί δεν πήγες στη Γερμανία; Μετά τον Αστέρα Ρεθύμνου πού αγωνίστηκες;

Με είχαν εντοπίσει στο Ρέθυμνο από τη γερμανική Μπόχουμ που τότε έπαιζε στην Μπουντεσλίγκα. Πήγα δια δοκιμή δύο μηνών ενώ ήμουν 17 ετών, ήμουν πολύ κοντά στο να υπογράψω, κάτι που σίγουρα θα άλλαζε την επαγγελματική μου πορεία, αλλά ένας τραυματισμός με άφησε πίσω. Μετά τον Αστέρα με τον οποίον κέρδισα την άνοδο στη Γ’ Εθνική, πήγα στα Τρίκαλα όπου κι εκεί αλλάξαμε κατηγορία, από στη Γ’ στη Β’. Ακολούθησε ο Θρασύβουλος, ο Ολυμπιακός Βόλου για τέσσερα χρόνια, ο Πανσερραϊκός για έξι μήνες, ο Εργοτέλης με άνοδο στη Β’ Εθνική, ο Ταμυναϊκός Αλιβερίου, πέρυσι ο ΓΣ Αλμυρού και φέτος η Δήμητρα.

Στη Μαγνησία σε γνωρίσαμε στον Ολυμπιακό, στις καλές ομάδες μετά τη διάλυση της εξαιρετικής ομάδας που προσπαθούσε να επανέλθει στη Σούπερ Λιγκ.

Στον Ολυμπιακό Βόλου, έμεινα τέσσερα χρόνια. Είμαι περήφανος που φόρεσα και το περιβραχιόνιο του αρχηγού. Με έμαθαν όλοι από τον Ολυμπιακό κι οφείλω πολλά σ’ αυτή την ομάδα. Ο κόσμος με αγάπησε και ακόμη μου δείχνει την αγάπη του. Έχω την ομάδα στην καρδιά μου και πάντα θέλω να πηγαίνει καλά, να βρίσκεται ψηλά εκεί που ανήκει. Υπήρξα συμπαίκτης με μεγάλους ποδοσφαιριστές όπως τον Θανάση Κωστούλα, τον Μπακαγιόκο, τον Μπρέσκα, τον Καπετάνο, τον Ρόκα, τον Σολάκη και πολλούς άλλους. Η ομάδα τότε είχε μεγάλα ονόματα και παίκτες με ποιότητα και φοβερή καριέρα.

Ακούστηκε πανελληνίως το όνομά σου για το άτυχο περιστατικό στο Αγρίνιο. Σίγουρα ήταν τραυματική εμπειρία εκείνο το παιχνίδι…

Ήταν αγώνας πλέι οφ με τον Παναιτωλικό εκτός έδρας. Όταν κάναμε ζέσταμα, πήγε η μπάλα κοντά στην κερκίδα με τους φανατικούς κι όπως έσκυψα να την πιάσω, πέταξαν κροτίδα. Προσπάθησα να την αποφύγω για να μην σκάσει στο πρόσωπό μου κι έσκασε στο χέρι μου. Δεν έκανα καμία κίνηση να πιάσω την κροτίδα όπως είχε γραφτεί τότε. Ήταν σίγουρα η χειρότερη στιγμή στη ζωή μου γιατί παραλίγο να χάσω το χέρι μου. Είχα πάει στο νοσοκομείο, δεν έπαιξα, αλλά ο αγώνα έγινε κανονικά με δύο ώρες καθυστέρηση. Εκεί χάσαμε την άνοδο αφού κανονικά ο Παναιτωλικός έπρεπε να τιμωρηθεί. 

Είχες προτάσεις για κάποια μεταγραφή σε μεγάλη ομάδα;

Το 2014 όταν ήμουν στον Ολυμπιακό, που έπαιξε στο μπαράζ ανόδου στο Χαριλάου με την Ξάνθη, είχα πάθει ρήξη χιαστού δύο αγωνιστικές πριν το τέλος των πλέι οφ. Τότε είχαν φθάσει πολλές επίσημες προτάσεις στην ομάδα, μεταξύ των οποίων και μία από τον Παναθηναϊκό. Η επιθυμία μου ήταν να πάω εκεί, αλλά ο σοβαρός τραυματισμός μού στέρησε τη δυνατότητα να κάνω τη μεγάλη μεταγραφή.

