Η ατζέντα του Λαού του Αλμυρού – γράφει η Βιβή Τσιντσίνη έκδοση 11-1-2020

Ιδέα ανάκαμψης

Μια ιδέα ανάκαμψης είχε η αγορά μας φέτος κατά την εορταστική περίοδο. Φίλη σχολιάζει «κατηφόρα, στην κατηφόρα, κάποτε θα φτάναμε στο τέρμα… καιρός να κοιτάξουμε και λίγο ψηλότερα». Εγώ πάλι, δεν θεωρώ τίποτε τυχαίο. Μάλιστα μπορώ να πω ότι δεν χαίρομαι. Δεν χαίρομαι γιατί, δεν κερδίσαμε με αγώνες, διαμαρτυρίες, ή και πρωτοπόρες ιδέες αυτή τη μικρή ανάκαμψη. Ήρθε περισσότερο γιατί πρέπει να δώσουν «τα συμφέροντα» ανάσες στον μικρομεσαίο. Εκτός και αν πιστεύεις κυρία μου ότι το ποσοστό ___ της μείωσης προκαταβολής φόρου για το 2020 βοήθησε να ανακάμψει η ψυχολογία του ιδιώτη και του αγοραστικού κοινού.

Ακόμη και αν υποστηρίξουμε ότι η κυβέρνηση παίρνει καθημερινά μέτρα μικρά ή μεγαλύτερα (μεγάλα δεν θα πω), για να ανθίσει και πάλι η ελληνική οικονομία, αυτό θα φανεί στα ταμεία μας μετά από 2 χρόνια. Δίνω μια χαραμάδα στην ελπίδα να περάσει, ότι εν μέρει οφείλεται σε όσους εν τω μεταξύ έχουν διορθωθεί και έχουν αλλάξει καταναλωτικές συνήθειες. Γι’ αυτούς δηλαδή, που στηρίζουν τη μικροοικονομία, τις τοπικές αγορές, τα τοπικά προϊόντα, τα ελληνικά γενικότερα προϊόντα.

Ε, και όσοι δεν το κάνατε… Τι περιμένετε; Ή δεν καταλαβαίνετε το συμφέρον σας ή χρειάζεστε ψυχολόγο.

Δημοκρατία για να έχεις…

Γκρινιάζουμε για την κατάσταση των εξουσιών στη χώρα μας. Παραπονούμαστε ολημερίς ότι δεν είναι δημοκρατία αυτή που έχουμε.

Έλληνα,

ξέχασες ότι για να έχεις δημοκρατία πρέπει να τη διεκδικείς

ξέχασες ότι για να έχεις δημοκρατία πρέπει να τη διαμορφώνεις

πρέπει να ενημερώνεσαι γι’ αυτά που γίνονται στη χώρα σου και να συμμετέχεις

ξέχασες ότι για να απολαμβάνεις πρέπει να κοπιάζεις

αλλά για να έχουν αποτέλεσμα οι κόποι σου, πρέπει να το κάνεις αυτό έννομα

ξέχασες δηλαδή ότι αφενός δουλεύεις, αφετέρου διεκδικείς

όχι μόνο το ένα… ή μόνο το άλλο

δηλαδή τσάμπα δούλος ή τσάμπα επαναστάτης

Δημοκρατία για να έχεις πρέπει να μεγαλώνεις τα παιδιά σου ενεργούς πολίτες

Δημοκρατία για να έχεις πρέπει να την ασκείς στην καθημερινότητά σου

Δημοκρατία για να έχεις πρέπει να ξέρεις ότι θα το κερδίζεις «γενιά τη γενιά, μέρα τη μέρα».

Δημοκρατία θα έχεις όχι αν την αντιμετωπίζεις ως κεκτημένο, αλλά αν τη διεκδικείς και την εφαρμόζεις

Το παραπάνω σχόλιο είναι και ευχή. Δηλαδή να μη θεωρούμε κεκτημένα κάποια αγαθά. Το ίδιο πρέπει άλλωστε να διεκδικούμε την υγεία μας, το περιβάλλον που θα κληροδοτήσουμε κτλ. Εύχομαι λοιπόν, να αντιμετωπίζουμε για το 2020 και τις χρονιές που έρχονται, τα αγαθά, όχι ως κεκτημένα, αλλά να έχουμε τη δύναμη και το μεράκι να αγωνιζόμαστε γι’ αυτά, τιμώντας τους προγόνους μας που μας προειδοποίησαν ότι «αγαθά κόποις κτώνται».

Εικονίτσες και εικόνες

Μας άφησε όμορφες εικόνες και καλό παράδειγμα ο ιεροδιάκονος Τίτος. Ακόμη έχω εικονίτσες που μας χάριζε, απλόχερα, ως ένα δώρο ακριβό και πολύτιμο. Και ήταν γι’ αυτόν. Ήταν η ευχή του και προσευχή του, να θυμόμαστε να προσευχόμαστε, ή τουλάχιστον έτσι το εκλάμβανα. Ας αναπαυθεί η ψυχούλα του. Καλό παράδεισο!

Ζημιά του κυρ-Ευγένη

Ο συγχωρεμένος Ευγένιος Μάτσος… κάποτε μας έκανε μια γλυκιά ζημιά. Είχαμε κάνει διαγωνισμό σκίτσου και θα ψήφιζαν οι αναγνώστες ποια θα ήταν αυτή τη φιγούρα η οποία πλέον θα αντιπροσώπευε-εμψύχωνε το «Λαό» και με παραλλαγές του σκίτσου και συννεφάκια, θα σχολιάζαμε και θα σατιρίζαμε κάθε φορά και κάτι της τοπικής επικαιρότητας. Οι αναγνώστες ψήφισαν τη φιγούρα του Ευγένιου. Για πολλές εβδομάδες μετά τη νίκη του αυτή, θελήσαμε να αξιοποιήσουμε τα σκίτσα του που είχαμε φιλοτεχνήσει. Τι να γράψεις όμως δίπλα και γύρω από αυτή την ευγενική φιγούρα. Μας δέσμευσε η αύρα του, η πράα φυσιογνωμία του και δεν βάλαμε ποτέ κανένα σκίτσο. Το αναδημοσιεύω λοιπόν, έτσι, όπως τότε το ενέκρινε, ως ένα άλλο μνημόσυνο, σε έναν άνθρωπο που αγάπησε τον Τύπο και τον έτρεξε σε κάθε γειτονιά της πόλης μας.