Ομιλία Χρ. Μπουκώρου για την αξιοποίηση του πολιτικού αεροδρομίου της Ν. Αγχιάλου

Στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής μίλησε ο βουλευτής Μαγνησίας Ν.Δ. Χρήστος Μπουκώρος, κατά τη διάρκεια της συζήτησης για τον ορισμό της νέας διοίκησης της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας.

Ο βουλευτής Μαγνησίας στην ομιλία του, αφού δήλωσε τη στήριξή του στα πρόσωπα που επελέγησαν από τον Υπουργό Υποδομών Κ. Καραμανλή, αναφέρθηκε στο ζήτημα της αξιοποίησης των 23 περιφερειακών αεροδρομίων της χώρας, μεταξύ των οποίων και του πολιτικού αεροδρομίου της Νέας Αγχιάλου, το οποίο η προηγούμενη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ με τις ιδεοληψίες της περί «ξεπουλήματος», όπως τόνισε, δεν το αξιοποίησε ως όφειλε, ζημιώνοντας την τουριστική ανάπτυξη της ευρύτερης περιοχής. Αξίζει να επισημανθεί ότι στο τέλος της ομιλίας του, ο Χρήστος Μπουκώρος έλαβε τα εύσημα από τον παριστάμενο υπουργό Κ. Καραμανλή για την ορθότητα της τοποθέτησής του. 

Πιο αναλυτικά στην ομιλία του ο βουλευτής ανέφερε τα εξής:

«Καταρχάς, θα ήθελα να συγχαρώ τον υπουργό και την κυβέρνηση για την επιλογή  της ηγεσίας της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας, διότι νομίζω ότι είναι κοινός τόπος, ότι όταν προτείνουμε καταξιωμένους χειριστές- τεχνοκράτες της αεροπορίας μας, για τέτοιες θέσεις, μπορούμε να οδηγούμαστε σε ασφαλείς εκτιμήσεις ότι θα τα καταφέρουν στο έργο τους και για το γεγονός ότι έχουν αντιμετωπίσει πάρα πολλές κρίσεις. Δεν είναι μόνο η εμπειρία και η ασφάλεια των πτήσεων, αλλά και οι επίγειες υπηρεσίες, στις οποίες τα προτεινόμενα στελέχη έχουν ανταποκριθεί κατά την επαγγελματική τους διαδρομή.

                Θα ήθελα λοιπόν να δηλώσω, ότι ολόψυχα ψηφίζω την τοποθέτηση του κυρίου Δριτσάκου, ο οποίος μάλιστα ανήλθε σχεδόν σε ολόκληρη την ιεραρχία της Πολεμικής μας Αεροπορίας, αφού υπηρέτησε ως Υπαρχηγός του Γενικού Επιτελείου Αεροπορίας (ΓΕΑ) και του κυρίου Ταμπακίδη και του κυρίου Βρεττού.

Συζητάμε για την Πολεμική Αεροπορία- ορθώς τα τελευταία χρόνια- και ιδιαίτερα μετά την ανατροπή των ισορροπιών και τις συνεχόμενες προκλήσεις. Συζητάμε για την Πολιτική Αεροπορία που είναι ο νούμερο ένα παράγοντας για την τουριστική ανάπτυξη της χώρας. Γνωρίζουμε ότι δύσκολα αναπτύσσεται ένας τόπος, ιδιαίτερα τουριστικά, αλλά και σε άλλες πτυχές και εκφάνσεις της οικονομικής μας ζωής, εάν δεν υπάρχει πολιτικό αεροδρόμιο. Συζητάμε τελευταία- και δικαίως- για τα υδροπλάνα, που σε μια πολυνησιωτική χώρα όπως η Ελλάδα, σίγουρα έχουν αντικείμενο, και καλούμαστε να βρούμε πως αυτό το αντικείμενο θα γίνει αποδοτικό για την τουριστική ανάπτυξη και ταυτόχρονα βιώσιμο, για να σταθούν οι εταιρείες αυτές που θα επενδύσουν στα υδροπλάνα της Ελλάδας. Πολύ φοβάμαι, όμως, ότι ξεχνάμε ένα άλλο κομμάτι που λέγεται γενική αεροπορία,  το οποίο έχει να δώσει πολλά στην χώρα μας, με δεδομένο το ότι σήμερα στην Ευρώπη υπάρχουν 40.000 ιδιωτικά αεροσκάφη και η χώρα μας θα μπορούσε να είναι ο ιδανικός τόπος προσέλκυσης, λόγω του πολυνησιωτικού χαρακτήρα και των πολλών περιφερειακών αεροδρομίων που έχουμε.

                Για παράδειγμα, το ζήτημα των 23 περιφερειακών αεροδρομίων νομίζω ότι πρέπει, πέρα από αγκυλώσεις και ιδεοληψίες, να λήξει γρήγορα.

                Μιλάμε για παραχωρήσεις. Όροι όπως «ξεπούλημα», θυμίζουν άλλες εποχές και άλλα χρόνια, σχετικά με την επένδυση της COSCO στο λιμάνι του Πειραιά, σχετικά με την επένδυση του «Ελευθέριος Βενιζέλος», που νομίζω ότι είναι δύο υποδομές που κράτησαν ακόμα και τα δύσκολα χρόνια της κρίσης και βοήθησαν και θα βοηθήσουν ακόμη περισσότερο την οικονομική ανάπτυξη της χώρας.