Πώς θα περιέγραφες τον κόσμο του επαγγελματικού ποδοσφαίρου;

Δεν είναι όλα ρόδινα, όπως τα παρουσιάζουν καμία φορά. Είναι ωραίο να είσαι επαγγελματίας ποδοσφαιριστής αλλά υπάρχουν πολλά παιχνίδια εκτός γηπέδων. Πολλές ομάδες εκμεταλλεύονται παίκτες στο οικονομικό θέμα. Έχω περάσει κι εγώ την άσχημη κατάσταση να είμαι απλήρωτος πολύ καιρό, για ένα χρόνο. Πολλά παιδιά παίζουν τζάμπα με πρόσχημα μια μεταγραφή ή απλώς να βρίσκονται στις επαγγελματικές κατηγορίες που μόνο κατ’ όνομα είναι επαγγελματικές.

Αφού περιπλανήθηκες όπως μάς είπες σε άλλα μέρη, πέρυσι αγωνίστηκες στον Αλμυρό… Πώς ήταν η σεζόν και πώς βλέπεις το νέο ξεκίνημα που γίνεται εδώ τον τελευταίο μήνα.

Παρακολουθώντας τη νέα Γ’ Εθνική, μπορώ να πω ότι με την ομάδα που είχε ο ΓΣΑ πέρυσι, με δυο-τρεις προσθήκες, θα μπορούσε να διεκδικήσει άνοδο στο φετινό πρωτάθλημα. Το καλοκαίρι ήταν δύσκολες οι διοικητικές καταστάσεις. Εγώ ήθελα να παραμείνω, για αυτό το λόγο ήμουν ο τελευταίος που αποχώρησε από το ρόστερ περιμένοντας μέχρι την τελευταία στιγμή. Τώρα μπήκε στο σύλλογο ένας άνθρωπος με μεράκι, με οικονομική ευρωστία, με βλέψεις και φιλοδοξίες κι αυτό είναι πολύ ενθαρρυντικό. Ο ΓΣΑ είναι μεγάλη ομάδα στην περιοχή μας και πρέπει να είναι σ’ αυτή την κατηγορία και ακόμη ψηλότερα ώστε να βοηθηθεί ποικιλοτρόπως όλη η ευρύτερη επαρχία Αλμυρού. Βλέπω ότι υπάρχει πρόθεση για συνεργασία με όλες τις ομάδες της περιοχής, κάτι πολύ θετικό αρκεί να είναι σε σωστές βάσεις.

Κι από εκεί, πέρασες στο τοπικό επίπεδο για τη Δήμητρα. Πόσο εύκολη ή δύσκολη ήταν αυτή η μετάβαση; 

Είχα προτάσεις εκτός νομού για παραπάνω κατηγορία, ακόμη κι από την Σούπερ Λιγκ 2, αλλά αποφασίσαμε μαζί με τη σύζυγό μου να παραμείνουμε στον Αλμυρό όπου από τον Νοέμβριο του 2018 έχουμε ανοίξει μία επιχείρηση, το μαγαζί Elixir Lab στο κέντρο του Αλμυρού. Θέλαμε να είμαστε εδώ και έτσι, ποδοσφαιρικά συνεχίζω φέτος στη Δήμητρα. Η μετάβαση που αναφέρατε, ήταν λίγο δύσκολη στην αρχή, αλλά με βοήθησαν πολύ η διοίκηση, ο προπονητής και οι συμπαίκτες μου στο σύλλογο της Ευξεινούπολης. Είδα ενθαρρυντικά πράγματα στη Δήμητρα, είδα ότι δούλευε σωστά και είχε στόχο πρωταθλητισμού, οπότε όλα αυτά έκαναν πιο …ομαλή τη μετάβαση. Προσωπικά, αυτό που είπα στη διοίκηση στην πρώτη μας γνωριμία είναι πως όπου κι αν παίζω, είτε στην Α’ εθνική είτε στο Τοπικό, όταν προπονούμαι κι αγωνίζομαι, δίνω το 100 % για την ομάδα. Αυτή είναι η αρχή μου.

