Η ατζέντα του Λαού του Αλμυρού – γράφει η Βιβή Τσιντσίνη έκδοση 14-12-2019

Ποιος είναι η κοινωνία κυρία μου;

Προβληματική γίνεται η κοινωνία, όταν αυτοί που την απαρτίζουν φέρονται αναλόγως. Και ποιοι είναι «η κοινωνία»; Όλοι μας είμαστε κυρία μου… Και ‘γω, και συ… Όλοι!

Και ξέρεις πότε χαλάει η κοινωνία μας; Δεν λοξοδρομεί, όταν κάποιοι, «κακοί» φέρονται άσχημα ή εκδικητικά ή ανόητα. Λοξοδρομεί όταν εσύ κι εγώ, δεν τους βάζουμε φρένο.

Εκεί είναι η μεγαλοσύνη. Εκεί φαίνεται πόσο πολιτισμένος είναι κανείς. Όταν π.χ. θίγονται τα δικά μου συμφέροντα… καταλαβαίνεις ότι είναι άδικο… και του λες του «ανόητου»… «βρες άλλον να κάνεις τα παιχνίδια σου… αυτό από ‘μενα δεν περνάει».

Έτσι φίλε μου, δεν βοηθάς εμένα… αλλά τον ίδιο σου τον εαυτό. Γιατί όταν θα έρθει η σειρά μου… θα προασπίσω τα δικά σου συμφέροντα. Και να ξέρεις καλά, ότι θα έρθει η σειρά όλων μας, να σταματήσουμε κάποιον… ανόητο.

Προσωπική υπόθεση

Καλώς σκέπτεστε ότι είναι προσωπική υπόθεση τα σχόλια. Ξέρετε, καλώς, κακώς, ο Λαός του Αλμυρού και το e-almyros.gr είναι τα μόνα αναγνωρισμένα Μέσα Ενημέρωσης του Αλμυρού από το Υπουργείο Τύπου, είναι τα μόνα Μέσα που απασχολούν νόμιμα δημοσιογράφους, έχουν σχεδόν στο σύνολο των δημοσιεύσεών τους πρωτότυπο υλικό, έχουν γραφεία να σας υποδεχτούν και το κυριότερο, υπογράφουμε στην 4^η σελίδα, όσοι έχουμε την ευθύνη γι’ αυτά που διαβάζετε. Η γράφουσα, εκδότρια, καταθέτει κάθε χρόνο (υποχρεωτικά) πόθεν έσχες, συμμετέχει στα συνδικαλιστικά όργανα των εκδοτών και οι δημοσιογράφοι μας και η ίδια, παρακολουθούμε όλα (ναι, όλα) τα ενημερωτικά σεμινάρια και τις ημερίδες γύρω από τη δουλειά μας.

Καταλαβαίνετε, ότι είναι επαγγελματικοί οι λόγοι και όχι προσωπικοί, που μετά την εικοσαετή πορεία (και πλέον) της εκδοτικής αυτής προσπάθειας, πρέπει να σταθούμε αναλόγως. Αν λείψουμε από κάπου… να ξέρετε ότι υπάρχει λόγος και ότι η απόφαση δεν ήταν εύκολη.

Ανοσία στον πόνο του άλλου

Μέρες που είναι, εκπλήσσομαι για την σκληράδα ορισμένων. Καταλαβαίνουν το πρόβλημά σου, αλλά δεν μπαίνουν στη διαδικασία να αισθανθούν, πόσο μάλλον να βοηθήσουν. Σου λέει κυρία μου… αναγνωρίζω το πρόβλημά σου, αλλά… είναι δικό σου το πρόβλημα… Κοιτάζουν τη δουλίτσα τους και όλα τα υπόλοιπα κάνουν ότι δεν τα βλέπουν. Κάποιοι, στην προσπάθεια της επιβίωσης, στην τριβή με τα κοινωνικά θέματα και μετά από την απογοήτευση σε θέματα της κοινωνίας μας, έχουν αναπτύξει ανοσία στον πόνο του άλλου, μόνιμα ή και προσωρινά. Αναρωτιέμαι, αν, και πόσες φορές μπορεί να το έχω κάνει εγώ και σε ποιους. Μέρες που είναι λοιπόν, ζητώ συγνώμη αν κάποιον αδίκησα. Για να κάνουμε Χριστούγεννα όπως παλιά. Και σε όσους μπορεί να με αδίκησαν, νερό κι αλάτι. Και όπως λέει και το τραγούδι… «κι εν τέλει, τι ν’ ανθρώπινο… τι ίσιο και τι λάθος… και τι θα πει ρηχότητα και τι μεγάλο βάθος». Ας κάνουμε ο καθένας ότι περισσότερο μπορεί, απ’ αυτό που του «φωνάζει» η συνείδησή του… και «όλα θα γίνουν», όπως έλεγε και η γιαγιά μου!

Απουσίες – παρουσίες

Αυτές τις μέρες, μας λείπουν περισσότερο κάποιοι που έφυγαν από τη ζωή… Κι όμως… οι στιγμές μας ακόμη γεμίζουν με τις αναμνήσεις τους. Θεωρώ, αυτή η βουτιά στην ψυχή μας, είναι απαραίτητη για να θυμόμαστε από που ήρθαμε… και να επιλέγουμε που θα πάμε… Μαζέψτε τους αγαπημένους σας γύρω από ένα γιορτινό τραπέζι και γιορτάστε σα να ήταν η τελευταία φορά.

Αδιάφοροι με αλυσοπρίονο

Αναγνώστης ζήτησε να αναφέρουμε ότι στη Σούρπη, κατά τις μεσημεριανές ώρες, τα αλυσοπρίονα παίρνουν φωτιά… Ο αναγνώστης μας θέλει με τη δημοσίευση, να ευαισθητοποιήσει τους γείτονες, να σεβαστούν τις ώρες κοινής ησυχίας, πριν προβεί σε καταγγελίες.

Στο ύψος των περιστάσεων

Στο ύψος των περιστάσεων στάθηκαν οι δημοτικοί μας σύμβουλοι στην τελευταία συνεδρίαση, κατά τη συζήτηση του πορίσματος του επιτρόπου για πιθανό έλλειμμα 440.000 ευρώ. Όλες οι πλευρές ακούστηκαν. Δόθηκαν απαντήσεις, αλλά και δεσμεύσεις και η Δημοτική Αρχή υποσχέθηκε συχνές ενημερώσεις των αρχηγών των παρατάξεων, αλλά και συνολικά του Σώματος του Δημοτικού Συμβουλίου για το θέμα.

Βεβαίως, στο τέλος ξυρίζουν τον γαμπρό… και αυτό το τέλος θα αργήσει πολύ. Πάντοτε είναι δύσκολο, ακόμη και αν διαπιστώσεις ότι «λείπουν» χρήματα, να βρεις τη διαδρομή του χρήματος. Για να προκύψει ο τελικός καταλογισμός ευθυνών, είναι αναγκαίο, εκτός από το έλλειμμα, να διαπιστωθεί η διαδρομή του χρήματος… ή η έλλειψη παραστατικών γι’ αυτή.

Μόνο στο τέλος λοιπόν, θα δούμε ποιος έχει δίκιο και ποιος άδικο, ποιος έχει πολιτική ευθύνη και ποιος όχι, ποιος θα παραμείνει «διαλλακτικός» και ποιος όχι.

Σε κάθε περίπτωση οι δεσμεύσεις του Δημάρχου είναι ξεκάθαρες και σοβαρές. Και πάλι,… θα σχολιάσω ότι εδώ θα είμαστε!