                Είμαι της αντίληψης, ότι κανείς δεν παίρνει το αεροδρόμιο να το πάει σπίτι του. Τα πολιτικά, ιδιαίτερα, αεροδρόμια- και μιας και συζητάμε για αυτά τα 23-είναι σπουδαίος παράγοντας περιφερειακής τουριστικής ανάπτυξης της χώρας. Κανείς δεν θα τα πάρει να τα πάει ούτε στην Ινδία, ούτε στη Γερμανία, ούτε στην Αμερική. Τα αεροδρόμια είναι εκεί και επενδύσαμε με χρήματα του Έλληνα φορολογούμενου, για να μας φέρνουν κόσμο, για να μας φέρνουν τουρίστες.

                Όταν στο αεροδρόμιο της Νέας Αγχιάλου στη Μαγνησία, στη δική μου περιοχή, έχει επενδύσει ο Έλληνας φορολογούμενος  60 με 70 εκατ. ευρώ δημιουργώντας ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό αεροσταθμό, ο οποίος παράλληλα συνεργάζεται με το παρακείμενο συστεγαζόμενο, αν μου επιτρέπεται ο όρος, πολεμικό αεροδρόμιο που έχει τεράστιους αεροδιαδρόμους και παρόλα αυτά το αεροδρόμιο μένει αναξιοποίητο, τότε αυτός που χάνει είναι ο ελληνικός λαός. Οπωσδήποτε, υπάρχουν και ζητήματα ασφάλειας στις περιπτώσεις που συνυπάρχουν πολιτικά και πολεμικά αεροδρόμια, αλλά δεν θα ήθελα η νέα Διοίκηση της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας να σταθεί εμπόδιο ιδιαίτερα σε περιφερειακά αεροδρόμια, στα οποία έχουν «πέσει» πολλά εκατομμύρια ευρώ του ελληνικού λαού.

                Σήμερα για να έρθει ένα αεροσκάφος Γενικής Αεροπορίας στην Ελλάδα πρέπει να εισέλθει στην Ελλάδα μόνο από  διεθνές αεροδρόμιο. Για παράδειγμα, αν έρχεται από την Ιταλία μπορεί να προσγειωθεί μόνο στα Γιάννενα, σε κανένα  ελληνικό νησί και σε κανένα άλλο πολιτικό αεροδρόμιο. Αυτό ορθώνει τείχη στην έλευση τουριστών και μάλιστα υψηλοτάτης οικονομικής στάθμης, διότι τους ζητάμε, προκειμένου να εμποδίσουμε το διαμοιρασμό αεροπορικού κόστους, να δηλώσουν οι επιβάτες ενός πολιτικού αεροσκάφους τι σχέση έχουν με το χειριστή. Αυτό αντιβαίνει ακόμη και τη βασική ευρωπαϊκή νομοθεσία που εμπίπτει στην περίπτωση των προσωπικών δεδομένων, χάνοντας μια ευκαιρία τουριστικής ανάπτυξης να προσελκύσουμε τουρίστες υψηλού τουριστικού εισοδήματος.

                Θα μπορούσα να πω πάρα πολλά για τη Γενική Αεροπορία, οι αποφάσεις της προηγούμενης πολιτικής ηγεσίας πραγματικά την έχουν καταρρακώσει και θα παρακαλούσα να δείτε και το ζήτημα της δημιουργίας ενός γενικού συμβουλίου ακόμη και με άμισθες θέσεις, από έμπειρους ανθρώπους, οι οποίοι θα προτείνουν λύσεις  στη Διοίκηση της Υπηρεσίας Πολιτικής Προστασίας, αλλά και στην πολιτική ηγεσία του υπουργείου.

                Όσον αφορά στα υδροπλάνα, ο νόμος που ισχύει σήμερα, της προηγούμενης πολιτικής ηγεσίας, τέθηκε στη διαβούλευση το Σεπτέμβριο του 2016 και έφθασε να ψηφισθεί στα τέλη του 2018. Οι επενδυτές δεν περιμένουν στην «ουρά» για να έλθουν στην Ελλάδα, υπάρχουν και άλλες χώρες στον πλανήτη.

                Επίσης, πληροφορούμαι τώρα, ότι η ηγεσία του Υπουργείου Μεταφορών και Υποδομών θα φέρει ένα ευέλικτο νομοσχέδιο αντιγράφοντας βέλτιστες πρακτικές. Υπάρχει η Φιλανδία, υπάρχει ο Καναδάς, υπάρχουν άλλες πολυνησιακές χώρες και νομίζω ότι οι βέλτιστες πρακτικές  είναι ο ενδεικνυόμενος  τρόπος με την έννοια, ότι δεν ανακαλύπτουμε τον τροχό και στους κανόνες ασφαλείας και στις πτήσεις και στην ανάπτυξη των υδροπλάνων. Εκείνο που θέλουμε από το νέο νομοθετικό πλαίσιο που θα φέρει το υπουργείο, είναι να μην λειτουργούμε πράγματι με ρυθμούς Δημοσίου, δηλαδή οι έλεγχοι για την αδειοδότηση, που οπωσδήποτε θα περνούν και από την Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας να ολοκληρώνονται, χωρίς καμιά έκπτωση στην ασφάλεια, με ταχύτατους ρυθμούς».