Κι αυτό αποτελεί ένα ωραίο μήνυμα για τα νεαρά παιδιά που συνήθως θέλουν να παίζουν χωρίς προσπάθεια…

Οι νεαροί ποδοσφαιριστές που θέλουν να γίνουν επαγγελματίες, πρέπει να δουλέψουν πολύ και να βάλουν νωρίς τις σωστές βάσεις. Όσο ταλέντο κι αν έχεις, πρέπει να δουλέψεις. Μπορώ να σας πω πολλά παραδείγματα ταλαντούχων που έμειναν στάσιμοι γιατί δε δούλεψαν και το αντίστροφο, παίκτες χωρίς μεγάλο ταλέντο που μόχθησαν και προόδευσαν. Το μήνυμα προς τα παιδιά είναι να αγαπάνε αυτό που κάνουν. Πρέπει οι προπονητές να τους δίνουν ευκαιρίες, χρειάζεται όμως υπομονή. Να μην το βάζουν κάτω, να μην σκύβουν το κεφάλι. Στον Ολυμπιακό Βόλου είχα έρθει σαν τρίτη-τέταρτη επιλογή για την άμυνα, αλλά καθιερώθηκα. Υπήρχε διάστημα που κάποιος προπονητής, χωρίς λόγο, με είχε βάλει να προπονούμαι μόνος. Δεν τα παράτησα. Το σημαντικό είναι τα παιδιά να δουλεύουν ώστε να είναι έτοιμα όταν τους δοθεί η ευκαιρία για να δείξουν ότι μπορούν να σταθούν στην ομάδα τους.

Αγωνιστικά η Δήμητρα είναι σε καλό επίπεδο και έχει την εικόνα ομάδας που θα διεκδικήσει την άνοδο.

Στην αρχή οι μαζεμένοι τραυματισμοί μάς επηρέασαν, αλλά παλέψαμε, κρατηθήκαμε και τώρα είμαστε σε πολύ καλό δρόμο. Η δουλειά που κάνουμε, φαίνεται στο γήπεδο και στα αποτελέσματα, είμαστε σε ανοδική πορεία κι ελπίζω να συνεχιστεί αυτό. Σίγουρα διαθέτουμε πολύ ποιοτική ομάδα αλλά καλούμαστε να το δείχνουμε σε κάθε αγωνιστική. Φέτος τα πλέι οφ αλλάζουν τα δεδομένα. Το έχω ζήσει με τον Ολυμπιακό όταν μια σεζόν είχαμε μεγάλη διαφορά αλλά δεν ανεβήκαμε. Αν είναι κοντά οι ομάδες, θα έχουμε αμφίρροπα πλέι οφ.

Ταλέντα στη Μαγνησία, έχεις εντοπίσει;

Ναι, υπάρχει ταλέντο, αλλά θέλει αξιοποίηση κι ακαδημίες με σωστή λειτουργία που δεν είναι πολλές. Οι ακαδημίες είναι η βάση για το ποδόσφαιρο. Αν δεν βγάζεις δικά σου παιδιά, δεν μπορείς να ξεκινήσεις κάτι. Χρειάζονται, όχι μόνο για να γίνουν τα παιδιά επαγγελματίες αλλά για να αθλούνται, να βρίσκουν διέξοδο από άλλα προβλήματα.

Νιώθεις το βάρος του ποδοσφαιριστή με την επαγγελματική πορεία όταν παίζεις στη Δήμητρα;

Θεωρώ ότι μπορούμε, εγώ κι άλλοι παίκτες που έχουμε παίξει σε παραπάνω επίπεδο, να περάσουμε κάποια πράγματα στα νεαρά παιδιά, να δουλεύουνε και να συμπεριφέρονται πιο επαγγελματικά. Να δώσουμε κάτι θετικό στο τοπικό πρωτάθλημα. Ίσως μία διαφορετική νοοτροπία. Μπορεί οι απαιτήσεις να μην είναι τόσο αυξημένες όπως τα προηγούμενα χρόνια, αλλά δεν χάνω προπόνηση κι όπως είπα πριν, προσπαθώ πάντα να δίνω τον καλύτερο εαυτό μου γιατί έτσι έχω μάθει να συμπεριφέρομαι για την ομάδα τη φανέλα της οποίας φοράω.

Ο Σταμάτης Καρράς μάς ανέφερε ότι όταν σταματήσει την αγωνιστική δράση, δε σκέφτεται να ασχοληθεί με την προπονητική, δήλωσε περήφανος γιατί ό,τι κατάφερε στο χώρο του ποδοσφαίρου, το κατάφερε μόνος του, στηριζόμενος στις δικές του δυνάμεις, ενώ σχολίασε πως είναι πιο ήρεμα πλέον στο τοπικό ευελπιστώντας να συνδυάσει την παρουσία του με τον πρώτο τίτλο της Δήμητρας.